Rodzice w kryzysie. Dlaczego nie powinniśmy traktować naszych dzieci jak dorosłych

„Rodzice w kryzysie” to książka, w której autor poszukuje przyczyn słabnącej kondycji fizycznej i psychicznej dzisiejszych dzieci i nastolatków. Otyłość, depresja, stany lękowe i nieprzystosowanie społeczne młodych osób to alarmujące zjawiska nasilające się nie tylko w Stanach Zjednoczonych.  Opierając się na doświadczeniu zaczerpniętym z własnej praktyki lekarskiej oraz na wynikach badań prowadzonych w Ameryce, Europie i Australii, dr Sax stawia tezę, że kluczowym powodem tych problemów jest – obserwowana od wielu dekad – erozja autorytetu rodziców. W obawie przed posądzeniem o dyktatorskie zapędy rodzice rezygnują z roli liderów i potulnie ustępują wobec kaprysów i żądań swoich pociech. A te obejmują zarówno niezdrową dietę, jak i nieograniczony dostęp do Internetu czy korzystanie z mediów społecznościowych. Liderami i autorytetami dzieci stają się ich rówieśnicy, a więc – dzieci wychowują dzieci. Zdaniem Saxa dorośli, uchylając się od ciążącej na nich odpowiedzialności, przystają na wzorce proponowane przez media i pop kulturę, przez co nie potrafią już kształtować w swoich synach i córkach umiejętności samokontroli, zdrowego poczucia własnej wartości oraz hierarchii życiowych celów.  Autor nie poprzestaje jednak na tej pesymistycznej diagnozie. Stara się pokazać, w jaki sposób rodzice mogą odzyskać istotne, należne im miejsce w życiu młodych ludzi. Powinni mianowicie zadbać o fundament, w oparciu o który ich dzieci zyskają szanse na spełnione i zdrowe życie. Dr Leonard Sax (M.D., Ph.D.) jest amerykańskim lekarzem rodzinnym, psychologiem i autorem książek Why Gender Matters, Boys Adrift oraz The Collapse of Parenting. Jako założyciel i dyrektor wykonawczy National Association for Single Sex Public Education (Narodowego Stowarzyszenia na rzecz Publicznej Edukacji Niekoedukacyjnej) doktor Sax odwiedził z wykładami na temat rozwoju dziecka kilkanaście krajów, występował także w dużych stacjach radiowych i telewizyjnych, w tym w programach CBS, CNN, Fox, CBC, BBC i PBS. Leonard Sax mieszka wraz z rodziną w Chester County w Pensylwanii.

Tylko sprawiedliwość

Bryan Stevenson

"Tylko sprawiedliwość" Bryana Stevensona to wzięte z życia i z praktyki prawniczej Autora historie, które pokazują jak bezwzględny może być wymiar sprawiedliwości i - co gorsze - jak niesprawiedliwi potrafimy być my sami w naszych osądach. To opowieść napisana w Ameryce o Ameryce, ale jej przesłanie wydaje się uniwersalne. Podczas  lektury być może także polski czytelnik zada sobie fundamentalne pytanie: czy jesteśmy tylko najgorszym uczynkiem, jaki zdarzyło się nam popełnić? Czy przestępca jest tylko przestępstwem, którego się dopuścił? W opartym na książce Bryana Stevensona filmie w rolę nieustępliwego prawnika wcielił się Michael B. Jordan, a pierwszego uratowanego z celi śmierci skazańca zagrała inna gwiazda światowego kina - Jamie Foxx.

Do zobaczenia, synku. Opowieść o tym, jak żyć po rozstaniu

Gregory Floyd

Gdy liczy się przede wszystkim sukces, przebojowość i zaradność łatwo przeoczyć tych, których dotyka coś, z czym poradzić sobie trudno lub wręcz nie można. Śmierć bliskiej osoby, śmierć dziecka potrafi zepchnąć nas w izolację, utratę wiary, depresję. Książka Gregory’ego Floyda, który stracił w wypadku sześcioletniego synka, pokazuje, że jednak nie musi tak być. Świadectwo ojca prowadzi nas szlakiem żałoby – od zupełnej ciemności, poprzez trudną akceptację, aż do chwili, kiedy powrót siły i nadziei okazuje się możliwy. To książka nie tylko dla tych, którzy sami doświadczyli dramatycznej straty, ale także dla tych, którzy im towarzyszą – członków dalszej rodziny, przyjaciół, duszpasterzy. Autor odważnie wprowadza nas w intymne rejony smutku, bezradności i obaw, ale równie odważnie odsłania przed nami swoje poszukiwanie wiary, sensu i prawdziwego pocieszenia. „Do zobaczenia, synku” to cenna lektura również dla zbolałych i wątpiących, których dotknęło inne nieszczęście niż śmierć bliskiego. Książka ta, wskazując na wartość rodziny i wspólnoty, odkrywa, że ból nie musi być bezsensowny, przygnębienie nie trwa wiecznie, a więzi z bliskimi trafią pokonać nawet ostateczną rozłąkę.