Zdobycie Sandomierza rok 1809

Walery Przyborowski

Powieść dla młodzieży opowiadająca o zdobyciu Sandomierza przez wojska Księstwa Warszawskiego w roku 1809. O krwawej bitwie z Austriakami.

Najdawniejsze pomniki dziejopisarstwa rusko-litewskiego

Stanisław Smolka

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Stanisław Smolka (1854-1924) polski historyk, współtwórca i przedstawiciel krakowskiej szkoły historycznej, syn wybitnego adwokata i polityka Franciszka Smolki. Badał głównie początkowe okresy historii Polski: piastowski i jagielloński, również czasy Królestwa Polskiego. Dzieje Polski przedstawiał w szerszej perspektywie na tle dziejów powszechnych, odmiennie od dotychczasowych trendów romantycznych z dużym krytycyzmem. Jego poglądy i metody badawcze wywarły ogromny wpływ na jego kontynuatorów oraz następne pokolenia mediewistów. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_Smolka)

Młodość. Youth

Joseph Conrad

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Tłumaczyła Aniela Zagórska. Młodość to autobiograficzna opowieść Josepha Conrada. Napisana w 1898 r. została po raz pierwszy opublikowana w magazynie Blackwooda, a jako pierwsza opowieść w tomie z 1902 r. Młodość przedstawia pierwszą podróż młodego człowieka na Wschód. Opowiada ją Charles Marlow, który jest także narratorem Lorda Jima, Szansy i Jądra ciemności. Wprowadzenie narratora sugeruje, że po raz pierwszy, chronologicznie, postać Marlowa pojawia się w pracach Conrada (narrator komentuje, że według niego Marlow tak pisze swoje imię). Historia jest luźno oparta na rzeczywistości.

Wiatronogi

Lew Tołstoj

Wiatronogi inny tytuł Bystronogi (org. ) opowiadanie Lwa Tołstoja, opublikowane po raz pierwszy w 1885 r. Pomysł na opowiadanie Tołstoj zaczerpnął od pisarza Michała Stachowicza. Stachowicz sam zamierzał napisać opowiadanie z perspektywy konia wyścigowego, jednak zmarł, nim zdołał pomysł zrealizować. W 1863 r. Tołstoj zrealizował jego zamiar. Tekst wydał dopiero 1885 r. w zbiorze swoich dzieł. Narratorem i bohaterem utworu jest koń Bystronogi, obserwujący i komentujący świat ludzki. Widziany z perspektywy mądrego zwierzęcia świat ten okazuje się być pełen fałszu i hipokryzji. Ukazaniu tego służy technika udziwniania rzeczy znane, poprzez zmianę sposobu percepcji, zostają udziwnione, co wydobywa ich niezauważane wcześniej cechy i właściwości. (Za Wikipedią).

