Czciciele Szatana

Janina Walicka

Szatan po hebrajsku oznacza przeciwnik, sprzeciwiający się, zaprzeczający, a wiara w szatana, jako przeciwna Bogu, jest odwieczną u wszystkich ludów i ras. Na najniższym stopniu rozwoju człowiek czci Istotę Wyższą, boga dobrego, rozdawcę wszystkich łask, boi się też i boga złego, zsyłającego choroby, nieurodzaje i klęski, więc, aby go przebłagać, składa mu również ofiary. Z czasem jednostki poświęcają się badaniom tajemniczych zagadnień bóstwa: są to pierwsi kapłani, pierwsi wtajemniczeni, pierwsi magowie świata. Pierwsze zespolenie się ze złymi duchami i wprowadzenie Czarnej Magii przypisują starożytni historycy Turończykom ze skrzyżowanej rasy lemuryjskiej o cerze czarniawożółtej już na Atlantydzie. Magii białej, bezinteresownej pracy człowieka w harmonii z wysokimi Potęgami, przeciwstawiła się magia czarna, wezwanie sił niskich, pod biczem ambicji i rozwiązłości. Odmieniono kult, czczący słońce, jako symbol bóstwa najwyższego. Ustanowiono krwawe ofiary. Zamiast czystego napoju boskiego natchnienia, wody nasyconej zapachem najczystszych kwiatów, pito czarną krew byków, wywołującą demoniczne siły. Czarny mag nie tylko wchodzi w zetknięcie z siłami zgubnymi, odpadkami w postępie kosmosu, tworzy przez myśli kształty, którymi się otacza, formy astralne, nieświadome, które stają się zmorą jego i tyranami okrutnymi. Płaci za zbrodniczą przyjemność gnębienia i wyzyskiwania bliźnich, stając się niewolnikiem ślepym katów, bezlitośniejszych od niego, upiorów straszliwych, zmór demonicznych, fałszywych bogów, których sam stworzył.

Tropy

Franciszek Mirandola

Ponadczasową wartość zdradzają nowele fantastyczne Mirandoli zebrane w tomie Tropy (1919). Prozę tę zwykło się zaliczać do początków polskiego ekspresjonizmu, choć Mirandola posłużył się również elementami symbolizmu, groteski, baśni, oniryzmu i horroru. Dzięki temu Tropy są niejako prekursorskie względem powstałego później surrealizmu. Na wykreowanie osobliwego świata prozy Mirandoli wielki wpływ odegrała filozofia Wschodu, pisma Nietzschego i psychoanalityczne teorie Junga. Tropy stawiają zatem Mirandolę w szeregu takich pionierów niesamowitości w literaturze polskiej jak: Bogusław Adamowicz, Antoni Lange, Stanisław Baliński czy Stefan Grabiński. (Za Wikipedią). Tom zawiera nowele: Zatruta studnia, Ulica Dziwna, Wolność, Cel, Czerwona lampa, Pułapka, Świt, Pociąg nadzwyczajny, Gościniec Dusz, Stary dom, Zamknięte, Chleb i woda, Hotel pod Ideałem, Dola, Drogowskaz, Lux Perpetua.

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 27

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 27 to kolejny zbiór znakomitych utworów jednego z najbardziej płodnych pisarzy w historii literatury polskiej. Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887), autor setek powieści, zasłynął z mistrzowskiego realizmu i umiejętności przenikania w psychologię swoich postaci. Jego twórczość w wyjątkowy sposób oddaje obraz życia w Polsce na przestrzeni wieków, łącząc wciągające fabuły z historycznym tłem. W Tomie 27 znajdziemy pięć wyjątkowych powieści: Wielki nieznajomy. Obrazy naszych czasów W pocie czoła. Z dziennika dorobkowicza W starym piecu. Studyum psychograficzne Warszawa w 1794 r. Powieść historyczna Wielki świat małego miasteczka. Powiastka To idealna lektura dla miłośników klasyki, którzy cenią zarówno literaturę realistyczną, jak i powieści z elementami fantazji i historii.

Przez całe życie biedna

Józef Ignacy Kraszewski

Szkice obyczajowe i historyczne. Całe życie biedna to powieść obyczajowa Józefa Ignacego Kraszewskiego, napisana w wołyńskim okresie jego twórczości i wydana w 1840 roku. Treścią utworu są losy Anny, którą zubożali rodzice oddają na wychowanie do zamożnej ciotki, licząc na to, że bogata krewna zapewni jej przyzwoity posag. Ta wczesna powieść Kraszewskiego, podejmuje dwa poważne problemy społeczne, które będą powracać wielokrotnie w dalszej twórczości pisarza: los kobiet pozbawianych przez porządek społeczny możliwości decydowania o swoim losie i powszechną w całej warstwie szlacheckiej walkę o zapisy majątkowe i spadki. (za Wikipedią).

