Mechanizmy wsparcia przedsiębiorstw niefinansowych w okresie pandemicznym ― przykład Polski

Tomasz Tyc, Jacek Białek

Monografia ma służyć jako kompleksowa ewaluacja przyjętego instrumentarium antypandemicznej polityki gospodarczej. Jako podstawowy cel autorzy przyjęli analizę skuteczności i efektywności wykorzystanych instrumentów pomocowych wspierających szeroko rozumiany sektor przedsiębiorstw niefinansowych. Takie ograniczenie analizowanych programów i grup beneficjentów wynika z faktu, że to właśnie przedsiębiorstwa były w znacznym zakresie odpowiedzialne za utrzymanie dotychczasowego poziomu zatrudnienia w gospodarce. Równocześnie to na nie najsilniej oddziaływały wprowadzane ograniczenia o charakterze administracyjnym, jak również trudności pojawiające się w globalnych łańcuchach dostaw. Osiągniecie celu głównego będzie możliwe poprzez trzy cele pomocnicze.   Pierwszym celem pomocniczym, jaki autorzy zdefiniowali dla niniejszego opracowania, jest dokonanie powiązania instrumentów pomocowych w wiązki tematyczne. Jest to konieczne, gdyż wprowadzane rozwiązania były rozproszone między różne instytucje, posiadały zróżnicowane parametry dostępności, a także różne źródła finansowania. Drugim celem pomocniczym jest analiza systemu prawno-instytucjonalnego, zbudowanego dla zapewnienia wsparcia sektora przedsiębiorstw niefinansowych. Ten element stanowi nieodzowną część analizy systemu pomocy, gdyż władze publiczne działają na podstawie i w granicach prawa. Trzecim celem pomocniczym, jaki autorzy postawili przed niniejszym opracowaniem, jest dokonanie porównania instrumentarium pomocowego wykorzystywanego na rzecz przedsiębiorstw w trakcie pandemii COVID-19 z mechanizmami wdrożonymi podczas kryzysu z lat 2007–2013. Kryzys, który ponad dekadę temu dotknął Polskę i ogół państw europejskich, miał także charakter globalny. A zatem zasadne wydaje się dokonanie analizy wówczas wykorzystywanych rozwiązań pomocowych.   Struktura pracy została przygotowana tak aby wspierać osiągnięcie zakładanego celu podstawowego i towarzyszących mu trzech celów pomocniczych. Składa się z pięciu rozdziałów, tworzących spójną całość merytoryczną podporządkowaną osiągnięciu celu opracowania. Każdy z rozdziałów rozpoczyna się od krótkiego wstępu, po którym następuje kilkunasto-kilkudziesięciostronnicowe rozwinięcie merytoryczne, a zakończony jest krótkim podsumowaniem, stanowiącym zbiór wniosków autorów o charakterze ogólnym.   Pierwszy rozdział prezentuje mechanizmy wykorzystywane w Polsce podczas kryzysu z lat 2007–2010 i 2011–2013. Drugi – opisuje wpływ pandemii COVID-19 na podstawowe krajowe mierniki makroekonomiczne. Trzeci – identyfikuje system prawno-instytucjonalny wprowadzony celem przeciwdziałania negatywnym wpływom pandemii na analizowane sektory przedsiębiorstw niefinansowych. Czwarty – opisuje mechanizmy pomocowe, jakie zostały zastosowane, ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów wspierających rynek pracy, płynność przedsiębiorstw niefinansowych oraz ich zdolność do prowadzenia działalności inwestycyjnej. Natomiast w piątym rozdziale poddano analizie osiągnięte efekty realne wprowadzonych interwencji.

Zbiór zadań z energoelektroniki

Roman Barlik, Mieczysław Nowak, Jacek Rąbkowski, Piotr Grzejszczak, ...