Żywoty Świętych Pańskich. Tom Siódmy. Lipiec

Władysław Hozakowski

Dnia 1. lipca: Święty Symeon Salus z Edessy. (Około r. 570). Inni święci z dnia 1. lipca: ŚŚw. biskupi i męczennicy Kastus i Sekundynus z Sinuessa. - Św. Klarus, opat z Albi. - Św. Domicyan, opat. - Bł. Ezzo, biskup z Solnogrodu. - Św. Gallus, biskup z Chermont. - Św. Leoncyusz, biskup z Autun. - Św. Marcin, biskup z Yienne. - Św. Pambo, opat z Nitryi. - Św. Regina, żona dworzanina Adalberta z czasów Pipina francuskiego. - Św. Rumold, biskup z Dublina. - Św. Teobald, pustelnik. - Św. Teodoryk, opat. - Św. Floregiusz, biskup z Estang. - Św. Golwenus, biskup z Leon w Bretagne. / Dnia 2. lipca: Nawiedzenie Najśw. Maryi Panny. Tego samego dnia: Święty Oton, biskup z Bamberga, apostoł Pomorza. (1060 1139.). Inni święci z dnia 2. lipca: w. Adeodat, kapłan. - Św. Juwenalis, biskup Jerozolimy. - Św. Monegunda, wdowa i pustelnica. - Bł. Piotr z Luksemburga, kardynał i biskup z Metz. - ŚŚw. męczennicy Processus i Martynyan. - Św. Kwintus, męczennik. - Św. Swintun, biskup z Winchester. - ŚŚw. męczennicy Aryston, Krescencyan, Eutychyan, Marcya, Symforoza, Urban, Witalis, Felicissimus, Feliks, Justus. / Dnia 3. lipca: Święty Anatol, patryarcha z Konstantynopola. (+ r. 458.). Inni święci z dnia 3. lipca: ŚŚw. biskupi Anatol i Euzebiusz z Laodicea. - Św. Chrestus, biskup z Syrakuzy. - Św. German, biskup z Mans. - Św. Gunter, książę Wales, opat. - Św. Heliodor, biskup z Altino. - Św. Jacek, podkomorzy cesarza Trajana, męczennik. - ŚŚw. męczennicy Ireneusz, dyakon i Mustiola, matrona. - ŚŚw. męczennicy Marek, Marcyan, Paweł. - Św. Jan Grande z zakonu Bonifratrów. - ŚŚw. męczennicy Eulogiusz, biskup, Herakliusz, Cyonya, Cyonyusz, Amedyn. - Św. Gutegon, pustelnik. / Dnia 4. lipca: Święty Ulryk, biskup z Augsburga. (890 973.). Inni święci z dnia 4. lipca: Św. Albert, biskup z Lodi. - Św. Aurelyan, arcybiskup z Lyon. - Św. Flawyan, biskup z Antyochyi. - Św. Eliasz, biskup Jerozolimy. - Św. Inocenty i św. Sebastya, męczennicy. - Św. Odon, arcybiskup z Canterbury. - Św. Teodor, biskup z Cyrene. - Św. Walentyn, kapłan i pustelnik z Dijon. - Św. Jukundus, męczennik. - Św. Lauryan, biskup z Sewili. / Dnia 5. lipca: Święci bracia Cyryl i Metody, apostołowie Słowian. (827 - 869 i 826 885.). Tego samego dnia: Św. Antoni Marya Zaccaria, założyciel Barnabitów. (1502 1539.). Inni święci z dnia 5. lipca: ŚŚw. męczennicy Agaton i Tryfina. - Św. Domicyusz, męczennik. - ŚŚw. męczenniczki Cyryla, Łucya i Aroa. - Bł. Bertold, opat Cystersów. - Św. Modowena, ksieni. - Św. Numeryan, biskup Trewiru. - Św. Filomena, dziewica z San Severino. - Św. Stefan, biskup z Reggio. - Św. Bazyli, męczennik. - Bł. Eliasz de Bourdeille, arcybiskup z Tours i kardynał. - Św. Trofima, dziewica i męczenniczka. - Św. Mikołaj de Sanctis z zakonu Trynitarzy. / Dnia 6. lipca: Święta Godelina z Flandryi. (+ r. 1070.). Tego samego dnia: Święty Goar, kapłan-pustelnik. (495 575.). Inni święci z dnia 6. lipca: Św. Dominika, dziewica i męczenniczka. - Św. Hugon, pielgrzym. - Św. Paladyusz, biskup szkocki. - Św. Romulus, uczeń św. Piotra, biskup z Fiesole. - Św. Sewer, biskup z Cesena. - Bł. Tomasz Morno, kanclerz Anglii, męczennik. - Św. Trankwilin, kapłan i męczennik. - Św. Gerwazy, dyakon i męczennik. - Św. bracia męczennicy Mikołaj i Hieronim. - Św. Seksburga, królowa i ksieni. / Dnia 7. lipca: Święty Wawrzyniec z Brindisi. (1550 1619.). Inni święci z dnia 7. lipca: Św. Apoloniusz, biskup z Brescia. - Bł. Benedykt IX., papież. - Św. Konstancyusz, męczennik na Morawach. - Św. Edelburga, księżniczka i ksieni. - Św. Ewald, biskup z Yienne. - Św. Feliks, biskup z Nantes. - Św. Odon, biskup z Urgel. - Św. Pantenus, przełożony szkoły aleksandryjskiej. - Św. Piotr Foreryusz, zakonnik. - ŚŚw. meczenniczki Eufrozyna i Florencya. - Św. Hedda, biskup z Winchester. - ŚŚw. bracia Medranus i Odranus, wyznawcy w Irlandyi. / Dnia 8. lipca: Święta Elżbieta, królowa Portugalii. (1271 1336.). Inni święci z dnia 8. lipca: Św. Agaton, mnich. - Św. Albert, pustelnik. - Św. Apoloniusz, biskup Benewentu, - Św. małżonkowie Akwila i Pryscyla, towarzysze św. Pawła. - Św. Balderyk, pasterz. - Św. Edgar, król angielski, - Św. Eugeniusz III., papież. - Św. Hadryan II., papież. - Św. Hadryan III., papież. - Św. Prokop, męczennik z Palestyny. - Św. Rajmund z Toulouse. - Św. Teobald, opat. / Dnia 9. lipca: Święta Weronika Giuliani, dziewica. (1660 1727.). Inni święci z dnia 9. lipca: ŚŚw. męczennicy z Gorkum. - Św. Mikołaj Pick i 18 towarzyszy. - Św. Cyryl, biskup i męczennik z Gortyna na Krecie. - Św. Felicyan, męczennik. - ŚŚw. dziewice Floryana i Faustyna, męczenniczki. - Bł. Joanna Scopelli, Karmelitanka. - Czcigodna Maryna d'Escobar, dziewica, reformatorka Brygidek. - Św. Paweł, biskup z Sens. - Św. Teofanyusz, hrabia z Civita Vecchia, wyznawca. - Św. Zenon, żołnierz-męczennik. - Św. Auremund, opat. - Św. Ewerylda, dziewica. / Dnia 10. lipca: Pamiątka siedmiu synów św. Felicyty. (Około r. 171.). Tego samego dnia: Św. siostry Rufina i Sekundyna, męczenniczki-dziewice. (Około r. 257.). Inni święci z dnia 10. lipca: Św. Amalia (Amelberga) wdowa i