W Tatrach

Jerzy Lucjan Woźniak

Fenomen gór polega na zauroczeniu nimi. Otwierają nas na transcendencję. To zauroczenie - jeśli nam jest dane je zrozumieć i osiągnąć - pozostaje z reguły na całe życie. Trwa w nas jak krew i myśl. Stajemy się lepsi, uwolnieni od egzystencjalnego egoizmu. Te wiersze o tym chyba mówią. Powstawały przez wiele lat, jako efekt fascynacji górami. Przez nie patrzyłem na świat i analizowałem świat. Teraz im dziękuję za udzielenie kilku surowych i poglądowych lekcji.  To jest trzecie wydanie. Pierwsze, w kilkudziesięciu egzemplarzach - trafiło tylko do przyjaciół i znajomych - numerowane zresztą ręcznie. Drugie, miało już inną rangę. Tomik był promowany na V Zjeździe Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Zakopanem w 2001 r. Dr Antonina Sebesta - śledząca wiersze o górach przez ostatnie 25 lat pisała o nim w recenzji internetowej: "Jedno nie podlega dyskusji, poezji Woźniaka nie można uznać za lakoniczną". Kilkanaście zdań dalej, analizując tekst zauważa: "Zdanie 'stoję na Krzyżnem to wszystko jest moje' jest równie prawdziwe, (...) to Krzyżne jak żadna inna z turystycznie dostępnych przełęczy, nadaje się do tego typu refleksji. Pewna osoba (nie roszcząca sobie pretensji do bywania poetą) powiedziała: z Krzyżnego widać całe życie... Wyjście na przełęcz, pod warunkiem, że nie ma na niej ludzi, ma zawsze w sobie coś uroczystego. Interesujące jest również stwierdzenie powstałe na innej przełęczy 'i syn i wnuk i prawnuk - pomyślą to samo' nazwane przez autora 'trwałością pokoleń'. Goethe powiedział, iż 'Góry są ponad dobrem i złem' (w pewnych tłumaczeniach 'poza').To my, ludzie, domagamy się od nich katartycznego działania. Bowiem ich istnienie stanowi wyzwanie dla naszej fizycznej czy duchowej natury. Nazywamy je siedzibą bogów, drogą do Boga czy też surogatem nieśmiertelności (pozostający poza oddziaływaniem religii). Ich wspaniałość i surowość powodują, iż prowokują do refleksji na tematy ostateczne związane z przemijaniem i śmiercią, przed którymi tak bardzo i tak nieudolnie ucieka współczesny człowiek."Od tego czasu minęło 10 lat. Zauważyłem pewne błędy i nieścisłości w drugim wydaniu. To jest trzecie wydanie. Zostało poprawione i rozszerzone - 10 nowych wierszy - w wielu zmieniono wersyfikację.Jerzy Lucjan Woźniak   Tatrzański lastuli mnie i kołysze -leżąc w słońcu na wielkim kamieniu -symfonię słyszęjakoś wrósł we mniew trzewia w krewczy już był przy mojej kolebce?na moim pogrzebiez wiatrem zagwiżdże naszą pieśń -porozmawiamy przez korzenie    

Niewidoczne cienie

Zbigniew Bressa

„Poczuła się otępiała. Myśli płynęły wolno. Odległe i wyciszone,  jakby otulone gęstymi obłokami. W jej krwiobieg przenikały składniki mikstury i narkotyki. Serce łomotało jak oszalałe. Zmieniały się nastroje. Raz opadały jej powieki, za chwilę czuła się podniecona. Ręce i nogi miała jak z ołowiu. Oddech – szybki i chrapliwy. Zanurzyła się w cudownych doznaniach. Poczuła uczucie rozkoszy rozchodzące się od piersi ku podbrzuszu. Zadrżała i zaskomlała jak niemowlę”. Fragment książki Shirley – młoda, ambitna dziewczyna zakochuje się w nieodpowiednim kandydacie. Pewnego dnia wracając od ukochanego zostaje uśpiona i zgwałcona przez wynaturzonego mordercę. Po kilku miesiącach rodzi syna. W umyśle przestępcy rodzi się podejrzenie, że to jego dziecko.   Shirley spowijają niewidoczne cienie. Uczciwą kobietę oplatają niewidzialne macki. Morderca czai się mroku. Nadciąga lawina nieszczęść – żywioł, który niszczy wszystko na swej drodze. Akcja nabiera zawrotnego tempa, a monstrualny wir wciąga czytelnika w mroczne głębiny ludzkiej duszy.

Świetlany mrok. Druga z dziewięciu

Krzysztof Bonk

Świetlany Mrok – Druga z Dziewięciu to kolejna odsłona sagi światła i mroku. To wartka akcja, więcej namiętności, walki i przygód bohaterów. Wiele tajemnic zostaje rozwiązanych, a na ich miejsce pojawiają się nowe – nie tylko świat światła i mroku jest zagrożony. W obliczu ostatecznej katastrofy może stanąć całe istnienie.

