Telefon

Władysław Szlengel

Co czytałem umarłym Władysław Szlengel Telefon Z sercem rozbitem i chorem, z myślami o tamtej stronie siedziałem sobie wieczorem przy telefonie I myślę sobie: zadzwonię, do kogoś po tamtej stronie, gdy dyżur mam przy telefonie wieczorem I nagle myślę: na Boga nie mam właściwie do kogo, w roku trzydziestym dziewiątym poszedłem inną drogą Rozeszły się nasze drogi, przyjaźni ugrzęzły w toni i teraz, no proszę nie mam nawet do kogo zadzwonić. A wieczór jesienny ... Władysław Szlengel Ur. 1912 r. w Warszawie Zm.8 maja 1943 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Co czytałem umarłym Poeta, dziennikarz, aktor estradowy, pisał również teksty kabaretowe. Przed wojną autor popularnych, nadawanych w radiu piosenek, w tym tang oraz utworów stylizowanych na gwarę warszawską, tekstów kabaretowych i rewiowych (m.in. Panna Andzia ma wychodne, Jadziem, panie Zielonka, Chodź na piwko naprzeciwko). Współpracownik czasopisma satyrycznego ,,Szpilki". Brał udział w obronie Warszawy, potem przedostał się do okupowanego przez ZSRR Białegostoku, następnie do Lwowa, a w roku 1941 powrócił do stolicy. Działalności kabaretowej nie przerwał również w getcie, współtworzył m. in. cykliczny program ,,Żywy dziennik". Najważniejszym jego dziełem powstałym w getcie jest zbiór wierszy Co czytałem umarłym, rozpowszechniany w formie różniących się od siebie zszywek maszynopisów (jeden z nich odnalazł się w latach 60. w stole z podwójnym blatem przeznaczonym do spalenia). Władysław Szlengel zginął rozstrzelany 8 maja 1943 w warszawskim getcie. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

telefon milczy albo kłamie

Marta Podgórnik

Marta Podgórnik Próby negocjacji telefon milczy albo kłamie one of these nights mam w buzi żwir, który nie chce dać się przełknąć. myję zęby, ze szczoteczki zostaje wiór, no trudno. na pożegnanie nie powiedziano sobie nic specjalnie odkrywczego, to było jedno ze zwykłych pożegnań, z kimś, kto wróci, zanim zdążysz przytyć i wyłysieć. mimo wszystko niepokój wlókł się jak autobus i ten żal, że ... Marta Podgórnik ur. 1979 Najważniejsze dzieła: Próby negocjacji (1996), Rezydencja surykatek (2011), Zawsze (2015) Poetka, krytyczka literacka, redaktorka związana z wydawnictwem Biuro Literackie. W Tekstyliach, czyli książce omawiającej na bieżąco młodą literaturę w 2002 roku, jej styl nazwano lirycznym ekshibicjonizmem. Dalsze tomiki udowodniły, że to tylko część prawdy. W swoich wierszach Podgórnik łączy wyrafinowanie formalne, grę z popkulturą i tradycyjnie pojęte wyrażanie siebie (to jest pisanie o własnych dramatach uczuciowych). Podobna mieszanka jest jednak niemożliwa do zrealizowania, jako że stylizacje i biegłość techniczna zakładają dystans z definicji uniemożliwiający mówienie wprost. Wobec tego poezji Marty Podgórnik nie opuszcza napięcie między lirycznym wyznaniem a jego ironicznym pastiszem. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Telefonistka z ulicy Próżnej

Weronika Wierzchowska

Koniec XIX wieku w Warszawie, czas wielkich zmian. Pojawiają się prąd elektryczny, fonograf, telefon i narkotyki, rozkwita feminizm i psychoanaliza. Hanka jednak ma większe problemy na głowie. Na przykład przygniata ją nuda codzienności i… szklany sufit, którego nie przebiją najcieńsze obcasy. Na co bowiem może liczyć młoda, pochodząca z robotniczej rodziny kobieta prócz pracy telefonistki i zimnej kawalerki? Zwłaszcza że los obdarzył ją jedynie urodą telefoniczną. Podsłuchana w chwili słabości rozmowa zmienia uporządkowany świat Hanki. Poznając bogatą rodzinę arystokratów, wpada w środek intryg i tajemnic. Ta znajomość może kosztować telefonistkę nie tylko wolność, a nawet życie. Świat władzy i pieniędzy nie jest bowiem miejscem dla biednej i nic nieznaczącej kobiety. Nigdy jednak nie należy lekceważyć szarej myszki i gotowych na wszystko jej przyjaciółek!

