Sprawa Clemenceau. Pamiętnik obwinionego

Aleksander Dumas (syn)

Skazany za zabójstwo swojej żony Izy, byłej modelki, Clemenceau, uczciwy drań, który stał się genialnym rzeźbiarzem, wyznaje szczegóły tego, co doprowadziło go do zadźgania swojego inspiratora i matki swoich dzieci.

Życie sprawy i wędrówka do piekła doktora Jana Fausta

Nieznany

Życie, sprawy i wędrówka do piekła Doktora Jana Fausta osławionego czarnoksiężnika, astrologa, astronoma, mistrza magii i humorysty

Słowianie Zachodni: dzieje, obyczaje, wierzenia, tom czwarty, część druga: Dzieje Słowiańszczyzny Północno-Zachodniej aż do wynarodowienia Słowian zaodrzańskich. Wynarodowienie Słowian. Słowianie na wschód od Łaby i Solawy. Byt i upadek Słowian

Wilhelm Bogusławski

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Tom czwarty, część druga dzieła Słowianie Zachodni omawia następujące tematy: Wynarodowienie Słowian. Słowianie na zachód od Łaby i Soławy. Byt i upadek Słowian. Na ziemiach ujarzmionych przed Karolem W.: 1. Germania i Turyngia według pojęć VI-VIII w. Terytoria, podziały i granice Turyngii za czasów Merowingów. Objaśnienie nazwy jej. Serby w Turyngii. 2. Mieszkańcy Turyngii i Saksonii Wschodniej pod względem narodowości w epoce VI-VIII w. 3. Apostołowie chrześcijańscy w Germanii w VII i VIII w. Ś. Bonifacy. Biskupstwa: Wircburgskie, Erfurtski, Eichstadskie. Klasztor Fuldeński. Pustelnicy. 4. Usiłowania Karolingów do rozszerzenia chrześcijaństwa między Słowianami rozbijają się o nieżyczliwość biskupów niemieckich. 5. Zarząd i obywatelstwo Turyngii za czasów Karolingów. 6. Pogorszenie losu Słowian pod rządem królów niemieckich w X-XlII w.: a) w Saksonii, Nordturyngii i Szwabengau. b) w Turyngii i Frankonii. Erfurt. Pogaństwo w Germanii w XI w. Biskupstwo Bambergskie dla Słowian (1008). Powolny postęp chrześcijaństwa między Słowianami. Rozwiązanie bytu ich w XIII w. 7. Stan prawny i ekonomiczny Słowian w epoce X-XIII w. a) Rozwijanie się wasalstwa, rycerstwa i poddaństwa w Germanii w IX-XI w. b) Własność dziedziczna, Starostowie, Goście, Społeczna ręka. c) Czynszownicy i poddani. Wićazie. Smerdy. Chłopi. Prawa i obowiązki ich. 8. Rozwiązanie bytu narodowego i znikanie Słowian w Germanii. B. Na ziemiach zdobytych przez Karola W.: 1. Wcielenie do cesarstwa lewego brzegu Łaby. 2. Słowianie w Marce Północnej, później Starą zwanej. Rodowód hrabiów Groickich. 3. Słowianie w księstwie Luneburgskim: a) W Bardengau. b) W Drewianach. e) Teraźniejszy Wendland.

Grześ niepiśmienny. Powiastka

Michał Bałucki

Opowieść o losach wiejskiego chłopaka, który żył na przełomie XIX i XX wieku. Fragment wprowadzenia: Ojciec Grzesia nie był od tego, żeby jego chłopak umiał czytać i pisać i miał najszczersze chęci posyłać go do szkoły; ale zawsze się tak nieszczęśliwie składało, że nigdy na to czasu nie było. Zimy jedna po drugiej były takie ciężkie, mroźne, z zaspami śnieżnymi i zadymkami, że Wojciechowa matka Grzesia, nie miała serca na taki czas gnać chłopca o pół mili blisko na pociejowskie grunta do szkoły; a przyszła wiosna, to zawdy chłopak był potrzebny w domu: to gęsi przypilnować na pastwisku, żeby w szkodę nie poszły, to po wódkę do karczmy, to małą Petrysię pokołysać, albo starej Gertrudzie pomagać przy bydle. W żniwa jeszcze bardziej był przydatny: gdy wszyscy wyszli w pole do roboty, to gdyby nie on, nie byłoby przy kim zostawić chałupy i małej Petrysi. Zagraj i on byli wtedy jedynymi stróżami; Zagraj odpędzał dziadów i złodziei głośnym szczekaniem, a Grześ nie tylko, że Petrysię bawił, huśtał, uśpił śpiewaniem, ale i gałązek chrustu nałamał i ogień rozniecił na kominie i pilnował, żeby się kot nie dostał do garnków z mlekiem i drobił zacierki na nieckach. Autor w znakomity sposób kreśli obraz polskiej wsi i jej mieszkańców z tamtego okresu. Zachęcamy do lektury!