Dziecko też człowiek! Inny poradnik dla rodziców

Anna Golus

Dziecko też człowiek! Czym różni się ten poradnik od tysięcy innych publikacji dla rodziców? Przede wszystkim tym, że dziecko nie jest tutaj traktowane jak sprzęt AGD, a rodzic jak bezwolny wykonawca zaleceń wszystkowiedzących ekspertów. Celem niniejszego poradnika, czy może antyporadnika, nie jest dawanie jedynie słusznych rad, recept i przepisów. Każde dziecko jest inne, tak jak inny jest każdy rodzic. Publikacja ta ma jedynie zachęcić rodziców do szukania swojej własnej drogi i najlepszego sposobu realizowania się w tej najważniejszej życiowej roli. Dziecko też człowiek! Inny poradnik dla rodziców to zbiór felietonów i artykułów, publikowanych w serwisie internetowym naszemaluchy.pl, dotyczących nie tylko zagadnień związanych bezpośrednio z rodzicielstwem i wychowywaniem dzieci, ale również wielu innych interesujących kwestii, które mogą pomóc rodzicom spojrzeć na własną rolę z przymrużeniem oka, a zarazem - dowiedzieć się wielu interesujących rzeczy. Napisane błyskotliwym językiem, niekiedy z humorem, niekiedy z sarkazmem, felietony te na pewno znajdą uznanie u wszystkich świadomych rodziców. Czym się różni uświadomienie dziecka od jego uświadamiania? Dlaczego baśnie są straszne? Czy dziecko jest własnością rodziców? Jakim językiem mówimy o kobietach ciężarnych, o macierzyństwie i o dzieciach? Czy kobiety mogą rodzić same? Dlaczego osobę, która odmówi ciężarnej, pogryzą myszy? Jak znajdywać proste odpowiedzi na trudne dziecięce pytania? Znajdujące się w Innym poradniku odpowiedzi na te pytania, wraz z wieloma innym ciekawostkami, gwarantują wszystkim rodzicom, których wzrok sięga ponad dziecięce "kupki i zupki", przyjemną lekturę - niekiedy skłaniającą do refleksji, a niekiedy do śmiechu. Dziecko też człowiek! to propozycja dla tych rodziców, którzy nie chcą być bezwolnymi wykonawcami eksperckich zaleceń, ale lubią czytać o dzieciach, metodach wychowawczych oraz rozmaitych ciekawostkach związanych z tymi kwestiami. Fragment: Wystarczająco dobra mama W naszym kraju panuje nieznośny stereotyp "idealnej matki", która poświęca wszystko dla dobra swoich dzieci i w imię macierzyństwa jest w stanie zrezygnować z własnego życia. Dla wielu z nas bycie matką zaczyna się i kończy na... byciu matką. "Idealna matka" nie musi mieć zainteresowań, pasji, pracy ani czasu dla siebie, powinna poświęcić się dzieciom i tylko dla nich żyć. To stereotyp, ale tak silny, że niejedna kobieta, gdy zostaje mamą, za najważniejszy cel stawia sobie właśnie bycie idealną matką. Dlaczego takie postępowanie jest złe i co można uczynić, by być nie idealną, ale wystarczająco dobrą mamą? Nie ma ideałów!Współczesne młode mamy są ze wszystkich stron "bombardowane" wizjami idealnych super-matek. W telewizji, Internecie, reklamach widzimy tylko uśmiechnięte, szczęśliwe mamusie i śliczne, roześmiane super-dzieci - ładne, zdrowe, mądre. Jeszcze w czasie ciąży czytamy sterty poradników, z których dowiadujemy się, jak być wzorową mamą. Reklamy przekonują nas, że idealne matki, w imię miłości do własnego dziecka, kupują takie a takie pieluszki, takie a takie wózki, smoczki, mleczka, kaszki... Od samego początku jesteśmy przekonywane, że musimy być idealnymi, wzorowymi super-mamami.A przecież... nie ma ideałów! Ten prosty fakt jest pierwszym i najważniejszym powodem, dla którego nie warto pretendować do bycia idealną matką. Usilne staranie się, by robić wszystko ideal-nie i wzorowo, jest z góry skazane na niepowodzenie. A gdy poniesie się porażkę (co w tym przypadku na pewno nastąpi), może pojawić się tylko złość, rozgoryczenie i żal do samej siebie. To jednak nie wszystko. Dozgonna wdzięczność i dług nie do spłaceniaPretendowanie do roli matki idealnej najwięcej szkód może wyrządzić nie samym kobietom, ale paradoksalnie ich dzieciom, które są wychowywane w atmosferze poświęcenia i wyrzeczeń matki z jednej strony, a z drugiej strony - własnej dozgonnej wdzięczności. Bo przecież takie poświęcenia wymagają wdzięczności - dziecko rośnie więc w przekonaniu, że w przyszłości samo będzie musiało w podobny sposób poświęcić się własnej matce. Często zresztą same "idealne" matki podkreślają, nie raz na każdym kroku, swe poświecenie i wysiłek, wciąż przypominając o należnej za to wdzięczności.W ten sposób, bardziej lub mniej świadomie, w sercu dziecka może zrodzić się przymus odwdzięczenia się za wszystkie te matczyne wyrzeczenia i poświęcenia. To tak, jakby powiedzieć dziecku, że ma oddać wszystkie pieniądze, jakie rodzice włożyli w jego wychowanie. Ale jak "zapłacić" za miłość? To dług nie do spłacenia. Wystarczająco dobra mamaJaka jest alternatywa? Na czym polega bycie wystarczająco dobrą mamą? Ten model macierzyństwa to przeciwieństwo cierpiętniczego stereotypu idealnej matki, która składa całe swe życie w ofierze i poświęca się całkowicie wypełnianiu obowiązków rodzicielskich, ze szkodą dla samej siebie, a w przyszłości - także dla dziecka (które dziecko chce, aby jego matka codziennie wypominała mu, ile to dla niego poświęciła i z czego zrezygnowała?).Wystarczająco dobra mama bezgranicznie kocha swoje dziecko i dba o nie najlepiej jak potrafi, ale nie zapomina przy tym o swoim własnym życiu. Taka matka wie, że nie ma ideałów, że każdy ma prawo do pomyłek i popełniania błędów, do złego nastroju, złości, potrzeby samotności. Wystarczająco dobra mama nie jest ofiarą swego własnego macierzyństwa, nie poświęca się i nie rezygnuje z własnego życia, własnych zainteresowań i własnych pasji "dla dobra dziecka". W odróżnieniu od matek idealnych, nigdy nie wypomni ona swemu dziecku, ile musiała dla niego poświęcić, bo nawet jeśli zrezygnowała z czegoś w związku z narodzeniem potomka czy jego wychowywaniem, uczyniła to z własnego wyboru, a nie z przymusu i pragnienia zrealizowania nierealnego ideału wzorowej, nieomylnej matki.Wystarczająco dobra mama jest po prostu sobą...   Spis treści Dlaczego INNY poradnik? 4Dziecko też człowiek! 5Dziecko też człowiek! 5Moja krew, ale nie moja własność 9Typowe postawy rodzicielskie 12Wystarczająco dobra mama 15Kilka słów o samodzielności dzieci 17Pożegnanie z pieluszką 20Wielkie pytania małego człowieka 23Karać czy nie karać? 26Straszyć czy nie straszyć? 30Uświadomienie a uświadamianie 32Dlaczego baśnie są straszne? 36Kopciuszek 36Królewna Śnieżka 37Gęsiareczka 37Rozmaitości i ciekawostki 39Językowy obraz macierzyństwa 39Czy miłość macierzyńska to uczucie uniwersalne i instynktowne? 43Dlaczego kobiety nie rodzą same? 46Od akuszerek do porodów rodzinnych - krótka historia położnictwa 48Ciekawostki o połogu 52Dlaczego ciąża i narodziny nie są "przystojnym" tematem literackim? 54Książki o ciąży 58Powijaki, czyli o ubiorze niemowląt niegdyś i dzisiaj 62Co decyduje o wyborze imienia? 65Kogo pogryzą myszy, czyli o zabobonach słów kilka 68

