20 lat Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego

Tomasz Domański, Alicja Stępień-Kuczyńska

Utworzenie naszego Wydziału przypadło na przełom wieków. Wchodziliśmy w tę nową epokę, profesorowie i studenci, ze znacznymi oczekiwaniami i nadziejami. Dla nas, politologów, otwierały się nowe możliwości prowadzenia badań systemowych, porównawczych, zgłębiania kwestii demokracji i aktywności obywatelskiej. Wkrótce jednak mogliśmy się przekonać, że ten nowy świat, którego musimy się uczyć – „świat niestabilny i nieprzewidywalny”, jak określił go wiele lat temu Zygmunt Bauman – ma także oblicze ataku na World Trade Center i wojny w Ukrainie. Pamiętajmy, że w tym świecie jest miejsce dla nas, mających wiedzę, wolne umysły i czułe serca! prof. dr hab. Alicja Stępień-Kuczyńska (dyrektor Instytutu Studiów Politologicznych WSMiP w latach 2008–2016) Jesteśmy całkowicie nowym Wydziałem stworzonym od podstaw przez zespół wykładowców akademickich oraz naukowców zajmujących się interdyscyplinarnie różnymi aspektami studiów międzynarodowych oraz nauk o polityce. Nie powstaliśmy z podziału dawnych struktur uniwersyteckich, lecz na bazie zupełnie nowej filozofii – otwartej na świat i ludzi oraz na dialog międzynarodowy w jego różnych wymiarach i płaszczyznach. Wiedzieliśmy od początku, iż tylko dobrze wykształcone młode pokolenie jest w stanie budować otwarte społeczeństwo XXI wieku. Pragnęliśmy przekazać naszym studentom otwartość na zmiany i ciekawość odkrywania wolnego świata. Chcieliśmy im zaszczepić wartości, którymi powinni wyróżniać się w przyszłości jako absolwenci uczelni wyższej i przedstawiciele inteligencji. Nasz Wydział powstał na dwóch solidnych filarach, jakimi są internacjonalizacja oraz interdyscyplinarność. Obu tych filarów w sferze biznesu, polityki i dyplomacji oraz kultury i mediów potrzebuje bardzo mocno nasze miasto, region i cały kraj. prof. dr hab. Tomasz Domański (dziekan WSMiP w latach 2008–2016)

Internacjonalizacja polskich ośrodków politologicznych

Tomasz Domański, Alicja Stępień-Kuczyńska, Agata Włodarska-Frykowska

W publikacji, którą przekazujemy do rąk Czytelnika, akcentujemy treści odnoszące się do problemu tożsamości politologii i szerzej nauk o polityce oraz internacjonalizacji.

Michaił Gorbaczow a idea i praktyka pieriestrojki

Alicja Stępień-Kuczyńska

Monografia jest poświęcona ostatniemu okresowi istnienia ZSRR (1985–1991), związanemu z Michaiłem Gorbaczowem i jego pieriestrojką. Autorka ukazuje czasy radzieckiego przełomu, wybrane obszary sytuacji wewnętrznej tego państwa oraz polityki zagranicznej. Przedstawia kulisy bezwzględnej walki o władzę; zmaganie Gorbaczowa na rzecz utrzymania jedności państwa, przerwane puczem sierpniowym, którego skutkiem był upadek imperium. Autorka opisuje sylwetkę Gorbaczowa, człowieka i polityka nietuzinkowego, otwartego, odmiennego od tych, którzy dotąd stali na czele państwa. Miał on w swoich rękach władzę niemal absolutną, chciał reformować system, który pozostawał w stanie kryzysu Pieriestrojka miała być powszechną zmianą myślenia (nowogo myszlenija), systemu politycznego, programu gospodarczego przyspieszenia (uskorienija). Gorbaczowowska jawność (głasnost’) stała się impulsem do wyzwolenia aktywności obywateli, powstawały organizacje społeczne i polityczne, zwiększyła się rola religii, zniesiono cenzurę, rozwijały się media. Gorbaczow doprowadził do zmian w polityce zagranicznej; wycofano wojska z Afganistanu, zacieśniono stosunki ze Stanami Zjednoczonymi i państwami europejskimi (idea wspólnego europejskiego domu). Nie ulega wątpliwości, że jego działania przyczyniły się do rozpadu systemu zimnowojennego, zjednoczenia Niemiec, uzyskania niezależności przez państwa bloku socjalistycznego, a także zwiększenia bezpieczeństwa nuklearnego i rozbrojenia (plan Gorbaczowa). Książka z pewnością zainteresuje wszystkich.