Sąsiad to ważne słowo. Tom II: Koszelewo - Chełmno - Elbląg. Na wirażu dziejów

Wiktor Hajdenrajch

Nieważne czy jesteś Polakiem, Litwinem, Białorusinem, Żydem, Niemcem, czy Ukraińcem. Nieważne czy chodzisz do kościoła, cerkwi, synagogi, czy zboru. Jeśli tylko nas szanujesz, prawdziwie, jesteś nasz! Jesteś Sąsiad! A: „Sąsiad to ważne słowo, kto wie, czy nie najważniejsze?”. To niezwykła fabularyzowana opowieść o życiu dwojga świadomych ludzi dla których, już z samego tylko faktu mieszkania tuż obok, sąsiad zaczyna być kimś bardzo ważnym, komu zawsze należy się zarówno pomoc, jak i zrozumienie, często pomimo jego niechęci, uprzedzeń, a nawet wrogości całej społeczności, ocierającej się o anatemę, o wykluczenie, o ukaranie… Za co? Nikt już nie pamięta… "Jest w niej trochę historycznej prawdy, znajdzie się też szczypta wyobraźni (taka porządna szczyptuchna, szczypciochna). Mieszają się ze sobą w (oby smakowitym) gulaszu tak, że czasami sam już na pierwszy rzut oka nie pamiętam czy tak rzeczywiście było, czy nie. Muszę się chwilę pozastanawiać, bo przecież ta książka nie jest podręcznikiem do historii, o nie!" Wiktor Hajdenrajch

Arkana Kryminalistyki: Kryminalistyka w pigułce

Tomasz Paweł Szewczyk

Dzięki tej serii możesz połączyć naukę z rozrywką, puścić wodze wyobraźni i nabytą wiedzę sprawdzić na przykładzie, z całą pewnością dowiesz się czym jest kryminalistyka, jakiego rodzaju śladów poszukiwać, jak zebrać materiał dowodowy, określić źródła informacji i wersję wydarzeń. Czy będziesz w stanie zastosować tę wiedzę w praktyce? Posłuchaj i sprawdź. Arkana Kryminalistyki to seria, w której teoria przeplata się z praktyką. Wiedza specjalistyczna z zakresu kryminalistyki, przedstawiona przez Tomasza Pawła Szewczyka - biegłego sądowego w dziedzinie pismoznawstwa, autora wielu książek oraz artykułów z zakresu psychologii pisma i ekspertyzy dokumentów, krzyżuje się z praktyką przedstawioną przez wybitnego twórcę gatunku kryminału, beletrystyki opartej na faktach - Alfreda Henry'ego Lewisa.

Dymiący Bóg

Willis George Emerson

Historia Olafa Jansena, norweskiego rybaka, który wraz z ojcem przepłynął przez wejście w pobliżu bieguna północnego do wnętrza Ziemi, do dziś rozpala wyobraźnię ludzi na całym świecie. Czy to możliwe, że za biegunem magnetycznym kompas nadal wskazuje na północ? Skąd na wybrzeżu Syberii wzięło się tyle kości mamutów? Dlaczego arktyczne lody pokryte są czerwonawym pyłkiem? Czy wnętrze Ziemi może tętnić życiem? Jeśli znalazłeś/aś tę książkę przez przypadek, to może być przypadek, który znacząco wpłynie na Twoje postrzeganie świata. Historia ta jest przykładem jednej z pierwszych opowieści o podziemnej cywilizacji. Jansen spędził dwa lata żyjąc z mieszkańcami w sieci podziemnych miast. Dymiące centralne słońce oświetlało wewnętrzny świat, którego stolicą jest miasto... Eden. Czy to prawda, czy tylko wymysł płodnej wyobraźni? Do dziś mapy dalekiej północy przedstawiają dwie wersje Arktyki, jedną z Morzem Arktycznym, a drugą z arktycznym lądem. Nie mniej zagadkowe są pierwsze zdjęcia satelitarne tego kontynentu pochodzące z lat 60.; widzimy na nich bowiem coś... No właśnie!... coś nieokreślonego.

Dzieci Montessori

Carolyn Sherwin Bailey

Jako studentka psychologii dziecięcej zawsze głęboko zainteresowana problemami dobrobytu, które stają przed nami w związku z wychowaniem małych dzieci, w 1913 roku udałam się do Rzymu, aby osobiście zbadać rezultaty systemu wychowawczego Montessori.  Wiele już napisano i powiedziano na temat rozwiązań tego systemu. Niewiele jednak przekazano światu informacji na temat losów indywidualnych dzieci, które rozwijały swoją osobowość poprzez autoedukację Montessori. Chciałam więc na miejscu zająć się obserwacją dzieci Montessori. Dzięki łaskawej uprzejmości dr Montessori, otrzymałam przywilej prowadzenia obserwacji w nowym przedszkolu Trionfale, gdzie mogłam prowadzić swoje badania od samego początku wdrożenia tej metody, oraz w przedszkolach Fua Famagosta i Franciscan Convent. Miałam również przywilej wysłuchania wykładu dr Montessori, która wyjaśniła pewne problemy w jej teorii edukacji, które nie były wcześniej nagłaśniane. Dzieci w wieku trzech, czterech i pięciu lat spotkałam otoczone licznymi obserwatorami pierwszej międzynarodowej grupy szkolonej przez Montessori. Mimo zamieszania były one jednak tak cudownie opanowane i samokontrolujące się, że przeszły przez te dni jakby samodzielnie. Widziałam tak znakomite dowody na integralność systemu Montessori, jak przypadki Otella, Bruna i innych, omówione na stronach tej książki. Poniższe strony to seria opisów prawdziwych przykładów rezultatów osiąganych u dzieci dzięki metodzie Montessori. Mam nadzieję, że jako realny zapis namacalnych wyników, przyczynią się one do większej wiary świata w odkrycie Montessori – odkrycie ducha dziecka. Carolyn Sherwin Bailey, Nowy Jork, 1915 r.    