zakonnica. - Św. Apoloniusz męczennik. - Św. Generozy, opat. - Św. Paschazyusz, biskup z Nantes. - Św. Piotr, opat. - Św. Ulryk, przeor z Zell. - Bł. Bernard z Quintavalle, czcigodny Pacyfik, kapłani i uczniowie św. Franciszka z Asyżu. - Św. Eton, biskup z Fesseau. / Dnia 11. lipca: Błogosławiony Jan z Dukli. (1414 1484.). Tego samego dnia: Święty Pius I., papież. (Panował 142 154.). Inni święci z dnia 11. lipca: Św. Abundyusz, męczennik. - Św. Amabilis, dziewica i zakonnica. - Św. Drostan, Benedyktyn z Szkocyi. - Św. Eufemia, męczenniczka. - Św. Hidulf, biskup Trewiru. - ŚŚw. January i Pelagia, męczennicy. - Św. Ketyl, Augustynyanin z Wiborg. - Św. Letus, chłopiec-męczennik. - ŚŚw. dziewice Prodocya, Weronika, Specyoza. - Św. Sabin, wyznawca. - Św. Zygysbert, opat. / Dnia 12. lipca: Święty Jan Gwalbert, opat. (995 1073.). Inni święci z dnia 12. lipca: Bł. Andrzej z Rinn, chłopiec, zabity przez żydów. - Bł. Jan Gerson, kanclerz wszechnicy paryskiej. - Św. Leon, opat Benedyktynów. - Św. Marcyana, dziewica i męczenniczka. - ŚŚw. męczennicy Nabór i Feliks, żołnierze. - Św. Paulin, biskup z Lucca, męczennik. - Św. Weronika z Cezarei, współczesna Jezusowi. - Św. Hermagoras, biskup Akwilei, uczeń św. Marka. - Św. Proklus i Hilarion, męczennicy. - Św. Litard, wyznawca. / Dnia 13. lipca: Święta Małgorzata, dziewica i męczenniczka. (+ r. 284.). Tego samego dnia: Święty Eugeniusz, biskup z Kartaginy. (+ r. 509.). Inni święci z dnia 13. lipca: Św. Anaklet, papież-męczennik. - Czcigodny Ernest, opat. - Św. Esdrasz, kapłan z Starego Zakonu. - Bł. Jakób z Voragine, arcybiskup z Genui. - Św. Joel, prorok Starego Zakonu. - Św. Petronela, ksieni. - Św. Silas, towarzysz św. Pawła. - Św. Szczepan, cudotwórca i pustelnik. - Św. Fortunata, dziewica i męczenniczka. - ŚŚw. męczennicy Justyna i Zenon. - Św. Mildreda, dziewica i ksieni. - Św. Sara, dziewica i ksieni. - Św. Furgan, biskup z Dol w Bretagne. / Dnia 14. lipca: Święty Bonawentura, kardynał. (1221 1274.). Inni święci z dnia 14. lipca: Bł. Bonifacy, arcybiskup z Canterbury. - Św. Cyrus, biskup z Kartaginy. - Św. Feliks, biskup z Como. - Bł. Hroznata, męczennik i założyciel opactwa w Tepl w Czechach. - Św. Justus, wyznawca. - Św. Marcelin, kapłan. - Św. Marcyan, biskup z Frigento. - Św. Optacyan, biskup z Brescia. - Św. Reginulfa, dziewica. - Św. Rufin i Awenancyusz, pustelnicy. - Św. Wincenty, Benedyktyn. - ŚŚw. Akwila i Hilary, męczennicy. - Św. Herakles, patryarcha aleksandryjski. / Dnia 15. lipca: Święty Jakób, biskup z Nisibis. (+ około r. 351.). Tego samego dnia: Święty Henryk II., cesarz niemiecki. (972 1024.). Inni święci z dnia 15. lipca: Bł. Bernard margrabia badeński - Św. Dawid, opat z Munkatorp w Szwecyi. - Św. Deusdedit, arcybiskup z Canterbury. - Bł. Ignacy z zakonu Jezuitów, męczennik. - Bł. Rudolf Aquaviva z zakonu Jezuitów, męczennik. - Św. Apronia. dziewica. - Św. Benedykt, biskup z Anjou. - Św. Bernard, wyznawca. - ŚŚw. męczennicy Katulin, Dyakon, January, Florency, Julia, Justa. - Św. Donewald, pustelnik. - Św. Felicissimus, mnich. - Św. Feliks, biskup z Spalato. - Św. Terencyusz, biskup z Luna. / Dnia 16. lipca: Uroczystość Matki Boskiej Szkaplerznej. Tego samego dnia. Święci Andrzej Żórawek i Benedykt, pustelnicy. (Około r. 1000.). Inni święci z dnia 16. lipca: Bł Angelina z Marsciano, dziewica i zakonnica. - Św. Eustachy, patryarcha Antyochii. - Św. Faustus, męczennik. - Bł. Irmgarda, księżniczka i ksieni. - Św. Justynyan, wyznawca. - Św. Walentyn, biskup i męczennik z Trewiru. - Św. Witalian, biskup z Kapuy. - Św. Atenogenes, męczennik. - Św. Fulrad, opat. - Św. Heleryusz, pustelnik na Jersey. - Św. Hilaryn, męczennik. - Św. Czesław, Dominikanin. - ŚŚw. biskupi Monulf i Gondulf z Masstricht. / Dnia 17. lipca: Święty Aleksy, wyznawca. (+ r. 417.). Inni święci z dnia 17. lipca: Bł. Konstancya, królowa. - Św. Enodyusz, biskup z Pavia. - Św. Generozy, męczennik. - Św. Jacek, męczennik z Amestris. - Św. Leon IV., papież. - Św. Marcelina, dziewica, siostra św. Ambrożego. - ŚŚw. męczennicy Speratus, Generoza i Westyna. - Św. Teodozy, biskup z Auxerre. - Św. Fredegand, opat. / Dnia 18. lipca: Święty Kamil z Lellis. (1550 1614.). Tego samego dnia: Błogosławiony Szymon z Lipnicy. (+ r. 1482.). Inni święci z dnia 18. lipca: Św. Emilian, męczennik. - Św. Arnulf, biskup z Metz. - Św. Frydryk, biskup z Utrecht - Czcigodny Bartłomiej, arcybiskup z Braga. - Św. Brunon, biskup z Segni. - Św. Maryna, dziewica i męczenniczka. - Św. Maternus, biskup z Medyolanu. - ŚŚw. męczennicy Symforoza i siedmiu jej synów Krescens, Julian, Nemezyusz, Prymitywus, Justyn, Stakteusz, Eugeniusz. / Dnia 19. lipca: Święty Wincenty de Paulo. (1576 1660.). Inni święci z dnia 19. lipca: Św. Arsen, pustelnik. - Św. Bernold, biskup z Utrecht. - Św. Epafras uczeń św. Pawła, biskup i męczennik z Kolossa. - Św. Feliks, biskup z Werony. - Bł. Herman Contractus, mnich. - ŚŚw. męczenniczki Justa i Rufina. - Św. Wawrzyniec, biskup z Neapolu. - Św. Makryna, dziewica, siostra św. Bazylego Wielkiego. - Św. Marcin, biskup i męczennik z Trewiru. - Bł. Stella, dziewica. - Św. Symachus, papież. / Dnia 20. lipca: Błogosławiony Czesław. (1180 