Baśń o królu Sałtanie

Aleksander Puszkin

Baśń o królu Sałtanie to piękna baśń Aleksandra Puszkina, napisana żywym i zabawnym wierszem. Opowiada ona pełną przygód i magii, historie zaginionego królewskiego syna. Lektor - Maciej Marczewski Nasze bajki przygotowane są specjalnie aby pomagać w usypianiu dzieci. Są pozbawione zbędnych ozdobników, przerywników, czy innych elementów które mogłyby rozbudzać wasze maleństwa.

Baśń o królu Sałtanie. Skazka o carie Sałtanie

Aleksander Puszkin

"Baśń o królu Sałtanie, o jego synu, słynnym i potężnym bohaterze Gwidonie, i o pięknej królewnie Łabędziu. Na język polski przetłumaczył Bolesław Londyński. Przepiękna baśń dla dzieci klasyka literatury nie tylko rosyjskiej, ale i europejskiej. Książeczka powinna się znajdować w bibliotece każdego, kto uważa się za inteligenta. Edycja dwujęzyczna polska i rosyjska. , . : ."

Czarny orzeł

Aleksander Puszkin

„Czarny orzeł” to utwór autorstwa Aleksandra Puszkina, wybitnego rosyjskiego pisarza i przedstawiciela romantyzmu.

Dama pikowa

Aleksander Puszkin

 W trzy dni po strasznej nocy, o dziesiątej godzinie rano German udał się do klasztoru X, gdzie miało być nabożeństwo nad ciałem zmarłej hrabiny. Nie czując żalu, nie mógł jednak zagłuszyć całkiem głosu sumienia, który twierdził: jesteś zabójcą

Dama pikowa

Aleksander Puszkin

„Dama pikowa” to słynne opowiadanie Aleksandra Puszkina, na podstawie którego powstały opery, filmy, spektakle, balet i operetka.

Dama pikowa

Aleksander Puszkin

Herman, młody inżynier, syn zruszczonego Niemca, jest zafascynowany grą w karty. Często siada przy stoliku, obserwując graczy przez całe noce. Sam zachowuje dystans, nie bierze kart do rąk, aby – jak mawia – nie ryzykować tego, co niezbędne, w nadziei osiągnięcia tego, co zbyteczne. Rezerwę i rozsądek zachowuje jednak do czasu. Zasłyszana anegdota o trzech wygrywających kartach rozpala jego wyobraźnię, sprawia, że za wszelką cenę chce posiąść tajemnicę owego fortelu, tajemnicę starej hrabiny, Anny Fiedotowny. Hrabina ma wychowanicę, Lizę. Za jej pośrednictwem Herman chce dotrzeć do hrabiny...

Dama pikowa. Pikowaja dama

Aleksander Puszkin

"Autorem opowiadnia Dama Pikowa jest Aleksandr Siergiejewicz Puszkin jeden z największych rosyjskich poetów i pisarzy. Przedstawiciel romantyzmu rosyjskiego, klasyk literatury rosyjskiej, wybitny reformator rosyjskiego języka literackiego. Kamerjunkier cesarza Mikołaja I Romanowa. Dama pikowa to pasjonująca opowieść o rosyjskiej XIX-wiecznej szlachcie, starych damach, młodych oficerach, o hazardzistach karcianych, o nadziejach i zawodach, o ludzkiej zachłanności, braku skrupułów i ludzkich tragediach. Fragment książki: Liza Iwanowna wysłuchała go z przerażeniem. A więc te namiętne listy, te płomienne żądania, to uparte i brutalne prześladowanie - to wszystko nie była miłość! Pieniądze! - oto czego była głodna jego dusza! Nie ona mogła ugasić jego żądze i uszczęśliwić go! Biedna wychowanica była tylko ślepym narzędziem rozbójnika, zabójcy starej jej dobrodziejki!... Zapłakała gorzko w spóźnionym i męczącym żalu. German patrzył na nią milcząco; serce jego szarpało się również, lecz nie łzy biednej dziewczyny, ani niezwykły urok jej rozpaczy targał duszę. Nie czuł wyrzutów sumienia na myśl o martwej staruszce. Jedna rzecz go przerażała: niepowrotna utrata tajemnicy, od której oczekiwał wzbogacenia się. - Jest pan potworem! - rzekła w końcu Liza Iwanowna..."" (1799-1837) - , . . ."

