Buszujący w barszczu. Kontrkultura w Rosji sto lat po rewolucji

Konstanty Usenko

Od egzystencjalnej garażowej nuty przez hip-hop aż po fotogeniczną i ironiczną traszkulturę Buszujący w barszczu to mapa nowej rosyjskiej kontrkultury w plastikowo-szklanej erze oligarchicznego kapitalizmu. Autor bierze pod lupę współczesne zjawiska muzyczne, kładąc szczególny nacisk na osiedlowy rap i jego przesłanie. Opisuje, co stało się z dziedzictwem kultury punk i nowej fali czasów pierestrojki, która inspiruje dziś młode pokolenie artystów. Pokazuje barwną mozaikę nawiązań do tradycji awangardy początku XX wieku, radzieckiej fantastyki, kosmicznej analogowej elektroniki, syberyjskiego szamanizmu i szemranej błatnej kultury. Tęsknota za duchem radzieckiego humanizmu, frustracje mieszkańców bloków z wielkiej płyty, postironia nowej dresiarskiej mody, teoria korzeni i narodziny dyskursu feministycznego Konstanty Usenko, wytrawny stalker z zakazanej Strefy i niestrudzony przewodnik, przedziera się przez gęstwiny Barszczu niczym przez rzeczywistość, w której żyją jego bohaterowie. Łodygi muzycznych i kulturowych mutantów są ze sobą mocno splątane. Gdy Usenko pisze o muzyce, o Rosji, o przestrzeni poradzieckiej, to mogę tylko pić z zawiści wódkę za wódką, walić kreskę za kreską, kompulsywnie i łakomie czytać, co napisał, zachwycać się do łez i ryczeć z wściekłości, że nie ja to napisałem. Ziemowit Szczerek

But w butonierce

Bruno Jasieński

Bruno Jasieński But w butonierce But w butonierce Zmarnowałem podeszwy w całodziennych spieszeniach, Teraz jestem słoneczny, siebiepewny i rad. Idę młody, genialny, trzymam ręce w kieszeniach, Stawiam kroki milowe, zamaszyste, jak świat. Nie zatrzymam się nigdzie na rozstajach, na wiorstach, Bo mnie niesie coś wiecznie, motorycznie i przed. Mijam strachy na wróble w eleganckich windhorstach, Wszystkim kłaniam się grzecznie i poprawiam im pled. W parko... Bruno Jasieński Ur. 17 lipca 1901 r. w Klimontowie pod Sandomierzem Zm. 17 września 1938 r. w Moskwie Najważniejsze dzieła: But w butonierce (zbiór wierszy 1921), Pieśń o głodzie (poemat 1922), Ziemia na lewo (zbiór wierszy 1924), Słowo o Jakubie Szeli (1926), Nogi Izoldy Morgan (1923), Palę Paryż (1929), Zmowa obojętnych (1937) Właśc. Wiktor Bruno Zysman, awangardowy poeta, prozaik i dramaturg. Był synem lekarza. W latach 1914-18 mieszkał z rodziną w Moskwie; tam ukończył polskie gimnazjum, tam też zetknął się z rewolucyjnym, zarówno formalnie jak ideowo, nowoczesnym nurtem literackim. Studiował w Krakowie na UJ na różnych wydziałach. Jako jeden z ojców założycieli polskiego futuryzmu był autorem głównych manifestów w ,,Jednodńiuwce futurystuw z 1921 r. (Do narodu polskiego manifest w sprawie natychmiastowej futuryzacji życia, Manifest w sprawie poezji futurystycznej) oraz współtwórcą głośnej jednodniówki Nuż w bżuhu. Styl Jasieńskiego cechuje zręczne wykorzystanie tradycyjnej formy literackiej połączone z zastosowaniem śmiałej, ekscentrycznej metaforyki, brutalnych dysonansów, fantastycznych hiperboli. Adaptował też dla poezji nowoczesne formy wypowiedzi słownej (jak notatka reporterska, zapis telegraficzny), zaś obrazowanie w wierszu Marsz jest interpretowane jako oparte o technikę montażu filmowego. Stał się jedną z ofiar wielkiej czystki stalinowskiej w 1937 r., został aresztowany, skazany początkowo na zesłanie, a następnie na śmierć i rozstrzelany w więzieniu w Moskwie. Przez długi czas okoliczności i data jego śmierci były nieznane. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

But w butonierce

Bruno Jasieński

But w butonierce. Poezje futurystyczne to tom wierszy Brunona Jasieńskiego z 1921 roku. Stanowi sztandarowe dzieło futuryzmu awangardowego nurtu zrywającego z tradycyjnym postrzeganiem twórczości. Futuryzm miał swoje ulubione tematy, takie jak miasto, cywilizacja, postęp, kultura masowa, a także tworzył charakterystyczne dla siebie rozwiązania formalne, wykorzystujące zabawę słowem czy konwencję antyestetyzmu.

[But w butonierce - Dedykacja]