1242.). Tego samego dnia: Święty Hieronim Emiliani. (1481 1537.). Inni święci z dnia 20. lipca: Bł. Bernward, biskup z Hildesheim. - Św. Kolumba, dziewica i męczenniczka. - Św. Eliasz, prorok Starego Zakonu. - Św. Lukanus, biskup z Brixen. - Św. Małgorzata z Antyochyi, dziewica i męczenniczka. - Św. Józef Barsabas, uczeń Chrystusowy. - Św. Wulmar, opat. - Św. Euspicyusz, mnich. / Dnia 21. lipca: Święty Wiktor z Marseille, męczennik. (Około r. 300.). Tego samego dnia: Święta Prakseda, dziewica. (Około r. 150.). Inni święci z dnia 21. lipca: Św. Arbogast, biskup z Strasburga. - ŚŚw. męczennicy Klaudyusz, Justus, Jukundyn. - Św. Konstantyn, opat. - Św. Daniel, prorok Starego Zakonu. - ŚŚw. bracia Jan i Benignus, zakonnicy. - Św. Julia, dziewica i męczenniczka. - Bł. Olga (Helena), wielka księżna ruska. - Św. Serenedus, męczennik. - Św. Wastrada, wdowa. / Dnia 22. lipca: Święta Marya Magdalena. (Około r. 74.). Inni święci z dnia 22. lipca: Św. Cyryl, patryarcha z Antyochyi. - Św. Walter, wyznawca. - Św. Hieronim, biskup z Pavia. - Św. Józef, wyznawca. - Św. Menelausz, opat. - Św. Platon, męczennik. - Św. Teofil, męczennik. - Św. Einhard, opat. - Św. Syntyches, uczennica św. Pawła. / Dnia 23. lipca: Święty Apolinary, biskup z Raweny. (Około r. 70.). Inni święci z dnia 23. lipca: Św. Anna, dziewica. - Św. Liboryusz, biskup z Le Mans. - Czcigodna Offa, ksieni. - Św. Prymytywa, dziewica i męczenniczka. - Św. Romula, dziewica. - ŚŚw. dziewice Redempta i Jukunda. - ŚŚw. męczennicy Trofim i Teofil. - Św. Apoloniusz, męczennik. - Św. Eugeniusz, męczennik. / Dnia 24. lipca: Święta Krystyna, dziewica i męczenniczka. (Około r. 302.). Inni święci z dnia 24. lipca: Św. Franciszek Solano, Franciszkanin. - Św. Godon, opat. - ŚŚw. męczenniczki Niceta i Akwilina. - Św. Pawacy, biskup z Mans. - Św. Ursycyn, biskup z Sens. - Św. Walery, biskup z Nizza. - ŚŚw. męczennicy Wiktor, Sterkacy i Antynogenes. - Św. Fantyn, opat. - Św. Zygolewa, ksieni. - ŚŚw. męczennicy Wulfhad i Rufin, książęta angielscy. / Dnia 25. lipca: Święty Jakób Większy, apostoł. (+ r. 42.). Inni święci z dnia 25. lipca: Św. Krzystof (or), męczennik, olbrzym, znany z legendy o dzieciątku Jezus. - Św. Ebrulf, opat. - ŚŚw. męczennicy Florency i Feliks. - Św. Magneryk, biskup z Trewiru. - ŚŚw. męczennicy Paweł, Thea, Walentyna. - Bł. Piotr z Mogliano, Frańciszkanin. - Bł. Tomasz z Kempis. - Św. Ursus, biskup z Troyes. - Św. Teodomir, męczennik. / Dnia 26. lipca: Święta Anna, matka Najśw. Maryi Panny. Inni święci z dnia 26. lipca: Św. Krystyana, dziewica. - Św. Erast, uczeń św. Pawła, biskup z Filipi. - Św. Jacenty, męczennik. - Św. Pastor, kapłan rzymski. - Św. Symeon, Bazylianin. - Św. Walens, biskup z Werony. - Św. German, biskup z Auxerre. / Dnia 27. lipca: Święta Kinga, księżna polska. (1224 1292.). Tego samego dnia: Pamiątka siedmiu braci śpiących. (Około r. 250.). Inni święci z dnia 27. lipca: Św. Eteryusz, biskup z Auxerre. - Św. Antuza, dziewica. - Św. Dezyderat, biskup z Besancon. - Bł. Hugon, chłopiec z Lincoln, umęczony przez żydów. - Św. Wawrzyniec, arcybiskup Medyolanu. - Św. Pantaleon, męczennik-lekarz. - Bł. Revolan, mistrz szewski z Faenza. - ŚŚw. męczennicy Feliks, Julia, Jukunda. - Bł. Marya Magdalena, hrabina z Martinengo, ksieni. - Bł. Bertold, opat - Św. Hermolausz, kapłan-męczennik. / Dnia 28. lipca: Święty Wiktor I., papież. (190 202.). Tego samego dnia: Święty Botwid, męczennik. (Około r. 1100.). Inni święci z dnia 28. lipca: Św. Eustacyusz, męczennik. - Św. Irena, ksieni. - Św. Inocenty I., papież. - ŚŚw. męczennicy Nazary i Celzus. - Św. Peregryn, kapłan. - Św. Rajmund Palmaryusz, wyznawca. - Św. Saluson, wyznawca.- ŚŚw. męczenniczki Septymia i Augusta. - Św. Ursus, opat. / Dnia 29. lipca: Święta Marta, dziewica. (Około r. 84.). Tego samego dnia: Święty Olaw, król Norwegii, męczennik. (+ r. 1030.). Inni święci z dnia 29. lipca: Św. Kalinik, męczennik. - Św. Faustyn, wyznawca. - Św. Feliks II., papież. - Czcigodny Halinard, arcybiskup z Lyon. - ŚŚw. męczennicy Lucyla, Flora, Eugeniusz, Antonin, Teodor. - Św. Lupus, biskup z Troyes. - Św. Prosper, biskup z Orleans. - Bł. Urban II., papież. - ŚŚ. Symplicy, Faustyn i Beatryca, męczennicy-rodzeństwo. - Św. Serafina, matrona z Hiszpanii. / Dnia 30. lipca: Święta Julita, męczenniczka. (+ r. 303.). Tego samego dnia: Święci Abdon i Sennen, męczennicy. (Około r. 250.). Inni święci z dnia 30. lipca: Św. Eksplecyusz, biskup z Metz. - Św. Hatebrand, opat. - Bł. Mannez, brat św. Dominika. - ŚŚ. męczenniczki Maksyma, Donatyla i Rufina. - Św. Tatwin, arcybiskup z Canterbury. - Św. Terencyusz, dyakon. - Św. Rufin, męczennik. - Św. Ursus, biskup z Auxerre. / Dnia 31. lipca: Święty Ignacy Loyola. (1491 1556.). Inni święci z dnia 31. lipca: Czcigodny Bartłomiej de las Casas, Dominikanin, biskup z Chiapa, obrońca Indyan. - Św. Fabiusz, żołnierz-męczennik. - Św. Firneusz, biskup z Tagaste. - Św. German, biskup z Auxerre. - Św. Helena, wdowa i męczenniczka w Szwecyi. - Bł. Jan Columbini, założyciel Jezuatów. - Św. Piotr, arcybiskup z Rawenny. - ŚŚw. męczennicy Onezym, Alfiusz, Filadelfus, Cyryn, Erazm. - Św. Goselin, biskup z Metz.

