Rozkosze życia

Emil Zola

„Rozkosze życia” to utwór znanego francuskiego pisarza Émile Zola, który jest uznawany za głównego przedstawiciela naturalizmu. Wszystkie jego utwory zostały umieszczone w Indeksie ksiąg zakazanych dekretami z końca XIX wieku.  „ Nazajutrz, gdy cała rodzina zasiadła jak zwykle do pierwszego śniadania i gdy przed wszystkimi postawiono wielkie filiżanki, a raczej salaterki kawy białej — zdziwiono się ogólnie, że Ludwika dotąd nie zeszła z góry. Już służąca miała iść zobaczyć na pierwsze piętro, gdy nakoniec ukazała się. Była bardzo blada i szła z trudnością.  — Co ci jest? — zapytał Lazar z niepokojem.  — Cierpię bardzo od samego poranku, zaledwie brzask się zaczął — odpowiedziała. — Zaledwie oczy zmrużyłam, chyba wszystkie godziny bijące słyszałam przez noc całą.  Paulinka z wyrzutem zawołała:  — Trzebaż było zawołać, bylibyśmy przynajmniej starali się, ulgę ci jaką przynieść.  Ludwika zbliżyła się właśnie powoli do stołu i usiadła, usiadłszy, odetchnęła ciężko.  — O! cóżbyście na to poradzili!? — odparła. — Wiem ja dobrze co mi jest, od ośmiu miesięcy te cierpienia nie opuszczają mnie prawie wcale.” Fragment

Gösta Berling

Selma Lagerlöf

“Gösta Berling“ to powieść Selmy Lagerlöf, szwedzkiej pisarki, laureatki Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   Powieść ta łączący w sobie elementy legend skandynawskich z tradycją chrześcijaństwa. Värmlandia, kraina malowniczo położona pośród wodospadu, jeziora, pól i gęstych lasów, gdzie często gościły diabły i czarownice. U bogatej pani majorowej, w pięknym dworze mieszka dwunastu zawadiaków. Legenda głosi , że majorowa trzymała rezydentów w pogotowiu na usługi diabła, a za otrzymane majątki złożyła obietnicę posyłania mu rokrocznie jednej duszy.  

Na drodze

Maria Konopnicka

“Na drodze” to zbiór nowel Marii Konopnickiej, poetki i nowelistki okresu realizmu. Jest ona uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich pisarek.   W skład tego zbioru wchodzi 12 nowel w tym takie utwory jak: Dym, Mendel Gdański, Głupi Franek czy Nasza szkapa.  

Zwycięstwo

Joseph Conrad

"Zwycięstwo" to powieść Josepha Conrada, wybitnego angielskiego pisarza polskiego pochodzenia. Powieść opisuje losy samotnego Szweda, Axela Heysta który spędza większość czasu na odosobnieniu na tropikalnej wyspie. Kiedyś pracował dla firmy Tropical Belt Coal Company, ale gdy zmarł właściciel, Morrison, firma przeszła w stan likwidacji. Heyst wegetuje, na co dzień widując się z kilkoma tubylcami. W hotelu Schomberga spotyka Lenę, wędrowną muzyczkę i zabiera ją na swoją wyspę. W tym samym czasie do hotelu przybywa para hazardzistów i oszustów, Mr. Jones i Martin Ricardo. Usłyszawszy, że Heyst ma pieniądze, udają się na jego wyspę, udając rozbitków.   

Dark Lady of the Sonnets

George Bernard Shaw

“Dark Lady of the Sonnets” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   “Dark Lady of the Sonnets” is a short play by George Bernard Shaw.    “THE BEEFEATER: Stand. Who goes there? Give the word. THE MAN: Marry! I cannot. I have clean forgotten it. THE BEEFEATER: Then cannot you pass here. What is your business? Who are you? Are you a true man? THE MAN: Far from it, Master Warder. I am not the same man two days together: sommetimes Adam, sometimes Benvolio, and anon the Ghost. THE BEEFEATER: (recoiling) A ghost! Angels and ministers of grace defend us!” Preview.  