Bruno Jasieński

Bruno Jasieński But w butonierce [Dedykacja] Brunonowi Jasieńskiemu genialnemu twórcy Buta w butonierce tę książkę zielonych możliwości poświęcam ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Wersja le... Bruno Jasieński Ur. 17 lipca 1901 r. w Klimontowie pod Sandomierzem Zm. 17 września 1938 r. w Moskwie Najważniejsze dzieła: But w butonierce (zbiór wierszy 1921), Pieśń o głodzie (poemat 1922), Ziemia na lewo (zbiór wierszy 1924), Słowo o Jakubie Szeli (1926), Nogi Izoldy Morgan (1923), Palę Paryż (1929), Zmowa obojętnych (1937) Właśc. Wiktor Bruno Zysman, awangardowy poeta, prozaik i dramaturg. Był synem lekarza. W latach 1914-18 mieszkał z rodziną w Moskwie; tam ukończył polskie gimnazjum, tam też zetknął się z rewolucyjnym, zarówno formalnie jak ideowo, nowoczesnym nurtem literackim. Studiował w Krakowie na UJ na różnych wydziałach. Jako jeden z ojców założycieli polskiego futuryzmu był autorem głównych manifestów w ,,Jednodńiuwce futurystuw z 1921 r. (Do narodu polskiego manifest w sprawie natychmiastowej futuryzacji życia, Manifest w sprawie poezji futurystycznej) oraz współtwórcą głośnej jednodniówki Nuż w bżuhu. Styl Jasieńskiego cechuje zręczne wykorzystanie tradycyjnej formy literackiej połączone z zastosowaniem śmiałej, ekscentrycznej metaforyki, brutalnych dysonansów, fantastycznych hiperboli. Adaptował też dla poezji nowoczesne formy wypowiedzi słownej (jak notatka reporterska, zapis telegraficzny), zaś obrazowanie w wierszu Marsz jest interpretowane jako oparte o technikę montażu filmowego. Stał się jedną z ofiar wielkiej czystki stalinowskiej w 1937 r., został aresztowany, skazany początkowo na zesłanie, a następnie na śmierć i rozstrzelany w więzieniu w Moskwie. Przez długi czas okoliczności i data jego śmierci były nieznane. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

But w butonierce (tomik)

Bruno Jasieński

[Dedykacja] Brunonowi Jasieńskiemu  genialnemu twórcy  «Buta w butonierce»  tę książkę zielonych  możliwości    — poświęcam [Jak introdukcja] Całując owrzodzone palce syfilitycznej    kochanki dobrze jest słuchać ostrego    śpiewu mijających tramwajów,  kiedy muzyka w sąsiednim szpitalu    wariatów gra «dreaming»,  a w kinie na vis-a-vis,  onestepiąc czerwone walce  pod niebem water-sky  w zielonej gazowoalce  po raz 30 000  umiera Mia May...    [...]Bruno JasieńskiUr. 17 lipca 1901 r. w Klimontowie pod Sandomierzem Zm. 17 września 1938 r. w Moskwie Najważniejsze dzieła: But w butonierce (zbiór wierszy 1921), Pieśń o głodzie (poemat 1922), Ziemia na lewo (zbiór wierszy 1924), Słowo o Jakubie Szeli (1926), Nogi Izoldy Morgan (1923), Palę Paryż (1929), Zmowa obojętnych (1937) Właśc. Wiktor Bruno Zysman, awangardowy poeta, prozaik i dramaturg. Był synem lekarza. W latach 1914-18 mieszkał z rodziną w Moskwie; tam ukończył polskie gimnazjum, tam też zetknął się z rewolucyjnym, zarówno formalnie jak ideowo, nowoczesnym nurtem literackim. Studiował w Krakowie na UJ na różnych wydziałach. Jako jeden z ojców założycieli polskiego futuryzmu był autorem głównych manifestów w ,,Jednodńiuwce futurystuw? z 1921 r. (Do narodu polskiego manifest w sprawie natychmiastowej futuryzacji życia, Manifest w sprawie poezji futurystycznej) oraz współtwórcą głośnej jednodniówki Nuż w bżuhu. Styl Jasieńskiego cechuje zręczne wykorzystanie tradycyjnej formy literackiej połączone z zastosowaniem śmiałej, ekscentrycznej metaforyki, brutalnych dysonansów, fantastycznych hiperboli. Adaptował też dla poezji nowoczesne formy wypowiedzi słownej (jak notatka reporterska, zapis telegraficzny), zaś obrazowanie w wierszu Marsz jest interpretowane jako oparte o technikę montażu filmowego. Stał się jedną z ofiar wielkiej czystki stalinowskiej w 1937 r., został aresztowany, skazany początkowo na zesłanie, a następnie na śmierć i rozstrzelany w więzieniu w Moskwie. Przez długi czas okoliczności i data jego śmierci były nieznane. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Buty szczęścia

Ewa Woydyłło

Sprawdzone przepisy na udane życie Buty szczęścia to kolejna porcja dobrej energii od Ewy Woydyłło, która radzi co możemy zrobić dla siebie, co dla innych, a co uczynić dla swojego związku. Przestrzega też przed tym, czego absolutnie nie powinniśmy robić i jak zawsze zapewnia, że nigdy nie jest za późno na zmiany. Podaje sprawdzone recepty na to JAK ŻYĆ, ABY BYŁO NAM DOBRZE ZE SOBĄ I INNYM Z NAMI. W książce obok odpowiedzi na ważne pytania czytelnicy znajdą również nastrojowe ilustracje, które wprowadzają w dobry nastrój, wywołują uśmiech i wzbudzają pozytywne emocje.

By Airship to Ophir

Fenton Ash

Dated 1928. By Airship to Ophir, written by Fenton Ash, tells the story of an airship and two aircraft meander round central Africa picking up an assortment of natives in a search for the fabled land of Ophir, which is eventually reached and found to be inhabited by a race of people of Arab/Hebrew mien. This fantasy adventure would suit anyone interested in old fantasy novels for children and young people. Fenton Ash is the first and main pseudonym of UK civil engineer and author Francis Henry Atkins (1847-1927) who was a writer of pulp fiction, in particular science fiction aimed at younger readers. He wrote under the pseudonyms Frank Aubrey and Fenton Ash.

