Pies ze schroniska. A może dwa

Książka Barbary Gawlikowskiej-Miki to opowieść o życiu z dwoma psami. To historia, która w zabawny sposób podsumowuje wspólne życie psiaków i ludzi, pisana z perspektywy autorki oraz jej czworonogów – Kory i Roksy. Całość została wzbogacona o humorystyczne rysunki Małgorzaty Miki, która w trafny i zabawny sposób zilustrowała opisane w książce historie. Gwarantujemy, że po lekturze dacie się namówić na psa ze schroniska. A może dwa?

Piękno ludu

Merete Pryds Helle

Surowe życie na duńskiej wsi w latach II wojny światowej oczami dorastającej dziewczyny. Marie pochodzi z rodziny, w której rytm życia wyznaczają morze i boskie przykazania. Jako dziewczynka uczona jest obowiązków domowych i bezwzględnego posłuszeństwa. Utwierdzana jest w przekonaniu o braku własnej wartości, należy najpierw do ojca, potem do męża. W takim postrzeganiu kobiet wyrastają też chłopcy. To jedyny znany im model rodziny, związku. Gdy wreszcie wojna się kończy, Dania realizuje swoją wersję „amerykańskiego snu”. Marie wyjeżdża do Kopenhagi, gdzie popada w kolejną pułapkę toksycznej relacji…

Płodność

Emil Zola

„Płodność” to powieść z cyklu „Cztery Ewangelie” znanego francuskiego pisarza Émile Zola, który jest uznawany za głównego przedstawiciela naturalizmu. Wszystkie jego utwory zostały umieszczone w Indeksie ksiąg zakazanych dekretami z końca XIX wieku.  „Płodność” opowiada o konieczności zakładania rodzin wielodzietnych, co zostaje przedstawione jako najpewniejsza droga do szczęścia. Dzieło porównuje radość życia głównych bohaterów, czyli rodziców dwanaściorga dzieci, z nędzą moralną par, które postanowiły poprzestać na jednym dziecku lub w ogóle zrezygnować z potomstwa.

Podbój miasta Plassans

Emil Zola

„Podbój miasta Plassans” to powieść z cyklu „Rougon-Macquartowie” znanego francuskiego pisarza Émile Zola, który jest uznawany za głównego przedstawiciela naturalizmu. Wszystkie jego utwory zostały umieszczone w Indeksie ksiąg zakazanych dekretami z końca XIX wieku.  „Podbój miasta Plassans” to powieść, którego akcja rozgrywa się w fikcyjnym miasteczku Plassans. Piękny utwór opisuje życie prowincji i wpływ kleru na jej mieszkańców. Jest to pierwsza powieść Zoli, w której pojawiają się silne akcenty niechęci do Kościoła katolickiego.

Poganka

Narcyza Żmichowska

Poganka to opowieść o dziejach Beniamina, który zakochawszy się pozostał w zamku pogańskiej Aspazji. Podjąwszy taką decyzję zdecydował, że porzuci dla niej dom, rodzinę, ojczyznę. Poganka to powieść romantyczna o cechach moralitetu z elementami fantastycznymi. Dość trudna do jednoznacznego sklasyfikowania. Odnajdziemy w niej w niej też i tęsknotę za wiekiem złotym, za czasami, kiedy świat był idealny, ale świat ten niestety minął bezpowrotnie.

