Pokusa Harringaya

Herbert George Wells

„Pokusa Harringaya” to opowiadanie autorstwa Herberta George’a Wellsa, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   “Podszedł do okna i opuścił częściowo storę z błękitnego płótna, opadającego do ziemi. Wziął paletę, pędzle i stanąwszy przed obrazem, zaznaczył kąciki ust; poczem całą uwagę skupił na źrenicy oka; następnie zauważył, że broda zupełnie była nie odpowiednią dla Żarliwości.  Wkrótce odłożył pędzel i paletę. Zapaliwszy cygaretkę, cofnął się, by lepiej ocenić postęp swej pracy.  — Niech mię powieszą, jeżeli ten portret nie urąga mi — zauważył, — widocznie drwi sobie ze mnie!  Wyraz twarzy zapewne się ożywił, ale bynajmniej nie w tym duchu, w jakim artysta pragnął. Niepodobna było się mylić. Uśmiech szyderczy był widoczny.”   Fragmenty z książki: Herbert George Wells. „POKUSA HARRINGAYA”  

Ostatni Mohikanin

James Fenimore Cooper

“Ostatni Mohikanin” to powieść Jamesa Fenimore’a Coopera, amerykańskiego powieściopisarz, jednego z najwybitniejszych twórców powieści rozgrywających się na dzikim zachodzie.   Po poddaniu fortu bronionego przez Brytyjczyków i amerykańskich osadników, dochodzi do masakry jego obrońców przez sprzymierzonych z Francuzami Huronów. Sokole Oko wraz ze swoimi indiańskimi przyjaciółmi – Mohikanami Chingachgookiem i jego synem Unkasem – postanawiają uratować córki angielskiego dowódcy.  

Zbrodnia i kara

Fiodor Dostojewski

"Zbrodnia i kara" to jedna z najsłynniejszych powieść Fiodora Dostojewskiego, uważana za przykład wybitnej nowoczesnej powieści psychologicznej.  Tematem powieści są losy byłego studenta, Rodiona Raskolnikowa, który postanawia zamordować i obrabować starą lichwiarkę. Jest przekonany, że jako jednostka wybitna ma prawo zabijać, gdyż geniusz usprawiedliwia wszystkie zbrodnie na „zwykłych” ludziach. Morderstwo ma stać się rodzajem sprawdzianu jego odwagi. Choć jednocześnie bezpośrednią pobudką tego czynu jest zła sytuacja finansowa Raskolnikowa Dostojewski stworzył w tym dziele nowy typ prozy psychologicznej oraz jedną z najwspanialszych powieści kryminalnych wszech czasów.  

Maja Liza

Selma Lagerlöf

“Maja Liza” to powieść Selmy Lagerlöf, szwedzkiej pisarki, laureatki Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   W Boże Narodzenie 1800 roku biedna dziewczynka Nora, wraz z matką i młodszym bratem idą do bogatego krewnego, aby udać się na przyjęcie bożonarodzeniowe. Na przyjęciu, żona miejscowego pastora interesuje się dziewczynką i zabiera ją do pracy na plebanii Lövdala. Zostanie służką Maji Lisy, pasierbicy pastora. Tam odkrywa ciemne i przerażające sekrety rodziny.  

Wicehrabia de Bragelonne

Aleksander Dumas (ojciec)

“Wicehrabia de Bragelonne” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   “Wicehrabia de Bragelonne” to trzecia część trylogii opowiadającej historię czterech przyjaciół: Atosa, Portosa, Aramisa i d’Artagnana. Poprzednie części to „Trzej muszkieterowie” i „Dwadzieścia lat później”.  

Pellucidar

Edgar Rice Burroughs

“Pellucidar“ is a novel by Edgar Rice Burroughs, an American fiction writer, who created such great characters as Tarzan and John Carter of Mars.   Pellucidar is a fantasy novel, the second in his series about the fictional "hollow earth" land of Pellucidar. The stories initially involve the adventures of mining heir David Innes and his inventor friend Abner Perry after they use an "iron mole" to burrow 500 miles into the Earth's crust. Later protagonists include indigenous caveman Tanar and additional visitors from the surface world, notably Tarzan, Jason Gridley, and Frederich Wilhelm Eric von Mendeldorf und von Horst.  

Fermenty

Władysław Reymont

„Fermenty„ to powieść Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   „Fermenty” opisują dalsze losy Janki Orłowskiej, kobiety marzącej o karierze aktorskiej, bohaterki słynnej powieści Reymonta „Komediantka”.  

Bezbronna istota

Anton Czechow

  “Bezbronna istota” to opowiadanie Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich.   „Kistunow znowu zwrócił się do Szczukinej i począł jej tłumaczyć, jaka jest różnica między wydziałem wojskowo-lekarskim a prywatnym bankiem. Słuchała uważnie, potakiwała głową, wkońcu zaś rzekła:   — Tak, tak, tak… rozumiem, proszę pana. W takim razie niech Ekscelencja każe mi wydać chociażby piętnaście rubli. Gotowa jestem wziąć nie wszystko odrazu…   — Uf… — odetchnął ciężko Kistunow, odrzuciwszy głowę wtył. — Nie można pani wbić w głowę tego, co mówię! Niechże pani zrozumie nareszcie, że zwracać się do nas z taką prośbą, jest to to samo, co naprzykład, składać podanie o rozwód w aptece albo w mennicy. Pani nie dopłacili, tak, to prawda, ale nas to obchodzi! ”   Fragmenty z książki: Anton Czechow. „BEZBRONNA ISTOTA”