Władcy Wszelkiego Życia

Jon Rappoport

Niniejsza książka stanowi zbiór zapisków amerykańskiego dziennikarza śledczego, Jona Rappoporta, dotyczących międzynarodowych afer i skandali, które nie były nagłaśniane przez media lub zostały przez nie wytłumione. Omawiane sprawy dotyczą świata korporacji, międzynarodowych karteli, układów i umów, które nigdy nie miały ujrzeć światła dziennego. Autor znakomitej książki AIDS, czyli SKANDAL STULECIA! przedstawia w niej ponad setkę wartościowych notatek o charakterze informacyjnym i refleksyjnym. Zarówno przytaczane przez Amerykanina dane jak i podawane źródła można dziś zweryfikować, a oprócz samych - nieraz wręcz powalających faktów - znajdziemy w tej książce mnóstwo odniesień do literatury i bogatą bibliografię.  Jon Rappoport pracuje jako niezależny reporter śledczy od ponad trzydziestu lat. Jest autorem trzech wybuchowych kolekcji: THE MATRIX REVEALED, EXIT FROM THE MATRIX i POWER OUTSIDE THE MATRIX. Publikował artykuły na temat polityki, zdrowia, mediów, kultury i sztuki dla „LA Weekly”, „Spin Magazine”,  „Stern, Village Voice”, „Nexus”, „CBS Healthwatch” oraz innych gazet i magazynów w USA i Europie. W 1982 r. otrzymał nominację do nagrody Pulitzera za wywiad z rektorem Uniwersytetu Salwadoru, gdy wojsko przejęło władzę nad kampusem uniwersyteckim. W ciągu ostatnich 30 lat niezależne badania Jona obejmowały takie dziedziny jak: zakulisowa polityka, spiski, alternatywne lecznictwo, potencjał ludzkiej wyobraźni, kontrola umysłu, kartele medyczne… Prowadzi praktykę konsultingową dla prywatnych klientów, której celem jest ekspansja osobistej mocy twórczej.  

Moje Życie na Wolności

Donald Lowrie

Jego świadectwo stanowiło inspirację dla epoki Beaten Generation. Donald Lowrie to człowiek, który dzięki bestsellerowi Moje Życie w Więzieniu i swojej aktywnej postawie doprowadził do zaprzestania tortur i wielkiej reformy amerykańskiego więziennictwa. Jego książka to dzieło traktujące o iluzji wolności poza więziennymi murami, kreślone wrażliwością uzdolnionego człowieka, który opuścił więzienne mury zderzając się ze światem, który na złudzenia pozostawia mniej niż margines. Jego styl narracji można porównać ze stylem wybitnych przedstawicieli późniejszej Beaten Generation, zwłaszcza Jacka Kerouaca. W 1915 roku publikuje sequel: Moje Życie na Wolności, opisując życie swoje i byłych współwięźniów z nadzieją na zmianę w nieuleczalnie chorej cywilizacji amerykańskiego konsumpcjonizmu. Jego książka jest ciągle aktualna - zwłaszcza w kontekście refleksji o więziennictwie polskim i jego stanie obecnym. Pierwszy sierpnia 1911 roku! Dla ciebie ten dzień prawdopodobnie nic nie znaczy, ale dla mnie jest to dzień, którego nigdy nie zapomnę, moment wyznaczający nową epokę w moim życiu – życiu do tej pory pełnym tragicznych doświadczeń i mocnych wrażeń. Od tamtego czasu moja egzystencja jest równie barwna, o ile nie tragiczna, choć w nieco inny sposób. To właśnie tego dnia, po dziesięciu latach spędzonych za stalowymi kratami i kamiennymi murami, dziesięciu latach w pasiakach, pośród ludzkiej degradacji, zostałem warunkowo zwolniony z więzienia San Quentin. Dziś to więzienie jest domem załamanego byłego lidera politycznego z San Francisco, miejscem życia setek pogrążonych w beznadziei mężczyzn i kobiet, żywym grobem prawie dwóch tysięcy istot ludzkich, z których każda jest trybikiem w ponurym, mielącym kole ludzkiego postępu, ponieważ żaden człowiek cierpiący z powodu złamanego życia w więziennej celi nie jest mniej ważną jednostką w ewolucji ludzkości niż nadziany król życia, rolnik z motyką w ręku czy pastor. Jeszcze nigdy dotąd nie żyła, i także obecnie nie ma żadnej istoty ludzkiej, która kiedyś by nie służyła lub aktualnie nie służy swojemu ważnemu celowi w wielkim planie rzeczy. Fakt, że każda istota ludzka przychodzi na świat z ukrytymi skłonnościami, pewnymi cechami charakteru oraz dobrze zdefiniowanymi upodobaniami, zawsze był dla mnie przyczynkiem do refleksji. Wierzę, że wszelka myśl każdej istoty ludzkiej ma ogromną wartość. Żyłem z tymi wszystkimi istotami ludzkimi w San Quentin, i z dwustu tysiącami innych w więzieniach rozsianych po całym kraju, każdego dnia i o każdej godzinie od mojego uwolnienia, i prawdopodobnie będę tak już żył przez resztę mojego życia.

