Filmowa Europa

Michał Pabiś-Orzeszyna, Monika Rawska, Piotr Sitarski

Czytelnik otrzymuje autorską antologię przekładów najważniejszych współczesnych tekstów poświęconych kinu europejskiemu. Zamieszczone w książce artykuły podejmują kwestie specyfiki tego kina, jego relacji do kinematografii poszczególnych krajów Starego Kontynentu oraz jego związków z kinem hollywoodzkim i kulturą amerykańską. W analizach uwzględnione zostały nie tylko największe kinematografie europejskie, ale także mniejsze, jak holenderska czy czeska. Ponieważ zamieszczone teksty są stosunkowo nowe, Czytelnik ma także okazję zapoznać się z aktualnymi ujęciami metodologicznymi i tematycznymi filmoznawstwa, takimi jak badanie widowni, badanie produkcji, badanie kultury filmowej czy zagadnienia festiwali filmowych.

History of European Cinema. Intercultural Perspective

Michał Dondzik, Michał Pabiś-Orzeszyna, Bartosz Zając

The goal of this book was to introduce reflection on historical phenomena that require perspectives transgressing national paradigm in studying film history (it is co-productions, cinemas of communist block and films produced under a significant “cold war” pressure and – last but not least – issues related to transnational distribution and reception).

Społeczne światy Studia Małych Form Filmowych "Se-Ma-For" w Łodzi

Ewa Ciszewska, Agata Hofelmajer-Roś, Michał Pabiś-Orzeszyna, Szymon Szul

Książka jest monografią Studia Małych Form Filmowych "Se-Ma-For", będącego środkowoeuropejską wytwórnią filmów animowanych, która działała w Łodzi w latach 1947-1999. Publikacja prezentująca analizy społecznych światów produkcji filmów animowanych w Se-Ma-Forze wpisuje się w tradycje empirycznych badań historii polskiej kinematografii jako instytucji życia społecznego. Przyjęta w monografii perspektywa, zorientowana na pozaestetyczne determinanty, odchodzi od imperatywu interpretowania kanonicznych utworów. Publikacja jest efektem spotkania kolektywnie tworzonego metaarchiwum z wypracowanymi w trakcie badań praktykami poznawczymi. Pytania stawiane w poszczególnych rozdziałach niosą piętno osobistych temperamentów badawczych, różnią się także stopniem użycia poszczególnych elementów metaarchiwum - w rozdziale pierwszym wiele jest archiwaliów, w drugim - danych ilościowych, zaś trzeci i czwarty ekstensywnie opierają się na przeprowadzonych w trakcie projektu wywiadach. Transdyscyplinarny charakter badania widoczny jest w łączeniu metodologii charakterystycznych dla filmoznawczych badań produkcji, socjologii sztuki i socjologii relacyjnej oraz prozopografii. Używanie "wędrujących pojęć" (pole, świat sztuki, osoba, przestrzeń, innowacja), ale także testowanie "wędrujących praktyk", takich jak mikrohistoria, pozyskiwanie historii ustnej (czy relacji świadka), studium przypadku i badanie w archiwum, pozwalają na zrozumienie unikatowości aktora społecznego, który nie jest ani fabryką, ani grupą artystyczną, ale jednocześnie zawiera w sobie elementy składowe obu tych form organizacji życia społecznego. Patronat nad książką: Animator. Międzynarodowy Festiwal Filmów Animowanych w Poznaniu Animocje. Międzynarodowy Festiwal Filmów Animowanych w Bydgoszczy Etiuda i Anima. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Krakowie Filmoteka Narodowa - Instytut Audiowizualny Muzeum Kinematografii w Łodzi Matronat: Grupa Badawcza Polska Animacja

Zwrot historyczny w badaniach filmoznawczych

Michał Pabiś-Orzeszyna

Michał Pabiś-Orzeszyna podjął się tematu niełatwego, również ze względu na konieczność uporządkowania znacznej materii. Nie tylko wywiązał się dobrze z tego zadania, ale z uporządkowania tego uczynił jedną z największych wartości swojej książki. Publikacja nie tylko stanowi nader kompetentne kompendium wiedzy o tzw. zwrocie historycznym w badaniach filmoznawczych, lecz także zaproszenie do dyskusji i apel o autorefleksyjność filmoznawców. Jej lektura uzmysławia metodologiczną wielość i różnorodność nurtu uważanego potocznie za jednolity. Pabiś-Orzeszyna pisze o tym przekonywająco, podając liczne dowody i osadzając je w rozmaitych kontekstach. Ukazując rozbieżności, nie tylko je porządkuje, przedstawiając przy tym własną propozycję wewnętrznych podziałów, ale też odsłania unifikacyjne dążenia humanistyki jako takiej. Dodatkowym walorem monografii, wynikającym z jej podstawowych założeń, jest analiza instytucjonalnego funkcjonowania nauki, w tym wypadku – filmoznawstwa. Z recenzji prof. dr. hab. Piotra Zwierzchowskiego