Ród heraldyczny Prus na Mazowszu w XIII-XVI wieku

Piotr Szczurowski

Obszerna rozprawa naukowa poświęcona kształtowaniu się rodu heraldycznego Prus na Mazowszu w XIII-XVI wieku. Treść książki: I. Ród heraldyczny w dawnej Polsce. Geneza stanu rycerskiego w średniowiecznym państwie piastowskim. Ród heraldyczny jako twór polityczny, społeczny i kulturowy. Herby i struktura. Ród heraldyczny w aspekcie prawnym. Przywileje.. Ród gniazdowy jako gałąź rodu heraldycznego. Nazwiska odmiejscowe. II: Migracja Prusów w średniowieczu i jej tło polityczne. Najstarsze osadnictwo pruskie na ziemiach piastowskich. Próby ekspansji piastowskiej na ziemie pruskie. Sytuacja polityczna w Prusach w XIII wieku. Podbój krzyżacki i jego skutki. Sytuacja polityczna na Mazowszu w XIII wieku. Główne kierunki emigracji pruskiej w XIII wieku. III: Geneza i ukształtowanie się rodu heraldycznego Prus na średniowiecznym Mazowszu. Analiza przywileju książąt mazowieckich Siemowita III i Kazimierza I z 1345 roku stanowiącego podstawę prawa pruskiego. Analiza dokumentu księcia mazowieckiego Siemowita I z 1250 roku oraz dokumentu sądu płockiego z 1363 roku. Umiejscowienie w czasie nadań i przywilejów pierwotnych dla protoplastów rodu Prus oraz identyfikacja miejsc tychże nadań na Mazowszu. Identyfikacja dokładnych miejsc pochodzenia protoplastów dwóch głównych gałęzi rodu heraldycznego Prus. Struktura genealogiczna i etniczna kształtującego się rodu heraldycznego Prus, używane przezeń godła herbowe oraz stosunki wewnętrzne w rodzie. IV: Rozsiedlenie rodu Prus na Mazowszu w późnym średniowieczu. Herbowni Prusa i pruskie gniazda rodowe w ziemiach czerskiej i warszawskiej. Herbowni Prusa i pruskie gniazda rodowe w ziemi wyszogrodzkiej i okolicach. Herbowni Prusa i pruskie gniazda rodowe na wschodnim i północnym Mazowszu. Herbowni Prusa i pruskie gniazda rodowe na południowo-zachodnim Mazowszu. Charakter osadnictwa i kierunki ekspansji rodu heraldycznego Prus na Mazowszu oraz identyfikacja herbownych z dwóch głównych grup krewniaczych.

O wolnem mularstwie w Polszcze

Julian Ursyn Niemcewicz

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Bardzo wartościowe opracowanie dotyczące powstania, dziejów i organizacji wolnomularstwa w Polsce. Ponieważ autor sam był członkiem tej organizacji, przekazane przez niego informacje są wyjątkowo cenne, bo pochodzące niejako z pierwszej ręki. Piastował on niezwykle ważne stanowisko w hierarchii masońskiej był bowiem zastępcą wielkiego mówcy Wielkiej Loży Narodowej Wielkiego Wschodu Polskiego w 1781 roku. Nie sposób pominąć także tych podstawowych informacji na temat Niemcewicza, że był on dramaturgiem, powieściopisarzem, poetą, historykiem, pamiętnikarzem, publicystą i tłumaczem.

