Autor: Björnstjerne Björnson
9
E-book

Pył

Björnstjerne Björnson

Pył I Dro­ga z mia­sta, do Skog­sta­du, sta­re­go ma­jąt­ku ziem­skie­go ro­dzi­ny Atlun­gów, w któ­rym po­nad le­si­stem wy­brze­żem rze­ki, prze­ci­na­ją­cej grun­ta, znaj­do­wa­ło się wie­le znacz­nych fa­bryk, w zwy­kłych oko­licz­no­ściach, nie trwa­ła dłu­żej, niż dwie go­dzi­ny, przy do­brej san­nie jed­nak, za­le­d­wie go­dzi­nę. Szo­sa cią­gnę­ła się wzdłuż fior­dów. Ja­dąc z mia­sta, po pra­wej stro­nie mia­łem fiord, po le­wej pa­gór­ko­wa­to roz­ło­żo­ne po­la, a mię­dzy nie­mi roz­rzu­co­ne wil­le i dwo­ry, wśród drzew, krze­wów i kwie­cia. Te pa­gór­ki da­lej prze­ra­sta­ły w gó­ry, oka­la­ją­ce dro­gę, któ­ra tu­taj sta­wa­ła się co­raz pust­szą i trud­niej­szą do prze­by­cia, az w koń­cu, da­le­ko w głąb fior­du nie by­ło już nic wi­dać, je­no las i las. [...]Björnstjerne BjörnsonUr. 8 grudnia 1832 w Kvikne, w Norwegii Zm. 26 kwietnia 1910 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Dziewczę ze Słonecznego Wzgórza (1857), Arne (1859), Dziarski chłopak (1860), Rybaczka (1868), Marsz weselny (1872), Bankructwo (1874), Redaktoren (1874), Rękawiczka (1883), Ponad siły (1883) Norweski pisarz, dramaturg, poeta i krytyk teatralny; laureat nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1903 roku. Był synem pastora luterańskiego, piewcą życia wiejskiego ludu Norwegii, rodzimej tradycji i historii. Zbierał i opracowywał sagi i pieśni ludowe; pisał ballady historyczne np. Bergljot, Olav Trygvason oraz dramaty historyczne, jak Halte-Hulda, Kong Sverre czy Sigurd Slembe. Aktywnie działał na rzecz niezależności Norwegii, uwolnienia jej od polit. wpływów Szwecji i kulturowych Danii. Miał poglądy liberalne, m.in. poparł zryw Wiosny Ludów w 1848 r., z czasem coraz bardziej radykalnie lewicowe. Jest autorem daw. hymnu norweskiego (Digte og sange). Późniejsze utwory nie stronią od ostrej krytyki społecznej. Björnson często bywa porównywany z Henrykiem Ibsenem, którego znał, cenił i z którym polemizował. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.