Katastrofa Titana

Morgan Robertson

Był największą jednostką pływającą i największym dziełem człowieka. W jego budowę i utrzymanie zaangażowane były wszystkie dziedziny nauki, zawody i rzemiosła znane cywilizacji. Na jego mostku znajdowali się oficerowie, którzy oprócz tego, że byli wychowankami Królewskiej Akademii Marynarki Wojennej, zdali rygorystyczne egzaminy ze wszystkich nauk dotyczących wiatrów, pływów, prądów i geografii morza; byli nie tylko marynarzami, ale także naukowcami. Ten sam standard wymagań zawodowych dotyczył personelu maszynowni, a obsługa kelnerska dorównywała tej z hoteli pierwszej klasy. Dwie orkiestry dęte, dwa zespoły i grupa teatralna zabawiały pasażerów, gdy tylko ci nie spali, cały szereg lekarzy i kapelanów dbał o fizyczny i o duchowy dobrobyt wszystkich na pokładzie, podczas gdy dobrze wyszkolona kompania strażaków zapewniała poczucie bezpieczeństwa i dodawała coś od siebie do ogólnej rozrywki poprzez codzienne ćwiczenia ze swoją aparaturą. Z górnego mostka biegły ukryte linie telegraficzne do dzioba, maszynowni rufowej, bocianiego gniazda na grotmaszcie i do wszystkich części statku, w których wykonywano prace, a każdy przewód kończył się na oznaczonej tarczy z ruchomym wskaźnikiem, zawierającym w swoim zakresie do wyboru każdy rozkaz i odpowiedź wymaganą przy obsłudze masywnego kadłuba, czy to w doku, czy na morzu – co w znacznym stopniu eliminowało zwyczajowe zachrypnięte, nerwowe okrzyki oficerów i marynarzy. Z mostka, maszynowni i kilkunastu miejsc na pokładzie można było w ciągu pół minuty zamknąć dziewięćdziesiąt dwie pary drzwi do dziewiętnastu wodoszczelnych przedziałów, obracając tylko jedną dźwignię... Brzmi znajomo... Ta ponura, wciągająca nowela została po raz pierwszy opublikowana w 1898 roku, czternaście lat przed katastrofą Titanica. Fikcyjna opowieść Robertsona o tym, co spotkało Titana, zawiera niezwykłe podobieństwa do prawdziwej tragedii, w tym wielkości statku, jego mocy i trasy. Ta nieprawdopodobnie bliska faktom opowieść zafascynuje zarówno miłośników historii, jak i miłośników opowieści przygodowych i... spiskowych teorii dziejów.

Operacja Interstellar

George O. Smith

Genialny wynalazek pilota, Paula Greysona, pozwala na nawiązanie komunikacji międzygalaktycznej z odległą kolonią Ziemi, Neoterrą, za pomocą fal Zet. Niestety, obalenie obowiązujących paradygmatów naukowych prowadzi do konfliktu w łonie świata nauki, polityki i biznesu. Paul Greyson, dotąd zwyczajny pilot, nagle znajdzie się w samym epicentrum decydującej rozgrywki o władzę, prestiż i pieniądze, która zadecyduje o losach świata! Motyw przewodni - piosenka Koszmar Cyklotronisty Arthura Robertsa z lat 50. dodaje tej pozycji niepowtarzalnego klimatu!

Odejście Wielkiej Królowej: Hołd na cześć szlachetnego życia królowej Wiktorii (1901)

Marie Corelli

"Wojny i pogłoski o wojnie, naród powstający przeciwko narodowi, te które się już wydarzyły i wszystkie te, które wciąż nam grożą, osiągnęły kulminację w najgorszej katastrofie ze wszystkich, „odejściu” największego, najczystszego, najlepszej i najbardziej nienagannej Monarchini w naszej historii. Królowa Anglii nie żyje! Słowa te brzmią tak ciężko, jakby ktoś miał powiedzieć: „Na niebie nie ma już Słońca!”. Dziwnie jest myśleć o Anglii bez Matki–Królowej wielkiego narodu brytyjskiego – zdawać sobie sprawę, że Ona, łagodna i dobroczynna Pani tej ziemi, opuściła nas na zawsze! Dorastaliśmy do myślenia o niej jako o niemal nieśmiertelnej. Jej dobroć, i jej współczucie były tak bardzo częścią nas samych, tak głęboko wplecione w samo serce, życie i duszę narodu, że rzadko pozwalaliśmy sobie myśleć o tym, że kiedyś może nam ona zostać odebrana. Zawsze na pozór „pełna życia i sił”, nigdy nie pozwalała swoim poddanym pomyśleć, że coś jej dolega, dzielnie znosiła próby i rozłąki, które załamałyby zdrowie i nerwy niejednej silniejszej i młodszej kobiety, była zawsze, jak się wydawało, gotowa na każde nasze wezwanie. My – rozpieszczone dzieci długotrwałego dobrobytu – przywykliśmy wierzyć, że zawsze będzie w gotowości, w pełni sił, że nasza nieustanna modlitwa i pieśń, którą wszyscy w naszym pokoleniu śpiewali od dzieciństwa – „Boże, chroń Królową!” – będzie tak potężna i przekonująca, że całkowicie rozbroi tego jednego niezwyciężonego Anioła, który, gdy nadejdzie godzina jego uroczystego nawiedzenia, nie przyjmie żadnego zaprzeczenia, ale:   Czeka stojąc z odwróconą pochodnią By prowadzić nas z łagodnością Ku Krainie Wielkich Umarłych, Do Krainy Ciszy."

Audiobiografia Nikoli Tesli

Nikola Tesla

NIKOLA będzie dzieckiem burzy – skomentowała fakt narodzin Nikoli Tesli akuszerka. – Nie burzy, ale światła – miała odpowiedzieć jego mama. Nikola Tesla wedle różnych podań miał przyjść na świat o północy, w trakcie letniej burzy z piorunami. Miał 63 lata, kiedy tekst tej książki ukazał się po raz pierwszy w czasopiśmie „Electrical Experimenter” w 1919 roku. Moje wynalazki. Autobiografia Nikoli Tesli to pozycja, którą wybitny konstruktor i wynalazca poświęcił w szczególności młodym pasjonatom inżynierii elektrycznej, dzieląc się z nimi wspomnieniami pasjonującej i trudnej drogi życia wynalazcy. Nie jest to klasyczna biografia, ale przepleciona wątkami biograficznymi, napisana w przystępny dla każdego sposób opowieść o wynalazkach i wydarzeniach, które poprzedziły ich powstanie. Jest kilka powodów, dla których „Moje Wynalazki. Autobiografia Nikoli Tesli” jest książką niezwykle wartościową zarówno dla młodych osób poszukujących drogi działalności naukowej bądź twórczej, jak i tych, którzy już tę drogę wybrali. Pokazuje ona prometeizm naukowca wierzącego w siłę ludzkiego umysłu oraz przeplatanie się chwil triumfu z chwilami gorzkiego rozczarowania. W niniejszej pozycji Czytelnicy będą mogli odnaleźć wiadomości, które pozwolą im wniknąć nie tylko w dorobek wybitnego wynalazcy, ale także w pewnym sensie podążyć jego śladem, w czym pomocna okaże się m.in. proponowana przez Teslę literatura oraz liczne opisy. Wartość tej książki kryje się w intencjach, które przyświecały genialnemu inżynierowi przy spisywaniu treści wywiadu adresowanego do młodych wynalazców. Może ona stać się źródłem inspiracji, motywacji i nośnikiem wiedzy, ale także być przestrogą przed dualizmem ludzkiej natury. Posiada potencjał dydaktyczny opatrzony dozą solidnej dawki informacji odnośnie tego, które ze swoich wynalazków dojrzały Nikola Tesla cenił najbardziej i dlaczego je wyróżnił.