Pantera Południa

Karol May

Cykl powieściowy Ród Rodriganda, tom VI. Akcja powieści toczy się w wieku XIX, w Meksyku. Niezwykle ciekawe przygody stanowiące dalszy ciąg poprzedniej powieści Ku Mapimi. Po dramatycznych przeżyciach, jakich doświadczyli, znalazłszy się we wnętrzu kamiennej piramidy, wpadają w wir walki pomiędzy plemionami Komanczów i Apaczów, chociaż bynajmniej tego nie chcieli. Ale nie zawsze w życiu tak jest, jak sobie ludzie planują. Apacze nie zostawiają jednak naszych bohaterów na pastwę losu, ale pomagają im tajemnym korytarzem znajdującym się we wnętrzu piramidy wydostać na wolność. Gdy wsiedli na statek, zdawało im się, że nareszcie uwolnili się od wszelkich tarapatów. Tak jednak nie było, bo za sprawką nieustannie prześladującego ich pirata Landoli, zamiast do cywilizowanego świata, trafiają na bezludna wyspę...

Zaduszny dzień Adamka

Helena Janina Pajzderska

Helena Janina Pajzderska, z domu Boguska, primo voto Szolc-Rogozińska, ps. Hajota, Lascaro, (1862-1927) polska pisarka, poetka, tłumaczka. Helena Janina Pajzderska urodziła się w Sandomierzu. Po śmierci ojca zamieszkała z matką w Warszawie, gdzie uczęszczała na pensje Laury Guérin oraz Natalii Porazińskiej. Na pensjach uczyła się języków obcych, co umożliwiło jej pracę tłumaczki. Zadebiutowała powieścią Narcyzy Ewuni, ogłoszoną w Kronice Rodzinnej 1875, gdy miała zaledwie 13 lat. Zaduszny dzień Adamka to nowela opowiadająca o życiu pewnego chłopca: Adamek był dzieckiem podrzuconym jak tysiące innych. Los jednak okazał się dla niego pod wielu względami łaskawszym niż dla owych tysiąca innych. Niewiadoma ręka, która go w mroźny wieczór wigilii Bożego Narodzenia całemu światu na niepożądaną kolędę podarowała, trafiła szczęśliwie, składając biedne maleństwo pod bramą domu zamieszkałego przez bogatą i dobroczynną rodzinę. Pomywaczka w służbie tam będąca znalazła tę żywą rozmyślną zgubę i zaniosła płaczące energicznie niemowlątko na górę, a że tego dnia właśnie urodził się państwu synek, więc dla upamiętnienia tej rodzinnej uroczystości miłosiernym uczynkiem, postanowiono zaopiekować się podrzutkiem. Adamka trzymała do chrztu pomywaczka wraz z jednym z obecnych gości. Ten gość, stary kawaler, tak się do odegrania roli w tej oryginalnej scenie zapalił i tak był rad z kumostwa z pomywaczką, że w dowód uszczęśliwienia złożył zaraz na ręce państwa rubli srebrnych 100 jako dar dla swego chrześniaka. Stąd widzą czytelnicy, że miałam słuszność utrzymywać, iż blada i smutna gwiazda podrzutków dziwnie promiennie nad główką Adamka zajaśniała. A i dalej dobrze mu się działo. Państwo oddali go pod wyłączną opiekę pomywaczki, przeznaczyli pewną sumę na jego utrzymanie, no... i nie myśleli o nim więcej. Niestety, nikt nigdy nie kochał chłopczyny... więc tak naprawdę, to nad jego głową wcale nie świeciła żadna promienna gwiazda... aż jego serdecznych cierpień śmierć go wybawiła...