By dziecko było geniuszem

Andrukowicz Wiesław

Pojawiające się do tej pory różnego rodzaju książki, podręczniki czy poradniki dotyczące rozwoju zdolności, talentu czy geniuszu człowieka miały oczywiście nie wszystkie jedną zasadniczą wadę: kurczowo trzymały się bądź to jednej dyscypliny wiedzy (najczęściej psychologii lub/i pedagogiki), bądź to zredukowanego obszaru problemów (rozwoju umysłowego, percepcyjnego, emocjonalnego, intuicyjnego). Przypominało to czasami podawanie przepisów w książce kucharskiej. Tyle że każdy, kto chociaż raz gotował lub piekł ad hoc, mając nawet bardzo dobry model działania, przekonał się, iż trudno być od razu kulinarnym geniuszem. Na ogół musiał stwierdzić, że albo nie ma określonych zdolności percepcyjnych, albo operacyjnych, albo brakuje mu pewnej wiedzy o produktach, narzędziach i technikach oraz ich właściwościach, albo, wreszcie, brakuje mu odpowiedniej motywacji do podejmowania tego rodzaju czynności. Okazuje się, iż stworzenie w miarę optymalnego podręcznika wymaga szerszego przygotowania z kilku, a nawet z bardzo wielu dyscyplin naukowych (nie mówiąc o subdyscyplinach) głębokiego wglądu w kulturę, a w zasadzie w to, co transkulturowe, jak również konkretnych obserwacji i doświadczeń w wielu różnych praktykach i dziedzinach życia. Stąd niniejsza książka nie jest typowym poradnikiem odpowiadającym na praktyczne pytania typu jak, nie jest również typowym podręcznikiem historiozoficznym zbierającym wszystkie możliwe teorie i pytania typu co, a tym bardziej nie jest typowym dziełem zasad i reguł kanonicznych odpowiadających apodyktycznie na najważniejsze pytania typu dlaczego. Chociaż w jakiejś mierze stara się odpowiedzieć na nie wszystkie jednocześnie, jakby powiedział Erich Fromm, w metajęzyku logiki paradoksalnej, aby w każdym kroku rodzica, opiekuna, wychowawcy i nauczyciela ukazywać możliwie największą głębię i dynamikę rozwoju oraz strukturalną złożoność przeciwstawnych procesów edukacyjnych. Z jednej strony, ma prowadzić do ukazania najnowszych tendencji, strategii i technik stymulowania zdolności, a z drugiej wzbudzić refleksję nad historią tego, co istotne w edukacji człowieka; z jednej strony, ma pokazać wielowątkową i wielowarstwową rolę edukowanych, a z drugiej przedstawić bardzo złożoną i odpowiedzialną rolę edukujących w procesie współtworzenia osobowości dziecka na miarę jego talentu, a nawet geniuszu. Powinno to zainteresować nie tylko faktycznych rodziców i wychowawców, ale również potencjalnych rodziców i tych, którzy mogą i powinni z nimi współpracować: studentów pedagogiki, nauczycieli, opiekunów społecznych, urzędników, dziennikarzy czy polityków, w trudnym procesie optymalnego rozwijania i formowania każdej ludzkiej istoty...[...] Niniejsza książka rozczaruje tego czytelnika, który oczekuje na podstawie atrakcyjnego jej tytułu gotowych (p)odpowiedzi, wskazówek czy metod, dzięki którym mógłby uczynić ze swojego dziecka geniusza. Autor sam o książce pisze tak: Z jednej strony ma ona prowadzić do ukazania najnowszych tendencji, strategii i technik stymulowania zdolności, a z drugiej strony ma wzbudzić refleksję nad historią tego, co istotne w edukacji człowieka, z jednej strony ma pokazać wielowątkową i wielowarstwową rolę edukowanych, z drugiej strony bardzo złożoną i odpowiedzialną rolę edukujących, w procesie współtworzenia osobowości dziecka na miarę jego talentu, a nawet geniuszu.

By inni mogli przetrwać... część 1

Dorota Sawicka

Nadchodzi zmierzch. Pierwsze promienie zachodzącego słońca znikają za horyzontem, jakby przyroda sama chciała ukryć się przed tym, co ma nadejść. W tym cienistym świecie, gdzie każda decyzja, każdy krok i każdy oddech mogą być ostatnimi, rozgrywa się nasza historia. "By Inni Mogli Przetrwać..." to podróż przez mrok i światło codziennego życia, podczas której nauczymy się nie tylko, jak przetrwać, ale także nauczymy się żyć pełnią życia, bez względu na okoliczności. Pamiętajmy, że prawdziwa siła tkwi nie tylko w indywidualnych umiejętnościach, ale także we wspólnym działaniu i wzajemnym wsparciu. Każdy gest ma znaczenie, a ludzkie serce jest zdolne do dokonywania rzeczy niezwykłych. Zanurzmy się zatem w lekturę powieści By Inni Mogli Przetrwać...

By Order of the League

Fred M. White

Frederick Merrick White wrote a number of short stories, including By Order of the League. The story of the Order By the Order of the League begins with a cozy room, where there is a cozy atmosphere. Frederic Maxwell was an English art enthusiast, and, no doubt, if he had to earn his living with his brush, it would have caused some shock in the world. However, being born with a traditional silver spoon in his mouth, his flirtation with art never threatened to become serious.

By the Light of the Soul

Mary E. Wilkins Freeman

Marys mother was from New England and her conscience was abnormally active. Her father was from New Jersey, and his conscience, although no one would dare to say that she was flawed, did not prevent him from enjoying life in the least.

Bycie w terenie / Being out in the land / Estar en el terreno

red. Aleksandra Kunce

Seria: Oikos. Komparatystyka Literacka i Kulturowa (2), ISSN 2720-1104   Zapraszamy do przemyślenia umiejscowienia za sprawą książki o doświadczeniu miejsca i bycia w terenie. Kierujemy się ku terenowi nie tyle powodowani metodologicznymi rozstrzygnięciami tego, czym jest teren jako kategoria w badaniach etnologicznych, ile kierowani wyznaniem wiary filozofa, dla którego człowiek jest człowiekiem umiejscowionym; więcej, to, co ludzkie, zostaje wydobyte za sprawą bycia w miejscu, które wiąże porządki czasowo-przestrzenne, krajobrazowe i lokalizujące nas „tu i teraz”, porządki domowe i zakorzeniające, lecz i kwestionujące naszą pewność umiejscowienia, obracające dom w ruinę. Miejsce wprowadza w domowość prześwity tego, co nieobejmowalne, nieodgadnione, nieokreślone. Miejsce, pojemne materialnie, społecznie i duchowo, w centrum lokuje teren jako obszar ziemi – odsłaniający w człowieku doznanie ogromu, uczucie wtopienia się i  wolę współtworzenia; ale i dalej, teren staje się obszarem naszego działania i jednocześnie sceną wydarzeń natury/kultury; teren jest tym, co otwarte, odsłonięte w miejscu, czego nie sposób zignorować, co wychodzi z człowieka w jego reakcji na teren właśnie, co odsłania go w byciu w terenie.