Droga ślepców

Marek Dryjer

Tak znane internetowe serwisy literackie pisały o książce Droga ślepców:   „Droga ślepców składa się ze znakomitych fragmentów, prosta narracja dobrze oddaje charakter utworu, podkreślony przez wiarygodne rozmowy bohaterów, które później przekształcają się w monolog jednej już tylko osoby. Tą osobą jest chłopiec, też narrator, ostatecznie autor, także każdy z nas. Książka zaskakuje swoją innowacyjnością, celowe skracanie dialogów znakomicie oddaje charakter utworu. Autor nie pomaga czytelnikowi, nie podpowiada mu i nie tłumaczy każdego słowa, czy też gestu, pozwala naszej wyobraźni wypracować swój własny klimat. Dlatego jest to wersja minimalistyczna, porównywana do streszczenia, ale jakże jednocześnie prawdziwa. Nie zapominajmy o tym, że świat właśnie dogorywa. Język, którym posługuje się autor, jest bardzo prosty, dlatego uderza w nas od samego początku. Pisarz celowo używa tego typu zdań, prostych określeń, czasami wręcz nawet banalnych zwrotów, które okresowo przekształcają się jednak w liryczne metafory, dodajmy, że dobrze wkomponowane w treść utworu.” Trzynasty Schron     „Nadzieja w tej książce jest najważniejsza. Pozwala wydobyć największe pokłady wiary i dodaje sił. Mordercza walka zostaje w końcu nagrodzona, choć po drodze wymaga ofiar. W finale książka wyjaśnia przyczyny „śmierci klinicznej” naszego świata oraz daje także nadzieję na przyszłość. Czy dobro zatryumfuje a wiara i nadzieja ostatecznie zwyciężą? Czy ci niestrudzeni piechurzy odzwierciedlający przecież nas samych, odnajdą wreszcie tę właściwą drogę do wybawienia? A słońce, które na długie lata także zasnęło, czy na nowo zaświeci pełnym blaskiem? Wiele pytań i tyle samo odpowiedzi i ta niekończąca się wciąż droga. Droga ślepców. Wyniszczający marsz w poszukiwaniu zarówno siebie jak i życia oraz utraconego na długie lata człowieczeństwa. Pamiętajmy o tym, że ta historia może się wydarzyć naprawdę. Oby jednak okazała się tylko i wyłącznie literacką fikcją, bo świat, który prawie nagle umarł, dostał jeszcze jedną szansę. Nie zmarnujmy jej…” Granice.pl     „Droga ślepców ma kilka mocnych stron. Od początku wiemy, że na świecie wydarzyło się coś strasznego, ale aby dowiedzieć się, co to było, będziemy musieli trochę poczekać. Od czasu do czasu dostajemy jakąś wskazówkę, ale nie brakuje również fałszywych tropów. Dzięki temu, to pytanie towarzyszy nam przez całą lekturę i ciągle wypływa na wierzch. Intryguje. Kolejną zaletą jest kreacja świata. Bardzo sugestywna, nieprzyjazna i niebezpieczna. Nie ma co jeść, nie ma co pić, wszystkiego trzeba pilnować i na wszystko uważać. Największym wrogiem człowieka jest drugi człowiek. Tutaj niewielu wyciągnie do ciebie rękę, ale z chęcią zabiorą twój dobytek, a i nie zawahają się wykroić, co lepszych kąsków. Autor potrafi dobrze zbudować napięcie. W książce znajdziemy kilka scen, które potrafią sprawić by czytelnik, poczuł się nieswojo. Co ciekawe, większość tych scen związanych jest z zagrożeniem, które czyha na naszych bohaterów ze strony innych ludzi. Choć może to już nie byli ludzie.” Bramy Grozy     Książka Droga ślepców została zakwalifikowana do Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus 2011 dla książek wydanych w 2010 r.    

Finanse publiczne Ukrainy

Tomasz Kawka

Książka “Finanse publiczne Ukrainy”opisuje podstawy systemu prawnego Ukrainy, prawo budżetowe, prawo podatkowe, system ubezpieczeń społecznych oraz funkcjonowanie przedsiębiorstw państwowych i komunalnych. Zawiera stan prawny na 1 stycznia 2018 roku.      