Zbiór zadań został opracowany na podstawie wieloletnich doświadczeń autorów, którzy w swojej działalności badawczej i dydaktycznej zajmują się teorią i praktyką przekształcania energii elektrycznej za pomocą urządzeń energoelektronicznych.   W zbiorze zadań dotyczących poszczególnych klas przekształtników, obejmującym łącznie ok. 270 zadań, wyróżniono dwa ich typy. Pierwszy typ obejmuje zadania o stopniu trudności odpowiadającym wymaganiom stawianym uczestnikom studiów stacjonarnych i niestacjonarnych pierwszego stopnia Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej, szczególnie w ramach przedmiotów: układy energoelektroniczne i teoria przekształtników I. Drugi typ zadań jest skorelowany z treścią wykładów i innych zajęć wchodzących w skład przedmiotów ujętych w programach studiów drugiego stopnia, a w tym teorii przekształtników II i energoelektronicznych układów zasilających. W przypadku zadań o znacznym stopniu trudności podano wskazówki ułatwiające zarówno wybór sposobu rozwiązania problemu, jak i przyjmowane najczęściej założenia upraszczające, umożliwiające wykorzystanie zależności analitycznych. Oprócz zadań o charakterze teoretycznym występują także zadania ukierunkowane na obliczenia charakterystyczne dla procesu projektowania, pozwalające na oszacowanie wielkości, niezbędnych do doboru elementów i podzespołów danego układu energoelektronicznego. Uproszczone obliczenia można też wykorzystać przy wyznaczaniu wstępnych parametrów wyjściowych, niezbędnych przy budowie modeli symulacyjnych układów energoelektronicznych. Do niektórych zadań, szczególnie tych trudniejszych, podano odpowiedzi z wynikami obliczeń.   Zadania pogrupowano tematycznie, przy czym jako kryterium podziału przyjęto funkcję spełnianą przez układy energoelektroniczne w procesie przekształcania energii elektrycznej.

Kompatybilność elektromagnetyczna. Pomiary i badania

Michał Borecki, Jan Sroka

Skrypt jest skierowany do studentów kierunku elektrotechnika na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. Opracowanie powstało jako materiał pomocniczy do zajęć laboratoryjnych z badania kompatybilności elektromagnetycznej. W ramach laboratorium studenci są zaznajamiani z metodyką, zakresem oraz sposobem przeprowadzenia i raportowania wyników badań kompatybilności elektromagnetycznej zgodnie z wymaganiami dyrektywy europejskiej 2014/30/EU o kompatybilności elektromagnetycznej. Ponadto poznają różne metody poprawy kompatybilności elektromagnetycznej prowadzące do pozytywnego wyniku badań. Prezentowany skrypt ma im ułatwić zdobywanie tych umiejętności.

Od informacji do wiedzy. Aspekty teoretyczne i aplikacyjne

Helena Bulińska-Stangrecka, Paweł Stacewicz

IV tom serii wydawniczej "Informatyka a filozofia" We współczesnym dyskursie naukowym coraz częściej występują odniesienia do takich zjawisk, jak wiek informacji, społeczeństwo informacyjne, gospodarka oparta na wiedzy czy zarządzanie wiedzą.   W warstwie konceptualnej ich wspólny mianownik stanowi pojęcie informacji, która pod pewnymi warunkami może stać się wiedzą.   Monografia ma na celu połączenie dwóch płaszczyzn interpretacyjnych: filozoficznej i nauk o zarządzaniu. Umiejscawia informację i wiedzę zarówno w dyskursie teoretycznym (przede wszystkim: metodologiczno-filozoficznym), jak również prezentuje konsekwencje związane z różnorodnymi zastosowaniami tych pojęć (np. w dziedzinie prawa). Identyfikuje też czynniki mające istotny wpływ na transformację informacji w wiedzę.

Podstawy geodezyjnego wyznaczania przemieszczeń. Pojęcia i elementy metodyki

Witold Prószyński, Mieczysław Kwaśnik

Niniejszy podręcznik poświęcony jest warstwie pojęciowej i terminologicznej wyznaczania przemieszczeń budowli inżynierskich i ich otoczenia na podstawie pomiarów geodezyjnych. Omówione są pojęcia odnoszące się do podstawowych metod opracowywania wyników tego typu pomiarów. Zasygnalizowano jedynie na poziomie definicyjnym specjalistyczne przetworzenia wyników pomiaru, takie jak na przykład aproksymacja wektorowego pola przemieszczeń. Szczególna uwaga poświęcona jest pojęciu układu odniesienia i sposobom operowania nim w obliczaniu przemieszczeń. Podstawy teoretyczne ilustrowane są na przykładach liczbowych, opatrzonych szczegółowymi wyjaśnieniami. Zastosowanie wariantowości treści zadań w tych przykładach umożliwiło pokazanie różnych opcji rozwiązań.