Pogrom

Emil Zola

„Pogrom” to utwór znanego francuskiego pisarza Émile Zola, który jest uznawany za głównego przedstawiciela naturalizmu. Wszystkie jego utwory zostały umieszczone w Indeksie ksiąg zakazanych dekretami z końca XIX wieku.  „ Henryeta na drodze do Balan z początku mogła się szybko posuwać. Była zaledwie godzina dziewiąta; gościniec szeroki, otoczony domami i ogrodami, był jeszcze wolny, coraz bardziej jednak zapychał się w miarę zbliżania do miasteczka, z którego mieszkańcy uciekali a wojska ciągle się przesuwały. Przy każdej fali tłumu, Henryeta przyciskała się do ścian; prześlizgiwała się, przemykała zawsze. I drobna, okryta ciemną suknią, ze swemi pięknemi włosami jasnemi i twarzyczką bladą na pół ukrytą pod czarną koronką, nie zwracała na siebie niczyjej uwagi, nic nie powstrzymywało jej kroku lekkiego i cichego.  Ale przed Balan pułk piechoty marynarki zagrodził jej drogę. Była to zbita masa ludzi, czekających na rozkazy, stojąca pod cieniem wielkich drzew. Spięła się na palce i nie mogła dojrzeć końca. Jednakże usiłowała zrobić się jeszcze mniejszą, przecisnąć niejako. Odpychano ją, czuła, że ją uderzają kolbami. Po dwudziestu krokach rozległy się krzyki i protestacye. Jakiś kapitan spostrzegł ją i krzyknął:  — Hej, kobieto, czyś oszalała?... Dokąd idziesz?  — Idę do Bazeilles.  — Jakto do Bazeilles?  Rozległ się śmiech ogólny. Pokazywano ją sobie, żartowano. Kapitan, rozweselony także, mówił:  — Moja dzierlatko, mogłabyś też zabrać nas z sobą do Bazeilles!... Byliśmy tam przed chwilą i mam nadzieję, że jeszcze powrócimy, ale muszę cię ostrzedz, że tam jest bardzo gorąco.  — Idę do Bazeilles, do mego męża — odrzekła Henryeta swym głosem słodkim a jej oczy blado — niebieskie zachowywały ciągle wyraz spokojnego postanowienia.  Przestano się śmiać; jakiś stary sierżant wziął ją za rękę i zmusił do powrotu.  — Widzisz, moje biedne dziecię, że niepodobieństwo jest iść dalej... kobieta nie może w tej chwili dostać się do Bazeilles... Twego męża znajdziesz później. No, miej że rozum!” Fragment

Prawda

Emil Zola

„Prawda” o powieść z cyklu „Cztery Ewangelie” znanego francuskiego pisarza Émile Zola, który jest uznawany za głównego przedstawiciela naturalizmu. Wszystkie jego utwory zostały umieszczone w Indeksie ksiąg zakazanych dekretami z końca XIX wieku.  „Prawda” odwołuje się do sprawy Dreyfusa. Dzieło porusza aktualny w tym okresie problem laicyzacji szkolnictwa i rywalizacji między środowiskami katolickimi a zwolennikami usunięcia wiary ze szkół. Zola niesamowicie ukazuje trudności, jakie spotykają głosicieli niewygodnej prawy.

Pusty kosz

Tamara Reznikova

Główna bohaterka, młoda kobieta o imieniu Aleutyna, przeżywa ciężkie chwile. Największymi ciosami są zdrada męża i ciąża nastoletniej córki. Jedyne wsparcie znajduje w teściowej, która w młodości przeżyła podobną tragedię. Mimo to Aleutyna nie może poradzić sobie z tymi trudnymi doświadczeniami. Ma pretensje do Boga, któremu kiedyś ufała, a teraz stał się jej daleki i obcy. Straciła nadzieję na pozytywne zmiany w swoim życiu. Wyznawane dotąd wartości straciły status priorytetu. Jednak wydarza się coś, co wywraca jej myślenie do góry nogami. Od tego momentu wszystko się zmienia i kobieta zaczyna patrzeć na świat innymi oczami. Przyjmuje ze zrozumieniem zarówno własny ból, jak i cierpienia innych oraz spieszy z pomocą potrzebującym. Dystansuje się wobec codziennych problemów i dociera w głąb swej duszy. To pomoże jej zmierzyć się z tym, co ma nadejść...   Tamara Reznikova urodziła się w Gruzji, wychowywała się zaś w Rosji. W 1997 roku wraz z mężem Wiktorem i dziećmi przeprowadziła się do USA. W 1999 roku ich życie uległo diametralnej zmianie. Wtedy też ujawnił się talent pisarski Tamary. W 2005 roku ukazała się jej pierwsza powieść. Wszystkie jej książki oparte są na autentycznych historiach. Na polskim rynku do tej pory wydano dwie powieści: Maja, Morelowe drzewo oraz A gwiazdy wszystko widziały. Pierwsza z nich została laureatem w plebiscycie „Najlepsza książka na jesień” w 2018 roku.