Fachowcy

Mander

Jak szeroka Polska cała, Aby ustrzec się manowców, To na każdym władzy szczeblu, Aż się roi od fachowców. A, że przykład idzie z góry, To normalnie daję słowo, Gdzie by człowiek się nie znalazł, Wszędzie równie jest fachowo... Opowiadam w tych wierszykach, O szczególnych zawodowcach, Bo czy kiedyś wcześniej były, Jakieś wiersze o fachowcach? Nawet jeśli ktoś rozpozna, Sprawy stare czy też nowe, Jakiekolwiek podobieństwa, Są tu czysto przypadkowe... Spis treści Wstęp 4 Rzeczpospolita Urzędnicza 5 Starość nie radość 6 Racjonalizacja 11 Budżetowe 13 Lotnisko 15 Inspekcja Transportu Drogowego 17 Stomatolog 20 Auto Cwańczyk 22 Auto Cwańczyk odsłona II 25 Instytucje 29 Foto Lab 31 Sunia 33 Rowerzysta 35 Kontrolerzy 37 Tolerancja warsztatowa 40 Straż miejska 43 Niespodzianka 46 Doktor 48 Sędzia 50 Prezes PKP 52 Opieka Społeczna 54 Posterunek 56 Statystyka 58 Postscriptum 62

Już bez bicia? Spór o klapsa

Anna Golus

Czym jest klaps? Dlaczego bijemy dzieci akurat w pośladki? W jaki sposób bite są dzieci w innych kulturach? Jakie są techniki bicia dzieci? Czy lanie może być aktem miłości? Czy i jak zmieniało się społeczne przyzwolenie na stosowanie kar cielesnych? Jaki jest stosunek Kościoła do takich kar? Jakim zmianom ulegał sposób bicia dzieci na przestrzeni wieków? Czy zawsze usprawiedliwiano kary cielesne rodzicielską miłością? Odpowiadając na te pytania, autorka opisuje historię bicia dzieci na świecie i tradycję stosowania kar cielesnych w naszym kraju, przytacza i analizuje badania opinii społecznej, cytuje swobodne wypowiedzi rodziców na forach internetowych oraz obszerne fragmenty współczesnych poradników zachęcających do wymierzania kar cielesnych. Już bez bicia? Spór o klapsa jest próbą odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak trudno nam uznać, że również klaps jest biciem, i dlaczego, choć od 1 sierpnia 2010 roku w Polsce zabronione jest stosowanie kar cielesnych, wciąż tak wielu rodziców przyzwala na bicie dzieci w celach wychowawczych. Fragmenty książki publikowane w serwisie www.naszemaluchy.pl. WSTĘP 5 I. HISTORIA I TRADYCJA BICIA DZIECI 9 HISTORIA PRZEMOCY WOBEC DZIECI 9 TRADYCJA BICIA DZIECI 16 SPOŁECZNA AKCEPTACJA KAR CIELESNYCH 22 KARY CIELESNE NA ŚWIECIE 32 KARY FIZYCZNE W SZKOLE 38 KOŚCIÓŁ A KARY CIELESNE 42 II. TECHNIKI BICIA DZIECI 52 PRĘGI OD BIBLIJNEJ RÓZGI 52 KIEDY DZIECKO ZASŁUGUJE NA LANIE? 55 KLAPS NA GORĄCO I LANIE NA ZIMNO 62 TECHNIKA BICIA WEDŁUG DOBSONA 69 SMALLEYA INSTRUKCJA SPRAWIANIA LANIA 80 KARA JAKO DIALOG W TEORII SŁAWIŃSKIEGO 91 III. SPÓR O KLAPSA 103 POLAKÓW ROZMOWY O KLAPSIE 103 CZYM JEST KLAPS? 111 NIE BIJĘ, DAJĘ I SPRAWIAM 118 KLAPS JAK GWAŁT 122 PUPA NIE SZKLANKA? 128 KLAPS Z MIŁOŚCI 132