Autorski Podręcznik Marii Montessori

Maria Montessori

W wyniku szerokiego zainteresowania, jakie wzbudziła moja metoda wychowania dzieci, wydano pewne książki, które mogą się wydawać Czytelnikom autorytatywnymi wykładami systemu Montessori. Pragnę zdecydowanie stwierdzić, że niniejsza praca jest jedynym autentycznym podręcznikiem metody Montessori, a jedynymi innymi autentycznymi lub autoryzowanymi moimi pracami są Metoda Montessori i Antropologia Pedagogiczna. dr Maria Montessori *** Dzieci muszą rosnąć nie tylko w ciele, ale także rozwijać się w duchu, a matka pragnie śledzić tajemniczą podróż duchową ukochanego dziecka, które jutro będzie inteligentnym, boskim stworzeniem, dorosłym człowiekiem. Aż do dnia dzisiejszego małe dziecko nie otrzymało racjonalnej pomocy w wypełnieniu tego żmudnego zadania. Jeśli chodzi o rozwój psychiczny dziecka, znajdujemy się w okresie równoległym do tego, w którym życie fizyczne pozostawione było na łasce przypadku i instynktu – w okresie, w którym śmiertelność niemowląt była plagą. To właśnie za pomocą naukowych i racjonalnych środków musimy ułatwić tę wewnętrzną pracę psychicznego przystosowania, która ma się dokonać w dziecku. Pracę, która w żadnym wypadku nie jest tym samym, co „jakakolwiek fizyczna praca lub produkcja”. Jest to cel, który leży u podstaw mojej metody wychowania i z tego powodu niektóre zasady, które w niej wyrażam, wraz z tą częścią, która dotyczy techniki ich praktycznego zastosowania, nie mają charakteru ogólnego, lecz odnoszą się do szczególnego przypadku dziecka w wieku od trzech do siedmiu lat, tj. do potrzeb formacyjnego okresu życia. Moja metoda jest naukowa, zarówno w swej istocie, jak i w swym celu. Służy ona osiągnięciu bardziej zaawansowanego etapu postępu, nie tylko w kierunkach materialnych i fizjologicznych. Jest to próba dokończenia kursu, który higiena już obrała, ale dotąd został przyjęty jedynie przy leczeniu zaniedbań od strony fizycznej. dr Maria Montessori

Dzieci Montessori

Carolyn Sherwin Bailey

Wiele już napisano i powiedziano na temat rozwiązań tego systemu. Niewiele jednak przekazano światu informacji na temat losów indywidualnych dzieci, które rozwijały swoją osobowość poprzez autoedukację Montessori. Jako studentka psychologii dziecięcej zawsze głęboko zainteresowana problemami dobrobytu, które stają przed nami w związku z wychowaniem małych dzieci, w 1913 roku udałam się do Rzymu, aby osobiście zbadać rezultaty systemu wychowawczego Montessori. Chciałam więc na miejscu zająć się obserwacją dzieci Montessori. Dzięki łaskawej uprzejmości dr Montessori, otrzymałam przywilej prowadzenia obserwacji w nowym przedszkolu Trionfale, gdzie mogłam prowadzić swoje badania od samego początku wdrożenia tej metody oraz w przedszkolach Fua Famagosta i Franciscan Convent. Miałam również przywilej wysłuchania wykładu dr Montessori, która wyjaśniła pewne problemy w jej teorii edukacji, które nie były wcześniej nagłaśniane. Dzieci w wieku trzech, czterech i pięciu lat spotkałam otoczone licznymi obserwatorami pierwszej międzynarodowej grupy szkolonej przez Montessori. Mimo zamieszania były one jednak tak cudownie opanowane i samokontrolujące się, że przeszły przez te dni jakby samodzielnie. Widziałam tak znakomite dowody na integralność systemu Montessori, jak przypadki Otella, Bruna i innych, omówione na stronach tej książki. Poniższe strony to seria opisów prawdziwych przykładów rezultatów osiąganych u dzieci dzięki metodzie Montessori. Mam nadzieję, że jako realny zapis namacalnych wyników, przyczynią się one do większej wiary świata w odkrycie Montessori - odkrycie ducha dziecka. Carolyn Sherwin Bailey, Nowy Jork, 1915 r.

Tajny raport amerykańskiego wywiadu z lat 1939-1941. Polska pod okupacją niemiecką

Thaddeus Chylinski

AMERYKAŃSKI DOKUMENT NIGDY DOTĄD NIEOPUBLIKOWANY W JĘZYKU POLSKIM! Publikowany dokument został przygotowany przez amerykańskiego wicekonsula, który żył i pracował w Warszawie od 1920 do 1941 roku, kiedy to został ewakuowany do Stanów Zjednoczonych. Raport ten stanowi ważny dokument historyczny. Dostęp do niego uzyskaliśmy dzięki ustawie Federal Open Information Act oraz Ustawie o Ujawnianiu Niemieckich Nazistowskich Zbrodni Wojennych. Warunki życia w Polsce pod niemiecką okupacją zostały tutaj niezwykle szczegółowo przedstawione. Dokument został odtajniony w dwutysięcznym pierwszym roku na mocy amerykańskiej Ustawy o Ujawnianiu Nazistowskich Zbrodni Wojennych. Dotąd nie opublikowano go w języku polskim i nie był przedmiotem naukowych badań i analiz. "Poniższe sprawozdanie obejmuje warunki panujące w Polsce w okresie od 27 września 1939 r., tj. od dnia ustania działań wojennych w Warszawie, do 19 sierpnia 1941 r., w którym to dniu opuściłem kraj. Dla autora raportu nie było wskazane posiadanie przy sobie żadnych zapisków, zmuszony jest więc polegać wyłącznie na pamięci. Należy również zaznaczyć, że ponieważ byłem urzędnikiem konsularnym akredytowanym przy byłym rządzie polskim, moja pozycja wobec Niemców była bardzo delikatna i należało przedsięwziąć wszelkie środki ostrożności, aby nie wzbudzić podejrzeń przez angażowanie się w działania, które mogłyby się im nie podobać. Gestapo i inne władze niemieckie w Warszawie były w pełni świadome mojej obecności w mieście, jak również mojego związku z ambasadą w Berlinie, i starały się rzucać cień nie tylko na mnie, ale również na innych, z którymi miałem kontakt. Praca w tych warunkach nie była łatwa i dlatego nie można było uzyskać wielu pożądanych informacji. Pomimo tych utrudnień dołożono jednak wszelkich starań, aby niniejszy raport przedstawiał bezstronny obraz warunków panujących w Polsce poprzez zawarcie w nim informacji z pierwszej ręki lub danych uzyskanych z wiarygodnych źródeł. Należy zachować ostrożność w korzystaniu z niniejszego raportu, ponieważ zawiera on pewne informacje, które mogłyby narazić na niebezpieczeństwo osoby i instytucje w Polsce".

