Dzie­ło dla rąk Kie­dy się w lu­dziach mi­łość śmier­cią sta­ła  i ru­nął na nas grzmiąc ogni­sty strop,  bło­go­sła­wie­ni ci, co im za ma­ła  by­ła ta trwo­ga dla serc i dla rąk.    Kie­dy prze­klę­to wszel­ki płód czło­wie­czy,  aby nie cier­piał, aby nie mógł trwać,  bło­go­sła­wie­ni by­li ci, co rze­czy  na­zwa­li nę­dzą po­czę­tą we łzach.    Kie­dy się krwa­wym szwem zszy­wa­ły dzie­je,  choć zie­mia by­ła jak ja­śmi­nów pęk,  bło­go­sła­wią­cą rę­kę ta­ką sa­mą,  łą­czą­cy z nie­bem ton -- źró­dla­ny dźwięk.    A oto ma­my nie­bios zło­ty na­miot,  prze­strzeń jak mo­rze ży­wą -- a nie szkla­ną,  z któ­rej po­wsta­je się i scho­dzi w nią,  bło­go­sła­wią­cą rę­kę ta­ką sa­mą,  pód któ­rą gło­wy jak łzy w oczach drżą. [...]

Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.