W uczuć powodzi

Jolanta Wychowaniec

Piszę kolorem, maluję światłem, myśli na kanwę poezji kładę ciepłe, tkliwością przetkane, melodią dopieszczone, rzewnej nuty nie pozbawione. Dzielę się duszy łkaniem, zachwytem nad łąki kwieciem, kapliczki przytulną wymową. Kłaniam sie Polskiej Ziemi, Polskim Słowom. Między wierszami miłość, tęsknota pobrzmiewa, płatkami róż i jaśminu do serca spływa. I boleść i chwila szczęśliwa na mocnym drzewie wsparte. Otwórz książki kartę, znajdziesz spokój, ukojenie, lepsze świata zrozumienie. Spod rzęs Wyduszone, zmęczone słowa, wytarte zwroty,strun poruszenia brak.A ty czekasz na wiecej,na smak, co z głebi, spod rzęs, jeszcze wilgotnych i ciepłych i prosto do serca.Minęły dni słodkie i słone i w sam raz.A ty pragniesz - choć raz przytulić siędo jasnych myśli,tak prawdziwie:bez słów, melodii, kwiatów, blasku świec. Spis treści: Różańce gwiazd 4Krokusy 5Echo 6Grafika 7Taniec kwiatów 8Złoty koń 9Ryba 10Pasterz 11Burza 12Na poduszce 13Pod kapeluszem 14Bezpieczne gniazdo 15Dom artysty 16Cisza 17Marzenia 18O zachodzie 19Zielone oko 20Sumak zrudziały 21Toskania 22Zmęczone życie 23Różana  tęsknota 24Kompozycja 25Smutne szczęście 26Nalewka 27Wonie 28Kołyska 29Ciężki dzień 30Nadzieja 31Koncert 32Zmysłowa jesień 33Kasztany 34Chłód 35Po spektaklu 36Ostatnie jabłko 37Krzyk 38Poziomka 39Uroczy zakątek 40Pusty dom 41Spóżnione lato 42Starość 43Spokój 44Owce 45Pamięć 46Z góry 47Bies 48Wyschnięte źródło 49Znak 50Ojcze... 51Pomnik 52Fala 53Siloe 54Prośba 55Ptaki 56Klon 57Tete a` tete 58Myśl 59O zmierzchu 60Wyciszenie 61Adwent 62Pokora 63Stary stół 64Gwiazdka 65Piórka 66Prezenty 67Jak u mamy 68Pod zamkiem 69Jan śpiewa 70Moje miasto 71Impresja marynistyczna 72Ciepło 73Kraina łagodności 74Na Krymie 75Fontanna Łez 76Wspomnienie 77Bez smaku 78Ziółka 79Łabędzie 80Las 81La fraise c?est une bon chose 82Zaduszki 83W Alpach ? dla taty 84Różowe sny 85Trawy 86Twoja energia 87Wyspa 88Spotkanie 89Recepta 90Gołębie serce 91Przesilenie 92Rozbity dzban 93Zaćmienie 94Tato! 95Pod krzyżem 97Spod skrzydeł 98Flaga 99Na pocieszenie 100Obietnica 101Bladym świtem 102Przed rezurekcją 103Przyjaźń 104Miłość 105Tolerancja 106Anemony I 107Anemony II 108Anemony III 109Nad morzem 110Prośba 111O zmroku 112Sclerosis multiplex 113Krople życia 114Orzechów łkanie 116Młode wierzby 117Na dziedzińcu 118Ślady na piasku 119Dobra rada 120Zaloty 121Nostalgia 122Decyzja 123Matka 124Sentymenty 125Żonkile 126Płatek 127Młodzi gniewni 128Bezsens 129Ośrodkowy rap 130Brzozy 131Opowiastka 132Między bajki I 133Między bajki II 134Etiuda leśna 135Etiuda leśna II 136Etiuda leśna III 137Etiuda leśna IV 138Flakonik 139Dzieci 140Jesteś 141Dzionek 142Otwarte drzwi 143Ognisko 144Bocian 145Winter 146Protest 147Szydełko 148Namaszczenie 149Spod rzęs 150Pascha 151Nawałnica 152Żywioły 153    

Ameno III

Krzysztof Bonk

O bogowie! Czy za sprawą energii piramid to właśnie oni odradzają się w egipskich zaświatach, gdzieś w gwiazdozbiorze Oriona, czy może to zaawansowana wirtualna gra, w której stawką jest samo przetrwanie? Faktem jest jedynie, że ósemka wybrańców budzi się w zupełnie nowej rzeczywistości i odtąd mnożą się pytania, na które nikt nie zna ostatecznej odpowiedzi. Zaś każdy z bohaterów będzie się musiał zmierzyć nie tylko z zagadkami, zewnętrznymi demonami, ale i mrokiem w sobie. W rolach głównych występują: Egipcjanka archeolog Zahira, pan Takashi oraz pani Sakura jako japońska para z jakuzy, hinduska córka magnata sojowego Devi i jej krajan Kavi, żołnierz i kosmonauta kapitan Henen, jazydzka uciekinierka Nadia oraz dżihadysta Abdul. Role drugoplanowe: bogini Bastet, starzec Re, Anubis, królowe: Kleopatra, Hatszepsut, Meritation, faraon Ramzes, król Sargon i inni. Ameno – podróż do zaświatów czas zacząć – nich się stanie, a oko Horusa wskaże drogę.

Upadek Arcymaga

Przemysław Kałaska

Czemu młody acz niebywale utalentowany mag gnębiony i poniżany podczas nauki w akademii postanawia zbiec wykradając tajemnice swych mistrzów. Jak się jednak niebawem okazuje nauczyciele nie mają zamiaru pozwolić mu odejść bez walki. W pogoń za zbiegiem wyrusza Nia, akademicka miłość Czema. Czy zdesperowany chłopak zdoła obronić swą nowo nabytą wolność i nakłonić ukochaną do porzucenia dotychczasowych mentorów? Jak zakończy się pierwsza desperacka próba wypowiedzenia lojalności czarnoksięskiej elicie? Odpowiedź znajdziecie w tej pełnej zwrotów akcji powieści o zaskakującym zakończeniu.Przemysław KałaskaChęć pisania książek towarzyszyła mi przez całe dzieciństwo. Możliwość tworzenia nowych światów w których nie obowiązują prawa i zasady naszej szarej rzeczywistości. Wówczas podejmowałem nieśmiałe próby literackie których efekty niestety zaginęły. Impuls do rozwinięcia twórczości pojawił się w czasach gimnazjum kiedy to zacząłem pisać do gazetki szkolnej.Najpierw wydałem serię komiksową nieco później zrodziła się koncepcja stworzenia serialu literackiego Smoczy Szmaragd. Do napisania powieści Wróg z Przeszłości umotywowała mnie i dała natchnienie niezbyt dobrze zakończona osobista historia w której główne role odegrałem wraz z koleżanką z klasy. By uhonorować pamięć tych wydarzeń i w pewnym stopniu nadać im szczęśliwe zakończenie pozwoliłem sobie nie zmieniać imion bohaterów. Reszta historii stała się literackim odniesieniem oraz metaforą. Kolejny rok nie zaowocował w sukcesy osobiste.Pierwsze liceum do jakiego trafiłem okazało się miniaturową wersją reżimu autorytarnego pod maską pięknych obietnic kryjącego ofiary zbrodni intelektualnych oraz opresji. Właśnie w tym siedlisku zepsucia i degeneracji napisałem powieść przygodową którą być może jeszcze zaprezentuję. Upadek Arcymaga który stał się mym literackim debiutem Powstał później gdy niby senny koszmar powrócił dramat czasów gimnazjalnych który zmotywował mnie do stworzenia Wroga z Przeszłości.Co prawda moje drugie liceum było dokładną odwrotnością pierwszego jednak esencja problemu była innej natury. Tym razem dramat trwał dwa lata i był bardziej intensywny. Bohaterowie i sceneria się zmienili, zmieniły się również charaktery jednak esencja tragedii pozostała ta sama. Przeżycia całego okresu liceum natchnęły mnie do napisania Upadku Arcymaga. Dzieła rewolucyjnego jeśli chodzi o świat Fantazy. Historia ukazana w Upadku Arcymaga jak cały świat Fantazy posiada jedynie luźne odniesienia do rzeczywistości, jest to przede wszystkim opowieść o Miłości oraz Walce z Systemem, który morduje marzenia.