Bycie z chorobą. Przystosowanie do wybranych chorób somatycznych z perspektywy psychologii pozytywnej i koncepcji poznawczych

Joanna Miniszewska

Publikacja dotyczy przystosowania chorych do wybranych przewlekłych chorób somatycznych, takich jak cukrzyca, łuszczyca, reumatoidalne zapalenie stawów, przewlekła choroba nerek. Autorka wyodrębnia trzy grupy zmiennych konstytuujących proces przystosowania do choroby z uwzględnieniem jego uwarunkowań i efektu końcowego: zmienne wyjaśniające (subiektywne znaczenie choroby dla osoby chorej, wiedza na temat choroby), procesy pośredniczące (mediatory - sens życia, strategie radzenia sobie, korzyści związane z chorobą oraz moderatory - typ choroby, czas jej trwania) oraz zmienne wyjaśniane (akceptacja choroby i życia z nią, zdrowie psychiczne, bilans emocjonalny, zadowolenie z życia). Adaptacja rozumiana jako proces oraz przystosowanie jako efekt owego procesu zostały przeanalizowane z perspektywy psychologii pozytywnej, podkreślającej mocne strony osoby chorej, oraz psychologii poznawczej, ukazującej znaczenie procesów poznawczych w rozumieniu, a także przystosowaniu do choroby i związanych z nią uciążliwości i ograniczeń. "Monografia ma charakter nowatorski, zawiera analizę złożonego procesu przystosowania do przewlekłych chorób somatycznych. Wypełnia lukę w polskim piśmiennictwie psychologicznym, ponieważ nie dotyczy jedynie radzenia sobie z chorobą i jego uwarunkowań, ale złożonego procesu adaptacji, którego efektem jest określony sposób przystosowania do choroby. Autorka prezentuje też propozycję wsparcia psychologicznego w tym procesie. Istotne znaczenie mają tutaj perspektywa psychologii pozytywnej - bazująca na zasobach osoby chorej i perspektywa poznawczo-behawioralna - odwołująca się do poznawczego wymiaru choroby. Z recenzji prof. dr hab. Stanisławy Steuden (KUL)

Być agentem wiecznej idei. Przemiany poglądów estetycznych Debory Vogel

Karolina Szymaniak

Książka jest pierwszą próbą uporządkowania estetyki Debory Vogel - międzywojennej pisarki i myślicielki piszącej w językach jidysz i polskim. Omówione zostały w niej nieznane lub zapoznane teoretyczne teksty pisarki, która podjęła w swej twórczości próbę stworzenia języka analogicznego do nowoczesnego malarstwa (m.in. teoria kubistyczno-konstruktywistycznej poezji chłodnej statyki i montażu literackiego). Książka zawiera również najobszerniejszą dotychczas biografię pisarki opartą na nowych dokumentach, aneks z tłumaczeniami wybranych esejów i poezji Vogel oraz sporządzoną po raz pierwszy bibliografię jej twórczości.  

Być córką i nie zwariować

Katarzyna Miller, Anna Bimer

To książka dla wszystkich kobiet, bo wszystkie jesteśmy córkami. Często słyszy się, że nie jest łatwo być matką. Równie niełatwo, a może czasem jeszcze trudniej być córką. W Polsce od czasów romantyzmu matka Polka to mit, którego nie powinno się podważać. Nadeszły jednak czasy obalania wielu mitów, i ten jest kolejny. Matki, jak każdy człowiek, zazwyczaj całkiem nieświadomie, bywają dalece nieidealne. W książce Być córką i nie zwariować Katarzyna Miller i Anna Bimer odsłaniają prawdę o różnych relacjach matek i córek. Rozmawiają o tym, jak związek z matką rzutuje na życie córki czasem je buduje, czasem utrudnia, a czasem wręcz niszczy. Autorki rozmawiają też o sztafecie pokoleń: o tym, ile jest w nas samych z naszych matek, babek i prababek. A także o tym, jak kolejne pokolenia powielają te same błędy, i że warto proces ten zatrzymać.

