Helena Mniszkówna (1878-1943), z domu Mniszek-Tchorznicka, primo voto Chyżyńska, secundo voto Rawicz-Radomyska, niezwykle popularna polska pisarka. Sławę przyniosły jej powieści romansowe z życia arystokracji: Trędowata (1909), Ordynat Michorowski (1910), Panicz (1912), Gehenna (1914), Czciciele szatana (1918). Pisała również powieści osadzone we współczesnych realiach: Pustelnik (1919), Verte (1921), niektóre o wyraźnie politycznej wymowie: Sfinks (1922), Dziedzictwo (1927), Powojenni (1929).