Natural Combat - Poradnik rozwoju poprzez trening sztuki walki i autosugestii

Bogusław Sztorc, Robert Świrad

Czym poradnik jest:1. Zwróceniem uwagi, że trening sztuki walki może być doskonałą i uniwersalną formą gimnastyczną.2.Przewodnikiem jak wydobyć naturalne i intuicyjne odruchy sztuki walki, tkwiące w każdym człowieku. 3.Drogowskazem podstawowych zasad sztuki walki.4.Spojrzeniem na tradycję wielu pokoleń uprawiających sztuki walki z wykorzystaniem ich do naturalnego rozwoju fizycznego i psychicznego.5.Analizą skutecznych metod walki opartą na wielu istniejących systemach.6.Elementem poznawczym prostych technik synchronizacji ciała i umysłu.7.Pochwałą różnorodności technik sztuki walki i autosugestii, z których każdy może wybrać coś dla siebie, w zależności od swoich potrzeb i predyspozycji psycho-fizycznych.Czym poradnik nie jest:1.Nie jest panaceum zostania mistrzem sztuk walki.2.Nie stanowi opozycji do stylowych sztuk walki.3.Nie jest odrębnym stylem narzucającym nowe zasady, taktykę walki, techniki itd.Sama nazwa Natural Combat nie jest nazwą nowego systemu walki, jest jedynie określeniem naturalności w sztuce walki i określeniem pewnych zasad, bez podziału na style. Jest pewną przestrzenią, w której można się poruszać, bez względu na uprawianie konkretnych i tradycyjnych stylów walki. Wynika z zainteresowania autorów autentycznymi systemami walki, istniejącymi nie tylko na Dalekim Wschodzie ale również na całym świecie. Autorzy nie tworzą nowej organizacji z określonymi wymaganiami a jedynie pomoc w rozszerzeniu możliwości własnego stylu lub intuicyjnego zastosowania technik walki.Bogusław SztorcUrodzony w 1962r., z wykształcenia inżynier, absolwent Politechniki Śląskiej w Katowicach.Posiada zamiłowanie do poszukiwania innowacyjnych rozwiązań technicznych. Przez wiele lat był zawodnikiem karate sportowego, biorąc udział w zawodach sportowych, instruktor karate, posiada 1 Dan karate Shotokan, szukający inspiracji w wielu systemach sztuk walki całego świata.Zainteresowany różnymi nurtami filozoficznymi i kulturowymi także systemami leczniczymi w tym Ajurwedą i Tradycyjną Medycyną Chińską.Praktykuje Qi - Gong chińską sztukę zachowania zdrowia i sprawności fizycznej.Lubi również jazdę na rowerze.Robert ŚwiradUrodzony w 1962r., z wykształcenia inżynier, absolwent Politechniki Śląskiej w Katowicach.Weteran sztuk walki z 35-letnim stażem, ekspert w kilku dyscyplinach, zarówno w stylach walki jak i systemach zdrowotnych. Rozpoczął trening jako 16-latek, uprawiając początkowo japońskie style takie jak Karate Kyokushin, Jujutsu a następnie Karate Shotokan zdobywając stopień 1 Dan oraz kwalifikacje instruktora karate. Przez wiele lat był czynnym zawodnikiem karate sportowego biorąc udział w turniejach krajowych i międzynarodowych. W latach 80-tych pracował zawodowo jako instruktor sztuk walki w dużym klubie sportowym prowadząc treningi zarówno dla początkujących jak i zawodników. Równolegle z działalnością sportowa uprawiał również hinduska Hatha Jogę oraz ćwiczenia medytacyjne. W roku 1992 wyemigrował do Australii gdzie kontynuował trening karate Shotokan a takze Shito-ryu uzyskujac stopien 3 Dan. Dążenie do poznania źródeł tych systemów zrodziło po latach zainteresowanie okinawskimi stylami walki, którymi zajmował się przez kilka kolejnych lat uzyskując stopień 4 Dan. Od roku 2000 uprawia chińskie style Kung Fu z południowej prowincji Fujian oryginalne korzenie systemów okinawskich. Od 5-ciu lat intensywnie uprawia również brazylijska sztukę walki Capoeira oraz prowadzi własne zajęcia w systemie Combat i Street Self Defence. W treningu indywidualnym koncentruje się na Qi - Gong chińskiej sztuce zachowania zdrowia i sprawności fizycznej a także elementach Tai Chi. Jest również entuzjasta nowoczesnego fitnessu, w którym posiada kwalifikacje instruktora. Jako uzupełnienie treningu sprawnościowego regularnie ćwiczy z obciążeniami a w szczególności z odważnikami kulowymi - ketttlebells. Wysoka sprawność fizyczna i dobre zdrowie zawdzięcza nie tylko odpowiednio dobranemu treningowi fizycznemu ale również ćwiczeniom medytacji oraz stosowaniu Tradycyjnej Medycyny Chińskiej.