Ciernistym szlakiem. Opowiadanie z czasów prześladowania Unii

Wanda Grochowska

Opowiadanie z czasów prześladowania Unii przez władze rosyjskie na Podlasiu. Większość struktur Kościoła unickiego znalazła się w granicach Rosji po trzech rozbiorach Polski. Przed I rozbiorem Polski Kościół unicki był jednym z największych związków wyznaniowych w Rzeczypospolitej, z ośmioma diecezjami: kijowsko-wileńską (metropolia), łucką, lwowską, połocką, przemyską, chełmską, pińską i włodzimierską. Łącznie unici dysponowali 9452 budynkami sakralnymi. Ok. 60% tego stanu posiadania znalazło się po trzech rozbiorach Polski w granicach Cesarstwa Rosyjskiego. Kolejni władcy Rosji negatywnie odnosili się do unitów, z reguły postrzegając ich jako prawosławnych, którzy pod przymusem przyjęli jurysdykcję papieża i przy pierwszej okazji wystąpią z niej. Szeroko zakrojona działalność na rzecz nawracania unitów na prawosławie została podjęta na ziemiach białoruskich i litewskich już za rządów Katarzyny II. Po przerwie w latach panowania Pawła I i Aleksandra I walkę z unią na nowo podjął car Mikołaj I. Administracyjną likwidację Kościoła unickiego poprzedziła długofalowa kampania upodabniania obrzędów unickich do prawosławnych koordynowana przez biskupa litewskiego Józefa Siemaszkę. W 1839 na synodzie w Połocku ogłoszono zniesienie unii na Litwie i Białorusi; przetrwała jedynie diecezja chełmska. Do jej likwidacji doszło w 1875. W procesie przymusowego nawracania ludności zastosowano bezpośrednie środki przymusu; w Pratulinie i Drelowie starcia unitów z wojskiem rosyjskim przyniosły ofiary śmiertelne. Mimo administracyjnego uznania wszystkich byłych unitów za wyznawców prawosławia ok. 100 tys. osób nigdy nie podporządkowało się carskim zarządzeniom, bojkotując parafie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. (Za Wikipedią).

Fantazja d-ra Ox. Une fantaisie du docteur Ox

Jules Verne

Humorystyczna powieść science fiction napisana przez francuskiego pisarza Julesa Verne'a. Opisuje eksperyment jednego z doktorów Ox i inspirowany jest prawdziwym lub domniemanym wpływem tlenu na żywe istoty. Akcja powieści toczy się w wyimaginowanej wiosce Quiquendone we Flandrii Zachodniej, której obywatele określani są jako ludzie zamożni, rozsądni, rozważni, towarzyscy, z przeciętnym temperamentem, gościnni, życzliwi i gdzie nawet psy nie gryzą, a koty nie drapią. Pewien naukowiec dr Ox przychodzi do władz i proponuje zbudowanie nowatorskiego systemu oświetlenia gazowego bez żadnych kosztów dla miasta. Oferta zostaje przyjęta z radością. Dr Ox i jego asystent Gédéon Ygne (których nazwiska tworzą słowo oxygne - tlen) proponują zastosowanie elektrolizy do rozdzielenia wody na wodór i tlen oraz pompowanie tych dwóch gazów oddzielnymi rurami do miasta. Sekretnym planem lekarza jest jednak przeprowadzenie na dużą skalę eksperymentu dotyczącego wpływu tlenu na rośliny, zwierzęta i ludzi, dlatego przepompowuje nadmiar niewidzialnego i bezwonnego gazu przez wszystkie lampy. Wzbogacone powietrze ma niezwykły wpływ na miasto. Przyspiesza wzrost roślin, wywołuje podniecenie i agresywność u zwierząt i ludzi. Ostatecznie podekscytowani mieszkańcy Quiquendone decydują się wyruszyć na wojnę z sąsiednią wioską Virgamen, aby pomścić dawne przestępstwo: w 1195 r. krowa należąca do tego miasta odważyła się wejść na quiquendońskie pole i zjeść kilka kęsów ich trawy. Jednak, gdy armia była w drodze do bitwy, wypadek w fabryce doktora Oxa powoduje wymieszanie tlenu i wodoru, powodując ogromną eksplozję, która niszczy fabrykę. Historia kończy się, gdy miasto powraca do swojego tradycyjnego, powolnego i cichego stylu życia. Dr Ox i jego asystent, których nie było w zakładzie w momencie wypadku, zniknęli bez śladu. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et français.