Shen Long. Chiński Smok

L. Newton Hayes

Smok to jedno z najbardziej zagadkowych i wielowymiarowych stworzeń w historii ludzkości. W podaniach, legendach i opowieściach te majestatyczne stworzenia przybierały różne formy i rozmiary. Jego obecność odznaczyła się w kulturze chińskiej i ogólnoświatowej a ta bogato ilustrowana książeczka stanowi przekrojowe studium kultury, sztuki, podań ustnych i chińskich wierzeń. Powstała równo sto lat temu i wciąż zaskakuje swoim bogactwem i różnorodnością, okazuje się bowiem, że jeszcze sto lat temu większość Chińczyków wierzyła w istnienie smoków, a relacje spotkaniach z nimi nie należały do rzadkości. Oddajmy jednak głos wybitnemu chińskiemu intelektualiście, który przygotował wprowadzenie do tej pozycji: Smok jest jednym z najbardziej powszechnych ornamentalnych wzorów w Chinach i można go spotkać w całym kraju. To tajemnicze stworzenie pobudza wyobraźnię i stało się inspiracją wielu gałęzi sztuki, [w ostatnich czasach zwłaszcza filmowej]. Jednakże, pomimo wielkiego znaczenia przywiązywanego do smoka, bardzo niewiele zostało napisane na jego temat, zarówno w języku chińskim, jak i angielskim. Istnieje tylko kilka ogólnych artykułów na ten temat zostało opublikowanych w czasopismach, a odniesienia do niego w książkach są bardzo krótkie. Aż do teraz w żadnym z tych dwóch języków, nie powstało niezależne studium smoka w formie książkowej. Autor posługuje się językiem chińskim jak rodowity Chińczyk. Dzięki temu posiadł on wiedzę z pierwszej ręki i znajomość języka, która pomagała mu w jego badaniach. Tematyką związaną z chińskim smokiem zajmuje się już od czternastu lat. W tym czasie odwiedził więcej niż połowę liczby wszystkich prowincji Chin. Studium to nie jest więc wynikiem jedynie kilkumiesięcznego badania, ani też nie jest produktem badań tylko w jednym mieście lub prowincji. Znajomość ludzi i języka chińskiego umożliwiła autorowi dotarcie do oryginalnych źródeł i zbadanie tematu pod każdym kątem. Być może ostatnie słowo na temat chińskiego smoka nie zostało jeszcze powiedziane, niemniej jednak można śmiało powiedzieć, że ta rozprawa jest tak kompletna, jak tylko pozwala na to nasza obecna wiedza. Ten mały tom powinien być wartościowy dla wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób są zainteresowani Chinami, zaś relacja o smoku będzie wartościowa nie tylko dla obcokrajowców, ale także dla samych Chińczyków. Autor uczynił z tego studium swoją wieloletnią pasję i rezultat jego badań jest wspaniałym wkładem do literatury o Chinach. Byłoby dobrze, gdyby więcej osób zajęło się w ten sam sposób badaniem innych elementów chińskiego życia i dzięki temu pomogło w interpretacji całokształtu chińskiej kultury na Zachodzie. Fong Foo Sec [wybitny chiński intelektualista]

Proste Metody Sabotażu (1944)

Office of Strategic Services

Proste Metody Sabotażu to podstawa do szkolenia ruchu oporu w krajach okupowanych w czasie II Wojny Światowej, stworzona przez aliantów - stanowi obecnie cenny dokument źródłowy o wartości historycznej i poznawczej.  Z WPROWADZENIA:  Celem tego opracowania jest scharakteryzowanie prostego sabotażu, nakreślenie jego możliwych skutków oraz przedstawienie sugestii dotyczących jego inicjowania i przeprowadzania. Sabotaż obejmuje zarówno wysoce techniczne działania typu coup de main, które wymagają szczegółowego planowania i wykorzystania specjalnie wyszkolonych agentów, jak i niezliczone proste działania, które może wykonać zwykły obywatel-sabotażysta. Niniejsze opracowanie dotyczy przede wszystkim tego drugiego typu działań. Prosty sabotaż nie wymaga specjalnie przygotowanych narzędzi czy sprzętu, może być wykonywany przez zwykłego obywatela, który może, ale nie musi działać indywidualnie, bez konieczności aktywnego powiązania ze zorganizowaną grupą. Jest on przeprowadzany w taki sposób, aby wiązał się z minimalnym niebezpieczeństwem uszkodzenia ciała, wykrycia i odwetu. Tam, gdzie w grę wchodzi zniszczenie, bronią obywatela-sabotażysty są sól, gwoździe, świece, kamyki, nici lub inne materiały, których posiadania można się spodziewać po nim, jako właścicielu domu lub pracowniku w jego konkretnym zawodzie. Jego arsenał to półka w kuchni, sterta śmieci, jego własny zestaw narzędzi i zapasów. Narzędziami jego sabotażu są zazwyczaj przedmioty, do których ma normalny i niepozorny dostęp w życiu codziennym. Drugi rodzaj prostego sabotażu nie wymaga żadnych narzędzi niszczących i jeśli w ogóle powoduje szkody fizyczne, to w sposób wysoce pośredni. Opiera się on na uniwersalnych możliwościach podejmowania błędnych decyzji, przyjmowania postawy braku współpracy i nakłaniania innych do pójścia w swoje ślady. Podjęcie błędnej decyzji może być po prostu kwestią umieszczenia narzędzi w niecodziennym miejscu zamiast we właściwym.  Brak współpracy może prowadzić do choćby tworzenia nieprzyjemnej sytuacji wśród współpracowników, wdawaniu się w kłótnie lub okazywaniu obojętności i głupoty. Ten aspekt działalności, czasami określany jako „czynnik ludzki”, jest często odpowiedzialny za wypadki, opóźnienia i ogólne utrudnienia nawet w normalnych warunkach.  Potencjalny sabotażysta powinien odkryć, jakie rodzaje błędnych decyzji i działań są zwykle spotykane w tego rodzaju pracy, a następnie powinien obmyślić swój sabotaż tak, aby powiększyć ten „margines błędu”.