Dubrowski. Dubrowskij

Aleksander Puszkin

"Aleksander Puszkin / . : Dubrowski . Powieść wybitnego rosyjskiego pisarza i poety zaczyna się w taki oto intrygujący sposób: Niedawno temu żył w jednej ze swoich posiadłości rosyjski ziemianin starożytnego rodu, Cyryl Piotrowicz Trojekurow. Bogactwo, znakomite pochodzenie i stosunki nadawały mu wielkiego znaczenia w guberni, gdzie znajdowała się jego posiadłość. Zepsuty przez swe otoczenie, zwykł był on pozwalać sobie na każdy poryw swego ognistego temperamentu i na wszystkie chimery ograniczonego umysłu. Sąsiedzi radzi dogadzali jego najmniejszym zachciankom, zaś urzędnicy gubernialni drżeli na dźwięk jego imienia. Cyryl Piotrowicz przyjmował wszelkie oznaki hołdu, jako należną sobie daninę. Dom jego był stale pełen gości, gotowych zadowalać pańską fantazję przez uczestnictwo w wspaniałych, a nieraz i szalonych zabawach. Nikt nie śmiał odmówić jego zaprosinom, lub też w dni określone nie złożyć należnego uszanowania we wsi Pokrowskoje. Cyryl Piotrowicz był wielkim hulaką i, nie bacząc na niezwykłą siłę fizyczną chorował dwa razy w tygodniu z obżarstwa, a co wieczór zabawiał się miłością. - a co dalej, dowie się czytelnik z dalszej lektury tej znakomicie napisanej książki. , . , , . ; ; ; , , , . . . , , . , ..."

Eugeniusz Oniegin

Aleksander Puszkin

„Eugeniusz Oniegin” to poemat dygresyjny autorstwa Aleksandra Puszkina. Puszkin rozpoczął pracę nad tym utworem w 1823, a ukończył w 1831 roku. Mimo iż poemat powstawał w długim przedziale czasu, odznacza się jednolitością kompozycji. Tytułowy bohater jest człowiekiem rozczarowanym wielkim światem, w którym nie zaznał ani prawdziwej przyjaźni, ani miłości. Zniechęcony i znudzony życiem wyjeżdża na wieś. Gdy pojawia się powracający ze studiów w Niemczech poeta Leński, Oniegin wyśmiewa jego romantyczny idealizm. Oniegin flirtuje podczas balu z narzeczoną poety, a ten obrażony wyzywa go na pojedynek w którym ginie. Na skutek tego Oniegin opuszcza wieś i udaje się w podróż po miejscach z przeszłości.

Eugeniusz Oniegin

Aleksander Puszkin

Aleksander Puszkin Eugeniusz Oniegin tłum. Leo Belmont ISBN 978-83-288-2712-7 Przedmowa Mickiewicz, który stawiał wysoko geniusz poetycki Puszkina, uważa słusznie Oniegina za najpiękniejszy, najoryginalniejszy i najnarodowszy jego utwór. Wszystkie inne utwory największego rosyjskiego poety nie mogą iść w porównanie z tym jednym, choć odsłaniają częstokroć nowe strony tego bogatego talentu. Może tylko czar jednaki wieje jeszcze z drobnych lirycznych jego utworów, a... Aleksander Puszkin Ur. 6 czerwca 1799 w Moskwie Zm. 10 lutego 1837 w Petersburgu Najważniejsze dzieła: Rusłan i Ludmiła (1820), Jeniec Kaukazu (1822), Borys Godunow (1831), Eugeniusz Oniegin (1833), Jeździec miedziany (1833), Dama pikowa (1834) Najwybitniejszy obok Lermontowa autor rosyjskiego romantyzmu. Urodzony w rodzinie szlacheckiej, nauczany początkowo przez francuskich guwernerów, kształcił się w ekskluzywnym Liceum w Carskim Siole. Wcześnie zainteresował się poezją, tworząc drobne utwory w stylu klasycystycznym i preromantycznym. Jego fascynacja bajronizmem zaowocowała w 1820 roku baśniowym poematem Rusłan i Ludmiła. Za krążące w odpisach wiersze, krytykujące despotyczne rządy carskie, został zesłany na południe Rosji, gdzie napisał kolejne poematy romantyczne, związane z Krymem i Kaukazem. W tym czasie rozpoczął także pracę nad obszernym poematem dygresyjnym Eugeniusz Oniegin. W roku 1824 jego karę złagodzono na odosobnienie w wiejskim majątku rodziców, gdzie kontynuował pisanie Oniegina i stworzył Borysa Godunowa, pierwszą rosyjską tragedię romantyczną. W 1826 roku zezwolono mu na powrót do Moskwy, w 1831 poślubił Natalię Gonczarową i przeprowadził się do Petersburga. Tam intensywnie zajął się prozą oraz tematyką historyczną, pisząc m.in. polemikę z Ustępem III części Dziadów Mickiewicza: poemat historiozoficzny Jeździec miedziany. W 1837 roku został ciężko ranny w pojedynku w obronie honoru żony, zmarł dwa dni później. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Eugeniusz Oniegin

Aleksander Puszkin

Poemat dygresyjny autorstwa Aleksandra Puszkina, wydany w całości w 1833 roku. Odznacza się kunsztowną formą i licznymi, charakterystycznymi dla gatunku dygresjami, ujawniającymi ironię romantyczną. Opowiada o człowieku rozczarowanym światem, znudzonym i zniechęconym, który szuka pociechy w ucieczce na wieś. Nie znajduje jej jednak i rusza w dalszą podróż po miejscach z przeszłości.