Poezje

Tadeusz Gajcy

Tom poezji Tadeusza Stefana Gajcego (1922-1944) polskiego poety czasu wojny, żołnierza Armii Krajowej. Urodził się 8 lutego 1922 w domu przy ul. Dzikiej 43/45, w ubogiej robotniczej rodzinie warszawskiej. Jego ojciec był ślusarzem w praskim Taborze Kolejowym, matka zaś położną. Zaczął pisać bardzo wcześnie, lecz jako 16-latek zniszczył młodzieńcze wiersze. W latach 1938/1939 tworzy poezję, którą zaczyna traktować poważnie. Widoczne jest w niej pragnienie filozoficznego zrozumienia świata, losu i życia człowieka. Przeważa ton refleksyjny, pesymistyczny i momentami buntowniczy, lecz pojawiają się także pozytywne akcenty. To, co wyróżnia poezję Tadeusza Gajcego na tle innych poetów tamtego okresu, to przede wszystkim odmienny, niepowtarzalny styl pisania o brutalnej rzeczywistości wojennej. Poeta odrzuca tworzenie wierszy łatwych, pisanych pod gust publiczności, czy takich, które wprost opisują okrucieństwa wojny. Ukazuje je w postaci apokaliptycznych wizji, które nie odbierają nic z ich okropności, a za to nie nużą dosłownością opisu. Jego utwory obfitują w niezwykłe metafory, śmiałe skojarzenia wzięte z mowy potocznej, po których natychmiast można poznać niemal każdy wiersz poety.

Posłannictwo z planety Wenus

Maurice Leblanc

Pod koniec XX wieku na murze budynku, gdzie znajdowały się laboratoria znanego fizyka Noela Dorgeroux poczęły się ukazywać niezwykłe ożywione obrazy przedstawiające zarówno sceny z epoki współczesnej jak wypadki z lat minionych. Dziwne te wizje poprzedzało zawsze pojawienie się trojga dziwacznych, niesamowitych oczu, rozmieszczonych z niezmienną, geometryczną dokładnością w trzech kątach trójkąta. Siostrzeniec starego uczonego Wiktoryn Beaugrand, który dopiero w wiele lat później jął opisywać wypadki, jakich był świadkiem w młodości, na próżno usiłował wydobyć od wuja rozwiązanie zapadki. Stary uczony zazdrośnie bronił swego sekretu...

Cecora i Chocim

Józef Szujski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Treścią niniejszego opowiadania jest wyprawa cecorska i wspomnienie o ratującej Polskę i Chrześcijaństwo wyprawie chocimskiej, r. 1621 tuż po Cecorze następującej. Obie te potrzeby, jak ojcowie nasi w duchu prawdziwie chrześcijańskim każdą wojnę nazywali, należą do siebie i wiążą się z sobą, jak upadek i powstanie z upadku, rezultat grzechów i rezultat wejścia w siebie i poprawy. Na klęskę cecorską złożyło się wszystko złe w narodzie a odkupicielem tego złego, stał się sędziwy hetman; na wyprawę chocimską, złożyło się wszystko dobre, spieszące zupełnie w wielką próżnię, która się śmiercią wielkiego człowieka otwarła. Takiego następstwa dni pogodnych po burzach, jak w podniebiu naszym, tak i w historii mamy nie mało. Tekst co prawda nie jest obszerny, ale bardzo interesujący. Polecamy miłośnikom naszych dziejów ojczystych.

Nikt nie chce mojej śmierci. Przymierze serc

Juliusz Kaden-Bandrowski

Zbiór opowieści znakomitego polskiego pisarza okresu międzywojennego pochodzący ze zbioru Przymierze serc i inne nowele. W zbiorze znajdują się za to następujące utwory: Tu jestem teraz i czekam..., Na forcie, Przyjazd, Nikt nie chce mojej śmierci, Jemioła, Bogowie, Na forcie biała gwiazda, Bal, Odwilż, Dziki człowiek, Musztra, Na forcie.