Telefonował morderca

Jan Bernard

Mroczny kryminał milicyjny z kultowej serii „Ewa wzywa 07” (rok wyd. 1969, zeszyt nr 7, nakład: 100 tys. egz.). Pojawia się w nim po raz pierwszy niebanalny oficer milicji – Kapitan Stefan Bula, który swą walkę z przestępcami będzie kontynuować w kolejnych dwóch powieściach tego autora. Intryga, która wydaje się początkowo prosta (przestępcy masowo fałszują wpisy w książeczkach oszczędnościowych), stopniowo się komplikuje, przy czym jedną z głównych ról odgrywają tu tytułowe telefony. Ma też miejsce morderstwo. Rzecz świetnie, pod względem literackim, napisana, co nie powinno dziwić, bowiem Jan Bernard to pseudonim literacki Bohdana Peteckiego – autora kilkunastu kultowych powieści science fiction oraz wielu artykułów prasowych i audycji radiowych. IWONA MEJZA (KlubMOrd.com): Jeżeli ktoś ma ochotę na ciekawą lekturę to polecam. W tym tekście jest zbrodnia, jest namiętność i jest chciwość. Jest także miłość czysta i miłość zbrodnicza. Czytając zastanawiałam się jak często ludzie przekraczają granice dla pieniędzy, bo przecież wszystkie te wymienione przeze mnie uczucia spotykamy stale w życiu. Kochamy, nienawidzimy, jesteśmy zachłanni – to jest życie.  Ale czasem kochamy za bardzo, jesteśmy chciwi też za bardzo. Morderca  korzysta z telefonu kilka razy, telefon jest jego „narzędziem pracy”, za jego pomocą realizuje precyzyjny plan. Zagadkę kradzieży a potem morderstwa rozwiązuje sympatyczny kapitan milicji Stefan Bula  z pomocą sierżanta Tadeusza Środy i doktora Andrzeja Kulskiego. Ta jakże miła trójka nie daje się wywieść w pole przebiegłemu przestępcy a w zasadzie przestępcom. Kapitan czuje, że coś jest nie tak, ma intuicję, nie daje się nabierać na pozory. ANNA LEWANDOWSKA (KlubMOrd.com): Atmosfera jest tu dosyć mroczna – autor bardzo plastycznie opisuje Śląsk, brudne zaułki i walące się rudery. Pogoda też jest fatalna, chociaż to grudzień i zbliżają się święta – zamiast radosnej, świątecznej atmosfery mamy pluchę, błoto i ponure śledztwo prowadzone w ogarniających wszystko wcześnie zapadających ciemnościach. Bohaterowie są prymitywni – choć niektórzy nawet wykształceni i z pozoru inteligentni, zachowują się prostacko, ich sposób wysławiania się nie świadczy o zbyt wysokim poziomie. Nawet nazwiska też mają niezbyt ładne: Płata, Rybak, Habera, Smaczyk. A przestępcy, których w końcu dopada kapitan Bula, to zwykłe prymitywy, bez żadnych uczuć wyższych i skłonności do refleksji. Są zainteresowani wyłącznie zdobyciem kasy i forsują przeszkody bez skrupułów. Książka wznowiona w formie elektronicznej przez Wydawnictwo Estymator w ramach serii: Kryminał z myszką – Tom 21. Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji. Projekt okładki: Pola Augustynowicz.

Telegram

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Telegram Wiadomość biegła szybko ze sztyletem po drucie, jak tancerka z parasolem po linie, i zdyszana dobiegła w oznaczonej godzinie, by mnie zabić w oznaczonej minucie. ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnele... Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Ur. 24 listopada 1891 w Krakowie Zm. 9 lipca 1945 w Manchesterze Najważniejsze dzieła: Szofer Archibald. Komedia w 3 aktach, Baba-Dziwo. Tragikomedia w 3 aktach, Niebieskie migdały, Różowa magia. Poezje, Pocałunki Poetka i dramatopisarka, córka malarza Wojciecha Kossaka, siostra satyryczki Magdaleny Samozwaniec. Specjalizowała się w krótkich utworach poetyckich, przywołujących na myśl starożytną tradycję epigramatu. Najczęściej pisała wiersze o tematyce miłosnej, zazwyczaj oparte na nieoczekiwanych konceptach. Nieobca była jej też tematyka pozycji kobiety w społeczeństwie. W czasie wojny tworzyła z kolei wiersze opisujące wpływ brutalnej historii na losy i mentalność ludzką. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Telemach w dżinsach

Adam Bahdaj

Podobno jeszcze trochę z Maćka dzieciak (piętnastoletni?), ale rozmawia się z nim jak z dorosłym. Podobno też patrzy spode łba, ale szczerze. No i mizerne sprawia wrażenie. Nic dziwnego od dwóch tygodni jest w drodze. Nie na gigancie, bo nie ma skąd uciekać. Zwykle wieje się z domu, a Maciek mieszka w internacie. A w drodze jest od czasu, kiedy zobaczył program w telewizji o przodownikach pracy. I robili wywiad z jego ojcem! Maciek go szuka. Już tylu ciekawych ludzi spotkał po drodze! Tylko ojca jeszcze nie. Druga część, Gdzie twój dom, Telemachu? została wpisana na Listę Honorową IBBY.

Telemaniak

Jacek Dąbała

Takiej powieści jeszcze nie było! Demonstracja prawdziwie słowiańskiej duszy. Czy to płacz a może śmiech? Niepohamowana fantazja autora wprawia w osłupienie i dezorientację. Główny bohater kreowany na stereotypowego wiejskiego głupka zachwyca się światem, który widzi w telewizji. Zaczyna go nieudolnie naśladować, a smaczku dodaje fakt, że ma do czynienia z rzeczywistością sprzed 1989 roku. Aż chce się zawołać za Gogolem: z samych siebie się śmiejecie"!