Porwanie Świętego Mikołaja

Lyman Frank Baum

Porwanie Świętego Mikołaja to dalszy ciąg książki Życie i Przygody Świętego Mikołaja Lymana Franka Bauma, który powstał specjalnie na życzenie najmłodszych, ale i odrębna historia, którą z powodzeniem można przeczytać, nie znając pierwszej części. Czując zazdrość o dobroć Świętego Mikołaja i niepokój wobec tego, że ogólna poprawa relacji międzyludzkich sprawia, iż coraz mniej ludzi wpada w demoniczne pułapki, złośliwe demony postanawiają pokrzyżować świąteczne plany drużyny Mikołaja i knują wielką intrygę, aby porwać dobroczyńcę i raz na zawsze skończyć ze świątecznym obdarowywaniem dzieci. Czy ich złowieszczy plan się powiedzie?

Przedsiębiorstwo AIDS. Tom 1: Fałszywa epidemia AIDS

Jon Rappoport

To wysokiej jakości wiedza przedstawiana przez znakomitego dziennikarza śledczego - Jona Rappoporta. Kiedy skończysz czytać PRZEDSIĘBIORSTWO AIDS, zrozumiesz, dlaczego wirus łączony z aids jest stosunkowo nieszkodliwym intruzem, którego wykorzystano w sytuacji sztucznie stworzonej przez człowieka. Poznasz prawdziwą naturę zagrożeń dla układu odpornościowego, które dotykają nas wszystkich. Zrozumiesz, dlaczego epidemia aids i inne epidemie, które z pewnością nastąpią, nie ustąpią, dopóki człowiek nie zmieni swojego nastawienia. Poznasz prawdę, zmienisz zdanie i uwolnisz się.

Arkana Kryminalistyki. Pigułka wiedzy: fałszowanie pisma

Tomasz Paweł Szewczyk, Donald Lowrie

Witamy w kolejnej odsłonie serii Arkana Kryminalistyki. Przed nami jak zwykle najciekawsze zagadnienia kryminalistyczne przedstawione przez wybitnego specjalistę w dziedzinie pismoznawstwa i ekspertyzy sądowej, biegłego Tomasza Pawła Szewczyka, uzupełnione niezwykłym, starannie wyselekcjonowanym materiałem historycznym, który posłuży nie tylko pogłębieniu refleksji i zainteresowaniu słuchacza przedstawianym tematem, ale także zwróci uwagę na aspekty konsekwencji przestępstwa oraz wielowymiarowe kwestie związane z działaniem wymiaru sprawiedliwości oraz etyką. Tomasz Paweł Szewczyk poruszy zagadnienia podrabiania pisma, znaczenia grafologii sądowej i grafologicznej oceny charakteru człowieka, materiału porównawczego w analizie pisma, pisma maskowanego oraz wpływu stanu zdrowia na pismo odręczne. Wszystko to przeplecione zostanie opowieścią człowieka, który napisał historię i ryzykując zdrowie i życie doprowadził do reformy więziennictwa w Stanach Zjednoczonych. W swojej książce Moje życie w więzieniu, ryzykując wszystko, jako pierwszy opisał on realia więziennego życia, tortury San Quentin i szereg więziennych historii. Nie jest to American Dream. Swoje zapiski wyniósł z więzienia ukradkiem, a ich publikacja stała się bestsellerem, który rozszedł się w nakładzie przekraczającym sto tysięcy sztuk. Jako matrycę dla treści przygotowanych przez Tomasza Pawła Szewczyka, wybitnego pismoznawcę i biegłego sądowego nie przez przypadek wybraliśmy książkę Donalda Lowriego z początku dwudziestego wieku. Przytoczone fragmenty przedstawiają bezprecedensową próbę wielopoziomowego fałszerstwa i oszustwa, dzięki któremu więźniowie planowali swoją ucieczkę, a które przyniosło absolutnie nieoczekiwany skutek. Jest to niebywały przykład tego, jak wielopoziomowo ludzki umysł jest w stanie, w celu uzyskania korzyści własnej, odzyskania wolności, poświęcić życie i losy innych. Historia jest o tyle szokująca, że wspomnienia Donalda Lowriego oraz Eda Morrella są niepodważalnie autentyczne. Obaj panowie są postaciami pozytywnymi i zasługują na zainteresowanie. Ed Morrell był bowiem więźniem, który osiągnął w San Quentin status legendy, a jego losy stały się podstawą filmów oraz książek. Tortury, którym został poddany, zapinany w ciasny kaftan, dużo gorszy niż zwykły kaftan bezpieczeństwa, i podwieszany w nim lub zostawiany w niewygodnej pozycji na podłodze ciemnej izolatki na całe dnie, a nieraz tygodnie oraz wypracowany przez niego sposób przetrwania tej męki poprzez zjednoczenie się w mistycznym uniesieniu z Bogiem zainspirowały jego przyjaciela Jacka Londona do napisania książki The Star Rover. Sam Ed Morell po ułaskawieniu napisał nadzwyczaj pasjonującą biografię a na kanwie jego losów powstały także sztuki teatralne oraz hollywoodzka produkcja "The Jacket" w reżyserii Johna Maybury'ego, z Adrienem Brodym i Keirą Knightley w rolach głównych. Donald Lowrie po wyjściu z więzienia opublikował dwie znakomite książki. Jedną o życiu w więzieniu, drugą zaś o życiu na wolności i zderzeniu więźnia z kapitalizmem Ameryki. Tworzył biura pomocy więźniom, którym pomagał znaleźć pracę i odnaleźć się w amerykańskiej rzeczywistości. Jego narracja pełna jest głębokich refleksji, niebanalnych spostrzeżeń i niezwykłej trafności krytycznego osądu. Aby słuchacz mógł lepiej zrozumieć przywołane treści, zdecydowaliśmy się przytoczyć pierwszy rozdział jego książki - by pokazać w jaki sposób trafił do więzienia. Następnie przeskakujemy kilkanaście rozdziałów, aby przedstawić historię wprost niewiarygodnej próby oszustwa, tym bardziej wstrząsającej i niezwykłej, że wręcz znakomicie korespondującej z treściami przedstawionymi przez Tomasza Pawła Szewczyka.