Poezye

Konstanty Piotrowski

Konstanty Piotrowski (pisał także pod ps. Konst. P., P., P****; ur. około 1790, zm. po 1863 polski tłumacz literatury angielskiej, poeta. Autor wyboru sonetów Williama Shakespeare'a, Johna Miltona i George'a Gordona Byrona. Publikował w latach 1816-1850. Utwory, które zawiera niniejsza publikacja to: Julia Potocka, Zakonnik, Messyasz, Wódz w więzieniu, Elegia, Maryja s. Kom... P., List Heloizy do Abelarda, s Tragiedyi Adyssona monolog Katona, Ody: Oda na śmierć Aloizego Felińskiego, Ostatni człowiek, Czułość poety. Nadzieje nieśmiertelności, Moc przeczucia, Do złota, Bajki: Myszy myślące, Zioła, Portret, Występek i Cnota, Pańskie Łowy, Wiersze różne: Dykamor, Z Lorda Byrona, Obraz Miłości do J.F., Do Karoliny z hrabiow Rzewuskich Sobańskiej, Do Ludwiki z Rosciszewskich Xiężnej Trubeckiej, Pożegnanie Xięstwa Dymitrostwa Czetwertyńskich, Sonety.

W kraju Srebrnego Lwa

Karol May

W krainie tajemnic i niebezpieczeństw - "W kraju Srebrnego Lwa". Wyrusz w oszałamiającą podróż z Karolem Mayem, mistrzem powieści przygodowych! W "W kraju Srebrnego Lwa" - śledzisz losy znanych i lubianych bohaterów: Kara ben Nemsi i Hadżi Halefa Omara. Razem z nimi przemierzasz bezkresne pustynie Persji i zanurzasz się w gwarnym życiu Basry. Poczuj dreszczyk emocji: Stań oko w oko z krwawą zemstą i śmiertelnie trawiącą gorączką. Odkryj sekrety starożytnych wierzeń Persów i religii Orientu. Zgłęb tajniki życia codziennego mieszkańców perskich wsi i miasteczek. Ta porywająca powieść to: Niesamowita mieszanka egzotycznych scenerii, zaskakujących zwrotów akcji i błyskotliwego humoru. Klasyka literatury podróżniczej w najlepszym wydaniu. Idealna lektura dla miłośników przygód, którzy pragną oderwać się od codzienności. "W kraju Srebrnego Lwa" to prawdziwa uczta dla miłośników Karola Maya. Nie przegap okazji, by zanurzyć się w świecie pełnym tajemnic i niebezpieczeństw! Zamów swój egzemplarz już dziś!

Jep Bernadach

Emile Pouvillon

Jep z licznymi towarzyszami swymi opuszcza Francję jako więzień stanu. Setki, tysiące mu podobnych wygnanych do Afryki lub do innych kolonij karnych. Ilość ofiar, której wymagał porządek, zaprowadzony przez zamach stanu Ludwika Napoleona, jest nieznana. Tak zwane komisje mieszane, ustanowione przez uzurpatora krzywoprzysięzcę, nie były nawet sądem administracyjnym; siepacze rozprawiali się z obrońcami konstytucji bez formalności, bez protokołów, bez wyroków pisanych. Nie chciano nawet mieć świadków dla potomności, dla historii. Liczby ofiar nie znamy więc. Czyż przynajmniej można mieć pojęcie o tej liczbie z rozmiarów walki stoczonej, ze skuteczności i wytrwałości oporu przeciw zamachowi stanu? Skutecznym opór ten nie był, nie tylko dlatego, że spiskowcy nie zostali zwycięzcami, ale przede wszystkim dlatego, że pomimo walki i ofiar licznych nie zostawił nawet śladu moralnego. Nazajutrz po zwycięstwie zbrojnym, Ludwik Napoleon mógł pochwalić się zwycięstwem moralnym. Prawie osiem milionów oświadczyło się za zamachem stanu.