Telemedycyna. Alergologia

Adam J. Sybilski

Pandemia COVID-19 wywróciła do góry nogami całe nasze dotychczasowe życie. Dotknęła również relacji między lekarzem a pacjentami. Z dnia na dzień wprowadzono nowe zasady postępowania zmierzające do zmniejszenia kontaktu między ludźmi, w tym między chorymi a ich lekarzami. Obawa przed zakażeniem, zarówno ze strony chorych, jak i personelu medycznego, skłoniła wielu do rozwijania tej formy udzielania świadczeń medycznych. Monografia Profesora Adama Sybilskiego wypełnia lukę występującą na rynku wydawniczym w zakresie publikacji poświęconych prowadzeniu tej formy usług medycznych w dziedzinie alergologii. Jest to niezwykle cenna pozycja, unikatowa i bardzo potrzebna. Musimy jednak pamiętać - co sam autor podkreśla - że "telewizyta nie może być zastosowana w przypadku zaostrzenia objawów chorobowych, konieczności wykonania badań dodatkowych in vivo oraz ciężkich postaci alergii, szczególnie w trakcie reakcji anafilaktycznej lub tuż po niej".

Telepata

Adrian Ksycki

Debiutujący w Czarnej Owcy Adrian Ksycki zaprasza do brutalnego i pełnego tajemnic Poznania. Z placu zabaw w Poznaniu bez śladu znika mała dziewczynka. Policja próbuje ustalić, czy dziecko zostało porwane, ale niespodziewanie dowody doprowadzają śledczych do morderstwa sprzed lat. W tym czasie w mieście dochodzi do kolejnego zaginięcia. Bezsilna policja postanawia zaangażować w sprawę znanego jasnowidza. Jego pomoc może być jedyną szansą na rozwiązanie tajemniczej zbrodni sprzed lat i uratowanie zaginionych dzieci. Adrian Ksycki autor powieści kryminalnych i thrillerów. Absolwent Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Z wykształcenia filolog angielski i metodyk. Pisał dla magazynu The Teacher. Przygodę z pisaniem rozpoczął od debiutanckiej powieści Przysięga Pięciu, która ukazała się w 2020 roku.

Teleporady u pacjentów z niewydolnością serca. Poradnik dla lekarzy

Dorota Ochijewicz, Agnieszka Kapłon-Cieślicka

Niewydolność serca (HF, heart failure) jest istotnym problemem medycznym, społecznym i ekonomicznym. To jedno z najważniejszych i jednocześnie najtrudniejszych wyzwań dla kardiologii XXI w. Niewydolność serca jest końcowym stadium wielu chorób układu sercowo-naczyniowego i - paradoksalnie - wraz z postępem w ich leczeniu oraz starzeniem się populacji przybywa osób z HF. Występowanie HF dotyczy 1-2% dorosłej populacji w krajach rozwiniętych, a w grupie powyżej 70. r.ż. obejmuje nawet ponad 10% populacji [1-5]. W związku z szybkim rozwojem i rosnącą dostępnością globalnej sieci internetowej Światowa Organizacja Zdrowia (WHO, World Health Organization) już w 1998 r. przyjęła pierwszą rezolucję dotyczącą e-zdrowia [15]. Telemedycyna wykorzystuje technologie informatyczne w celu zwiększenia dostępności opieki zdrowotnej i informacji medycznych. Według WHO telemedycyną nazywamy wszelkie usługi świadczone na odległość przez pracowników opieki zdrowotnej, wykorzystujące technologie informatyczne i telekomunikację w celu profilaktyki, diagnozowania i leczenia pacjentów, a także prowadzenia badań i kształcenia innych podmiotów opieki zdrowotnej. Kluczową kwestią leżącą u podstaw telemedycyny jest możliwość pokonywania barier geograficznych i świadczenie usług medycznych bez konieczności fizycznej obecności pacjenta w ośrodku opieki zdrowotnej, co nie tylko poprawia dostęp do opieki, ale również jest korzystne z punktu widzenia ekonomii. Teleopieka w przypadku HF obejmuje m.in. wsparcie telefoniczne i zdalne monitorowanie chorych.

Teleporady u pacjentów z niewydolnością serca. Poradnik dla pacjentów

Dorota Ochijewicz, Agnieszka Kapłon Cieślicka

Teleporada (telewizyta, porada telemedyczna) może być udzielona zarówno w formie rozmowy telefonicznej (przez telefon stacjonarny lub komórkowy), jak i poprzez połączenie wideo (przez komputer lub smartfon). Teleporada stanowi pełnoprawne świadczenie medyczne tak jak standardowa wizyta u lekarza, tzn. w trakcie teleporady obowiązują te same zasady co w trakcie zwykłej wizyty (np. zasada poufności przekazywanych informacji), a na jej zakończenie pacjent otrzymuje zalecenia (np. dotyczące leczenia czy konieczności wykonania dodatkowych badań). W trakcie teleporady lekarz może wystawić e-receptę, e-skierowanie lub e-zwolnienie. W niektórych sytuacjach może zadecydować o konieczności przeprowadzenia standardowej wizyty osobistej. W poradniku przedstawiono kilka wskazówek dla pacjentów korzystających z teleporady.