Strażnik Pamięci

Michał M. Marciniak

Przesłaniem tego tomiku jest docenienie ulotności i kruchości świata oraz trwałości i stałości odwiecznie panujących w nim praw i zasad. To właśnie one stanowią jeden z powodów powołania do życia tytułowego Strażnika Pamięci, tożsamości lirycznej, której przesłanie ma wybrzmieć głośno. Niech wybrzmiewa i cicho. Niech wybrzmi przy lampce nocnej. Niech wybrzmi w objęciach Morfeusza. Niech wybrzmi w zgiełku dyskusji i w ciszy samotności. Mój tomik kieruję, jak to kiedyś trafnie ujął wybitny warszawski pisarz, Marek Nowakowski: "do wszystkich wrażliwych poszukiwaczy sensu i bezsensu". Niech Jego słowa prowadzą Państwa przez moją krainę liter. M. M. M. O Autorze: Michał M. Marciniak urodzony 20 grudnia 1990 r. w Toruniu. Poeta, prozaik, absolwent Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu. Laureat m.in. nagrody Prezydenta Miasta Torunia "za wybitne osiągnięcia w nauce, pracy naukowej, kulturalnej, artystycznej, sportowej". W 2021 r. został laureatem Grudziądzkiej Jesieni Poezji, festiwalu poetyckiego organizowanego przez Wojciecha Kassa i Stanisława Raginiaka.

Wróżba Starodawna... a co z niej dziś pozostało?

Henryk Grudziński - Gralski

Wróżba Starodawna a co z niej dziś pozostało?... To niezwykły zabytek literacki, którego autor Henryk Grudziński (pseudonim: „Gralski”), przemierza meandry nauki wykazując, niezwykłe powiązania pomiędzy nowoczesną nauką a odwiecznym pragnieniem przewidywania i odczytywania przyszłości, które we wszystkich kulturach świata było obecne od najdawniejszych czasów. Ta fascynująca publikacja jest jedyną z obszernej Biblioteczki wydanej przez Henryka Grudzińskiego, która ocalała do dnia dzisiejszego. Autor to postać wszechstronna, najwybitniejszy polski grafolog, który w 1923 roku założył i Polski Instytut Grafologii Naukowej. Rozbudował koncepcję Ludwika Klagesa i opracował „swój system grafologiczny”, obejmujący zespół zasad interpretacyjnych i kryteriów, jakim należy poddać badaną próbkę pisma (rękopis). Był encyklopedystą, aforystą i autorem własnej kolekcji publikacji popularnonaukowych, tak zwanej Biblioteczki Gralskiego, z której wielu tomów do dnia dzisiejszego ostał się tylko jeden (który w całości można tutaj odsłuchać!). Profesor Henryk Grudziński wydawał swoje oryginalne publikacje na własny koszt, często posługując się pseudonimem. Był pasjonatem nie tylko eksploracji granic nauki i wiedzy, ale także ich popularyzacji. Jak wielu wybitnych Polaków swoich czasów został skazany na zapomnienie przez machinerię komunistycznego systemu, w którym dla intelektualistów miejsca było niewiele, albo nie było go wcale. Przez wiele lat negowano nawet sam fakt istnienia tej postaci a niniejsza publikacja zadaje tym doniesieniom kłam, nie tylko przedstawiając dokonania Profesora, ale także jego metody oraz bogaty przegląd dokumentów historycznych.

O Kobietach

Nikola Tesla

Uwielbiał whisky. Nigdy się nie ożenił. Co myślał o kobietach? Czy uważał, że powinny rządzić światem? Jak serbsko-amerykański geniusz elektryczności postrzegał... kobiety? Co sądził o walce płci i dążeniu kobiet do emancypacji? Dlaczego nigdy się nie ożenił? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziemy w tej publikacji! W jej skład wchodzą dwa obszerne wywiady, w których Tesla skupił się na problemach społecznych i kulturowych, a także na swojej oryginalnej osobistej wizji przyszłości oraz idealnego społeczeństwa.

Przygody Alicji w podziemnym świecie. Rękopis przygód Alicji w Krainie Czarów

Lewis Carroll

Gratka dla wytrawnych miłośników literatury. Przygody Alicji w podziemnym świecie to pierwowzór książki Alicja w Krainie Czarów, którego faksymile Lewis Carroll zdecydował się opublikować w 1896 roku. Oryginalny rękopis, który autor podarował Alice Liddell, dziewczynce na której wzorował tytułową postać, pozbawiony jakichkolwiek ingerencji redakcyjnych czy sugestii wydawcy, został przetłumaczony na język polski z zachowaniem wszystkich oryginalnych detali, które w późniejszych wydaniach uległy zmianie. Czym i jak bardzo Przygody Alicji w podziemnym świecie różnią się od Alicji w Krainie Czarów? Zepsulibyśmy zabawę, wyjawiając całą tajemnicę. Warto zwrócić uwagę na szczegóły, chociażby na kompozycję pracy, rozkład akcentów fabularnych i rymowanki... Wytrawny czytelnik na pewno zwróci uwagę na detale (np. czym grano w krykieta i czego poszukiwał pan Królik?) oraz ilustracje autorstwa... samego Lewisa Carrolla (z których wydawca powszechnie znanej wersji książki zrezygnował!). Książka opatrzona jest także wiadomością skierowaną do dzieci i przesłaniem Lewisa Carrolla, przygotowanym specjalnie dla wydania oryginalnego rękopisu w formie przedruku. To z niego dowiemy się jaka intencja przyświecała autorowi i komu poświęcił on swoje dzieło. Nie tylko wiedzieć o istnieniu tej pozycji, ale gorąco zachęcamy, aby raz jeszcze przeżyć przygodę Alicji - choć tym razem niezupełnie w Krainie Czarów...

