Wi­na Wśród drzew, co są jak pła­skie, zie­lo­ne mo­ty­le,  świę­ty Je­rzy cwa­łu­je po czer­wo­nej ścież­ce  na ko­niu, co się wzno­si, a za ni­mi w ty­le  cze­ka ma­ła dziew­czyn­ka, wło­sy ma nie­bie­skie.    Smok się wy­dął i oczy błę­kit­ne wy­łu­pił,  za­nim go do­padł ry­cerz -- trzy­kroć bla­skiem rzu­cił  i zgi­nął. Głu­pi smo­ku! O ry­ce­rzu głu­pi,  to wszyst­ko ta­kie krót­kie, a już się nie wró­ci  ani to­bie peł­za­nie po za­klę­tych sa­dach,  ani to­bie mo­dli­twa w czar­nych wi­no­gra­dach.  Tru­chło le­ży, pa­ru­je z nie­go zie­leń śli­ska,  jesz­cze się gwiazd­ki ja­kieś z łusk prze­bi­tych sy­pią,  i ry­cerz za­du­ma­ny stoi, mie­czem bły­ska,  tak pół czu­je nie­po­kój, a pół gorz­ką li­tość. [...]

Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.