Proces podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie

Michał Wójcik

Decyzja jest nieodłącznym ogniwem egzystencji każdego człowieka. Decyzje, które podejmuje, określają nie tylko kształt jego życia osobistego, zawodowego oraz rodzinnego, ale w jakimś stopniu wpływają na dzieje określonych środowisk i społeczności. Niektórzy ludzie są zdolni do podejmowania tak ważnych i brzemiennych w skutki decyzji, że potrafią zmieniać kierunek historii i wpływać - pozytywnie lub negatywnie - na losy całych narodów i pokoleń. Dojrzałe podejmowanie decyzji to sztuka dokonywania trafnych wyborów. Żaden człowiek nie może uniknąć podejmowania decyzji, gdyż codzienne życie nieustannie stawia nas wobec faktów i wydarzeń, które wymagają od nas zajęcia jakiejś postawy czy dokonania określonych wyborów. Jednak z podejmowaniem decyzji w sensie ścisłym mamy do czynienia tylko wtedy, gdy takie decyzje człowiek podejmuje w sposób świadomy, celowy i dobrowolny. Oznacza to, że przed podjęciem decyzji dostrzega on alternatywne możliwości działania w danym momencie. W środowisku przedsiębiorstwa często decyzja stanowi o być albo nie być firmy na rynku. Dlatego też przy podejmowaniu decyzji nie można kierować się tylko i wyłącznie intuicją  czy też doświadczeniami minionych lat, lecz należy wykorzystywać możliwości drzemiące w różnych technikach, narzędziach oraz systemach wspomagających podjęcie trafnej decyzji  w przedsiębiorstwie. W dzisiejszych czasach często miarą zdolności konkurencyjnej przedsiębiorstwa okazuje się efektywność dysponowania informacją. Tylko dzięki efektywnemu systemowi informatycznemu możliwe jest dostarczenie zarządowi firmy natychmiastowej informacji o jej sytuacji finansowej, co pozwoli na podjęcie właściwych decyzji kierowniczych. Tak więc to system informacyjny, a w realiach firmy - informatyczny system zarządzania jest dziś wyznacznikiem jej konkurencyjności i pozycji rynkowej. Aby system spełniał pokładane w nim nadzieje, tj. dostarczał zarządowi kompleksowej informacji o sytuacji finansowej firmy, musi zawierać dane o wszystkich aspektach działania firmy. Musi zatem integrować informacje z wszystkich działów firmy. Stąd systemy tego typu określane  są mianem systemów zintegrowanych. Aktualny poziom zastosowań informatyki w wiodących firmach na świecie pozwala sądzić, że za kilka lat firmy, które nie będą dysponowały w pełni zintegrowanym systemem informatycznym, nie będą w stanie podejmować racjonalnych decyzji z przyczyn powiększającej się złożoności problemów, co w efekcie nieuchronnie prowadzi do utracenia racji bytu na rynku. Proces podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie omawia na podstawie programu Decyzja sposoby zarządzania firmą za pośrednictwem odpowiedniego systemu informacji.   Spis treści:   Wprowadzenie Rozdział I Istota procesu podejmowania decyzji 1.2.1. DECYZJE BŁYSKAWICZNE 1.2.2. INTUICJA 1.2.4. OKREŚLENIE CELU 1.2.5. ZNACZENIE INFORMACJI 1.2.6.  RÓŻNE MOŻLIWOŚCI 1.2.7. SKALOWANIE SZANS 1.2.8.  KALKULOWANIE RYZYKA 1.2.9.  MYŚLENIE PERSPEKTYWICZNE Rozdział II Decyzje w przedsiębiorstwie 2.1.  Warunki racjonalności decydowania 2.2. Wykorzystanie teorii decyzji 2.3. Procedury decydowania 2.4. Reguły decydowania 2.5. Techniki decydowania 2.6. Modele podejmowania decyzji 2.7. Rodzaje decyzji i ich podejmowanie 2.8. Ograniczenie racjonalności decydowania 2.9. Trudności w procesie decydowania 2.10. Bariery decydowania 2.11. Działanie w kryzysie zaufania Rozdział III Rachunkowość zarządcza 3.1.    Funkcje i własności rachunkowości zarządczej 3.1.1.  RACHUNKOWOŚĆ ZARZĄDCZA STRATEGICZNA I OPERACYJNA 3.1.2.   SYSTEM RACHUNKOWOŚCI ZARZĄDCZEJ I RACHUNKU KOSZTÓW 3.2.   Informacja kosztowa do celów podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie 3.2.1.   METODY KLASYFIKACJI KOSZTÓW 3.2.2.  RACHUNEK KOSZTÓW PEŁNYCH 3.2.3.   RACHUNEK KOSZTÓW ZMIENNYCH 3.2.4.  RACHUNEK KOSZTÓW PEŁNYCH A KOSZTÓW ZMIENNYCH 3.3. Aspekty wdrożenia systemu wspomagającego procesy decyzyjne   w przedsiębiorstwie 3.3.1.  INTEGRACJA RACHUNKOWOŚCI ZARZĄDCZEJ I FINANSOWEJ 3.3.2  ZINTEGROWANY SYSTEM INFORMATYCZNY PRZEDSIĘBIORSTWA 3.3.3  OGRANICZENIA WE WDRAŻANIU SYSTEMU RACHUNKOWOŚCI ZARZĄDCZEJ Rozdział IV Komputer we wspomaganiu decyzji zarządczych 4.1.   Systemy wspomagania decyzji 4.1.2.    SYSTEM POZYSKIWANIA INFORMACJI 4.1.3.    SYSTEM PRZETWARZANIA INFORMACJI 4.2.1.  SYSTEM MRP 4.3.   Kryteria doboru oprogramowania wspomagającego proces podejmowania decyzji Rozdział V Praktyczne zastosowanie komputerowego wspomaganiu decyzji Podsumowanie Bibliografia      

