“Pieśni społecznej cztery strony” to utwór Cypriana Kamila Norwida, polskiego poety, prozaika i dramatopisarza. Często jest on uznawany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych.

“W twoje chóry, pieśni nasza,

Czegoż-bo nie wplecie?

Od ołtarza do pałasza

Wszystko, co na świecie...

Z ciebie, z ciebie powyrasta

Nowy lud — i miasta...

Ty przelecisz granic straże,

Kraty cytadeli,

I zadziwia się mocarze,

Że cię nie widzieli;

I zadziwisz myślicieli,

Że tak skromna szata

I że prządka u kądzieli

Tak wysoko lata.”

Fragment