Za późno. Nowela

Michał Bałucki

Smutna opowieść o świecie, który już dawno przeminął i o ludziach, którzy z pozoru tak różniący się od nas, w rzeczywistości byli tacy sami Opowieść chwyta za serce, opowieść wzrusza a oto jej fragment: U państwa Alfredów zapowiedziany był wielki wieczór. Okolica, pełna szlacheckich dworów, półpańskich pretensjonalnych pałacyków, obiecywała liczny zjazd; we dworze więc państwa Alfredów był ruch niemały, który jednak odbywał się z taktem i porządkiem, co przemawiało bardzo za zamożnością domu i dobrym jego zarządem. Wieczór się zbliżał, oświecono rzęsiście salony i długie strugi złotego światła padły drżące w ciemny ogród na murawę i jaśminy. Pani Alfredowa kończyła toaletę. Bogaty, ale mimo to skromny ubiór podnosił wdzięk posągowych jej kształtów, a ciężkie, ciemne ubranie na głowie, spięte łyskającymi brylantami, cudnie kłóciło się ze splotami jej jasnych włosów. Pani Alfredowa należała do tych kobiet, które nie tylko lubią, ale i umieją się ubrać; a była w chwili, kiedy ją poznajemy, w zenicie swej piękności, jak róże przed okwitem; miała lat 38. Kończąc toaletę, zmrużyła wielkie, szafirowe oczy i przez długie, czarne rzęsy przedarło się ciekawe spojrzenie do zwierciadła; zwierciadło musiało jej powiedzieć że piękna, bo lekki uśmiech zadowolenia przeleciał po dumnym, białym czole. Wstała i zadzwoniła. Wszedł lokaj

Mówca Brutusowi poświęcony

Marek Tuliusz Cycero

W tej nader interesującej książce autor, Marek Tulliusz Cyceron, dzieli się z czytelnikami swoimi spostrzeżeniami na temat doskonałego mówcy. Poprzez analizę słynnych mówców, od starożytnych Aten i Rzymu, aż po współczesnych Demetriusza Falerejskiego i Hortensiusza, Cyceron ukazuje zarówno wady, jak i zalety tych wybitnych mężów. Jednakże Cycero nie ogranicza się do wzorów i sławnych postaci. Zamiast tego wznosi się ponad to, szukając pierwotnej piękności i idealnych zasad w filozofii, sięgając aż do platońskich idei. Z tego wyjątkowego punktu widzenia autor maluje obraz doskonałego mówcy, niezależnego od jakiegokolwiek wzorca czy sławnego mistrza. Cycero kładzie duży nacisk na znaczenie wiedzy filozoficznej jako fundamentu rozwoju mówcy, wskazując, że prawdziwe umiejętności wymowy nie opierają się tylko na retoryce, lecz także na głębokim zrozumieniu filozofii. Zapraszamy do lektury tej naprawdę wartościowej książki.

Słowo o wyprawie Igora czyli wyprawa Igora na Połowców dwa przekłady Augusta Bielowskiego wierszem i Andrzeja Sarwy prozą

Nieznany

Słowo o wyprawie Igora, którego pełny tytuł brzmi: Słowo o wyprawie Igorowej Igora syna Swiatosławowego, wnuka Olegowego jest najbardziej znanym pomnikiem średniowiecznej ruskiej literatury. Opowiada on o niefortunnej i tragicznej w skutkach wyprawie ruskich książąt przeciw Połowcom. Odbyli ją pod wodzą Igora Swiatosławicza w roku 1185. Bardzo ciekawa jest historia odkrycia i dalszych losów tego zabytku literatury. Został on odnaleziony w zbiorze rękopisów Spaso-Preobrażeńskiego monastyru w Jarosławiu nad górną Wołgą. Odkrycia dokonał hrabia A. I. Musin-Puszkin, który ten tekst wydał drukiem w Moskwie, w roku 1800. Oryginał Słowa... odnaleziony przez Musina-Puszkina spłonął podczas pożaru Moskwy w roku 1812 w czasie kampanii napoleońskiej. Od tego czasu istnieje tylko tekst drukowany. Ponieważ nigdy nie natrafiono na drugi egzemplarz średniowiecznego rękopisu zawierającego ten tekst, sceptycy zaczęli podważać jego autentyczność. Jednakże drobiazgowe badania historyczne i lingwistyczne ponad wszelką wątpliwość wykluczyły fałszerstwo.

Prawdziwe i fałszywe cuda

Ks. Aleksander Mohl

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Co zawiera niniejsza książka? Oto niektóre z zagadnień, jakie porusza: O cudach w ogólności. I dziś dzieją się cuda. Jaka znajomość praw przyrody potrzebna jest do stwierdzenia cudu? Co innego legendy i podania, a co innego cuda. Czy zasadne jest stwierdzenie: uwierzę w cud, jeśli sam będę jego świadkiem? Kolejna część omawia spirytyzm, teorię Mesmera, zajmuje się zjawiskami, których wywoływanie przypisywane jest duszom zmarłych, jak również cudownym objawianiem się tychże umarłych. W części następnej autor zajmuje się czarną magią, potem hipnotyzmem, a wreszcie powtarzającym się przez wieki cudem św. Januarego. Lektura godna uwagi, zachęcamy do przeczytania tego dziełka!

Bratobójca

Xavier de Montépin

Xavier de Montepin - Bratobójca. Wejdź do mroźnej rzeczywistości Paryża końca XIX wieku, gdzie chłód grudnia 1893 roku zmienia niedostatek w beznadzieję, a ludzkie dramaty splatają się w niezwykłe historie. W tej powieści Xavier de Montepin snuje opowieść o życiu prostych ludzi i ich codziennych zmaganiach z losem. Głównymi bohaterami są doktór Bordet - ceniony lekarz, którego dobroć i oddanie czynią go podporą lokalnej społeczności, oraz Magloire, dawny żołnierz bez prawej ręki, który zyskał sympatię otoczenia dzięki swojej katarynce i pogodnemu usposobieniu. Ich ścieżki przecinają się na wybrzeżu Sekwany, gdzie rozmowy o życiu i walce z przeciwnościami losu nabierają szczególnej głębi. Montepin maluje przejmujący obraz ludzkiej solidarności i hartu ducha, podkreślając, że nawet w najtrudniejszych czasach można odnaleźć promyk nadziei i dobroci. "Bratobójca" to emocjonująca powieść, która nie tylko wzrusza, ale i skłania do refleksji nad losem człowieka w obliczu wyzwań codzienności. Dla miłośników klasycznej literatury - pozycja obowiązkowa!