Autorski Podręcznik Marii Montessori

Maria Montessori

W wyniku szerokiego zainteresowania, jakie wzbudziła moja metoda wychowania dzieci, wydano pewne książki, które mogą się wydawać Czytelnikom autorytatywnymi wykładami systemu Montessori. Pragnę zdecydowanie stwierdzić, że niniejsza praca jest jedynym autentycznym podręcznikiem metody Montessori, a jedynymi innymi autentycznymi lub autoryzowanymi moimi pracami są Metoda Montessori i Antropologia Pedagogiczna. dr Maria Montessori *** Dzieci muszą rosnąć nie tylko w ciele, ale także rozwijać się w duchu, a matka pragnie śledzić tajemniczą podróż duchową ukochanego dziecka, które jutro będzie inteligentnym, boskim stworzeniem, dorosłym człowiekiem. Aż do dnia dzisiejszego małe dziecko nie otrzymało racjonalnej pomocy w wypełnieniu tego żmudnego zadania. Jeśli chodzi o rozwój psychiczny dziecka, znajdujemy się w okresie równoległym do tego, w którym życie fizyczne pozostawione było na łasce przypadku i instynktu - w okresie, w którym śmiertelność niemowląt była plagą. To właśnie za pomocą naukowych i racjonalnych środków musimy ułatwić tę wewnętrzną pracę psychicznego przystosowania, która ma się dokonać w dziecku. Pracę, która w żadnym wypadku nie jest tym samym, co "jakakolwiek fizyczna praca lub produkcja". Jest to cel, który leży u podstaw mojej metody wychowania i z tego powodu niektóre zasady, które w niej wyrażam, wraz z tą częścią, która dotyczy techniki ich praktycznego zastosowania, nie mają charakteru ogólnego, lecz odnoszą się do szczególnego przypadku dziecka w wieku od trzech do siedmiu lat, tj. do potrzeb formacyjnego okresu życia. Moja metoda jest naukowa, zarówno w swej istocie, jak i w swym celu. Służy ona osiągnięciu bardziej zaawansowanego etapu postępu, nie tylko w kierunkach materialnych i fizjologicznych. Jest to próba dokończenia kursu, który higiena już obrała, ale dotąd został przyjęty jedynie przy leczeniu zaniedbań od strony fizycznej. dr Maria Montessori

CORLEONE: Opowieść o Sycylii. Tom II [1898]

Francis Marion Crawford

To cudowne, jaki naturalny urok ma morderstwo i nagła śmierć w tak romantycznym kraju jak ten. Czyny, które gdzie indziej byłyby po prostu brutalne i obrzydliwe, stają się dramatyczne i tajemnicze, ponieważ to są Włochy... F. Marion Crawford, For the Blood is the Life Książka, którą oddajemy do rąk naszych Czytelników powstała dwadzieścia lat przed narodzinami autora "Ojca Chrzestnego". Dwadzieścia lat przed tym, jak Mario Puzo przyszedł na świat, amerykański autor o włoskich korzeniach napisał ksiażkę: "CORLEONE: Opowieść o Sycylii", przedstawiającą konflikt między sycylijskim rodem Corleone, powiązanym z mafią, a wielkim rzymskim rodem Saracinesca. Tom II sagi jest tomem spektakularnym, zadziwiającym - to właśnie tutaj Francis Marion Crawford udowadnia swój kunszt. Jest to w swej istocie powieść,  która przedstawia prawdziwego ducha i esencję tego, czym w swoim głębokim znaczeniu była sycylijska mafia. Znajdujemy w niej wszystko, czego można spodziewać się po powieści, której powiązanie z prozą Maria Puza, słynnym "Ojcem Chrzestnym" jest czymś więcej, niż jedynie zbiegiem okoliczności. Czego możemy się spodziewać po tej książce? Wszystkiego, co może uczynić z niej prolog do sagi Maria Puza! Sycylia, Rzym, mafia, konflikt, sycylijskie krajobrazy, romans, mezalians, zemsta, wiara... a wszystko to opatrzone gęstą i wnikliwą analizą psychologiczną bohaterów.  Powiązania między tymi dziełami, jak wskazuje profesor Taeko Kitahara z Wydziału Literatury Angielskiej i Amerykańskiej, Uniwersytetu Toyo z Tokio, w swojej analizie porównawczej obu tytułów, są tak znaczące, że dalece wykraczają poza prawdopodobieństwo przypadku... "Choć fabuły obu sag rodzinnych różnią się od siebie, ich struktury narracyjne, jeśli obserwować z punktu widzenia zdarzeń w każdej z historii, wydają się podobne. (...) Jak widać, mimo pewnych zmian, z obu powieści wyłaniają się wspólne motywy wiktymizacji rodziny i bratobójstwa. Wreszcie, w ostatniej części, obaj autorzy zajmują się oczyszczeniem mafii. Podczas gdy w Corleone mafię niszczy wojsko, w Ojcu Chrzestnym Michael zleca zabójstwa zdrajców i głów rywalizujących rodzin.  Obie historie przywracają porządek narracyjny poprzez wytępienie „złej” mafii. Powyższe podobieństwo sugeruje, że Crawford stworzył strukturę opowieści mafijnych, którą następnie Puzo zdaje się naśladować..." prof. Taeko Kitahara,  Profesor nadzwyczajny, Wydział Literatury Angielskiej i Amerykańskiej, "Dziedzictwo F. Mariona Crawforda: Corleone i Ojciec Chrzestny", Uniwersytet Toyo, Tokio, Japonia.