Bractwo wrogów wstrzemięźliwości. Studium historyczne z czasów Augusta II

Kazimierz Marian Morawski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Niewielka, ale bardzo ciekawa książeczka ukazująca czasy panowania króla Stanisława Augusta II Sasa, który tak naprawdę tron polski zajął podstępem, włamując się do skarbca na Wawelu, gdzie były przechowywane polskie regalia, a koronował się po zbójecku, nie wpuściwszy do Polski legalnie wybranego króla Franciszka Ludwika de Burbon. Chociaż stał się władcą największego jeszcze wówczas państwa europejskiego, bynajmniej nie myślał o tym, jakby to państwo wzmocnić, lecz już przymierzał się do tego, by ościenne kraje, wespół z nim, dokonały rozbioru Polski, której kawał chciał przyłączyć do Saksonii. Wówczas się to jeszcze nie udało, ale znakomicie przygotowało grunt. Król alkoholik, żarłok i niebywały rozpustnik myślał wyłącznie o własnych przyjemnościach. Raczej nie wyszukanych, o pijackich i seksualnych orgiach, a prócz nich jeszcze o tajemnicach okultyzmu, alchemii, czarów, tajnych lóż i stowarzyszeń. Bo wiek XVIII bynajmniej nie był wiekiem oświecenia, a jakiegoś ogłupienia potężnego rządców tego świata. Czytając tę książeczkę, będzie można się dowiedzieć, jak król się zabawiał, jak zabawiało się jego otoczenie i jak knuto przeciwko Polsce. Sczezł marnie, a umierając w Warszawie, rozpaczał, że żył przez wszystkie swoje lata w grzechu.

Ludzie bezdomni

Stefan Żeromski

Ludzie bezdomni – powieść młodopolska autorstwa Stefana Żeromskiego, napisana w 1899 roku w Zakopanem, po raz pierwszy wydana w 1900 roku. Powieść opisuje życie i działalność społeczną młodego lekarza Tomasza Judyma oraz dzieje jego miłości do Joanny Podborskiej. (za Wikipedią).

Reïs Effendina

Karol May

Kara Ben Nemsi powraca w nowej, trzymającej w napięciu przygodzie! W samym sercu Kairu Kara Ben Nemsi staje oko w oko z handlarzami niewolników. Wplątany w mroczną intrygę cudem unika śmierci i wyrusza w niebezpieczną podróż w górę Nilu. Po drodze spotyka Reis Effendinę, bezwzględnego łowcę niewolników, z którego pomocą udaje mu się aresztować przestępców. Ale to nie koniec kłopotów. Główni złoczyńcy, Abd el Asl i jego syn Ibn Asl, uciekają do Sudanu. Kara Ben Nemsi, wierny swoim przyjaciołom, obiecuje przewodnikowi jaskiniowemu Benowi Wasakowi odnalezienie jego brata, który zaginął w tajemniczych okolicznościach podczas wyprawy do Sudanu. Podążaj śladami Kara Ben Nemsiego w tej pełnej akcji powieści. Odkryj sekrety ukryte w mrocznych zakamarkach Sudanu, stań oko w oko z niebezpieczeństwem i poczuj dreszczyk emocji podczas walki o sprawiedliwość. Ta książka to: Wciągająca historia pełna zwrotów akcji, która trzyma w napięciu do samego końca. Egzotyczny klimat starożytnego Egiptu i Sudanu, który przeniesie Cię w czasie i przestrzeni. Barwni bohaterowie, z którymi pokochasz się od pierwszych stron. Poznaj fascynujący świat Kara Ben Nemsiego, jednego z najsłynniejszych bohaterów literatury przygodowej. Jeśli szukasz książki, która zapewni Ci rozrywkę na najwyższym poziomie, sięgnij po "Kara Ben Nemsi i handlarze niewolników". Karl May (1842-1912) był jednym z najpłodniejszych autorów powieści przygodowych. Swoimi bestsellerami, takimi jak "Winnetou" i "W pustyni i w puszczy", zaskarbił sobie serca milionów czytelników na całym świecie. Nie przegap okazji, by poznać kolejną odsłonę przygód Kara Ben Nemsiego!

Dzieje Orestesa, czyli Oresteja

Ajschylos

Oresteja trylogia starogreckich tragedii autorstwa Ajschylosa z V wieku p.n.e., opowiadająca o zamordowaniu Agamemnona przez Klitajmestrę, zamordowaniu Klitajmestry przez Orestesa, procesie Orestesa, końcu klątwy ciążącej na rodzie Atrydów polegającej na niekończącym się cyklu zabójstw wewnątrz rodziny, i ułagodzeniu Erynii. Jest to jedyny zachowany przykład trylogii teatralnej ze starożytnej Grecji. Oresteja zdobyła pierwszą nagrodę na Dionizjach w 458 r. p.n.e. Często uważana jest za najznakomitszy utwór Ajschylosa. Główny temat to kontrast między prywatną zemstą i zorganizowanym wymiarem sprawiedliwośc. Końcowym elementem Orestei był dramat satyrowy Proteusz, ale ocalały z niego tylko dwa wersy u Atenajosa. (za Wikipedią).

W szponach

Wacław Sieroszewski

Sieroszewski, mało znany dziś autor, napisał wiele powieści, nowel i książek opisujących życie na Dalekim Wschodzie. Głównie znany jest jako autor powieści. Napisał także kilka książek o charakterze naukowym, opisujących życie takich społeczności azjatyckich jak Jakuci, Koreańczycy oraz Ajnowie. Sieroszewski nie patrzył na krajowców, tak jak zwykli to niejednokrotnie czynić antropolodzy z krajów kolonizatorskich, nawiązywał on wśród syberyjskiego ludu przyjaźnie, zawierał znajomości, nawet założył rodzinę, udało mu się więc wniknąć do opisywanego społeczeństwa, poznać je od środka (za Wikipedią). Jedną z takich książek jest powieść W szponach opowiadająca o życiu w zaborze rosyjskim, o konspiracji, ciężkim losie polskich patriotów i zsyłce na Sybir.

Afryka. Kraje i ludzie

Ferdynand Ossendowski

Znakomity pisarz i podróżnik okresu międzywojennego tym razem prowadzi czytelników przez Afrykę, opisując w interesujący sposób kraje, które odwiedza i ludzi, których poznaje w podróży. Książka zawiera rozdziały: Nad Nilem. W kraju piratów i szeików. W dżungli. Ciężka droga. Zachęcamy do lektury!