Winnetou w Afryce

Karol May

"Niezwykły świat Karola Maya, znany głównie z opowieści o Dzikim Zachodzie, przenosi nas tym razem na kontynent afrykański w powieści "Szatan i Judasz. Winnetou w Afryce". W tej fascynującej części cyklu przygodowego spotykamy szlachetnego indiańskiego wodza, Winnetou, który nieustraszenie stawia czoła niebezpieczeństwom i walczy o sprawiedliwość. Tym razem akcja toczy się w egzotycznym środowisku Afryki, gdzie Winnetou, w towarzystwie innych znanych nam już bohaterów, podejmuje się kolejnej ekscytującej podróży. Razem z przyjaciółmi przemierzają ten niezwykły kontynent, podejmując się niebezpiecznych wyzwań i ryzykując życie, aby pokonać złowrogie siły, które czyhają na skarby i zagrażają bezpieczeństwu bohaterów. Ta powieść przenosi nas w świat pełen tajemniczych przygód, niezwykłych krajobrazów i niebezpieczeństw, które tylko Karol May potrafi tak barwnie opisać. To kolejna niezapomniana odsłona przygód Winnetou, która zachwyci czytelników swoją egzotyczną atmosferą i nieustającym dążeniem do zwycięstwa nad złem."

Wielka księga nalewek. 602 receptury nalewek, likierów, win, piw, miodów

Andrzej Sarwa

W książce zgromadzono ponad 600 receptur łatwych do wykonania domowym sposobem nalewek, likierów, win, piw i miodów, którymi można się nie tylko leczyć, ale również sprawiać przyjemność podniebieniu. Jest to pełne wydanie formie ebooka książki wydanej wcześniej jako papierowa i od lat cieszącej się niesłabnącym zainteresowaniem czytelników - mającej kilka wydań polskich i wydanie czeskie

Ostatni z Nieczujów. Pierwsza wyprawa pana Marcina, tom 7 cyklu powieści

Zygmunt Kaczkowski

Ostatni z Nieczujów cykl historycznych powieści i opowiadań autorstwa Zygmunta Kaczkowskiego, których akcja toczy się na przełomie XVIII i XIX wieku. Cykl był publikowany w latach 1851-1858. Głównym bohaterem jest pan Marcin Nieczuja, ostatni z rodu Nieczujów. Akcja większości utworów cyklu toczy się w środowisku szlachty galicyjskiej, na ziemi sanockiej. Ich lektura pogłębia wiedzę o obyczajowości tamtejszej szlachty pod koniec XVIII wieku. Głównym bohaterem utworów oraz narratorem większości z nich jest szlachcic Marcin Nieczuja, nazywający siebie ostatnim ze "starożytnego" rodu Nieczujów. Ów sędziwy już człowiek wspomina czasy swojej młodości, która przypadła na burzliwe lata rozbiorów, konfederacji barskiej i wojen napoleońskich. Bohater, który brał udział w większości z tych wydarzeń opisuje je z perspektywy czasu. Oprócz wydarzeń historycznych wiele miejsca zajmują też wydarzenia lokalne, takie jak sejmiki, spory, zajazdy, jakie zajmowały szlachecką społeczność w Galicji. Teraz z perspektywy czasu z sentymentem wspomina czasy przed rozbiorami jako szczęśliwe, kiedy panował sarmacki styl życia, a główną rolę odgrywała warstwa szlachecka, odznaczająca się umiłowaniem tradycji i troską o jej przechowanie, przywiązaniem do zasad religijnych i etosu rycerskiego oraz żarliwie patriotycznym duchem. Marcin Nieczuja boleje nad tragedią ojczyzny, swojego rodu oraz warstwy szlacheckiej. Cały cykl napisany w formie gawędy szlacheckiej. Poszczególne utwory posiadają jednak dodatkowo cechy romansu przygodowego, powieści historycznej, a nawet powieści gotyckiej. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostatni_z_Nieczujów)

Szkarłatna róża raju boskiego. Świątobliwy Ks. Wojciech Męciński

Jerzy Bandrowski

Autor prezentuje nam życiorys polskiego misjonarza działającego w wieku XVII na terenie Japonii. Zachęcając do przeczytania książeczki tak pisze: Głównym źródłem wiadomości o Męcińskim był list o. Franciszka Roas, ówczesnego prowincjała japońskiego, pisany do prokuratora jezuitów prowincji polskiej. List ten, szczegółowo opisujący działalność apostolską Męcińskiego i jego męczeńską śmierć, nie został przetłumaczony na język polski, ale biografowie Męczennika mieli go niewątpliwie pod ręką. Ze współczesnych Męcińskiemu biografów polskich za najważniejszego uważany jest ks. Drużbicki, który Męcińskiego znał osobiście, był jego spowiednikiem i korespondował z nim, Dodać należy, iż wiadomości, jakie o Męcińskim zebrano na Dalekim Wschodzie, są znacznie dokładniejsze, niż te, jakie mamy o jego dzieciństwie i młodości, spędzonej w Polsce. Rozumie się, że wieść o męczeńskiej śmierci polskiego misjonarza wywarła w kraju olbrzymie wrażenie. Dodać do tego należy i dziwnie egzotyczne tło męczeńskiej tragedii, nikomu właściwie nieznaną bliżej Japonię. Książeczkę opowiadającą o tej niezwykłej barwnej i niestety dziś już prawie zapomnianej postaci można polecić i współczesnemu czytelnikowi, a szczególnie takiemu, któremu są bliskie dzieje ojczyste.