Telepraca w procesach zarzadzania przedsiębiorstwami

Bogusława Ziółkowska, Karolina Karbownik

Monografia, podzielona na 5 rozdziałów, zawiera przegląd literatury zarówno pod kątem eksplikacji pojęcia „telepracy”, jak i motywów jej podejmowania. Przedstawiono w niej również wyniki autorskich badań, których celem było zidentyfikowanie najważniejszych czynników wpływających na zainteresowanie telepracą wśród pracowników i przedsiębiorców (pracodawców). Wykazano, że głównymi czynnikami motywującymi pracowników do podejmowania pracy zdalnej są elastyczne godziny pracy, możliwość pracy w dowolnym miejscu na świecie oraz samodzielna organizacja pracy. Badanie było przeprowadzone przed pandemią COVID-19, która wymusiła wprowadzenie pracy zdalnej w wielu organizacjach do tej pory niekorzystających z telepracy.  Obecnie telepraca stanowi duże wyzwanie dla przedsiębiorców i kadry menedżerskiej. Po doświadczeniach z okresu pandemii COVID-19 większość z nich nie ma wątpliwości, że jest to bardzo przydatna forma zatrudnienia. Wielu z pracodawców przekonało się do telepracy, a także wielu pracowników nie chce już powracać do trybu pracy stacjonarnej. Ze względu na wagę i znaczenie problemu, jakim jest stopniowe przenoszenie zatrudnienia do e-przestrzeni, autorki zaprezentowały rozwiązywanie go na poziomie strategicznym. Jako przydatne narzędzie w tym celu zaproponowały analizę SWOT/TOWS, która, mimo iż została zastosowana w odniesieniu do uzyskanych wyników badań, nadaje się do wykorzystania przez menedżerów, którzy coraz częściej będą zmuszeni do pracy ze swoimi podwładnymi w przestrzeni wirtualnej stworzonej przez komputery, ich oprogramowanie i sieci komunikacyjne.

Telewindykacja, czyli skuteczne odzyskiwanie należności przez telefon

Robert Rebizant

Halo! Tu wierzyciel Niemal każdy, kto prowadzi firmę, spotyka się od czasu do czasu z tym problemem — niezapłacona faktura straszy z kąta i nie daje spać. Czasem jest to drobna kwota, ale często bywają to też duże pieniądze, stanowiące o dalszym być albo nie być biznesu. Jakie są opcje? Można machnąć ręką. Na to liczy dłużnik, a dla nas to kiepski pomysł. Można wynająć prawnika i nastawić się na długotrwały proces z dodatkowymi kosztami. Na to zawsze będzie czas. Można powierzyć sprawę firmie windykacyjnej. Wówczas należy liczyć się z tym, że nie odzyskamy całości należności. Można wreszcie wziąć sprawy we własne ręce i osobiście bądź przez pracownika próbować zwindykować dłużnika. To najlepsza opcja, pod warunkiem, że wiemy, jak zrobić to skutecznie i zgodnie z prawem. Oto podręcznik dla osób, które wybierają ostatnią opcję i chcą się zabrać do windykacji w sposób profesjonalny oraz efektywny. Autor, wieloletni praktyk windykacji, kreśli obraz psychologiczny przeciętnego dłużnika i drogę, jaką przebywa on od zamówienia do niezapłaconej faktury. Podpowiada, jak przygotować się do windykacji, jak prowadzić negocjacje z dłużnikiem, na co pozwala i czego zabrania prawo. Rozprawia się z typowymi sztuczkami dłużników, omawia też przypadki nietypowe. Ostatni rozdział książki to tzw. „niewidzialne karty” - swoista nowość na rynku. Podobne stosowane były niegdyś przez dyspozytorów pogotowia ratunkowego do wstępnej weryfikacji stanu chorobowego. Na ich podstawie wysyłany był odpowiedni zespół ratunkowy. Teraz podobne karty mogą być wsparciem dla telewindykatora. Robert Rebizant - licencjonowany prywatny detektyw, specjalizujący się w śledztwach gospodarczych. Pracuje jako trener z zakresu windykacji, prawa, bezpieczeństwa biznesu, manipulacji. Prowadzi też specjalistyczne kursy dotyczące kontrobserwacji i kontrinwigilacji, przeznaczone dla agentów ochrony VIP (Close Protection). Od lat zawodowo związany jest z windykacją. Przeszedł wszystkie etapy windykacji - od call center po czuwanie nad należnościami i bezpieczeństwem holdingu spółek kapitałowych. Udziela pomocy firmom i instytucjom w ramach działań antykryzysowych w przypadkach wykrycia szpiegów korporacyjnych, czarnego PR, strategicznych kradzieży, afer, sporów i ciężkich spraw sądowych.