Z głosów lądu i morza

Niniejsza publikacja to zbiór obrazków związanych z wyprawą autorki do Grecji i na Bliski Wschód. Zawiera m.in. takie oto opowieści: Atlantyk: Olśnienie, Legenda, Epilog. W Przestrzeniach Czasu: Areopagos, Eleuzis, Wzgórze Kronosa, Powrót. Iii. Wezwanie: W Noc Zmartwychwstania, Zostań z nami, Betleem, Córka Syjońska, Vox Clamantis, Ojczyzna, Pustynia, Za Jordanem, Z Podróży Po Samarii, Karmel, W Galilei, Genezaret, Szaweł, Zaczarowane Dni. Jadwiga Marcinowska (1872-1943), autorka ponad 40 książek za życia doceniana, dziś już niestety została zapomniana. A szkoda... Zachęcamy do lektury!

Ślady kultury starego świata na Rusi kijowskiej

Franciszek Rawita Gawroński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. W granicach dzisiejszej Ukrainy rozpatrzyć pragniemy drogi, którymi mógł oddziaływać wpływ kultury starego świata na terytorium nazwane przez nas Rusią Kijowską, a zatem na ludność zamieszkującą je. Był to przede wszystkim wpływ: starogreckiej kultury przez kolonie nad Pontem Euxińskim (Morzem Czarnym), a później kultury bizantyjskiej, następnie kultury łacińskiej i wreszcie arabskiej, a ściślej mówiąc arabsko-wschodniej. Wpływ ten ujawniał się nader różnostronnie: w dziedzinie sztuki (wyroby artystyczne), wojskowości (różne rodzaje broni) i w końcu w dziedzinie przemysłu domowego Ślady tego wpływu zachowały się aż po dziś dzień. Ta niewielka książeczka, omawia wyszczególnione wyżej zagadnienia. Polecamy jej lekturę!

Album kandydatek do stanu małżeńskiego. Z notat starego kawalera

Michał Bałucki

Marek Kochliwski, weteran kawalerii tak nas zachęca do lektury niniejszej książki: Na każdego śmiertelnika bez różnicy płci przychodzi chwila, w której, przykrząc sobie samotność, poczyna oglądać się tęsknie za dopełnieniem się drugim rodzajem i zamyśla o małżeństwie. U panien period ten rozpoczyna się już w piętnastym roku i trwa do późnej starości, że nie powiem do deski grobowej; u mężczyzn trwa on nierównie krócej, a rozpoczyna się dopiero w dwudziestym którymś roku. Młodzieniec kocha, aby kochać. Gdy przeciwnie płeć piękna od najwcześniejszej młodości umie już zdawać sobie sprawę z budzących się uczuć, chce wiedzieć, kogo kocha i wie dlaczego. Jemu dość, gdy ją może nazwać: ona! Ona zaś dowiaduje się zaraz kto on, czym on, aby mogła o nim powiedzieć mój! Ale jakkolwiek później o lat kilka, jednak i jemu przychodzi potem pragnienie nazywania jej swoją. Otóż, kiedy ta chwila przyjdzie na ciebie, dostojny młodzianie, i pilnie a bacznie rozglądać się zaczniesz po świecie za towarzyszką życia, weźmij ten Album do ręki, a znajdziesz w nim nie pędzlem wprawdzie, ani aparatem fotograficznym, ale słowami wymalowane niektóre typy i postacie, które ci wielce pomocne być mogą w orientowaniu się wśród tej mnogości kandydatek do stanu małżeńskiego...

Katedra Najświętszej Panny Paryskiej. Dzwonnik z Notre-Dame. Notre-Dame de Paris 1482. The Hunchback of Notre Dame

Victor Hugo

"Katedra Najświętszej Marii Panny w Paryżu powieść Wiktora Hugo znana w Polsce również pod tytułem Dzwonnik z Notre-Dame, osadzona w czasach późnego średniowiecza. Według słów samego autora, jest to obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta. Osią powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy. Książka wydana w 1831 roku porusza nietypowe jak na tamte czasy problemy zgubnego pożądania i tolerancji. W powieści nie ma nic białego ani czarnego, są tylko odcienie szarości. Nie ma też tu jednoznacznie złej postaci, a nawet okrutne czyny Frolla można zrozumieć i budzi on współczucie, a nawet sympatię czytelnika. Książka została napisana pod wpływem odnalezienia przez autora greckiego napisu (Przeznaczenie) na ścianie Katedry Notre-Dame. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Katedra_Marii_Panny_w_Paryżu) Notre-Dame de Paris relve du genre du roman historique, qui est la mode au début du XIXe sicle16, de mme que la période du Moyen Âge qui suscite un intért nouveau de la part des écrivains et des potes partir des années 1820, sous l'impulsion d'auteurs comme Chateaubriand ou Madame de Staël. Le chapitre Paris vol d'oiseau , en particulier, présente une tentative de reconstitution historique du Paris de 1482. Mais Victor Hugo ne se considre pas comme tenu de respecter la vérité historique tout prix et n'hésite pas modifier le détail des faits et resserrer l'intrigue pour faire mieux ressortir le caractre de personnages historiques comme Louis XI ou pour mettre en avant sa vision de l'Histoire. En cela, il applique son roman les principes exposés dans un article propos de Walter Scott qu'il a publié en 1823, et o il affirme : j'aime mieux croire au roman qu' l'histoire, parce que je préfre la vérité morale la vérité historique . (http://fr.wikipedia.org/wiki/Notre-Dame_de_Paris_(roman) The novel's original French title, Notre-Dame de Paris (the formal title of the Cathedral) indicates that the Cathedral itself is the most significant aspect of the novel, both the main setting and the focus of the story's themes. With the notable exception of Phoebus and Esmeralda's meeting, almost every major event in the novel takes place within, atop, and around the outside of the cathedral, and also can be witnessed by a character standing within, atop, and around the outside of the cathedral. The Cathedral had fallen into disrepair at the time of writing, which Hugo wanted to point out. The book portrays the Gothic era as one of the extremes of architecture, passion, and religion. The theme of determinism (fate and destiny) is explored as well as revolution and social strife. The severe distinction of the social classes is shown by the relationships of Quasimodo and Esmeralda with higher-caste people in the book. Readers can also see a variety of modern themes emanating from the work including nuanced views on gender dynamics. For example, Phoebus objectifies Esmeralda as a sexual object. And, while Esmeralda is frequently cited as a paragon of purity this is certainly how Quasimodo sees her she is nonetheless seen to create her own objectification of the archer captain, Phoebus, that is at odds with readers' informed view of the man. (http://en.wikipedia.org/wiki/The_Hunchback_of_Notre-Dame)"

