Powieść historyczna przedstawiająca dzieje rodziny kozackiej zamieszkującej okolice Trepczy. Fabuła obejmuje trzysta lat (1648-1948). Historia wielopokoleniowej familii sięga czasów, w których Jurko Koba otrzymuje ziemię w Trepczy. Dzieje rodu prowadzą następnie aż do okupacji niemieckiej, kiedy ginie krewny głównego bohatera.

Niektóre postacie pojawiające się w powieści występują w opowiadaniach napisanych przez Segala wcześniej. Utwór obrazuje Kresy w okresie przełomu, precyzyjnie, a zarazem nostalgicznie, odmalowując polsko-ukraińską rzeczywistość.