Bezprawie

Anton Czechow

  “Bezprawie” to opowiadanie Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich.   „Odbywając zwykły spacer wieczorny, asesor kolegjalny Migujew zatrzymał się przy słupie telegraficznym i ciężko westchnął. Tydzień temu, kiedy wracał do domu z przechadzki, dogoniła go na tem samem miejscu jego była służąca Jagna i syknęła z wściekłością:  — Poczekaj-mi! Już ja ci takiego stołka podstawię, że będziesz wiedział, jak uczciwe dziewczyny hańbić! I dziecko ci podrzucę, i do sądu pójdę, i żonie wszystko powiem...   I zażądała od niego, żeby złożył w banku na jej imię pięć tysięcy rubli. Migujew przypomniał to sobie, westchnął i raz jeszcze ze szczerą skruchą wyrzucał sobie chwilę zapomnienia, która mu przysporzyła tyle kłopotów i cierpień. ”   Fragmenty z książki: Anton Czechow. „BEZPRAWIE”

The Inca of Perusalem

George Bernard Shaw

“The Inca of Perusalem” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   The Inca of Perusalem is a comic one-act play written during World War I by George Bernard Shaw. The plot appears at first to be a fairy-tale like story about a fantastical "Inca", but it eventually becomes obvious that the Inca is Kaiser Wilhelm II of Germany.  

Prokurator Alicja Horn

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

„Prokurator Alicja Horn„ to powieść autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Polskiego pisarza i scenarzysty, znanego przede wszystkim jako twórca „Kariery Nikodema Dyzmy” oraz „Znachora”. Akcja toczy się w Warszawie w latach trzydziestych XX wieku. Bohater powieści, Jan Winkler, parę lat wcześniej wyjechał z Polski, ścigany przez wymiar sprawiedliwości. Teraz, jako obywatel USA, wraca do Warszawy. Wplątuje się liczne ciemne interesy oraz romanse.

Rozbitki

Juliusz Verne

“Rozbitki” to powieść Juliusza Verne’a, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   Ogólnym tematem powieści jest rozwój autonomicznej społeczności ludzkiej, nie podlegającej żadnej władzy. Powieść opowiada historię tajemniczego człowieka imieniem Kaw-dier który mieszkał na ziemiach w owym czasie nietkniętej jeszcze przez cywilizację i nie należącej do żadnego państwa. Pewnej nocy w 1891 w pobliżu wyspy Hoste rozbija się statek Jonathan, z liczną grupą osadników na pokładzie, płynących w kierunku Afryki. Kaw-Dier spieszy na ratunek i pomaga im wydostać się na brzeg, a potem w założeniu na wyspie kolonii; nie chce jednak nad nimi panować lub ich w jakikolwiek inny sposób kontrolować. Gdy jednak nowa kolonia staje się polem walki o władzę, Kaw-Dier jest zmuszony do czasowego zawieszenia swych anarchistycznych zasad. Staje na czele krzywdzonych osadników.  

Babunia

Eliza Orzeszkowa

"Babunia" to nowela jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Babunia" to piękna nowela Elizy Orzeszkowej opowiadająca o babci, która zamieszkała ze swoim synem, synową oraz wnukami. Na starość kobieta stała się nieśmiała i zaczęła schodzić wszystkim z drogi. Jej synowa jest w stosunku do niej oschła i zabrania jej opiekować się wnukami. Tytułowa bohaterka ma najbliższą relację ze swoim wnukiem Tadziem, który jako jedyny szczerze odwzajemnia jej miłość. Jednego dnia, gdy syn Babuni znajduje stary zegar, ukazuje się jej zmarły mąż proszący tytułową bohaterkę, aby z nim poszła.

Zwolon

Cyprian Kamil Norwid

“Zwolon” to utwór Cypriana Kamila Norwida, polskiego poety, prozaika i dramatopisarza. Często jest on uznawany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych.   “Zwolon” jest to jedna z mniej znanych sztuk teatralnych Norwida, jest ona świadectwem przemyśleń i przeżyć autora. Sztuka ta była wyjątkowo nowatorska pod względem kompozycji. Jest to bowiem szkic dramatyczny, który swoją strukturą mocno ogranicza akcję, dzięki temu dając wyjątkową jak na tamte czasy wolność pod względem realizacyjnym.  

Getting Married

George Bernard Shaw

“Getting Married” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Getting Married is a play by George Bernard Shaw. First performed in 1908, it features a cast of family members who gather together for a marriage. The play analyses and satirises the status of marriage in Shaw's day, with a particular focus on the necessity of liberalising divorce laws.  

Nowele

Maria Konopnicka

“Nowele” to zbiór ośmiu nowel Marii Konopnickiej, poetki i nowelistki okresu realizmu. Jest ona uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich pisarek.   W skład tego zbioru wchodzą takie utwory jak: Panna Florentyna, Ze szkoły, Z włamaniem czy Obrazki więzienne.