Akademia Wenus

Tomasz Bobrowski

„Akademia Wenus” powstała niejako z potrzeby serca i ducha, jako kontynuacja „Akademii Casanovy”, przeznaczonej  dla mężczyzn.  Jest to poradnik dość nietypowy, gdyż przeznaczony dla kobiet, a napisany przez mężczyznę. Niektórzy koledzy, których wtajemniczyłem w temat, zarzucili mi nawet „zdradę męskiego stanu” i uświadamianie kobiet  w postrzeganiu kwestii podrywu i bliskości z męskiego punktu widzenia. Trudno, dla autora najważniejszy  jest efekt. Rezultat jaki powstał ocenią same czytelniczki. Bez owijania w bawełnę, mydlenia oczu, usprawiedliwiania męskich  sztuczek, które nie zawsze są miłe dla płci pięknej. E-book  zawiera 26 ćwiczeń pracy nad sobą, nad podniesieniem  wartości, samooceny, nad pokonaniem lęków, uprzedzeń i pogodzeniu się z przeszłością.  E-book jest tak skonstruowany, aby wracać do niego , za każdym razem, gdy będzie to potrzebne. Kolejność czytania rozdziałów jest również dowolna i zależy wyłącznie od Ciebie. „Akademia Wenus” powinna być Twoim sprzymierzeńcem i drogowskazem, który pomoże Ci odnaleźć nowe „ego” – silniejsze, zdecydowane, nastawione na sukces, w postaci szczęśliwej, trwałej, miłości. Będę wdzięczny za wszelkie sugestie i cenne uwagi, które pozwolą mi udoskonalić w przyszłości ten poradnik i uczynić go bardziej atrakcyjnym”. Tomasz Bobrowski RECENZJE: Zasługujesz na to, by być szczęśliwą Chciałabyś wiedzieć, na co zwrócić uwagę na pierwszej randce z facetem? Chciałabyś nauczyć się pewności siebie, otwierania się na drugiego człowieka i innych technik pracy nad sobą? Jeśli tak, to przeczytaj poradnik Tomasza Bobrowskiego „Akademia Wenus, czyli jak poderwać i okiełznać faceta”. Jest to poradnik dla kobiet „z przeszłością”, które chciałyby zmienić coś w życiu. Można śmiało powiedzieć, że napisał go ktoś, kto zgłębił naturę płci pięknej, jest świadomy niesprawiedliwych stereotypów i zmian, jakie przyniosła współczesność w relacjach damsko-męskich. Autor poradnika jest jak prawdziwa przyjaciółka, o jakiej zawsze marzyłaś. Nie kłamie, nie obiecuje łatwych rozwiązań, nie daje stuprocentowych gwarancji. Przestrzega, że wchodzenie w związek wymaga kompromisów i zmusza do zadania sobie wielu niewygodnych pytań, w tym „Dlaczego wciąż jestem sama?” Autor wydał już poradnik dla mężczyzn „Akademia Casanovy”, w którym wskazuje mężczyznom sposoby poznania kobiety marzeń. W wersji dla kobiet proponuje dwadzieścia sześć ćwiczeń pracy nad sobą, które pomogą w poszukiwaniach odpowiedniego faceta. Za pomocą prezentowanych technik uczy m.in. pokonywania bariery wstydu, formułowania własnych potrzeb, wsłuchiwania się w podpowiedzi intuicji, dostosowywania planu działania. Całość prezentowana jest prostym, przystępnym językiem, z dużą dozą luzu i poczucia humoru. Autor używa formy „ty”, dzięki czemu czytelniczka może poczuć, jakby zwracał się bezpośrednio do niej. Co ważne, mimo że autor jest mężczyzną, nie wydaje się opowiadać po którejkolwiek stronie. Emanująca z jego porad neutralność sprawia, że czytelniczka nie czuje się nabijanym w butelkę obiektem męskiej propagandy. Kto skorzysta na poradniku? Kobieta, która nie boi się trudnych pytań, jest gotowa na kompromisy, zmiany, chce uwierzyć w siebie i znaleźć wartościowego faceta. Dla kogo poradnik będzie nieodpowiedni? Dla kobiet, które wierzą, że zestaw wskazówek pomoże przezwyciężyć wszelkie kłopoty z facetami. Otóż sama wiara nie oznacza, że faktycznie potrafimy rozwiązać wszystkie problemy. Jeśli nie opanujemy podstawowych umiejętności współżycia społecznego, wiara nie zagwarantuje sukcesu. Zawsze jednak przysługuje nam prawo do dalszych poszukiwań i wyboru drogi, która okaże się dla nas najlepsza i która innym nie wyrządzi szkody. Katarzyna Kowalewska

Łowca gwiazd

Mariusz Kwiatkowski

Łowca Gwiazd to powieść obyczajowa, której akcja rozgrywa się w czasach odzyskania przez Polskę niepodległości. Polska rodzina ucieka przed rosyjskimi prześladowaniami i osiedla się w miejscu, które przez wiele lat, aż do wybuchu drugiej wojny światowej, będzie jej małą ojczyzną. Autor wykorzystał w swoim utworze losy bliskich , zamieszkujących niegdyś w Grodnie, potem skazanych na tułaczkę i pozostawienie wszystkiego, co niegdyś było im bliskie. Pragnął też, aby jego dzieło można było porównać do fotografii, która na moment zatrzymuje czas. To również opowieść o trudnej wspólnocie Polaków i Żydów i ludziach tworzących dobro, ale także tworzących zło.