Być człowiekiem

Nicole Krauss

Seks, władza, przemoc, pasja, samotność, odkrywanie siebie, starzenie się: Nicole Krauss mistrzowsko ukazuje absurd, a czasem głęboką prawdę kryjąca się w codziennych dramatach, które pozwalają nam w pełni doświadczać życia. Opisuje rzeczywistość przepełnioną apatią, nostalgią i zmęczeniem, ujawnia nierozerwalny splot ludzkich sił i słabości. Szuka odpowiedzi na pytania o tożsamość również tę religijną, o istotę relacji między dziećmi a rodzicami, o paradoks upragnionej, choć często gorzkiej, samotności. Rozpina literacki most między Nowym Jorkiem a Tel Awiwem i bawi się z czytelnikiem raz leżymy na słonecznej izraelskiej plaży, by za chwilę znaleźć się w dystopijnej Ameryce. Niestworzone historie mieszają się tu z prozą życia, a kolejne opowiadania subtelnie ze sobą rezonują. Z językową elegancją i literackim wyczuciem Krauss wprowadza nas w świat rozwiedzionych kobiet, samotnych mężczyzn, oddanych przyjaciół, wielopokoleniowych rodzin, banitów z wyboru i z przeznaczenia. A nad wszystkimi bohaterami unosi się pełne lęku pytanie: czy przestanę być człowiekiem, którym byłem od zawsze? Nicole Krauss, jedna z najwybitniejszych współczesnych pisarek, nigdy nie wahała się zadawać ważnych pytań. Jednak jak dowodzi ten imponujący zbiór opowiadań, jej talent nie polega jedynie na umiejętności brania życia pod lupę, lecz także na tym, że potrafi ona skłonić czytelnika, by zrobił dokładnie to samo. Alice Fishburn, Financial Times Olśniewający popis artystycznej siły []. Te opowiadania na przemian powściągliwe i tryskające energią, zdyscyplinowane i rozbuchane odznaczają się wyjątkową przenikliwością i olśniewają momentami autentycznego piękna. Wywołują salwy szczerego śmiechu, skłaniają do głębokiej refleksji, zachwycają i niepokoją w równej mierze. Radość i smutek przeplatają się tu w idealnych proporcjach. Priscilla Gilman, Boston Globe Uchwycony przez Krauss zniuansowany obraz seksu i miłości, intymności i współzależności dzięki swej psychologicznej głębi i intelektualnej dyscyplinie przywołuje na myśl twórczość Natalii Ginzburg. Opowiadania Krauss pokazują bohaterów w chwilach, kiedy są najbardziej głodni doświadczeń i otwarci na nowe możliwości a ta otwartość przekłada się na samą narrację, zbyt żywą i dynamiczną, by mogła zadowolić się gładkimi fabułami, prostymi rozwiązaniami i łatwymi odpowiedziami. Molly Antopol, New York Times Book Review Czytając Być człowiekiem, obcujemy z zaskakującym, prowokacyjnym sposobem myślenia Krauss i jej niezwykłą wyobraźnią, która nieustannie eksploruje granice literatury, czasu, miłości []. To doprawdy zbiór pełen cudów. Julie Buntin, San Francisco Chronicle Być człowiekiem to popis liryzmu i precyzji a co ważniejsze, dociekliwości i bezkompromisowości Krauss. Lily Meyer, National Public Radio Realizm tych opowiadań, zabarwiony głęboką refleksją, budzi skojarzenia z prozą Particka Modiano. Pomysłowe podejście do kompozycji i perspektywy, motywy miłości, seksu, macierzyństwa i podróży to elementy przewijające się przez cały ten wyjątkowy zbiór. I choć wszystkie te historie przenika aura tajemniczości, najwięcej uwagi zdaje się Krauss poświęcać koncepcji miłości jako związku dwojga ludzi. W jej opowiadaniach niczym refren powraca wizja niezależnej kobiety, ale także problem utraty bliskiej osoby. Chicago Review of Books

Być człowiekiem

Aldona Różanek

E-book – "Być człowiekiem..." Literatura. Sentencje, aforyzmy, myśli, przysłowia Aforyzmy, sentencje, przysłowia i myśli cieszą się ogromną popularnością. Sztuka aforystyki znana była już w starożytności. Aforyzm to taki „mały domek z szerokim widokiem”, jak mówił T.M. Kossman. W małej formie mieści się ogrom treści. Aforyzmy i sentencje od zawsze związane były z życiem człowieka i jego naturą. Być człowiekiem ... to zbiór najciekawszych sentencji, aforyzmów i przysłów z różnych stron świata i różnych epok. Pomimo różnic terytorialnych i temporalnych wszystkie zebrane aforyzmy łączy jedno – temat człowieczeństwa i życia ludzkiego. Znajdziecie tu aforyzmy o miłości, cierpieniu, starości, mądrości, szczęściu, sukcesach i porażkach, a także o innych życiowych doświadczeniach, dzięki którym człowiek dojrzewa, doskonali się i rozwija duchowo. Dzięki aforyzmom i sentencjom możecie oddać Wasze myśli w lapidarny i oryginalny sposób. Ich znajomość przyda się Wam, gdy zechcecie wysłać efektowną kartę pocztową, uzupełnić dedykację na zdjęcie czy książce, którą dajecie w prezencie. Dobrze dobrane sentencje zdobią mowy, toasty, listy, szkolne lub akademickie prace pisemne. Aldona Różanek jest nie tylko miłośniczką i zbieraczką aforyzmów i sentencji, ale także autorką wielu z nich.

Być czyli mieć. Próba transpozycji projektu "Przyczynków do filozofii" Martina Heideggera

Łukasz Kołoczek

Ta książka wypływa z dwóch intuicji. Po pierwsze, dzieło Heideggera podobne jest do warowni, do której nie sposób ani wejść, ani zajrzeć. Niczego ono nie ujawnia, nie nazywa, nie komunikuje. Nie ma praktycznego zastosowania i jako takie nie poddaje się przekładowi. Druga intuicja może wydawać się na pierwszy rzut oka sprzeczna z pierwszą, ale w rzeczywistości ją dopełnia: Heidegger filozofuje, dokonując przekładu i tylko w przekładzie można jego dzieło zrozumieć. Jedną z konsekwencji tego przekładowego charakteru filozofii Heideggera jest jej narodowy, niemiecki charakter (pisanie o Heideggerze po polsku sprawia, że pozostaje się po zewnętrznej stronie dzieła-warowni). Z tych dwóch intuicji wynika podwójne zadanie. Z jednej strony chodzi tu o rozszyfrowanie tego, na czym polega przekład, którego dokonuje Heidegger w Beiträge zur Philosophie, czyli na czym polega powtórzenie pierwszego, greckiego początku filozofii w języku niemieckim. Z drugiej zaś strony o rozwikłanie tego, co jest efektem tego przekładu – swoistej struktury (Gefüge) zbudowanej ze słów języka niemieckiego, w której przesyła się Bycie. Obie intuicje i to podwójne zadanie skłaniają do podjęcia wyzwania: powtórzenia Heideggerowskiego przekładu w języku polskim. Efektem tego przedsięwzięcia nie jest i nie mógłby być lepszy przekład dzieła (skoro nie poddaje się ono przekładowi), lecz odkrycie, że język polski jest także językiem myślenia Bycia. Efektem proponowanej tu transpozycji nie jest lepsze zrozumienie filozofii Heideggera, lecz próba wzniesienia warowni w żywiole polszczyzny.   Łukasz Kołoczek – doktor filozofii, badacz późnej myśli Heideggera, zajmuje się także współczesnymi teoriami kultury. Pracuje w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Szczecińskiego. Stypendysta OaAD na Uniwersytecie w Wiedniu. Opublikował książkę Bóg Heideggera. Onto-teo-logiczny wymiar »Przyczynków do filozofii« (Kraków 2013). Swój projekt transpozycji, przedstawiony w Być czyli mieć, dopełnia odczytaniami tekstów polskiej literatury utrzymanymi w duchu komentarzy Heideggera.