Telewizja: polityka i rozrywka. Współczesne dyskursy telewizyjne

Ewa Szkudlarek-Śmiechowicz

Prezentowana monografia to ważna pozycja nie tylko dla badaczy telewizji, lecz także innych współczesnych mediów. Składa się z dwóch wprowadzających, teoretycznych rozdziałów, w których zostały wyznaczone trzy perspektywy oglądu: mediolingwistyczna, dyskursologiczna i telewizyjna [...]. Oba zasługują na podziw. Autorka jest bowiem mistrzynią prowadzenia czytelnika przez niełatwe pojęcia mediolingwistyki. Dwa kolejne rozdziały mają charakter analityczny. Badaczka skonstruowała je według ustalonego porządku: dyskurs polityczny z perspektywy parametrów dyskursywnych, natomiast dyskurs rozrywkowy z perspektywy genologicznej [...]. Publikacja jest zwieńczeniem wieloletnich studiów Ewy Szkudlarek-Śmiechowicz nad telewizją. Autorka jest prawdziwą znawczynią tematu. Wyraźnie dowodzi „telewizyjności” dyskursów, wykazując, że telewizyjne dyskursy są dokładnie takie, jak medium, w którym się toczą. Z recenzji prof. UŚ, dr hab. Magdaleny Ślawskiej O wartości opracowania decydują nie tylko jego walory poznawcze, lecz także ściśle z nimi powiązane walory metodologiczne i formalne. Autorka uzyskała efekt błyskotliwej analizy i głębokiej, przenikliwej syntezy na bazie wieloletnich studiów nad telewizją, godząc perspektywy dyscyplin naukowych, dla których przedmiotem zainteresowania jest telewizja traktowana jako zjawisko komunikacyjne i technologiczne, przede wszystkim językoznawstwa i medioznawstwa. Deklaratywnie i w praktyce wpisawszy swoje badania w nurt badań mediolingwistycznych, wykazała, że jedyną drogą do pełnego zrozumienia mediów jest ogląd transdyscyplinarny. Co więcej, dzięki sposobowi prowadzenia wywodu uczyniła swoją książkę wielofunkcyjną – skierowaną zarówno do badaczy mediów i studentów kierunków przygotowujących do rozpoznawania dyskursów medialnych, m.in. takich jak dziennikarstwo, filologie, kulturoznawstwo, politologia, pedagogika, jak i do wszystkich uważnych odbiorców mediów. Z recenzji prof. UMCS, dr hab. Danuty Kępy-Figury

Telewizyjna transmisja sportowa w ujęciu genologii lingwistycznej na materiale meczów piłki nożnej

Beata Grochala

„Można sport lubić albo nie, można się nim aktywnie rozkoszować bądź tylko biernie fascynować; jedno jest pewne – nie ma dziś sportu bez mediów, ale i nie ma mediów bez sportu”. Jest to pierwsze w Polsce opracowanie monograficzne poświęcone telewizyjnej transmisji sportowej w ujęciu genologicznym. Autorka nie tylko wykorzystała narzędzia lingwistyczne, ale odwołała się także do analiz komunikacyjnych, medialnych, socjologicznych i antropologicznych. Publikacja zawiera wieloaspektową charakterystykę telewizyjnej transmisji sportowej. Przedstawiono w niej najważniejsze wyznaczniki strukturalne, poznawcze, pragmatyczne i stylistyczne tego gatunku. Na materiale ponad stu transmisji z meczów piłki nożnej z lat 2007–2015 różnego szczebla rozgrywek (m.in. mecze reprezentacji, mistrzostwa świata, liga mistrzów, ligi krajowe) pokazano funkcjonowanie tekstu stowarzyszonego z obrazem, który powinien dominować nad warstwą werbalną, jednak coraz częściej tak się nie dzieje. Bogato ilustrowana przykładami praca może stać się pomocą zarówno dla genologów i medioznawców zajmujących się gatunkami w mediach, jak i dla adeptów dziennikarstwa, zwłaszcza sportowego. 

Tells Ten Stories

Earl Derr Biggers

Contents of the collection: Moonlight at the crossroads Selling Miss Minerva The heart of the loaf Possessions The dollar chasers Idle hands The girl who paid dividends A letter to Australia Nina and the blemish Broadway Brocade. Earl Biggers was a master of stories that highlighted the madness of human nature, both good and bad. The reader wants to see the roots for disadvantages and feel guilty for the villain. These stories are the last epoch when the romantic flourished. They also show the fact that the system of classes and caste always existed and will always exist, while there are rich and poor, different shades of skin, or scholars and illiterates. Of course, you can compare forever, but the fact that Count Derry Biggers knew different people and wrote a strong statement about humanity with all the history that is in the collection.Earl Biggers was a master in stories that highlighted the madness of human nature, both good and bad. The reader wants to see the roots for disadvantages and feel guilty for the villain. These stories are the last epoch when the romantic flourished. They also show the fact that the system of classes and castes has always existed and will always exist, while there are rich and poor, different shades of skin, or verified and illiterate. Of course, the comparison can last forever, but the fact is that Count Derry Biggers knew different people and wrote a powerful statement about humanity with every history that is in the collection.