"Pokociło się" i "Dam nogę"

Eliza Orzeszkowa

"Pokociło się" i "Dam nogę" to dzieło jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Jadwiga. Mój drogi! prędzej poruszaj rękami! prędzej! prędzej! bo takim sposobem do wieczora chyba włóczkę tę zwijać będę. Witold (gderliwie i z mocno litewskim akcentem). Prędzej! prędzej! a to dopiero niewiasta, w gorącej wodzie kąpana! mnie łokieć już tak zbolał, że niech Pan Bóg broni, a ona jeszcze: prędzej! wszystko jej prędzej! czysta koronjarka z ciebie! Jadwiga (z wymówką). Wstydź się, Witoldzie! znowu wymawiasz mi, żem rodem z Korony... a tyle razy już cię prosiłam... Witold (zawstydzony). No przepraszam, przepraszam cię, kiciu! Tak mi się to jakoś niechcący wypstryknęło. Ale bo widzisz, duszeczko, to ten Zdzisław drażni mię trochę temi swemi koronjarskiemi bzikami. Odkąd przyjechał tu trejkocze a trejkocze, a to: czemu nie ubierzesz się staranniej? a to: czemu u was meble takie staroświeckie? a to: czemu zaprząg taki... Jadwiga (upuszczając umyślnie kłębek). Widziu! kłębek mój! kłębek! Witold (pośpiesznie rzucając się za kłębkiem). Oj, pokociło się! pokociło się! pokociło! (Wsuwa głowę pod kanapę; Jadwiga, śmiejąc się, popycha nogą kłębek, który zatacza się pod fotel. Witold biegnie ku fotelowi, ciężko upada na klęczki i wsuwa głowę pod fotel. Śmieją się oboje). Witold Koci się! koci się! Jezus, Panna Marya! ot i znowu pokociło się!" Fragment

Synagoga Szatana

Stanisław Przybyszewski

“Synagoga Szatana” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu.   “Synagoga Szatana” to słynny esej Stanisława Przybyszewskiego. Esej ten koncentruje się na genezie zła oraz pochodzeniu kultu czarownic, satanizmu i czarnych mszy. Obok samej twórczości rozgłos Przybyszewskiemu przynosiła także atmosfera, jaką wokół siebie wytwarzał. Był uważany za legendarną postać europejskiej bohemy, przez Strindberga nazywany był „genialnym Polakiem”. Przybyszewskiego uważa się za prekursora współczesnego satanizmu intelektualnego.  

The Cruise of the Snark

Jack London

“The Cruise of the Snark” is a book by Jack London, an American novelist. A pioneer of commercial fiction and an innovator in the genre that would later become known as science fiction.   The Cruise of the Snark is a non-fictional book by Jack London chronicling his sailing adventure in 1907 across the south Pacific in his ketch the Snark. Accompanying London on this voyage was his wife Charmian London and a small crew. London taught himself celestial navigation and the basics of sailing and of boats during the course of this adventure and describes these details to the reader. He visits exotic locations including the Solomon Islands and Hawaii, and his first-person accounts provide insight into these remote places at the beginning of the 20th century.  

Mocny człowiek

Stanisław Przybyszewski

“Mocny człowiek” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu.   “Mocny człowiek” to powieść Stanisława Przybyszewskiego która stała się inspiracją do jednego z ostatnich polskich filmów kina niemego, o tym samym tytule. Powieść ta stanowi studium artysty, który przegrywa w walce z własnym sumieniem.  

The Abysmal Brute

Jack London

“The Abysmal Brute” is a book by Jack London, an American novelist. A pioneer of commercial fiction and an innovator in the genre that would later become known as science fiction. The Abysmal Brute is a novel by American writer Jack London. It is a short novel, and could be regarded as a novelette. In the story, a man who was brought up in a log cabin, and who is a newcomer to society, finds success as a boxer and recognizes corrupt practices in professional boxing.

Pani Bovary

Gustave Flaubert

“Pani Bovary” to powieść realistyczno-psychologiczna Gustave’a Flauberta.    Opowiada ona o miłości naiwnego wdowca – doktora Karola Bovary'ego – do pozornie cnotliwej córki jego pacjenta – Emmy Rouault.  