Być jak Kopenhaga. Duński przepis na miasto szczęśliwe

Mikael Colville-Andersen

Jak wygląda miasto skrojone na ludzką miarę? To takie, w którym wszyscy mieszkańcy – dzieci, dorośli i seniorzy, bogaci i biedni, niezależnie od stanu zdrowia, będą czuli się jak u siebie – przede wszystkim bezpiecznie. Jak sprawić, by miasta choć zbliżyły się do tego ideału? Rozwiązanie tej kwestii proponuje Mikael Colville-Andersen, znany ekspert urbanistyczny, szef firmy Copenhagenize Design Co. oraz twórca ruchu Cycle Chic. Zdaniem autora „Być jak Kopenhaga”, Mikaela Colville-Andersena, to rower może znów uczynić nasze miasta przyjaznymi do życia: „Fakt, że dziewiętnastowieczny wynalazek może rozwiązać skomplikowane problemy XXI wieku, to czysta poezja”. I właśnie Kopenhaga, w której mieszka i której zmiany obserwuje i wspiera autor, wydaje się wzorcem miasta przyjaznego – m.in. dzięki rowerowej infrastrukturze, która stała się marką duńskiej stolicy. Być jak Kopenhaga to książka o rowerach, ale też pochwała życia miejskiego. Jak wskazuje autor, opowiada ona o tym, „jak w mieście przemieszczać dużo ludzi z miejsca na miejsce i jak skutecznie przywrócić rowerom status szanowanego, akceptowanego i dostępnego środka transportu, a do tego jeszcze na tej inwestycji zarobić”. Colville-Andersen nie jest akademickim teoretykiem. Jak sam podkreśla, jeździł rowerem służbowo po 65 miastach, pedałując bez wysiłku i często zmagając się z dramatycznie złym asfaltem. Dziś swoim doświadczeniem dzieli się z włodarzami miast całego świata i z ich mieszkańcami. Przekonuje, że komfortowe dla wszystkich i zielone miasto to żadna utopia. O Autorze: Mikael Colville-Andersen jest uznanym ekspertem urbanistycznym, a także szefem założonej w 2009 r. firmy Copenhagenize Design Co. oraz twórcą ruchu Cycle Chic. Współpracuje z miastami i rządami na całym świecie, projektuje dla nich infrastrukturę rowerową, rozwiązania komunikacyjne oraz prowadzi szkolenia z rozwiązań prorowerowych. Można go spotkać na światowych konferencjach i wydarzeniach poświęconych designowi i architekturze. Prowadzi też program telewizyjny „Life-Sized City” dotyczący urbanistyki oraz blog „Copenhagenize”. Dotąd wydał m.in. książki „Cycle Chic” (2012) i „Cargo Bike Nation” (2013).

Być kobietą

Bogdan Wawrzyńczyk

Poradnik „Być kobietą. Spojrzenie dojrzałego mężczyzny”, Bogdana Wawrzyńczyka to przewodnik życiowy kierowany nie tylko do kobiet. Inspiruje, podpowiada, zachęca. Mędrcy tego świata, bez względu na szerokość geograficzną i epokę, mówili i mówią o podstawowym celu istnienia człowieka na Ziemi, którym jest Miłość – kochająca życzliwość oparta na szacunku do siebie, do każdej innej istoty oraz Matki Natury. Wiesz, że jesteś Najważniejszą Osobą dla siebie i świata? I to z wielu powodów. To Ty możesz dać i często już dałaś nowe życie, to Ty karmisz dziecko, troszczysz się o życie i zdrowie rodziny. To również Ty masz największy wpływ na swój związek, małżeństwo oraz atmosferę we własnym domu, a przede wszystkim – Ty możesz kreować własne życie, by stało się radością i szczęściem dla Ciebie, najbliższych oraz środowiska, w którym funkcjonujesz. Celem tej książki i zawartych w niej podpowiedzi jest budowanie harmonii wewnątrz nas samych, w relacjach z innymi oraz światem przyrody.

Być kobietą i nie zwariować

Katarzyna Miller, Monika Pawluczuk

Życie niesie ze sobą wiele problemów. Zwłaszcza życie współczesnej kobiety. Jak sobie z nimi poradzić i... nie zwariować? Pomoże ci w tym Katarzyna Miller. Każdego dnia kobiety zadają sobie pytania: Jak być szczęśliwą? Jak być pewną siebie? Jak nie być ofiarą? Jak pogodzić życie rodzinne z pracą zawodową? W bestsellerowej książce Być kobietą i nie zwariować znajdziesz przykłady najbardziej typowych problemów, z którymi zmagają się kobiety: własnej tożsamości, relacji z partnerem oraz samooceny. Szczególne miejsce zajmuje bolączka wielu kobiet - jak pokochać samą siebie. Nowatorska forma zapis warsztatów psychoterapeutycznych z udziałem kilkunastu kobiet, da ci poczucie współuczestnictwa. Zrozumiesz też, że nie jesteś w swoich problemach osamotniona. To najlepsza książka dla kobiet poszukujących szczęścia... w sobie.