Temat na pierwszą stronę

Umberto Eco

Kraj groteskowy, zdeformowany, niepotrafiący nawet godnie przyjąć swojego tragicznego losu. Takie właśnie są Włochy opisywane przez Umberto Eco w jego najnowszej powieści i taka jest rzeczywistość, która zdaje się mówić autor wykroczyła już poza wszelkie granice wyobraźni. Jednak skoro prawda przewyższa literacką fikcję, to czy warto pisać taką powieść? Paradoksalnie, odpowiedź na to pytanie znajdziemy właśnie w tej książce (La Repubblica) Pan Colonna, główny bohater powieści, to typowy człowiek bez właściwości, a mówiąc dosadniej - życiowy nieudacznik.Pięćdziesiątka na karku i żadnych znaczących dokonań na koncie. Może jednak niespodziewana propozycja, jaką składa mu pewnego dnia 1992 roku niejaki Simei, zapoczątkuje tak długo oczekiwany przełom? Przez rok Colonna ma być świadkiem przygotowań do publikacji pierwszego numeru nowego dziennika, a potem opisać je w (rzecz jasna bestsellerowej) książce. Jego relacja nie musi ściśle trzymać się faktów, jako że ów dziennik, gotowy mówić prawdę o wszystkim, w gruncie rzeczy jest blefem, mają więc one drugorzędne znaczenie. Colonna, świetnie zdając sobie sprawę z oszustwa, decyduje się wziąć udział w eksperymencie i odegrać powierzoną mu rolę. Na początek poznaje barwną i dość przypadkowo dobraną grupę dziennikarzy przyszłej gazety. Jest wśród nich inteligentna trzydziestoletnia Maia Fresia (której wejście w życie Colonny ma nieoczekiwane i całkiem miłe konsekwencje), jest wyspecjalizowany w zadawaniu głupich pytań Cambria; powiązany z tajnymi służbami Lucidi; a także Braggadocio, wzorcowy dziennikarz śledczy, nieustannie tropiący rozmaite afery i spiski. Wszyscy oni dyskutują o zawartości nowej gazety: horoskopy powinny być optymistyczne, krzyżówki łatwe, nekrologi natchnione, sformułowania jasne i nie wymagające od czytelnika zbędnego namysłu. Jednak najistotniejsze jest, jak odwracać uwagę czytelnika od spraw, które dla mocodawców pisma są niewygodne, tudzież jak kierować uwagę czytelnika - tylko poprzez sugestie, nigdy wprost - na sprawy, które są niewygodne dla wrogów tychże mocodawców. Tymczasem niezmordowany Braggadocio dopracowuje szczegóły swojego odkrycia, jest bowiem przekonany, że udało mu się połączyćw logiczną całość najmroczniejsze tajemnice najnowszej historii Włoch: domniemania, że Mussolini przeżył, a zabity został jego sobowtór; zamach stanu planowany przez księcia Borghese; terror Czerwonych Brygad; przypuszczalne zabójstwo Jana Pawła I; afery banku watykańskiego. A wszystko to pod nieustanną kontrolą tajnej prawicowej organizacji Gladio, loży masońskiej P2, mafii, CIA, Watykanu i tajnych służb. Teza Braggadocia, choć solidnie skonstruowana, wydaje się wyssana z palca. Ale tyko do czasu W najnowszej powieści Umberta Eco odnajdujemy elementy political fiction, thrillera, romansu i gorzkiej groteski. Przede wszystkim jednak jest to niepokojąca wizja współczesnego świata kształtowanego przez media, które bynajmniej nie mogą uchodzić za wolne.

Tematy (nie)opisane

Sławomir Buryła

Tematy (nie)opisane stanowią próbę syntetycznego omówienia kilku znaczących motywów pojawiających się w piśmiennictwie o Shoah. Każde z trzech studiów odsyła do problematyki często podejmowanej przez pisarzy, jak i autorów świadectw autobiograficznych – zazwyczaj też mocno zakotwiczonej w świadomości zbiorowej: „żydowskich Kolumbów”, żydowskiego mienia, wizerunku hitlerowskiego zbrodniarza. To zagadnienia wciąż niedostatecznie rozpoznane.  

Tematyka żydowska na łamach polskojęzycznych dzienników łódzkich okresu międzywojennego

Miłosz Hrycek

Miłosz Hrycek w swojej publikacji przybliża kulturę żydowską, utrwaloną na łamach łódzkich dzienników okresu międzywojennego. Przedmiotem opisu stały się żydowskie zwyczaje i obrzędy, rola Żydów w życiu Łodzi, ale też postawy antysemityzmu. Autor charakteryzuje także początki prasy łódzkiej i warunki jej rozwoju po odzyskaniu niepodległości. *** Śmiało można postawić tezę, że stosunki narodowościowe przedwojennej Łodzi znajdowały odzwierciedlenie i odbicie w łódzkich dziennikach tego okresu. Specyfika społeczno-narodowa przekładała się na wydawane w Łodzi dzienniki. Żydzi czytali prasę w języku polskim. Trzeba jednak przyznać, że w Polsce stanowili oni odrębną grupę kulturową. Wyróżniali się często wyglądem zewnętrznym, kulturą, tradycją, strukturą zawodową i – przede wszystkim – religią. Stanowili oni często zamkniętą grupę, odizolowaną od pozostałej części społeczeństwa polskiego. Wywoływało to zainteresowanie, ale i powstanie mitów i nieprawdziwych wyobrażeń, prowadzących do stereotypowego postrzegania tej mniejszości, które w narodzie polskim mocno się zakorzeniły. Ogląd ten często niósł pejoratywne skojarzenia. Przez pryzmat mniejszości żydowskiej postrzegano pozostałe mniejszości zamieszkujące granice Polski. Na kształtowanie opinii publicznej duży wpływ miała prasa jako jeden z elementów komunikacji społecznej, często utrwalając istniejące już stereotypy. (fragment)