Winda do nieba

Tadeusz Meszko

Epitafium dla ery kosmicznej. Cuda XXI wieku nie okazały się tak cudowne jak sądzono. Hamulcem rozwoju stała się religia, nastało nowe średniowiecze.   Akcja powieści dzieje się w 2069 roku (stulecie lądowania na Księżycu), w mieście-państwie Dawapolis blisko równika, gdzie zbudowano windę do kosmosu – jak uważają jedni, lub Boga – jak ją widzą drudzy. Osią narracyjną jest śledztwo Barta, poszukującego na zlecenie Ester jej matki Désirée, która porzuciła dziecko zaraz po porodzie. W trakcie tego śledztwa Bart przypadkowo trafia na nowe tropy, mogące wyjaśnić śmierć jego rodziców sprzed ćwierć wieku.  Te dwa śledztwa zaczynają się splatać. W tle toczy się rozgrywka dwóch odłamów Kościoła katolickiego. Spodziewana jest bliska śmierć papieża i zwołanie konklawe. Bart, przypadkowo ratujący życie wiernych w trakcie Wielkanocnej parady platform z figurami świętych, zostaje wykreowany na bohatera. Coraz bardziej zaczyna mu to przeszkadzać w śledztwach, zwłaszcza że internetowe fake news ogłaszają, że postanowił on odnaleźć Boga i przywódcy różnych sekt zaczynają zgłaszać się do niego, przekonując, że to ich Bóg jest tym jedynym.

Z aniołem do nowego świata

Ivan Novotny

Powieść religijna „Z Aniołem do Nowego Świata” powstała w 2005 roku. Jej autor, polski ksiądz katolicki, ukrył się pod pseudonimem „Ivan Novotny” i napisał ją w taki sposób, że tylko niewielu potrafiło umieścić ją w realiach polskiej rzeczywistości. Był wtedy jeszcze nieznany szerszemu ogółowi i takim pragnął pozostać. Jednak film-wywiad z nim dla katolickiej telewizji w Barcelonie „Widziałem Nowy Świat” spowodował, że nie mógł już dłużej ukrywać swojego nazwiska, więc odtąd coraz odważniej naświetlał temat „niemodny”, a nawet dla wielu kontrowersyjny: Paruzji czyli powtórnego przyjścia na świat Chrystusa. Kontrowersyjny dlatego, że ks. Skwarczyński wydarzenie to sytuuje nie – jak prawie wszyscy – na samym końcu świata, lecz za naszych dni. Uważa nawet za swoją misję nie tylko przekonywanie ludzi o bliskości Paruzji, mającej doprowadzić do przemiany oblicza całej ziemi, ale także przygotowanie ich do niej. Bazuje przy tym także na własnym doświadczeniu, gdyż od dziecka wiele razy był przenoszony do tego „Nowego Świata”. W jego powieści odnajdziemy splot wątków opartych na wielu źródłach, lecz spiętych w jedną całość klamrą tego, co pochodzi z jego wyobraźni. Książkę napisał głównie po to, by dać czytelnikom możliwość znalezienia się duchem w opisywanym świecie, bardzo różniącym się od dzisiejszego. Ludziom cierpiącym i zagubionym w dzisiejszym świecie dla nich obcym, świecie pełnym buntu przeciwko najwyższym wartościom, wojen, nienawiści, wyzysku, kłamstwa i chorób chciał otworzyć okno na przepiękną nową rzeczywistość, która wkrótce może stać się ich udziałem.

Nienasyceni

Agata Grzybek

Victoria, z pozoru zwyczajna uczennica liceum w małym mieście, ukrywa mroczny sekret. Niespodziewanie odnajduje ją Thomas, który jako jedyny wie, że to nie miejsce i czas, do którego dziewczyna należy. Oraz że Victoria to nie jej prawdziwe imię. Przybycie chłopaka budzi wspomnienia. Kiedyś byli sobie bliscy. Nienasyceni swoim towarzystwem i możliwościami, jakie otwarło przed nimi życie. Co wydarzyło się w przeszłości, co w przyszłości? Czas zapętla się. Popełnili razem błędy, które kosztowały wiele nie tylko ich i doprowadziły świat do chaosu. Czy uda im się to naprawić? Szczególnie, że Victoria spotyka Ryana, z którym łączy ją więcej, niż skłonna jest przyznać. Jako szesnastoletnia Aurelia żyje w świecie, w którym nie ma miejsca na magię. Zmienia się to, gdy ze szkolnych tarapatów wyciąga ją tajemniczy mężczyzna. Mistrz Ombar, odmalowuje przed nią wizję świetlanej przyszłości w Akademii Cieni i wciąga w labirynt półprawd, prowadzących do próby Tunelu, budowli stworzonej przez przodków Cieni, w której uwięziono nękającą świat energię. Raz na trzy lata najbardziej uzdolnieni uczniowie wchodzą do środka, żeby poskromić nagromadzoną moc, która w innym wypadku mogłaby zniszczyć wszystko. Pochłonięta przez treningi fizyczne i psychiczne, oddala się od rodziców i dawnego środowiska. Odkrywając, że mistrz Ombar nie mówi całej prawdy, po raz kolejny gubi punkt oparcia. Z czasem okazuje się, że w drodze do chwały traci nie tylko to… A Tunel jest czymś innym niż się jej wydawało. Podejmuje próbę pełna wątpliwości. Pojawia się coraz więcej odpowiedzi. Ale które są właściwe? Wkraczając do starej budowli, dziewczyna szuka prawdy, nie spodziewając się, że popełni błąd, który uwolni energię i uwięzi ją w nieustających zmianach czasu… Ją i Thomasa, chłopaka o niejasnej przeszłości.