Starożytna Polska. Województwo Sandomierskie

Michał Baliński, Tymoteusz Lipiński

Dzieje i opis województwa sandomierskiego z czasów przedrozbiorowych. Szczegółowy opis Sandomierszczyzny i najważniejszych miejscowości leżących w jej granicach. Są to: Sandomierz, Baranów, Beszowa, Białaczów, Bodzentyn, Bogorya, Busko, Chęciny, Chmielnik, Chroberz, Ciepielów, Czarnylas, Ćmielów, Daleszyce, Dąbrowa, Denków, Drzewica, Dzierążnia, Dzików, Gielniów, Gorzyce, Goźlice, Guzów, Iłża, Iwaniska, Janowiec, Jedlińsko, Jedlna, Karczówka, Karwów, Kazanów, Kielce, Kije, Klimontów, Klisów, Klwów, Kolbuszowa, Końskie Wielkie, Koprzywnica, Kozienice, Kunów, Kurozwęki, Kurzelów, Łagów, Łysa Góra, Maciejowice, Małogoszcz, Mielec, Modliborzyce, Nisko, Nowe Miasto Korczyn, Odechów, Odrowąż, Odrzywół, Okrzeja, Oksza, Oleśnica, Opatowiec, Opatów, Opoczno, Osiek, Ossolin, Ostrowiec, Pacanów, Pełczyska, Pierzchnica, Pilzno, Pińczów, Połaniec, Prosperów, Przedbórz, Radom, Radomyśl, Radoszyce, Raków, Robczyce, Rozwadów, Rudnik, Ryczywół, Ryki, Rytwiany, Secemin, Sędziszów, Sieciechów, Sienno, Skaryszów, Skrzynno, Słupia Nowa, Sobków, Solec, Staszów, Stężyca, Stobnica, Studzianna, Sulejów, Sycyna, Szaniec, Szydłowiec, Szydłów, Tarłów, Tarnów, Tursko Wielkie, Ujazd, Wąchock, Wielowieś, Wiewiórka, Wilczyska, Wiślica, Włoszczowa, Zagość, Zawichost, Zwoleń, Żarnów, Żelechów, Żeleźnica

Edyp w Kolonie

Sofokles

Edyp w Kolonie, Edyp w Kolonos ostatni utwór napisany przez Sofoklesa. Jeden z trzech jego dramatów, przedstawiających tragedię Edypa; dwa pozostałe to Król Edyp i Antygona. Nie tworzyły one trylogii, bo w różnych czasach pojawiły się na scenie jako samodzielne sztuki. (za Wikipedią).

Historia królów elekcyjnych od Zygmunta III do Stanisława Augusta

Ignacy Potocki

Z wprowadzenia: Historia królów elekcyjnych, napisaną została przez Ignacego Potockiego i z rękopisu jego ręką skreślonego przepisana. Nie tyle nowych spostrzeżeń, badań, przyczyn i skutków tychże w tej zwięzłej a treściwej pracy poszukiwać należy, jak jędrności i oryginalnych na cały tok dziejów poglądów. Ocenią ludzie światli, jak biegłym aż do wirtuozostwa być trzeba w znajomości dziejów krajowych, by je tak dokładnym obrazem w te ciasne móc ująć ramy. Praca ta wreszcie przede wszystkim jest cenną i ciekawą jako spuścizna literacka takiego wielkiego męża stanu a patrioty znakomitego, jakim był Ignacy Potocki, a co najmniej ciekawe, to i sąd, jaki o epoce współczesnej sobie wydał.

Kronika polska w przekładzie Zygmunta Komarnickiego

Anonim zwany Gall

Nie wiadomo, kto był twórcą pierwszej polskiej kroniki, nieznane jest nawet jego imię. Nie zachowały się z wieków średnich żadne o nim wiadomości. Anonimowość była z jego strony zamierzona, co zaznaczył w przedmowie do księgi trzeciej. Anonim nie pochodził z Polski, a sam siebie określił wygnańcem i pielgrzymem (łac. exul et peregrinus)[3]. Niegdyś większość badaczy uważała go za mnicha, bo zamierzał po ukończeniu pracy w Polsce powrócić do miejsca, w którym złożył śluby, czyli do nieznanego z nazwy locus professionis. Jak niedawno zwrócono uwagę, Gall niekoniecznie żył według reguły św. Benedykta, gdyż były też inne znaczenia słowa professio, niezwiązane ze stanem mniszym. Mógł być równie dobrze duchownym diecezjalnym lub kanonikiem. Kronikę pisał na zamówienie, z nadzieją na materialną nagrodę. O tę nagrodę dopominał się we wstępach do ksiąg pierwszej i drugiej, a hojność Bolesławów Chrobrego i Szczodrego z wyraźnym naciskiem stawiał za wzór Krzywoustemu [za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kronika_Galla_Anonima]

Prawy rycerz

Szymon Starowolski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Autor zwraca się do szlachetnego rycerstwa wszystkich prowincji koronnych: Żadne królestwo, cni synowie koronni, i żadna rzeczpospolita nie może być bez stanu rycerskiego, dlatego na teraźniejsze szlacheckiej godności spojrzawszy zaniedbanie, zdało mi się nie od rzeczy tym, krótkim opisaniem prawego rycerza wzbudzić ospałych, aby zważywszy w sobie, jako przodkowie nasi prawymi rycerzami będąc, wszystkich pogranicznych sąsiadów rozsądkiem górując – sami znowu rzucili się do starych obyczajów, do starej religii katolickiej, do pism starożytnych, cnoty, i do ochoty rycerskiego rzemiosła. A między cnotami wszystkimi najpierwsza jest bogobojność albo świątobliwość, przez którą; pomnożenia chwały Pana Boga naszego szukamy, a potem dzielność rycerska, którą; kościoła ś. i ojczyzny bronimy, na niebo sobie i na sławę dobrą zarabiając. Dlatego cni rycerze koronni mieć mi za złe nie będziecie, iż was tym skryptem moim do staropolskich praw, obyczajów, religii i mnóstwa albo dzielności rycerskiej napominam; bom też sam tego płotu kół, i brat wasz na usługę wszelką; gotowy, który życzy, aby stan nasz rycerski i ozdoby jego były w rozkwicie.

