Książka opowiada o dziejach, wierzeniach i obrzędach manichejczyków oraz zawiera pierwszy polski przekład większości świętych tekstów manichejskich. Manicheizm w najogólniejszym zarysie można scharakteryzować jako starożytną perską naukę o odwiecznej walce między siłami Światłości i Ciemności, między kosmicznymi początkami dobra i zła. Ale nie do końca, bowiem manicheizm to jednak nie tylko dualistyczna, ale również i synkretyczna religia. wykształciła się ona w III wieku n.e. na Bliskim i Środkowym Wschodzie, na obszarze imperium sasanidzkiego, a konkretnie na terenie Mezopotamii oraz Iranu. Manicheizm, w odróżnieniu od większości współczesnych mu kultów był jedną z niewielu religii, całkowicie stworzonych przez jednego człowieka - i to religią stworzoną świadomie, do czego wykorzystał on wiele współczesnych mu wierzeń. Treść: WPROWADZENIE. TEKSTY SAKRALNE - PSALMY MANICHEJSKIE: Skosztować i poznać miłosierdzie Boga; Daj mi serce święte, Panie; Zapalcie swe lampki oliwne; Psalm Tomasza; Psalm 223; Fragment psalmu Bemy; HYMNY I MODLITWY; Hymn skierowany do Jezusa; Hymn partyjski. HYMNY I PISMA PRZYPISYWANE MANIEMU: Pochwała mniejszych; Pochwała większych; Hymn Maniego na chwałę Jezusa, Króla; Pochwała Jezusa, dającego życie; Niezatytułowany psalm przypisywany Maniemu; Początkowe słowa Ewangelii Żywej; Pobożna nauka bezgrzesznych; Kilka cytatów z Maniego, przechowanych przez Abu Rejchan Biruniego. PRZYPOWIEŚCI: O złudności pięciu zmysłów; Przypowieść o gospodarzu i robotniku; Przypowieść o słuchaczach; Przypowieść o rolniku; Przypowieść o mnichu i dziewczynie; Przypowieść o dwu wężach. INNE PISMA MANICHEJSKIE: Wniebowstąpienie Maniego - fragment; Fragment o Ziemi Światłości; Fragment o Drzewie Światłości; Dwa teksty manichiejskie z Oazy Turfańskiej; Wiersz liryczny; W drugim wierszu Aprynczur-Tegin wyśpiewuje chwałę Posła Światłości Maniego (Burchana). KSIĘGA GIGANTÓW.