Ukochana i nieśmiertelna. Przepowiednia Wernyhory, Sclavus saltans wspomnienie z Syberii

Wacław Sieroszewski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Ludwik Bruner tak napisał o twórczości Sieroszewskiego, zesłania na Sybir, naukowca, badacza, ale także i literata: Wśród pisarzy naszego pokolenia dusza to najprostsza, najpogodniejsza, stokroć bardziej od innych spokojna, a więc może i najszczęśliwsza. I zarazem najpierwotniejsza, a więc może i najbardziej poetyczna w tym znaczeniu, że stosunek jego do przyrody i otoczenia jest niesłychanie bezpośredni i bliski, że w nikim ta nieświadoma, panteistyczna nuta, która każe się czuć cząstką niezupełnie jeszcze oddartą od wszechogarniającej całości, nie dźwięczy tak silnie, jak u niego właśnie. Czując swój związek z resztą świata czy to będzie chłodna przyroda północy, czy ułus jakucki, czy ludzie bliżsi mu krwią i rasą Sieroszewski nie przeciwstawia mu się nigdy, nie wyodrębnia się w tragicznym oporze: duch jego ma ów charakterystyczny spokój i majestat natury, którego nie brak nawet w rozszalałym wichrze, lub spienionych falach rzeki. W twórczości Sieroszewskiego nie ma zupełnie pierwiastków dramatycznych, nie ma konfliktów: opowieść jego płynie zawsze spokojnym, epickim tokiem. Wyobraźnia jego, niezatruta bólem jest czysta, potężna, i, jak wszystko, co potężne jasna, uśmiechnięta, do optymizmu skłonna. Nikt z nowszych autorów naszych nie ma w sobie tak dziwnie kojącej świeżości duchowej, u nikogo nie przebija się tak silnie dziecinne prawie umiłowanie życia tego cudnego wieńca, przez miliony istot, przez lat miliony splatanego z łez i uśmiechów. Uwielbienie samego fizycznego faktu istnienia sprawia, że Sieroszewski żyje przeważnie życiem zewnętrznym, niezwykle intensywnym, a zarazem dziecinnie tkliwym. Niniejsza książka zawiera kilka znakomitych opowiadań tego twórcy, które właśnie takimi słowami, jakie zacytowano wyżej, można by je scharakteryzować.

Bezbarwne żyjątka. Nowy Nick Carter. Przygody słynnego detektywa amerykańskiego

Anonim

Nick Carter – prowadzący podwójne życie detektyw z tanich amerykańskich powieści, wymyślony przez Ormonda Smitha i Johna Coryella. W Polsce wydano serię ok. 18 tłumaczeń z języka angielskiego powieści w cyklu „Nick Carter. Najsławniejszy Detektyw Ameryki”. W Niemczech, oprócz tłumaczeń oryginalnej serii pt. Nick Carter, składającej się 375 pozycji, wydawano w latach 1929-1930 także serię pt. „Der neue Nick Carter. Der Weltdetektiv”, składającą się z 44 prac niemieckich autorów. Początek tej serii (12 początkowych tytułów), był tłumaczony na język polski. (za Wikipedią)

Radykał. Jacques Damour

Jacques Damour, czyli Jakub Damour bohater powieści "Radykał", która wyszła spod pióra Emile Zoli pracowity robotnik, ojciec dwójki uroczych dzieci, mąż rozsądnej i pięknej kobiety, mógł prowadzić spokojne i szczęśliwe życie. Jednak historia wkracza do jego warsztatu: Komuna Paryska odbiera mu syna, zmusza do sięgnięcia po broń i burzy jego życie rodzinne. Wywieziony na zesłanie do Nowej Kaledonii, udaje mu się zbiec, i po latach powraca z szalonym pragnieniem odnalezienia swojej rodziny. Niestety, rzeczywistość, którą odkrywa, różni się od tej, którą sobie wyobrażał... W tej fascynującej powieści Emile Zola, mistrz naturalizmu, łączy aspekty społeczne, historyczne i psychologiczne, aby ukazać bezlitosny los swojego bohatera. Przygotuj się na wzruszającą podróż przez nieustępliwy i surowy świat Jacques'a Damour. Emile Zola przenosi nas w fascynującą podróż przez Paryż w swojej książce "Radykał". Historia skupia się na Jacques'ie Damour, mężczyźnie gotowym zmierzyć się z twardym i nieprzyjaznym światem. Jacques spotyka swojego starego przyjaciela Berru, a rozmowa ta odsłania ich wspólną przeszłość w Komunie dziesięć lat wcześniej. Jacques przeżywał swoje przygody i udręki, włącznie z deportacją na Nową Kaledonię. Po latach wraca do Paryża po amnestii, ale dowiaduje się, że jego życie zmieniło się nie do poznania: żona wyszła za innego mężczyznę. Zrozpaczony, Jacques postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Zola przeplata różne epoki i źródła opowieści, odkrywając coraz to nowe fakty i sekrety postaci. "Radykał" to lektura pełna niespodzianek i zaskakujących zwrotów akcji, utrzymana w malowniczej oprawie. Zola umiejętnie oddaje atmosferę Paryża, tworząc wciągający obraz życia w owym czasie. Przygotuj się na fascynującą podróż literacką z "Radykałem".