Być lekarzem, być pacjentem. Rozmowy o psychologii relacji

Irena A. Stanisławska, Wojciech Eichelberger

Dzięki tej książce porozumienie między lekarzem a pacjentem stanie się łatwiejsze. Książka dotyczy relacji między lekarzem a pacjentem. To relacja szczególna, gdyż uruchamia mnóstwo projekcji, przeniesień i uczuć. Wiedząc o nich, łatwiej sobie z nimi radzić. Lekarze i pacjenci znajdą w książce informacje, jakich zasad trzeba przestrzegać, aby kontakt przebiegał bez zakłóceń i służył leczeniu. Ważne jest, by uświadomić sobie, że na wynik leczenia mają wpływ obie strony to wspólna odpowiedzialność. Z książki skorzystają zarówno lekarze, personel medyczny, studenci medycyny i nauk pokrewnych, jak i pacjenci.

Być lepszym dla siebie i dla świata. Terapia Skoncentrowana na Współczuciu

Julia E. Wahl

Ponieważ życie nie jest proste, łatwe i (zawsze) przyjemne Naukawpolsce.pl: Współczucie nie jest słabością Każdy z nas się z czymś boryka. Przechodzimy przez gorsze dni, chorujemy, przytłacza nas nadmiar obowiązków i niedobór pomysłów na rozwiązywanie niekończących się problemów, miewamy pretensje do innych i świata. A on do nas. Dlatego wszyscy potrzebujemy powrócić do współczucia. Naszego ewolucyjnego dziedzictwa, która wspiera nas w przetrwaniu, współpracy ze sobą nawzajem, a także we wzajemnym wzrastaniu. Również w terapii. Na szczęście interwencje i programy oparte na współczuciu są coraz szerzej stosowane w różnego rodzaju interwencjach psychologicznych, w psychoterapii, a także coachingu, edukacji, biznesie i nawet polityce. Stworzona przez profesora Paula Gilberta Terapia Skoncentrowana na Współczuciu (angielski, ale powszechnie stosowany skrót to CFT) wywodzi się z Wielkiej Brytanii. Ten osobny system terapeutyczny integruje techniki różnych szkół terapii z koncepcjami psychologii ewolucyjnej, społecznej i rozwojowej, sięgając równocześnie po wiedzę z takich dziedzin, jak neuronauka, antoropologia czy socjologia. Jeśli chcesz go poznać, ta publikacja będzie idealna na początek. W niniejszej książce: Po pierwsze, skupimy się na rozszyfrowaniu słowa współczucie; Po drugie, poznamy podstawowe założenia Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu; Po trzecie, zaznajomimy się z technikami, praktykami i ćwiczeniami, które pomogą nam stać się lepszą wersją siebie - dla nas samych i dla innych; Wreszcie dowiemy się, co o CFT sądzą praktycy-terapeuci z Wielkiej Brytanii, Australii, Stanów Zjednoczonych, Grecji oraz Francji. Julia E. Wahl, która w dużym stopniu przyczyniła się do zrozumienia, w jaki sposób podejście oparte na współczuciu może pomóc osobom chorym na raka, napisała obszerną i szeroko zakrojoną pracę na temat współczucia, jego natury, funkcji i korzyści ― z myślą o polskim odbiorcy. To ważne źródło informacji dla każdego, kto chce się dowiedzieć więcej o współczuciu i jego zastosowaniach. Chociaż sam nie potrafię czytać po polsku, znam entuzjazm i dorobek naukowy dr Wahl w zakresie badania i promowania współczucia, dlatego gorąco polecam jej książkę. prof. Paul Gilbert, OBE, autor Compassionate Mind, twórca Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu Współczucie to mechanizm ewolucyjny przynajmniej tak stary, jak historia ssaków naczelnych. W rzeczywistości pewnie dużo starszy. Ta książka otworzy przed Tobą świat relacji ― bez lukru, bez poprawności, za to z ogromną dozą wsparcia. Zawiera mnóstwo konkretnej teorii, mądrości, wsadza kij w mrowisko modnej „pozytywności”, wyjaśnia cierpliwie, że we współczuciu nie chodzi o empatię, nie jest to także litość ani dążenie do szczęścia. Proponuje praktyczne ćwiczenia, zatem jest poradnikiem, ale dość krytycznym. Pisana przez kobietę, która nie unika jungowskiego cienia, za to bardzo zachęca do sprawczości i szukania siły i bezsiły w sobie i poza sobą. Jeśli czujesz, że ego to za mało, by czuć w życiu satysfakcję, masz w sobie gotowość na spotkania z tym, co wspiera, choć bywa wymagające, widzisz relacyjność w świecie istot ludzkich i pozaludzkich i pragniesz z większą świadomością nawigować o tym złożonym świecie ― ta książka jest dla Ciebie. I dla mnie. Myślę, że pozostali też skorzystają. dr Katarzyna Simonienko, psychiatra, przyrodniczka Zaciekawiła Cię ta książka? Włóż ją do koszyka. Warto. Potem czytaj ją uważnie. Wykonuj opisane ćwiczenia. Nie spiesz się. To mądra książka. Pełna osobistych refleksji autorki, które pozwalają docenić, że napisała ją osoba mądra i kompetentna, ale też po prostu taka jak my wszyscy. Idąca przez życie ze swoim bagażem doświadczeń i z własnymi niedoskonałościami. Autorka pokaże Ci, jak poprzez rozwijanie umiejętności składających się na współczucie dokonać pozytywnej zmiany i przemiany indywidualnej, a także, co ważne, jak poprzez te zmiany uczynić świat choć odrobinę lepszym miejscem. Książkę kończą bardzo interesujące, otwierające serce i umysł rozmowy z ekspertami w zakresie problematyki współczucia i terapii skoncentrowanej na współczuciu. Nie pomiń tego oryginalnego zakończenia. prof. dr hab. Paweł Ostaszewski, Instytut Psychologii, Uniwersytet SWPS Więcej empatii! ― to jeden z refrenów naszych czasów. Julia E. Wahl także pisze o empatii, ale robi to w sposób daleki od naiwności. Bo empatia to nie landrynkowa emocja, ale złożony, wymagający proces ― tak samo jak współczucie. Jak przekonuje autorka, współczucie wyrasta z dwóch źródeł: troski o siebie, innych i świat dookoła, a także ciekawości, gdyż bez niej wykroczenie poza własne „ja” nie jest po prostu możliwe. Najnowsze badania naukowe przekonują, że człowiek odniósł ewolucyjny sukces nie dlatego, że był najbardziej agresywny, ale dzięki współpracy i życzliwości. Te wyjątkowe cechy okazały się cenniejsze niż atletyczna budowa ciała czy śmiercionośna broń. Powinniśmy to odkrycie potraktować jako arcyważną lekcję. W epoce, w której Ziemia jest jedynym wspólnym miejscem ludzkości, kultura empatii i współczucia powinna być traktowana jako kultura przyszłości. Zawarte w tej książce ćwiczenia i refleksje są praktycznymi narzędziami w budowie tak pomyślanej przyszłości. „Współczucie to podstawa naszej moralnej odwagi”, pisze Julia E. Wahl. Nie bój się za nią podążać. prof. dr hab. Waldemar Kuligowski, Instytut Antropologii i Etnologii UAM w Poznaniu Książka Julii Wahl to znakomite, przystępnie napisane kompendium wiedzy na temat terapii skoncentrowanej na współczuciu. Autorka z lekkością łączy w niej wszechstronną, merytoryczną wiedzę z osobistymi odniesieniami. A przy okazji dokonuje eksploracji ludzkiego umysłu poruszając się między psychologią, filozofią i ewolucją człowieka, integrując „stary” i „nowy” mózg, uznając jego naturalne, adaptacyjne skłonności zarówno do plemienności jak i współczucia, które, jak przepowiedział Karol Darwin, wykracza dziś daleko poza gatunek Homo sapiens. Lektura bez wątpienia pomocna w godzeniu się z własnym, skomplikowanym człowieczeństwem.  dr hab. Tomasz Hanć, prof. UAM, biolog, psycholog, psychoterapeuta poznawczo-behawioralny zajmujący się badaniami naukowymi z pogranicza biologii, psychologii i psychiatrii Czytając tę książkę myślałem o tym, jak niezwykle ważny jest język którego używamy, by wyrazić nasze myśli i uczucia, zrozumieć siebie i innych ludzi. Mówienie i pisanie w języku polskim o współczuciu nie jest łatwe, bo słowo „współczucie” dla wielu z nas brzmi jakoś podejrzanie. Kojarzy się ze słabością, smutkiem, a może i bezradnością. Przecież czasem „pozostaje już tylko współczuć”. Tymczasem współczucie, o jakim napisała tę książkę Julia E. Wahl, oznacza gotowość do przejmowania się cierpieniem innych ludzi, ale też swoim własnym, oraz pełne zaangażowanie w takie działanie, które ma temu cierpieniu zaradzić. Człowiek współczujący nie zamyka oczu w obliczu trudności, lecz uważnie patrzy. Nie rozkłada bezradnie rąk, lecz bierze się do roboty. Książka Julii E. Wahl składa się z kilku części i wcale nie trzeba jej czytać w kolejności stron. Warto też wracać do już przeczytanych fragmentów. Za strumieniem myśli i słów Autorki czasem trudno nadążyć, bo ta książka nie jest uporządkowanym od A do Z akademickim podręcznikiem, lecz wartką, żywo napisaną, czasem meandrującą jak górska rzeka, opowieścią o tym, jak może zmieniać się i pogłębiać rozumienie tego, czym jest uważne współczucie i jak ważną rolę może ono pełnić w życiu człowieka. Człowieka, który myśli, czuje i działa. I zmienia siebie i świat na bardziej współczujący, czyli po prostu bardziej ludzki.    Dr Mariusz Zięba, psycholog, wykładowca akademicki, Kierownik Centrum Badań nad Traumą i Kryzysami Życiowymi Uniwersytetu SWPS