Podstawy zarządzania jakością

Katarzyna Szczepańska

Książka przedstawia teoretyczne podstawy zarządzania jakością w ujęciu zarządzania operacyjnego. Przedstawia zagadnienia teorii jakości, systemów jakości, ekonomiki jakości oraz metod wspomagających zarządzanie jakością i jego doskonalenie. Odbiorcami książki są nie tylko studenci uczelni wyższych, ale także słuchacze studiów podyplomowych i doktoranci zainteresowani problematyką współczesnego zarządzania jakością.

Metoda analizy bezpieczeństwa czynnego pojazdów kolejowych

Michał Opala

Praca dotyczy badania i oceny bezpieczeństwa jazdy pojazdów kolejowych w kontekście zagrożenia wykolejeniem. Przedstawiona metoda oceny bezpieczeństwa czynnego opiera się na analizie zespołu czynników wpływających na prawdopodobieństwo wypadku. Czynniki te to między innymi poziom drgań mierzony za pomocą sygnałów przyspieszenia nadwozia i wózków pojazdu, a także jego prędkość jazdy i położenie geograficzne względem newralgicznych obiektów inżynierskich znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie toru (np. tunele, wiadukty, rozjazdy, stacje kolejowe).   W pracy omówiono m.in.: metody określania prawdopodobieństwa wystąpienia wypadku, zasady oceny bezpieczeństwa, system monitorowania bezpieczeństwa, zagadnienie prognozowania bezpieczeństwa biegowego pojazdu kolejowego w czasie ewolucji tribologicznego zużycia profili poprzecznych kół i szyn.  

Metrologia z podstawami specyfikacji geometrii wyrobów (GPS)

Sławomir Białas, Zbigniew Humienny, Krzysztof Kiszka

Skrypt jest przeznaczony dla studentów Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej jako literatura podstawowa do przedmiotu „metrologia i zamienność” oraz do „laboratorium metrologii i zmienności”. Zgodnie z programem studiów skrypt oprócz tematyki ściśle metrologicznej zawiera także wiadomości z zakresu tolerancji wielkości geometrycznych (specyfikacji geometrii wyrobów – GPS) i teorii łańcuchów wymiarowych. Jest to ujęcie mające długą tradycję w polskim piśmiennictwie technicznym, a także w dydaktyce wydziałów mechanicznych politechnik krajowych.   Skrypt można wykorzystać na studiach kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, poza specjalnościami ściśle metrologicznymi. Może być szczególnie użyteczny dla specjalności konstrukcyjnych. Dokumenty metrologii prawnej, podane w wykazach literatury uzupełniającej, są dostępne na oficjalnej stronie internetowej Głównego Urzędu Miar www.gum.gov.pl.   Rozdział 4 Tolerancje geometryczne został napisany od podstaw jako autorski przez Zbigniewa Humiennego. Pozostałe rozdziały skryptu zostały opracowane wspólnie przez trzech współautorów, przy czym częściowo wykorzystano materiał zawarty w skrypcie Metrologia techniczna z podstawami tolerowania wielkości geometrycznych dla mechaników autorstwa Sławomira Białasa (Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2006).   W drugim znowelizowanym wydaniu skryptu zaktualizowano rysunki i tekst w rozdziałach 2 i 4; m.in. pokazano ustalenia z najnowszych norm ISO 14405-1:2016, ISO 1101:2017, ISO 1660:2017, ISO 5458:2018, ISO 2692:2021, ISO 22081:2021 dotyczących specyfikacji geometrii wyrobów, które zostały opublikowane po pierwszym wydaniu skryptu. Ponadto w związku z wprowadzeniem od 20 maja 2019 roku nowych definicji jednostek miar Międzynarodowego Układu Jednostek Miar SI uaktualniono podrozdział 1.2. Dodano również dwa nowe podrozdziały 1.11 i 1.12. W pozostałych rozdziałach wprowadzono drobne zmiany i korekty terminologiczne oraz usunięto dostrzeżone błędy edytorskie.