O duchach

Edgar Allan Poe, Joseph Conrad, Fiodor Dostojewski, Aleksander Puszkin

Druga antologia klasycznych opowiadań o duchach autorstwa najwybitniejszych przedstawicieli gatunku! Po raz pierwszy w formie audio posłuchasz: 1. Aleksander Puszkin: “Trumniarz”; 2. Edgar Allan Poe: “Zagłada domu Usherów”; 3. Fiodor Dostojewski: “Bobok”; 4. Joseph Conrad: “Gospoda pod Dwiema Wiedźmami”. O autorach: Aleksander Puszkin (1799—1837) – jego poetyckie arcydzieła przesłaniają zazwyczaj jego twórczość prozatorską, a przecież trzeba pamiętać, że był on — rzec można — ojcem noweli rosyjskiej. W cyklu Opowieści Biełkina znajdujemy — jak często bywa u klasyków — nowelę, która budzi nastrój grozy. Wykorzystany w niej został w sposób zręczny motyw fantastycznego snu, związanego z zawodem nieco makabrycznym: wytwórcy trumien. Od szablonu tego typu opowiadań utwór ten odbiega przez swoisty humor. Edgar Allan Poe (1809-1849) — klasyk literatury amerykańskiej, poeta, nowelista i eseista, autor wierszy "Kruk" i "Annabel Lee", opowiadań "Zagłada domu Usherów", "Zabójstwo przy rue Morgue", "Skradziony list", "Studnia i wahadło". Prezentowany tu "Przedwczesny pogrzeb" był po raz pierwszy drukowany w prasie w r. 1844. Fiodor Dostojewski (1821—1881) - głęboki znawca tajników duszy ludzkiej, autor głośnych powieści o tragicznych losach człowieka, opublikował w roku 1873 w piśmie „Grażdanin” zamie- szczoną niżej, niesamowitą w pomyśle groteskę. Utwór ten charakteryzuje swoisty sposób patrzenia wielkiego pisarza rosyjskiego na ludzi, na ich słabości i namiętności, z którymi schodzą do grobu. Joseph Conrad (wł. Teodor Józef Konrad Korzeniowski. 1857— 1924) - podobnie jak inni wielcy pisarze, Joseph Conrad angielski klasyk, Polak z urodzenia, wykazywał niekiedy skłonność do tematyki grozy. Pisał utwory marynistyczne, czasem sięgał do historii (np. Korsarz). Spośród opowieści „niepokojących” (jeden ze zbiorów Conrada nosi taki tytuł) zaczerpnięto poniższe opowiadanie o okrutnej pułapce.

Rusałka

Aleksander Puszkin

Wersja dwujęzyczna polsko rosyjska. Tekst - : polski / . Fragment: Nad jeziorem, w dzikiej głuszy, / Mnich jakiś z wygód wyzuty, / Wśród postu modlitw pokuty, / Szukał zbawienia dla duszy. / W tém, lekka jak błyskawica, / Bielsza od świéżego śniegu / Naga wychodzi dziewica, / I milczkiem siadła u brzegu. / Wlepiła wzrok w pustelnika / Mokry włos pieszcząc u ręki. / Starca dreszcz nagły przenika, / Drży i patrzy na jéj wdzięki A co było dalej? Jak postąpił pustelnik? Tego dowiemy się po przeczytaniu całego utworu.

Пиковая Дама (Dama pikowa)

Aleksander Puszkin

Повесть, которая отличается своей таинственностью и мистичностью. Молодой, амбициозный и достаточно беспринципный инженер Герман хочет разбогатеть. Игра в карты кажется ему подходящим, но слишком рискованным средством. Герман готов играть, но только зная беспроигрышный вариант. В обществе ходят слухи о том, что некая старая графиня знает особый секрет... Загадки судьбы и секрет трех мистических карт, которые приносят выигрыш. История о том, как неожиданно может обернуться жизнь 2013 о том что фарт непредсказуем, как в любви, так и в игре.

Złota rybka

Aleksander Puszkin

Złota rybka to słynna bajka Aleksandra Puszkina, opowiadająca historie biednego rybaka który złowił magiczną rybkę, spełniającą trzy życzenia. Lektor - Maciej Marczewski  Nasze bajki przygotowane są specjalnie aby pomagać w usypianiu dzieci. Są pozbawione zbędnych ozdobników, przerywników, czy innych elementów które mogłyby rozbudzać wasze maleństwa.