Być może kiedyś

Lauren Graham

Błyskotliwa, urocza i przezabawna powieść o początkującej młodej aktorce, która próbuje zrobić karierę w Nowym Jorku i nie zwariować. Jest styczeń 1995 roku, a Franny Banks zostało już tylko pół roku z trzyletniego deadlineu, który sobie wyznaczyła, gdy przyjechała do Nowego Jorku, marząc o Broadwayu i ważnych rolach. Ale póki co może pochwalić się jedynie reklamą paskudnych świątecznych swetrów i kelnerowaniem w klubie komediowym. Współlokatorzy najlepsza przyjaciółka Jane oraz Dan, aspirujący pisarz science fiction okazują jej wsparcie, ale Franny wie, że fanklub złożony z dwóch osób to raczej niewielki sukces. Wszyscy mówią jej, że potrzebuje planu B i chociaż ona prawie potrafi wyobrazić sobie powrót do domu i założenie rodziny ze swoim bardzo porządnym byłym chłopakiem, nie jest gotowa zrezygnować z marzeń zrobienia kariery na miarę swoich idolek, Diane Keaton i Meryl Streep. Jeszcze nie. Ale podczas gdy Franny chce pójść ich śladem, w międzyczasie z radością zadowala się jakąkolwiek rolą mówioną i znalezieniem zdającej egzamin kombinacji produktów do włosów Lauren Graham udaje się zręcznie uchwycić, jak to jest być młodym, ambitnym i pełnym nadziei w Nowym Jorku. Candace Bushnell, autorka bestsellerów Seks w wielkim mieście i Pamiętniki Carrie Świeży, zabawny i pełen drobnych złośliwości, ujmujący styl pisania Lauren Graham wciągnął mnie od razu. Meg Cabot, autorka bestsellerów Pamiętniki księżniczki i Tajemnice Heather Wells