Boleszczyce: Powieść z czasów Bolesława Szczodrego

Józef Ignacy Kraszewski

Akcja książki rozgrywa się w 1079 roku, pod koniec rządów Bolesława Śmiałego. Choć król cieszy się silną władzą, jego autorytaryzm i kontrowersyjny styl życia budzą rosnące niezadowolenie wśród poddanych. Głównym krytykiem władcy staje się biskup Stanisław ze Szczepanowa, co prowadzi do narastającego konfliktu, podsycanego przez zdradzonego rycerza Mścisława. Ostatecznie dochodzi do tragicznej śmierci biskupa, która skutkuje odrzuceniem króla przez możnych. W obliczu oporu, Bolesław zostaje zmuszony do ucieczki na Węgry, opuszczony przez wszystkich poza garstką wiernych Boleszczyców.

Generał Barcz

Juliusz Kaden-Bandrowski - "Generał Barcz". "Generał Barcz" to wciągająca powieść o trudnych początkach niepodległej Polski po 1918 roku. Kaden-Bandrowski ukazuje burzliwy proces tworzenia nowej władzy, gdzie euforia z odzyskanej niepodległości szybko ustępuje miejsca politycznym intrygom i konfliktom. W centrum wydarzeń stoi tytułowy generał Barcz - postać, której silna ręka wydaje się być jedynym ratunkiem dla młodego państwa. Autor, wykorzystując autentyczne wydarzenia z lat 1918-1919, zadaje uniwersalne pytania o rolę jednostki w kształtowaniu historii. Powieść przenosi czytelników do Krakowa, Przemyśla i Warszawy, oferując fascynujący obraz politycznej walki o przyszłość Polski. To lektura obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych historią i polityką, pełna napięcia, dramatyzmu i głębokiej refleksji nad naturą władzy.

W puszczy. Opowieści o sercu zwierzęcym

Julian Ejsmond

Julian Ejsmond postawił sobie zadanie podobne podobnie jak Kipling, choć inną metodą dochodzi do swych celów. Nie tworzy fantastycznych bajek, lecz tłumaczy nam znane instynkty i zwyczaje naszych zwierząt leśnych. Ale, podobnie jak Kipling, usiłuje przeniknąć tajemnice ich dusz, rozumować ich logiką, nie zaś zewnętrzną, ludzką logiką przyrodnika lub strzelca. I jak Kipling, unika w tym tomie antropomorfizacji, przypisywania zwierzętom charakterów ludzkich: lisowi zmysłu oszukaństwa, gołębiowi romantyzmu, albo osłu tak gruntownej, jak ludzka, głupoty. Przedstawia nam objawy psychiki zwierzęcej: bohaterstwo rysicy matki; zadufanie odyńca w swej mocy; poglądy niedźwiedzia na cywilizację; samczą zajadłość jeleni; dumanie żubra nad zanikiem swej rasy; złowieszczość i mściwość kruków. Ejsmond, nie naśladując bynajmniej Kiplinga, pisze tu w jego duchu jakby wyjawiał nam zwierzenia podsłuchane czy otrzymane od dzikich bestyj. Biegły wywiadowca wszedł w puszczę polską i dał nam poznać nowe jej dziwy.

Kronika polska Marcina Kromera, tom 3

Marcin Kromer

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Kronika Polska Marcina Kromera, Biskupa Warmińskiego. Księgi: pierwsza, wtóra, trzecia i czwarta, opisujące dzieje Polski od czasów pogańskich aż po rządy króla Bolesława II Śmiałego na język polski z łacińskiego przełożona przez Marcina z Błażowa Błażowskiego. Marcin Kromer herbu Kromer (1512-1589 humanista, historyk i pisarz okresu renesansu, teoretyk muzyki, dyplomata; od 1579 biskup warmiński, jeden z przywódców polskiej kontrreformacji, pisał po polsku i po łacinie, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1544 roku, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1548 roku. (za: Wikipedią)

Nowoczesne wolności w oświeceniu encyklik

Henryk Hello

Społeczeństwo nasze stopniowo utraciło swą bystrość jasnowidzenia i wyższość moralną, począwszy od chwili zapoznania prawdy katolickiej, od chwili, kiedy przejmować się zaczęło nowinkami luterskimi i kalwińskimi, zapożyczając od nich ducha niezależności względem wszelkiej władzy, ducha zaś wyrozumienia, czyli bierności względem wszelkich wyznań i tego ducha tolerancyjności dla objawów wyuzdania moralnego, jakiego przykłady przysłowiowe powtarzały się za Sasów, za późniejszych też czasów w chwilach najsmutniejszych i do dzisiejszego dnia. Skarga i inni przestrzegali nadaremno; niełatwo zwraca się z drogi, każdy wie po sobie; skłonności bowiem przy pomocy nieszczęśliwych okoliczności, pociągają za sobą z siłą niemal nieprzepartą. A dzisiaj tak daleko odbiegliśmy od właściwego celu, tak jesteśmy zbłąkani, że nie spostrzegamy się, gdy bierzemy błędny kierunek za dobry i wszyscy prawie tak obałamuceni jesteśmy, że brakło tych, co by błąd nasz rozumieli i do nawrócenia ze złej drogi nawoływać chcieli. A jeśli jaki głos się trafi, to nie ma posłuchu.

