Stanisław Lem był słynnym autorem książek fantastyczno-naukowych, futurologiem, filozofem i krytykiem. Najczęściej tłumaczonym polski pisarzem. W pewnym czasie był nawet najbardziej poczytnym nieanglojęzycznym autorem SF. Urodził się 12 września 1921 roku we Lwowie, zmarł 27 marca 2006 roku w Krakowie. Chciał ukończyć studia na Politechnice Lwowskiej, ale uniemożliwiła mu to wojna. Dzięki znajomościom ojca dostał się na medycynę, którą jednak ostatecznie porzucił. Zaraz po wojnie w roku 1946 jego rodzina przeniosła się do Krakowa by uniknąć obywatelstwa ZSRR. W wyniku wojny stracili cały dobytek. Twórczość Lema jest wielkokształtna. Porusza tematy takie jak: rozwój techniki, ludzka natura, czy miejsce człowieka we Wszechświecie. Na początku literackiej kariery tworzył krzepiące powiastki, które z czasem zamieniły się w parodie świata i apokaliptyczne wizje. W roku 1950 będąc w Zakopanem spotkał przypadkiem ówczesnego prezesa spółdzielni wydawniczej czytelnik, z którym długo dyskutował o braku polskiej literatury fantastycznej. Za jego namową napisał powieść Astronauci, która szybko została wydana. Jego debiut stał się bestsellerem, wielokrotnie dodrukowywanym. Był odznaczony m.in. medalem Gloria Artis i najwyższym polskim odznaczeniem państwowym Orderem Orła Białego. Jego nazwiskiem planetoidę, a także pierwszego polskiego satelitę naukowego. Jego książki zostały przetłumaczone na 41 języków i osiągnęły łączny nakład ponad 30 mln egzemplarzy.