Myśli

Giacomo Leopardi

Conte Giacomo Taldegardo Francesco di Sales Saverio Pietro Leopardi, znany jako Giacomo Leopardi (1798-1837) włoski filozof i poeta romantyczny, zaliczany do grona największych klasyków XIX-wiecznej literatury światowej. Prekursor pesymizmu jako spójnego i całościowego systemu filozoficznego. Cała twórczość zarówno literacka, jak i filozoficzna Leopardiego stanowiła wyraz skrajnej rozpaczy. Towarzyszące poecie przez całe życie poczucie głębokiego osamotnienia, przemoc w rodzinie, dotkliwy ból z powodu nieodwzajemnionej miłości, słaby stan zdrowia fizycznego, a przy tym nadwrażliwość i społeczna alienacja zaważyły bowiem na kształcie jego liryki, która egzystencję ludzką pojmuje w kategoriach niekończącego się cierpienia i bezlitosnej natury. Przez ostatnie lata życia romantyk zamieszkiwał w domu u stóp Wezuwiusza, gdzie medytował nad ostateczną zagładą człowieka. A oto próbka jego myśli: Kto wbrew mniemaniu innych przepowiedział zajście pewnej rzeczy na świecie, która potem następuje, niechaj nie myśli, że przeciwnicy jego, widząc fakt, przyznają mu słuszność i nazwą go mądrzejszym lub doświadczeńszym od siebie. Albo zaprzeczą faktowi, albo przepowiedni, lub też będą dowodzili, że one różnią się w okolicznościach, lub w jakiśkolwiek inny sposób znajdą przyczyny, którymi będą usiłowali przekonać siebie i drugich, że ich mniemanie było słuszne, zaś przeciwne fałszywe.

Ksiądz Karol Surowiecki

Bp Michał Nowodworski

W czasach górującego u nas niedowiarstwa i najczynniejszej propagandy wolnomularskiej, jako jedyny prawie obrońca wiary na polu piśmienniczym, występuje ks. Karol Surowiecki, a zasługa prac jego apologetycznych tym jest większa, że walka między wiarą a niewiarą w bardzo nierównych odbywała się wówczas warunkach. Po stronie filozofizmu wolteriańskiego, stali znakomici w narodzie mężowie, po tej stronie były namiętności polityczne, marzenia i nadzieje reformy, a co więcej, po tej stronie była moda, tak zawsze potężna w tych klasach społeczeństwa, które się do oświeconych chcą zaliczać. Wiara miała za sobą głos przeszłości, doświadczenie wieków, miała wierzącą masę ludu, a nade wszystko miała siłę prawdy; ale głos przeszłości mało był słuchanym wśród burz miotających wówczas społeczeństwem, masy zawsze bierne, a do tego mniej niż dzisiaj oświecone, nie mogły mieć znaczenia w tej walce a działanie najsilniejszej potęgi, prawdy, było utrudnione, bo dobijający się ustawicznie panowania filozofizm, zamykał jej usta, a jeżeli zamknąć zupełnie nie zdołał, to przynajmniej rozchodzenie się jej głosu w przeróżny sposób utrudzał. Tak mówi ks. Surowiecki, dobry świadek, bo z własnego doświadczenia mówiący. Wszystkie prawie jego książki, pisane w obronie wiary i porządku społecznego, drukowały się tajemnie, jakby jakie przewrotne rewolucyjne pamflety.

Pieśń białego domu

Aleksander Szczęsny

Zbiór trzech opowiadań niedocenionego, chociaż wybitnego autora, którego twórczość poetycka i prozatorska stanowi coś w rodzaju pomostu pomiędzy młodopolszczyzną a dwudziestoleciem międzywojennym. Niniejszy zbiór zawiera następujące utwory: Pieśń białego domu, Głos domu, Historia chłopca i dziewczynki. Zachęcamy do lektury!

Powiastka o wietrze

Eliška Krásnohorská

Eliška Krásnohorská (1847- 1926). Była blisko związana z cyganerią Karoliny Světlá. Jej twórczość składa się z liryki i krytyki literackiej, ale najbardziej znana jest ze swojego wkładu w literaturę dziecięcą oraz z tłumaczeń niektórych klasycznych dzieł, czy to Puszkina, Mickiewicza czy Byrona. Proponujemy Czytelnikowi piękną baśniową opowieść tejże – zapomnianej już nieco dzisiaj autorki. Książka przenosi nas w dawny, czarodziejsko-bajkowy świat dając nam posmakować nie tylko wartkiej akcji, ale i cudownego klimatu. Zachęcamy do lektury!