Temperamentalne i osobowościowe podłoże codziennego heroizmu

Karina Atłas

Praca porusza tematykę heroizmu i jego związków z osobowością, temperamentem, motywacją do heroizmu i ryzyka oraz postawą względem heroizmu. Fenomen heroizmu polega na jego cechach – zachowanie pożądane społecznie połączone jest z ekstremalnością, podejmowaniem ryzyka i zagrożeniem utratą zasobów (zdrowia, życia, pieniędzy, reputacji). Empiryczne badanie heroizmu w psychologii jest nowym tematem, prawdopodobnie ze względu na to, iż nie jest on łatwy do opisania i zoperacjonalizowania. W opisanych w tej pracy badaniach analizowano jego zależności z cechami modelu HEXACO oraz psychopatią subkliniczną, narcyzmem subklinicznym i temperamentem. Weryfikację hipotez przeprowadzono w dwoch grupach badawczych – w grupie z populacji ogolnej (236 osoby) oraz w grupie z populacji zawodów związanych z ryzykiem (246 osoby). Możliwe okazało się wyróżnienie prototypów heroicznych związanych z rożnym poziomem heroizmu i różniących się cechami – bezlękowych bohaterów, bohaterów narcystycznych i wrażliwych (otwartych), osób impulsywnych – umiarkowanie heroicznych oraz osób nieheroicznych. Osoby wykonujące zawody strażaka, policjanta, ratownika i żołnierza mają wyższy poziom psychopatii subklinicznej i narcyzmu oraz wyższe natężenie heroizmu. Przypuszczalnie heroizm jest zachowaniem prospołecznym w swej istocie, jednak jego uwarunkowania są złożone i nie są związane z wysoką uczciwością, autentycznością i osobowościowym odzwierciedleniem komponentów moralnych. Z badań wynika, iż szczególne znaczenie dla heroizmu mogą mieć zuchwałość, nieustraszony temperament i narcystyczna samowystarczalność jako przekonanie o własnej skuteczności, mocy i możliwości odniesienia sukcesu w działaniu. Referowane badania pokazały, iż nawet ciemne strony osobowości mogą mieć korzystne społecznie znaczenie. Uzyskane wyniki mogą znaleźć zastosowanie w rożnych obszarach praktyki psychologicznej, takich jak szkolenia i selekcja zawodowa, edukacja i trening psychologiczny, programy edukacyjne czy terapia osób z zaburzeniami osobowości.

Templariusze

Thomas Keightley

Templariusze - Thomas Keightley. Odkryj fascynującą historię templariuszy, którzy z pobożnych obrońców i zagorzałych krzyżowców stali się jedną z najpotężniejszych organizacji średniowiecza. Prześladowani jako heretycy, wprowadzili do świata ideę bankowości, gromadząc niewyobrażalne bogactwa. Ich wpływ i dziedzictwo są odczuwalne do dziś. Templariusze byli zakonem rycerskim, który powstał w XII wieku. Znani z bezgranicznej lojalności wobec wiary, bronili pielgrzymów podróżujących do Ziemi Świętej. Przez wieki stali się jedną z najpotężniejszych sił w Europie, zarówno militarnie, jak i finansowo, aż do ich dramatycznego upadku. Książka "Templariusze" analizuje kulturowe zderzenie chrześcijaństwa i islamu, które przed wiekami wstrząsnęło światem, a dzisiaj znów stało się palącym tematem. Autor śledzi początki tego konfliktu, badając rozwój tajnych stowarzyszeń utworzonych przez ludzi poszukujących wiedzy poza dogmatami swojej wiary. Opowiada o templariuszach, mnichach-wojownikach, którzy swoje religijne oddanie wyrażali poprzez walkę. To głęboko wnikliwe dzieło rzuca nowe światło na początki konfliktów, które ukształtowały średniowieczny świat, a ich echo rozbrzmiewa w dzisiejszej rzeczywistości.

Templariusze i konkwistadorzy Wędrówki Chitonu Zbawiciela

Gennadij Lewicki

"Templariusze i konkwistadorzy" Wędrówki Chitonu Zbawiciela - Gennadij Lewicki Zachodni chrześcijanie znaleźli się w trudnej sytuacji. Upadły państwa krzyżowców w Palestynie oraz w Syrii i straszliwe oskarżenia złowieszcza chmura zawisły nad Zakonem Rycerzy Świątyni. Powieść przenosi czytelnika najpierw do Francji pod rządami Filipa IV Pięknego, a następnie w późniejsze czasy - w epokę podboju Ameryki. Po zlikwidowaniu zakonu pozostali przy życiu nieliczni templariusze - Rycerze Świątyni, uciekają z cudowna relikwia na nieznane sobie ziemie, by nadal ja chronić. Do tej odkrytej niedawno przez Kolumba części świata żądza złota przyciąga wojowniczych Hiszpanów. Zdobywcy zwani konkwistadorami przynoszą zagładę. imperium Inków i Azteków. Nowy Świat zalewa potężną fala zła. Niestety walka dobra ze złem nie zawsze kończy się zwycięstwem tego pierwszego. W tych niesprzyjających warunkach jedyny potomek templariuszy próbuje ocalić świętą szatę Zbawiciela. Drogi polski Czytelniku! Wielkie dzięki za zainteresowanie niniejsza książka. Będziesz uczestnikiem wiekopomnych wydarzeń, które niegdyś wstrząsnęły światem. Mam nadzieje, ze zanurzenie się w dawno minionych czasach będzie pasjonująca i poznawcza przygoda. Przyjemnej lektury