Kryzysowy plan życiowy

Monika Hołyk-Arora

Elżbieta Svensson z nutą ironii, sarkazmu, ale też ciętego dowcipu zaprawionego szczerością silniejszą niż poprawność polityczna, opowiada swoją historię, zwracając się bezpośrednio do kobiet – czytelniczek. Wszystko zaczęło się od internetowego portalu plotkarskiego i artykułu dotyczącego jednej z polskich celebrytek. Z pozoru niewinne stwierdzenie zawarte w tekście stało się dla Elżbiety punktem wyjścia i czynnikiem zmuszającym ją do rewizji całego swojego życia oraz małżeństwa. Czy uda się jej odnaleźć zagubioną radość, pewność siebie i życie? Odpowiedź znajduje się na kartach powieści „Kryzysowy plan życiowy”.

Księżycowe baśnie

Karolina Ciernicka

To, co czasami Widzimy oczami, Jest tylko cudów odbiciem... Ażeby umieć Tę prawdę zrozumieć Potrzebne - całe życie. Świat ożywiają Ragany trzy, By go nie zniszczył Elkarsław zły, A Księżyc radzi, kiedy Słonko zaśnie I opowiada swe baśnie...  Karolina Ciernicka, urodzona w Raciborzu w rodzinie inteligenckiej 16 maja 1970 roku. W latach 1989-1994 studiowała historię w Katowicach na UŚ-iu, po czym rozpoczęła pracę w I LO w Bytomiu jako nauczyciel historii i wiedzy o społeczeństwie. Pracuje tam do dzisiaj. Mieszka w Będzinie. W 2002, po studiach podyplomowych na UŚ-iu, w tej samej szkole licealnej rozpoczęła także pracę jako nauczyciel informatyki. W 2012 roku skończyła studia podyplomowe z biologii w Wyższej Szkole Planowania Strategicznego.

Dzieci Marcela

Waldemar Maziński

Pouczająca bajka dla dzieci według tekstu Waldemara Mazińskiego o tym jak bardzo ważna jest rodzina, a pieniądze to rzecz nabyta.

Nikt nie jest dobry

Eliza Zofia Janiszek

Niektóre istoty rodzą się złe. Inne z powodzeniem nadrabiają gorliwością brak wrodzonego talentu. Tamtego grudniowego dnia 1944 roku, dwa lata po fatalnym w skutkach spotkaniu z oficerem SS Karlem Krugerem, Markus nie miał już wątpliwości, że śmiertelnicy potrafią być równie bezwzględni i drapieżni jak jego ród - potomkowie upadłego anioła. Czy jednak cudze zbrodnie mogą usprawiedliwiać własne? Teraz, kiedy wrogowie nie żyją od prawie 70 lat, a poczucie winy nie pozwala zaznać spokoju, czas na rozliczenie się z samym sobą. Wyrok może być tylko jeden. Ale przedtem trzeba załatwić kilka ważnych rodzinnych spraw. I spłacić pewien stary dług.   Trudno wyobrazić sobie postać historyczną mniej kojarzącą się z fascynacją baśniami i skłonnością do fantazjowania, niż Adolf Hitler, a jednak to właśnie on wypowiedział kiedyś następujące słowa: „Legend nie można stworzyć z niczego, nie mogą być tylko przypadkowym zmyśleniem. Nie ma niczego, co nie pozwalałoby nam przypuszczać – a w moim przekonaniu byłoby to nawet w naszym interesie – że mitologia odzwierciedla świat, który istniał, o którym ludzkość zachowała niejasne wspomnienia”[1]. Jeszcze poważniej traktował legendy najbardziej oddany współpracownik przywódcy III Rzeszy – Heinrich Himmler. Szef SS interesował się zjawiskami nadprzyrodzonymi i chętnie skupiał wokół siebie osoby uchodzące za jasnowidzów bądź mistyków, powierzając im wysokie stanowiska w swojej organizacji. Pracownicy instytutu naukowego działającego pod jego patronatem – przy okazji gromadzenia mniej lub bardziej naciąganych dowodów wyższości rasy aryjskiej i tworzenia podwalin nowej religii, mającej zastąpić znienawidzone przez nazistów chrześcijaństwo – zbierali informacje na temat rytuałów magicznych oraz szamanów i czarownic z odległych zakątków świata, takich jak Tybet czy Karelia. Poszukiwali także śladów dawnych skandynawskich bóstw, uważanych przez Himmlera za realnie istniejące istoty, przedstawicieli starożytnej cywilizacji, których wiedza mogłaby przyczynić się do zwycięstwa III Rzeszy. Na pozór niełatwo pogodzić wiarę w legendy z wizerunkiem polityków stojących na czele dwudziestowiecznego totalitarnego mocarstwa, wraz z całą jego technologiczną i militarną potęgą. Jednak tego typu przekonania nie dziwią u osób gotowych na wszystko, na każdą zbrodnię i szaleństwo, byle tylko zrealizować swój plan – pod względem skali i beznamiętnego okrucieństwa wykraczający zarówno poza wyczyny złowrogich postaci z dawnych sag, jak i czarnych charakterów współczesnej popkultury. Trudno zaprzeczyć, że kataklizm, rozpętany przez nazistowskich przywódców był autentycznym piekłem, chociaż – z tego, co wiadomo – do jego stworzenia nie przyłożył ręki żaden bóg ani demon. [1] cyt. za: Heather Pringle, Plan rasy panów. Instytut naukowy Himmlera a Holocaust; Zysk i S–ka Wydawnictwo, Poznań 2009   Patronat medialny: TwojaKultura.pl Eliza Zofia Janiszek Urodziłam się i mieszkam w Warszawie - czasem urzekającej, zwykle irytującej, ale zawsze, mimo wszystko, kochanej. Lubię heavy metal, muzykę organową, operę, tzw. „męską” literaturę, polską fantasy i filmy Romana Polańskiego. W życiu zajmowałam się wieloma rzeczami, ale zwykle miały - i mają - jakiś związek z pisaniem i kreatywnym myśleniem. Pomysł powieści „Nikt nie jest dobry” narodził się jakiś czas temu podczas gromadzenia materiałów do pracy magisterskiej o motywie szatana w twórczości Juliusza Słowackiego, chociaż całkiem możliwe, że stało się to wiele lat wcześniej, kiedy jako dziecko słuchałam opowieści moich dziadków o ich przeżyciach z czasów wojny, przeplatanych baśniami braci Grimm i historiami z Biblii.