Albert Wielki

Ks. Jan Badeni

W drugim dziesiątku trzynastego wieku przybył na Uniwersytet Padewski Albert, dwudziestoletni młodzieniec z rycerskiego rodu panów na Bollstacie, urodzony w małym miasteczku szwabskim Lauingen. Na ojcowskim zamku otrzymał pierwsze wychowanie; w Padwie pod przewodnictwem swego wuja zapragnął głębiej zaczerpnąć z pucharu wiedzy i całym sercem jej się oddał. Tu poznał filozofię Arystotelesa, tu założył sam w sobie podwaliny wszystkich ówczesnych nauk, tu miał wkrótce przebyć ciężką duchowną walkę, rozstrzygającą na całe życie. Zapraszamy do odkrycia fascynującego świata Alberta Wielkiego w artykule autorstwa ks. Jana Badeni! Opowieść ta skupia się na życiu i osiągnięciach jednego z najwybitniejszych umysłów średniowiecza, Alberta Wielkiego - ucznia św. Tomasza z Akwinu. W trakcie lektury odkryjesz nie tylko niezwykłe fakty biograficzne dotyczące Alberta Wielkiego, ale także zgłębisz jego myśli i filozofię. Autor wprowadza w świat nauki, etyki, teologii i relacji międzyludzkich, dotykając kwestii związanych z naszym życiem i egzystencją. "Albert Wielki" to nie tylko zbiór informacji, to niezapomniane doświadczenie czytelnicze. Tekst ten został napisany w taki sposób, że zachęca Czytelnika do zgłębiania w historii i filozofii...

In a Glass Darkly. Volume 1-3

J. Sheridan Le Fanu

'In a Glass Darkly' by J. Sheridan Le Fanu invites you into a realm of haunting suspense and gothic mystery. This captivating anthology unveils a series of eerie narratives that explore the shadowy boundaries between reality and the supernatural. Le Fanu's skillful storytelling immerses readers in a world where spectral entities, mysterious forces, and dark secrets intertwine. Each tale is a masterclass in suspense, featuring an array of unsettling characters-from restless ghosts to enigmatic vampires-each crafted with Le Fanu's signature atmospheric detail and psychological depth. As you turn these pages, you'll be drawn into a series of eerie settings-from abandoned estates to places where malevolent forces lurk unseen. Le Fanu's evocative prose and gripping plots create a compelling experience, keeping readers spellbound as they navigate through layers of darkness and intrigue. Celebrated for his contribution to Gothic fiction, Le Fanu's writing is showcased in this collection as an essential for enthusiasts of the genre. His stories not only chill the spine but also provoke deep reflection on the nature of fear and the unknown. Delve into the mystic and eerie landscapes of nineteenth-century Dublin and beyond, exploring themes of occultism and myth. 'In a Glass Darkly' offers a gateway to the unsettling and the extraordinary, making it a must-read for those who crave stories that linger long after the final page is turned.

Chrystianizm i materializm

Bp Michał Nowodworski

Wszystkie wrogie chrystianizmowi doktryny: idealne, realne i realno-idealne, ustąpiły ostatecznie przed materializmem. Materializm stał się za dni naszych potęgą wielką, i ufny w tę swoją potęgę, do otwartego już wystąpił z chrystianizmem boju, do walki na śmierć lub życie. Widział jednak, że walki tej zwycięsko prowadzić nie zdoła w sferze prawdziwej nauki i ścisłej myśli, przeto wydrwił wszelką naukę, której skrzywić nie mógł do swojej służby, ścisłość logiczną rozumowania wyśmiał jako scholastyczną staroświecczyznę, odezwał się do niskich chuci człowieczych, i przywłaszczywszy sobie prawo dalszego prowadzenia ludzkości po drodze postępu, wypowiedział chrystianizmowi w imię światła, nauki, rozumu, swobody i powszechnego szczęścia, nieubłagany bój na polu życia społecznego. I wmówił w swoich wiernych, że wszystko, czym się szczyci cywilizacja nowożytna, jego jest dziełem, że chrystianizm przeszkadza ziemskiemu szczęściu człowieka, stawiając mu marę pozaziemskiego żywota, że Kościół, jako tamujące dalszy pochód ludzkości rumowisko przeszłości, powinien być z drogi uprzątnięty i precz odrzucony. Sofiści tak skrzętnie około swego chodzili dzieła, tylu tajnych i jawnych, świadomych rzeczy i nieświadomych jej mieli popleczników, że obóz antychrystusowy wzmagał się ustawicznie. Całą wiedzę o stworzeniu, jaką zdobyły długie wieki pracy naukowej, obrócono przeciwko Stwórcy.