Templaryusz

Tadeusz Miciński

Tadeusz Miciński In loco tormentorum Templaryusz Na ciemnem morzu wicher rozpaczy szarpie i targa żagiel tułaczy. Płynę bez steru, płynę bez wiosła oby mię prędzej burza rozniosła! Ja rycerz dumny świętego Grala [duch mój się dotąd ogniami spala] Różany ogród bożych tajemnic [dziś uroczysko mogilnych ciemnic] Ja com Chrystusa wynosił z grobu [oto stygmaty na rękach obu] Ja i me gwiazdy cicho spadamy jak lilie zżęte w grobowe jam... Tadeusz Miciński Ur. 9 listopada 1873 w Łodzi Zm. w lutym 1918 pod Czertykowem na Białorusi Najważniejsze dzieła: W mroku gwiazd, Kniaź Patiomkin, W mrokach złotego pałacu czyli Bazylissa Teofanu, Nietota. Księga tajemna Tatr, Xiądz Faust Prozaik, poeta, dramaturg, publicysta; zafascynowany gnozą, mistycyzmem, towianizmem, głosił idee panslawistyczne i mesjanistyczne. Urodził się w rodzinie inteligenckiej w Łodzi, ukończył szkołę średnią w Warszawie, następnie studiował w Krakowie (UJ, literatura polska, historia) oraz w Berlinie i Lipsku (filozofia i psychologia). Był członkiem radykalnych ugrupowań studenckich; pracował jako nauczyciel domowy. W 1896 r. debiutował poematem ,,Łazarze" i otrzymał drugą nagrodę krakowskiego ,,Czasu" za opowiadanie Nauczycielka (1896). Podczas studiów zagranicznych zaprzyjaźnił się ze Stanisławem Przybyszewskim i Wincentym Lutosławskim, filozofem i mesjanistą, propagatorem abstynencji, wówczas wykładającym w Hiszpanii; tam też ożenił się (1897) z Marią Dobrowolską, pochodzącą z zamożnego ziemiaństwa, co zabezpieczyło jego byt materialny i pozwoliło poświęcić się pracy intelektualnej i twórczej. Po powrocie do kraju osiadł w Krakowie, często przebywał też w Zakopanem, gdzie przyjaźnił się ze Stanisławem Witkiewiczem (ojcem), współpracował z krakowskim ,,Życiem". W 1902 r. wydał swój jedyny tom poezji W mroku gwiazd, później pisał jedynie poematy, często wplecione w większe całości. W 1906 r. opublikował tom artykułów Do źródeł duszy polskiej oraz dramat Kniaź Patiomkin, a w 1909 r. ukazał się kolejny dramat historyczny, tym razem z dziejów Cesarstwa Bizantyńskiego, W mrokach złotego pałacu (...). Następnie związał się z Warszawą. Wydał dwie ważne powieści Nietotę (1910) i Xiędza Fausta (1913), do których krytyka odniosła się z pełnym zastrzeżeń dystansem. Publikował m.in. w ,,Tygodniku Ilustrowanym", a w 1914 r., podczas wybuchu konfliktu bałkańskiego wyjechał do Sofii jako korespondent tygodnika "Świat". W latach 1915--1918 przebywał w Rosji, w Moskwie współpracował z czasopismami ("Gazeta Polska", "Russkoje słowo", "Russkije wiedomosti") oraz kołem literacko-artystycznym przy Domu Polskim, był oficerem oświatowym w korpusie polskim Józefa Dowbora-Muśnickiego. W drodze powrotnej korpusu do kraju, Miciński zginął w przypadkowym starciu czy napadzie, zabity przez chłopów lub żołnierzy Gwardii Czerwonej; dokładna data śmierci nie jest znana. Z pozostałych rękopisów wydano pośmiertnie m.in. dramat Termopile, powieści Wita, Mene-Mene-Thekel-Upharisim oraz poemat Niedokonany. Będąc twórcą Młodej Polski, Miciński kształtuje odrębny styl, oparty na odrębnym również światopoglądzie. Przedstawiał wizję świata jako pola walki dobra ze złem (manicheizm), opowiadając się zarazem za moralnym obowiązkiem doskonalenia siebie, własnego narodu i świata (realizacja idei wolności). Jego symbolizm przechyla się niekiedy w kierunku surrealizmu, jego twórczość dramatyczna, określana jako ekspresjonistyczna, wykracza w kierunku misteriów filozoficznych; operując poetyką snu, strumienia świadomości, Miciński nie wahał się przeplatać te wysokie tony mistyczne analizą społeczną i groteską. Zafascynowany nim Witkacy czerpał wiele inspiracji artystycznych z twórczości Micińskiego, ponadto zadedykował mu Nienasycenie oraz sportretował w jednej z postaci z młodzieńczej powieści 622 upadki Bunga. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Template Metaprogramming with C++. Learn everything about C++ templates and unlock the power of template metaprogramming

Marius Bancila

Learn how the metaprogramming technique enables you to create data structures and functions that allow computation to happen at compile time. With this book, you'll realize how templates help you avoid writing duplicate code and are key to creating generic libraries, such as the standard library or Boost, that can be used in a multitude of programs.The introductory chapters of this book will give you insights into the fundamentals of templates and metaprogramming. You'll then move on to practice writing complex templates and exploring advanced concepts such as template recursion, template argument deduction, forwarding references, type traits, and conditional compilation. Along the way, you'll learn how to write variadic templates and how to provide requirements to the template arguments with C++20 constraints and concepts. Finally, you'll apply your knowledge of C++ metaprogramming templates to implement various metaprogramming patterns and techniques.By the end of this book, you'll have learned how to write effective templates and implement metaprogramming in your everyday programming journey.