Środkiem Warszawy, skuci łańcuchami, kroczą eskortowani więźniowie. Wśród nich wyróżnia się młody patriota, Józef Gawar.

Skazani docierają do więzienia w Moskwie. Tu integrują się ze sobą, nawiązując pierwsze nici porozumienia.

Utwór opisuje koleje losów zesłańców syberyjskich. Autor starannie odtwarza realia ich codzienności, atutami powieści są wartka akcja i pełnokrwiści bohaterowie. Książka powstała w oparciu o materiały, które autor gromadził w czasach rewolucyjnych (1905-1908) oraz z wykorzystaniem wspomnień wędrówek po Syberii.