Wzgórza Anturium

Alexandra Sailin

Czy nie zastanawiało Cię czasem, co Wiatr mówi co Ciebie? Szepnął mi On na uszko o czymś zaczarowanym. O czymś, co zapisałam potem na dnie swego serca – tym sercem jest baśń, którą właśnie masz na kompie. Najciekawsze było to, że przysłuchiwał się temu pewien maleńki królik. Który gdy tylko skończyłam pisać, rozpłynął się …jak DUCH!!! Tylko dla Ciebie zamieszczam cząstkę swego serduszka: …”Przystań choć na chwilę, mój Przyjacielu, przy Mnie i zapamiętaj to wszystko w swoim sercu. Niech jak echo odbiję się to kiedyś w twej pamięci. Jeśli czasem poczujesz się samotny i opuszczony, wspomnij to wszystko, co się wydarzyło i wydobądź wspomnienia ze swego wnętrza, a od razu poprawi Ci się humor i uśmiechniesz się. Miło jest wyobrazić sobie coś, gdzie się wcześniej było i jakby na jawie znów przechadzać się leśnymi drużkami. Czy czujesz ten zapach leśnych igiełek, jaki otacza Cię wokół, jak szum oceanu albo czy widzisz te zielone listki, które wirując spadają Ci na nos, jakby chciały Cię pocałować? Czy pamiętasz tę wesołą piosenkę, jaką modrzewie i platany zaśpiewały na Twoją cześć, kiedy tylko zobaczyły Cię przychodzącego z oddali, aby wyrazić swoją radość, że przyszedłeś je odwiedzić? Albo czy przypominasz sobie, jak brązowe grzyby ukłoniły się przed Tobą, aby wyrazić swój najgłębszy szacunek, jaki żywią do Ciebie? Czyż nie jest Ci przyjemnie? I ja również przyłączam się do Twoich wspomnień. I tak cząstka Ciebie staje się cząstką mnie, dzięki czemu mogę Cię lepiej zrozumieć i pojąć te wszystkie sekrety, jakie od dawna chowałeś przede mną. Teraz możesz bez przeszkód podać mi rękę, a razem podążymy w stronę tych wielkich przygód i dalekiej nieznanej”… ( Uwaga!!! Królik patrzy..!!!)

Niebywała okazja

Martin Cross

O czym myśli kobieta, widząc przystojnego mężczyznę? Co rodzi się w głowie mężczyzny, gdy na jego drodze pojawi się atrakcyjna kobieta? To samo zdarzenie w oczach dwojga ludzi. Odmienne przemyślenia, rozbieżne oczekiwania, inna interpretacja sytuacji, a przede wszystkim zupełnie przeciwstawne cele. Tylko różnice, a jednak coś ich połączyło. Dwa opowiadania, które prawdopodobnie zbulwersują Czytelnika, może nawet zszokują, ale na pewno pozostaną w pamięci.