Sonety

Zbiór przepięknych sonetów XIX-wiecznego znakomitego poety Karola Antoniewicza zawierający między innymi te oto utwory: Wstęp. Ranek. Życie. Ucieczka. Burza. Grób. Noc. Współczucie. Sen. Pielgrzym. Nadzieja. Życie. Łzy. Jesień. Oko. To ona. Głos rozpaczy. Odpowiedź Opatrzności. Miłość. Żeglarz. Dobranoc. Wizyta.

Żywoty Świętych Pańskich. Tom Pierwszy. Styczeń

Dnia 1. stycznia: Uroczystość Imienia Jezus. Uroczystość Obrzezania Pańskiego. Święta Eufrozyna, dziewica (Około r. 430). Inni święci z dnia 1. stycznia: Św. Agrypin, biskup z Autun. - Św. Klarus, opat. - Św. Fulgenty, biskup z Ruspe. - Św. Grzegorz, ojciec św. Grzegorza z Nazianzu. - Św. Odylo, opat. - Św. Seweryn, męczennik. - Św. Wilhelm, opat. / Dnia 2. stycznia: Święty Makary z Aleksandryi. (+ 394.). Inni święci z dnia 2. stycznia: Św. Adalardus, opat z Corbei. - Św. Aspazy, biskup z Melmu. - Św. Castula, m. w Rzymie. - Św. Gundrada, dziew. z Poitiers. - Św. Izydor, biskup m. z Antyochii. - Św. Martynian biskup. - Św. Sylwester, książe sycylijski. - Św. Teodor, biskup z Marseille. / Dnia 3. stycznia: Święta Genowefa, dziewica, patronka Paryża. (422-512.). Inni święci z dnia 3. stycznia: Św. Anterus, papież-męczennik. - Św. Florencyusz, biskup z Vienne, męczennik. - Św. Gordiusz, kapitan rzymski, męczennik z Cezarei, za czasów cesarza Dyoklecyana. - Św. Łucyan, biskup z Sycylii. - Św. Zozimus, pustelnik z Cylicyi, za czasów cesarza Dyoklecyana. / Dnia 4. stycznia: Święty Tytus, biskup. (Żył około r. 70.). Inni święci z dnia 4. stycznia: Św. Celsus, biskup z Trewiru. - Św. Dafroza, żona św. Flawyana. - Św. Grzegórz, biskup z Langres. - Św. Libencyusz, arcybiskup z Bremeny. - Św. Neofita, dziew.-męcz. - Św. Rygobert, arcybiskup z Rheims. / Dnia 5. stycznia: Święty Szymon Słupnik. (+ 459.). Inni święci z dnia 5. stycznia: Św. Emiliana, dziew. - ŚŚw. Feliks, Januarya, Celifloria i Anastazya, męczennicy w Afryce. - Św. Flamidyan, m. w Katalonii. - Św. Gaudenty czyli Radzim, arcybiskup gnieźnieński, brat św. Wojciecha. - Św. Telesfor, papież-męczennik. / Dnia 6. stycznia: Uroczystość Świętych Trzech Króli. Inni święci z dnia 6. stycznia: Św. Albert, benedyktyn. - Św. Anastazy, męczennik. - Św. Bazylisa, dziewica i męczenniczka.- Św. Macra, dziew.-męczenniczka z Rheims. - Św. Melaniusz, biskup z Rennes. - Św.Wiltruda, przełożona zakonu benedyktynek w Bergen. / Dnia 7. stycznia: Święty Łucyan, kapłan-męczennik. (+ 312.). Inni święci z dnia 7. stycznia: Św. Amadeusz, kardynał. - Św. Anastazy, arcybiskup z Sens. - Św. Klerus, dyakon i m. z Antyochyi. - Św. Kryspin, biskup z Pawii. - ŚŚw. Feliks i January, męczennicy z Heraklei. - Św. Wydukind Wielki, książe saksoński. / Dnia 8. stycznia: Święty Seweryn, Opat, patron Austryi. (Około r. 482). Inni święci z dnia 8. stycznia: Św. Adelajda, mniszka. - Św. Apolinary, biskup z Hierapolis. - Św. Dominika, dziewica z Konstantynopola. - Św. Maksym, męczennik, z Solnogrodu. - Św. Stefan, biskup z Bourges. - Św. Teofil, dyakon, męczennik. / Dnia 9. stycznia: Święty Julian i towarzysze jego. (Około r. 313.). Inni święci z dnia 9. stycznia: Św. Adryan, opat z Canterbury. - Św. Marcelin, biskup z Ankony. - Św. Marcyanna, dziew.-męcz. z Cezarei. - Św. Mauroncy, opat. - Św. Paschazya, dziew.-męczenniczka z Dijon. - Św. Piotr, biskup z Sebaste. / Dnia 10. stycznia: Święty Wilhelm, biskup z Bourges. (1135-1209). Inni święci z dnia 10. stycznia: Św. Agaton, pap. - Św. Floryda dziew. z Dijon. - Św. Gonzalwy, Dominikanin z Portugalii. - Św. Tekla, dziew. z Lentini. - Św. Piotr Ursuleusz. / Dnia 11. stycznia: Święty Teodozy, opat-pustelnik. (424-529). Inni święci z dnia 11. stycznia: Św. Aleksander, biskup z Fermo. - Św. Baltazar, jeden z trzech królów. - Św. Honorata, dziewica z Pawii. - Św. Hortenzyusz, biskup. - Św. Hyginus, pap.