Przez kraj Skipetarów

Karol May

„Przez kraj Skipetarów” to piąta powieść przygodowa z cyklu „Powieści podróżnicze” Karola Maya, nazywanych również „Cyklem arabskim”. Kara Ben Nemsi wraz ze swymi trzema towarzyszami kontynuuje wyprawę przez Bałkany, dążąc do krainy dzikich Skipetarów. Ich tropem podążają groźni przestępcy Barud el Amasad i Manach el Barsza oraz okrutni bracia Aladżi. Sprzysięgli się przeciwko nim również rozbójnicy, którym przewodzi nieuchwytny Szut.

Pokusa

Zygmunt Krasiński

“Pokusa” to utwór Zygmunta Krasińskiego, jednego z trójcy wieszczów obok Mickiewicza i Słowackiego, uznawanych za największych poetów polskiego romantyzmu.   “ Sam teraz, sam jeden śród miasta wielkiego został młodzieniec i musiał się bratać z ludźmi napotkanymi. — Na niebie już w ołowianą blachę zlepiły się chmury. — Co chwila zmieniają się kształty ulic i komnat i osób, a on wszędzie pomiędzy niemi oko moje ciągnie za sobą — Niesłychane cierpienie zakrył on spokojnym liców pozorem. — Ciągle za nim wije się rój złych myśli, wzorem czarnych owadów — a po drugiéj stronie leci rój dobrych w błękitnawe iskry. — Pierwsze osiadają mu serce i toczą je krwawo, drugie krew spiekłą wypalą z serca i rany zabliźnią — lecz nowe, coraz głębsze powstają. — Wszędzie niebezpieczeństwo i wszędzie męczarnia — niema komu się zwierzyć, dzieciom i niewiastom nawet kłamać musi; uczy się kłamstwa jak arcydzieła sztuki, i posiadł je — i stał się panem spojrzeń, sztuki i łez i ruchów swoich, aż jasność równa dziennym promieniom znikła z jego źrenicy.”   Fragment.  

Tęsknota

Władysław Reymont

„Tęsknota„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   „ Pierwsza była najstarsza, szczupła, wysoka, o twarzy jakby z białego wosku, oczy jej gorzały gromnicznym blaskiem i mądrość cierpienia opromieniała siwą głowę.  Druga była w pełni lat, silna, różowa, o stromych piersiach i nienasyconych ustach, oczy miała pełne obietnic i dłonie, łaknące obejmowań.  Trzecią była młoda dziewczyna, smukła i świeża, jak pęd wierzbowy, w oczach miała niebo przeczyste, a pełne usta nabrzmiewały krwią żądzy, niby dźwięk miedzi w poranek wiośniany, pachniała kwiatem jabłoni.  — Mój mąż zrobił majątek w Klondyke i powraca bogaty.  — Mój narzeczony powraca z Kanady, pobierzemy się i wyjedziemy daleko.  — Mój syn powraca do mnie, powraca! — szeptała słodko matka.”   Fragment książki „Tęsknota”  

Nora

Henryk Ibsen

„Nora” to utwór Henryka Ibsena, norweskiego dramatopisarza, uważanego za czołowego twórcę dramatu modernistycznego. „Nora”, znana również jako „Dom lalki”, to piękna oraz słynna sztuka Ibsena. Wyraża ona, wówczas kontrowersyjną, opinię autora w kwestii staroświeckiego małżeństwa oraz roli dwojga ludzi połączonych zaślubinami. Dzieło to zostało wpisane na międzynarodową listę programu UNESCO – Pamięć Świata.

Niziny

Eliza Orzeszkowa

"Niziny" to powieść jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". Powieść pod tytułem "Niziny" autorstwa Elizy Orzeszkowej opowiada o domu ekonoma, który jest miejscem wyzysku i oszustwa, oraz o folwarku, który jest miejscem strasznej nędzy. Bohaterką tragiczną jest Krystyna, która za młodu została uwiedziona przez ekonoma. Kobieta walczy o uchronienie nieślubnych synów od służby wojskowej. Adwokat obiecując interwencję pozbawia ją oszczędności całego życia i nie pomaga jej starszemu synowi w uniknięciu wojska.