Wieści znikąd. News from Nowhere

William Morris

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Jest to klasyczna praca łącząca utopijny socjalizm i miękkie science fiction, napisana przez artystę, projektanta i pioniera socjalistycznego Williama Morrisa. W powieści narrator, William zasypia po powrocie ze spotkania w Lidze Socjalistycznej i budzi się, aby znaleźć się w społeczeństwie przyszłości funkcjonującym w oparciu o wspólną własność i demokratyczna kontrolę środków produkcji. W tym społeczeństwie nie ma własności prywatnej, dużych miast, władzy, systemu monetarnego, rozwodów, sądów, więzień ani systemów klasowych. To agrarne społeczeństwo funkcjonuje po prostu dlatego, że ludzie czerpią przyjemność z przyrody i dlatego czerpią przyjemność ze swojej pracy.

Cień ponurego Wschodu. Za kulisami życia rosyjskiego

Antoni Ferdynand Ossendowski

Ze wstępu, w którym autor sam chyba najlepiej zaprezentuje tę książkę: Nie piszę bynajmniej historycznych szkiców o Rosji, ani carskiej, ani sowieckiej. Podaję tylko szereg rysów i cieniów z życia i psychologii tego narodu, a mianowicie takich, które pozostawały poza kulisami rzeczywistości. Tymczasem rzucają one promień światła na duszę narodu i dają plan myślenia o nim. Myślę więc, że moje szkice Cień ponurego Wschodu pomogą w pewnym stopniu w wykonaniu tego obowiązku. Naród rosyjski historycznie i fizjologicznie jest zbliżony do narodów Wschodu, lecz przyjął od nich najbardziej ponure i zbrodnicze cechy. Jasne strony psychologii i moralności wschodnich ludów są obce Rosjanom, gdyż wymagają hartu i wzniosłości ducha... W trakcie lektury niektóre informacje przyjmuje się z niedowierzaniem, inne zaś z lekiem. Niemniej warto tę książkę przeczytać, aby ujrzeć obraz Rosji na przełomie XIX i XX wieku...

Przemyślne oszustwo. A Case of Identity

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Do mieszkania detektywa na Baker Street przybywa zaaferowana młoda kobieta przedstawiająca się jako Mary Sutherland. Prosi o odnalezienie jej narzeczonego. Jest ubrana elegancko, choć w sposób zdradzający roztargnienie. Z jej chaotycznej opowieści Holmes wnioskuje, że padła ofiarą oszustwa, ze strony kogoś, kto wykorzystał jej łatwowierność i krótki wzrok. Detektyw upewnia się w podejrzeniach zbadawszy pismo maszynowe w listach od narzeczonego, stanowiących jedyny ślad, jaki po nim pozostał. Identyfikuje oszusta, co zataja przed klientką, nie chcąc ranić jej uczuć (za Wikipedią).

Piękna Eleanor. Fair Elenor

William Blake

Piękna Eleanor. Fair Elenor - to książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition, którą na język polski przełożył Jan Kasprowicz Utwór przyciąga uwagę tak zwykłego czytelnika, miłośnika poezji, jak i krytyka czy badacza literatury, ponieważ jest jednym z niewielu wierszy w twórczości Blake'a napisanych w określonym gatunku; w tym przypadku jest to gatunek gotycki, a wiersz niezwykle sztywno trzyma się konwencji tegoż gatunku. Nastrój i klimat tego utworu poetyckiego budzą też lekki dreszczyk emocji, strachu i powodują szybsze bicie serca. Nastrój ów odnajdujemy już w pierwszych strofkach poematu: Wybiła północ; zadrży cicha wieża, / Z mogił powstają umarli; ku bramie / Spieszy zamkowej piękna Eleanor, / Zajrzy do wnętrza: głuchy jęk wśród sklepień. / Z straszliwym krzykiem upadłszy na ziemię, / Do głazów tuli pobladłe policzki. / Niby z grobowca płynie zaduch śmierci; / Naokół cisza, tylko jęk śród sklepień...

Pieśń o Rolandzie. La Chanson de Roland

Joseph Bedier

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Pieśń o Rolandzie francuska pieśń, najstarszy i najbardziej znany francuski epos rycerski, należący do tzw. chansons de geste (pieśni o bohaterskich czynach). Utwór datowany jest na XI wiek, a znany jest z anglo-normandzkiego rękopisu oksfordzkiego z 1170. Autor jest nieznany, jedyną wzmianką o nim jest adnotacja na końcu rękopisu wspominająca osobę o imieniu Turold. Utwór opisuje starcie dwóch cywilizacji: chrześcijańskiej i muzułmańskiej (chociaż wykreowanej w sposób odległy od rzeczywistości), przedstawiając dzieje wyprawy wojennej Karola Wielkiego do Hiszpanii przeciw Saracenom w roku 778, a szczególnie bitwę w wąwozie Roncevaux. Wydarzenia przedstawione są w sposób poważnie odbiegający od prawdy historycznej, a znaczenie bitwy zostało wyolbrzymione (środek typowy dla chanson de geste). W rzeczywistości idący w tylnej straży wojsk Franków Roland, hrabia Bretanii, został zaskoczony przez oddziały Basków, a po zaciętym starciu zabity razem z całym swoim oddziałem. Taką wersję wydarzeń, datowaną na 15 lipca 778, podaje Einhard w swojej kronice. W utworze ambitny hrabia Roland, siostrzeniec Karola, zostaje wciągnięty w zasadzkę i ponosi śmierć wraz z towarzyszącymi mu rycerzami. Ginie nie wzywając posiłków, gdyż taki gest uważał za niehonorowy. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Pieśń_o_Rolandzie) La Chanson de Roland est un pome épique et une chanson de geste du XIIe sicle attribuée parfois sans certitude Turold (la dernire ligne du manuscrit dit : Ci falt la geste que Turoldus declinet). Neuf manuscrits du texte nous sont parvenus, dont un (manuscrit d'Oxford du début du XIIe sicle, le plus ancien et le plus complet) est en anglo-normand. Ce dernier, redécouvert par l'abbé de La Rue en 1834, est considéré par les historiens comme étant l'original. C'est donc lui que l'on désigne quand on parle sans autre précision de la Chanson de Roland. L'auteur de cette chanson de geste est aujourd'hui encore inconnu. (https://fr.wikipedia.org/wiki/La_Chanson_de_Roland)