-m. - Św. Paulin, patryarcha z Akwilei. - Św. Salwiusz, m. z Afryki. - Św. Salwiusz, biskup z Amiens. - Św.Witalis, mnich i m. z Aleksandryi. / Dnia 12. stycznia: Św. Arkadyusz, męczennik. (Około r. 312). Inni święci z dnia 12. stycznia: Św. Cezarya, dziew. - Św. Nazary, mnich hiszpański. - Św. Probus, biskup z Werony. - Św. Tacyana, m. w Rzymie, za panowania Aleksandra Sewera. - Św. Fergeolus, biskup i męczennik z Grenoble. - Św. Wiktoryan, opat. / Dnia 13. stycznia: Święty Gotfryd z zakonu Premonstratenzów (+ 1127). Inni święci z dnia 13. stycznia: Św. Agrycyusz, biskup z Trewiru. - Błog. Berno, opat z Cluny. - Św. Dezygnatus, biskup z Utrajektu. - Św. Glafyra, dziewica-męcz. - Św. Heldemar, pustelnik. - Błogosławiona Juta, wdowa. - Św. Leoncyusz, biskup z Cezarei w 4.wieku. - Św. Potytus, chłopiec-męczennik. - Św. Wiwancyusz, pustelnik z Burgundyi. / Dnia 14. stycznia: Święty Hilary, biskup z Poitiers. (+ 367). Inni święci z dnia 14. stycznia: Św. Feliks, kapłan-męczennik. - Św. Firmin, biskup z Mande. - Św. Makryna z Pontu. - Bł. Odoryk, kapłan, misyonarz, - Św. Teodul, syn św.Nila. - Św. Fulgenty, biskup Kartageny. / Dnia 15. stycznia: Święty Paweł, pustelnik. (+ 343). Inni święci z dnia 15. stycznia: Św. Bonitus, biskup z Clermont. - Św. Efizyusz, żołnierz, m. za panowania cesarza Dyoklecyana. - Św. Jan Kalybita, wyznawca. - Św. Izydor, eremita z Egiptu. - ŚŚw. Maura i Bryta, dziewice z Tours. - Św. Maksym, biskup z Nola. - Św. Sekundyna, dziewica-męczenniczka z Anagni. / Dnia 16. stycznia: Święty Marceli, papież-męczennik. (304-309.). Inni święci z dnia 16. stycznia: Św. Honorat, biskup z Arles. - Św. Liberta, dziewica. - Św. Pryscyla, matrona rzymska za czasów św. Marcelego papieża. - Św. Tycyan, biskup z Oderzo. - Św. Waleryusz, biskup z Sorrento. / Dnia 17. stycznia: Święty Antoni, pustelnik. (+ 356). Inni święci z dnia 17. stycznia: Św. Brytwald, biskup z Anglii. - Św. Myldgita, dziewica i zakonnica. - Św. Neniusz, opat z Irlandyi. - Św. Richmir, opat. - Św. Sulpicyusz Pius, arcybiskup z Bourges. / Dnia 18. stycznia: Święta Pryska, dziewica-męczenniczka (Około r. 50). Tego samego dnia: Pamiątka założenia Stolicy Piotrowej w Rzymie (Około r. 43.). Inni święci z dnia 18. stycznia: ŚŚw. Archelais, Tekla i Zuzanna, dziew.-męczenniczki. - Św. Asteryusz, m. z Ostyi. - Św. Atenogenes, m. z Pontu. - Św. Liberata, dziewica z Como. - Św. Sulpicyusz, biskup z Mastricht. - Św. Wolfryd, biskup-męczennik z Szwecyi. - Św. Woluzyan, biskup z Tours. - Św. Wirmin, m. z Anglii. / Dnia 19. stycznia: Święty Kanut, król-męczennik (+ 1086). Inni święci z dnia 19. stycznia: ŚŚw. Maryusz, Marta, Audyfaks i Abachum, męczennicy rzymscy. - Św. Abundancya, dziewica. - Św. Amoniusz, biskup z Tortony. - Św. Arseniusz, arcybiskup z Korfu. - Św. Dagobert, biskup z Bourges. - Św. Eufrazyna, dziewica, męczenniczka z Nikomedyi. - Św. Remigiusz, arcybiskup z Rouen. - Św. Wolstan, biskup z Worcester. / Dnia 20. stycznia: Święci Fabian i Sebastyan, męczennicy. (Około r. 250 i r. 288.). Inni święci z dnia 20. stycznia: Św. Klemens, kapłan z Lyonu. - Św. Eutymiusz, opat z Palestyny. - Św. Fechinusz, opat z Irlandyi. - Św. Neofitus, męczennik. / Dnia 21. stycznia: Święta Agnieszka, dziewica-męczenniczka. (+ 304.). Inni święci z dnia 21. stycznia: Św. Awitus, biskup z Auvergne. - Św. Bibian, biskup szkocki. - Św. Epifaniusz, biskup z Pawii. - Św. Ermemburga, ksieni na wyspie Tanet w Anglii. - Św. Eustazyusz, m. z Nikomedyi. - Św. Fruktuozy, biskup z Tarragony. - Św. Patroklus, m. z Troyes. - Św. Publiusz, biskup z Aten. / Dnia 22. stycznia: Święty Wincenty, męczennik. (Około r. 304). Inni święci z dnia 22. stycznia: Św. Blezyla, wdowa w Rzymie. - Św. Dominik, opat z Sora. - Św. Gaudencyusz, biskup z Nowary. - Św. Irena, wdowa po św. Kastulusie. - Św.Manuel, arcybiskup. - Błog. Teodolynda, księżniczka bawarska. - Św. Walter, z zakonu Cystersów w Brabancie. / Dnia 23. stycznia: Święty Jan Jałmużnik, patryarcha Aleksandryi. (559-619.). Tego samego dnia: Zaślubiny św. Józefa z Najśw. Maryą Panną (Święto kościelne dnia 23. stycznia.). Inni święci z dnia 23. stycznia: Św. Bernard, arcybiskup z Vienne. - Św. Klemens, biskup z Ancyra, męczennik. - Św. Kortylia, dziewica-męczenniczka w Rzymie. - Św. Emerencyana, dziewica-męczenniczka w Rzymie. - Św. Euzebiusz, opat z Syryi. - Św. Ildefons, arcybiskup z Toledo. - Św. Raymund z Pennaforte. / Dnia 24. stycznia: Święty Tymoteusz, biskup-męczennik (+ roku 97). Inni święci z dnia 24. stycznia: Św. Artemiusz, biskup z Clermont. - Św. Benignus, archidyakon i męczennik z Benewentu. - Błog. Bertram, opat. - Św. Efrem, biskup i Euzebia, dziewica-męczenniczka. - Św. Makary, opat. - Błog. Paula Gambara, wdowa. - Błog. Rajnald, rycerz z Ankony. / Dnia 25. stycznia: Nawrócenie św. Pawła. (Roku 34.). Inni święci z dnia 25. stycznia: Św. Ananiasz, uczeń Pana Jezusa. - Błog. Beatryca, siostra św. Klary. - Św. Castula, m. z Kapuy. - ŚŚw. Donat, Sabinus i Agape, męczennicy z Kartageny. - Błog. Henryk Suso, Dominikanin z Ulm. - Św.Poppo, opat z Trewiru. - Św. Publiusz, opat z Syryi. - Św. męczennicy Juwentyn i Maksym z Antyochii. / Dnia 26. stycznia: Święty Polykarp z Smyrny, biskup-męczennik. (+ r. 155.). Inni święci z dnia 26. stycznia: Św. Batylda, królowa. - Św. Notburga, wdowa ze Szkocyi. - Św. Teofryd, biskup z Albi. - Św. Teogenes, biskup z Hippo w Afryce. - Św. Paula, wdowa z Rzymu. / Dnia 27. stycznia: Święty Jan Chryzostom, patryarcha konstantynopolitański. (344-407.). Inni święci z dnia 27. stycznia: Św. Angela Merici, założycielka zakonu Urszulanek, zm. w Brescia. - Bł. Antusa, matka św. Jana Chryzostoma. - Św. Emeryusz, opat z Katalonii. - Św. Teodoryk, biskup z Orleans. - Św. Witalian, papież. - Św. Julian, biskup z Mans. / Dnia 28. stycznia: Św. Małgorzata, królewna węgierska, dziewica. (1243-1271.). Inni święci z dnia 28. stycznia: Św. Karól Wielki, cesarz niemiecki. - Św. Cyryl, patryarcha aleksandryjski, nauczyciel Kościoła św. - Św.Flawyan, biskup-męczennik z Antyochii. - Św. Irmund, pasterz. - Św. Julian, biskup z Cuenza. - Św. Manfred, eremita. - Św. Paladyusz z Syryi. - Św. Rajnald, biskup z Como. - Św. Waleryan, biskup i męczennik z Saragossy. / Dnia 29. stycznia: Święty Franciszek Salezy, biskup z Genewy. (1567-1622.). Inni święci z dnia 29. stycznia: Św. Akwilin, kapłan-m. - Św. Arnulf, męczennik. - Św. Konstanty, biskup z Perugii, m. - ŚŚw. Papiusz i Maurus, męczennicy rzymscy. - Św. Radygunda, dziewica. - Św. Sewera i jej rodzice, Maksym i Sekunda, męczennicy. - Św. Sulpiciusz Sewerus, pisarz z pod Marseille. - Św.Waleryusz, biskup z Trewiru. / Dnia 30. stycznia: Święta Martyna, dziewica i męczenniczka. (+ roku 230.). Inni święci z dnia 30. stycznia: Św. Adelgunda z Hennegau, zakonnica, patronka od chorób wewnętrznych (jak n.p. raka). - Św. Aleksander z Edesy, męczennik. - Św. Feliks IV., papież. - Św. Hipolit z Apulyi, męczennik. - Św. Jacenta Mariscotti, Franciszkanka. - Bł. Marya de Ward, założycielka zgromadzenia Panien Angielskich. / Dnia 31. stycznia: Święty Piotr Nolaskus. (1189-1256.). Inni święci z dnia 31. stycznia: Św. Aldan, biskup irlandzki. - Św. Bobin, biskup z Troyes. - Św. Cyrus, lekarz i zakonnik. - Św. Jan, żołnierz. - Św. Atanazya z trzema córkami Teodozyą, Teoktystą i Eudoksyą, męczenniczki. - Św. Gaudus, biskup z Evreux. - Św. Geminian, biskup z Modeny. - Św. kapłan Juliusz i jego brat św. dyakon Julian. - Św. Marcela, wdowa. - Św. Waldus, biskup z Evreux. - Św. starzec Metranus, męczennik w Aleksandryi.