Tajemnica długiego i krótkiego życia

Bogusław Adamowicz

Tajemnica długiego i krótkiego życia to zbiór ośmiu opowiadań noszących tytuły: Dzieje Niewiadomego Doży, Potworek, Bajka o bajce, Zegarmistrz, Tryumf śmierci, Tajemnica długiego i krótkiego życia, Wesoły marszałek i Pogańska ofiara autorstwa zapomnianego dziś pisarza i poety Bogusława Adamowicza (1870-1944), zafascynowanego twórczością amerykańskiego mistrza opowieści grozy, jakim był Edgar Allan Poe. Opowiadania Adamowicza można ulokować na pograniczu baśni i horroru, okraszonych odrobiną historii i erotyki. Utwory Adamowicza pełne wieloznaczności nie ma prawd oczywistych, jest za to wieloznaczność i metafizyczność. Dzięki temu niektóre z nich są aktualne także i dziś.

Zaręczyny Jana Bełzkiego

Józef Weyssenhoff

Ze wstępu: Oczekując czegoś bardzo, człowiek zawczasu wystawia sobie sceny i całe dni przyszłego życia, a gdy te przyjdą, zastają go jednak nieprzygotowanym. Rzeczywistość przynosi w ubocznych szczegółach, w godzinie dnia, w chwilowym nastroju nerwów coś nieobliczalnego, co zadziwia. Ból jeszcze czasem gorzej boli, niż się zapowiadał, a ziszczona pomyślność wydaje się bledszą od przeczutej. Dopiero gdy ustąpi wahanie między wymarzonym obrazem, a rzeczywistym, kiedy upragniony fakt zaczyna już uciekać w poetyczną mgłę chwil dobrych minionych, wtedy wrażenie istotne, oczyszczone z mniej pięknych lub niepotrzebnych szczegółów, ogromnieje w sercu uspokojonym i rozpamiętującym. Ta druga fala szczęścia, jeżeli nie jest mocniejsza, to czyściej rozkoszna, niż pierwsza. Zawsze lubiłem przyglądać się świeżo ubiegłym kolejom mego życia dlatego też piszę dziennik. A dzisiaj, kiedy mam zapisać taki epokowy wypadek, jak własne zaręczyny, kiedy pomyślę, że ta niepochwytna kobieta powiedziała mi poważnie i szczerze, że mnie kocha i przystaje na nasz związek, to jeszcze się pytam, czy to nie sen. Jednak od paru dni trwa to niesłychane szczęście i zaczyna mi się już mieścić w sercu. Ale nie wszystko jest tak, jak sobie wymarzymy niestety...

Kronika Sarmacji Europejskiej. Księga Trzecia. Część I, II i III. Księga Czwarta. Część I, II i III

Alexander Hrabia Gwagnin

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Alessandro Guagnini (w Polsce znany jako Aleksander Gwagnin, ur. 1534 w Weronie, zm. 1614 w Krakowie) polski historyk, żołnierz i dziejopis pochodzenia włoskiego. Urodził się we włoskiej zubożałej rodzinie szlacheckiej. Od 1561 uczestniczył w północnej wojnie siedmioletniej. Walczył również w polskim wojsku. W 1571 otrzymał indygenat polski z herbem własnym Gwagnin. Pod jego komendą służył Maciej Stryjkowski. Gwagnin jest autorem Sarmatiae Europeae descriptio z 1578 roku (Kronika Sarmacji europejskiej przetłumaczona w 1611 przez Paszkowskiego). Praca ta stała się popularna w Europie; została wznowiona w 1581. Dzieło Sarmatiae Europeae descriptio, które zostało wydane pod nazwiskiem Guagniniego, Stryjkowski wymienił jako własne w napisanej przez siebie Kronice Polskiej, Litewskiej, Żmudzkiej... Kwestia autorstwa pozostaje nie do końca wyjaśniona. (za Wikipedią). Dzieło Gwagnina o Sarmacji jest szczególnie cenne dla współczesnych badaczy pradziejów naszego narodu, ale także dla tych, którzy się nimi pasjonują z różnych przyczyn patriotycznych czy religijnych.

Przykładne dziewczątka. Les Petites Filles modles

Sophie De Ségur

Hrabina de Segur zajęła się literaturą w wieku 57 lat i napisała łącznie dwa i pół tuzina książek. Książki tej autorki skierowana są przede wszystkim do małych dzieci, ale zawierają wiele okrutnych i tragicznych epizodów, które skłoniły niektórych badaczy do porównania hrabiny de Segur z markizem de Sade. Tymczasem sama pisarka uważała, że jej dzieła nie są wcale fikcją, ale książkami, które miały cel wychowawczy. Powieść opowiada historię szczęśliwej i spełnionej rodziny. Matka rodziny to Madame de Fleurville. Od sześciu lat jest wdową i wychowuje dwie córki, Camille i Madeleine. Pewnego dnia na skraju muru otaczającego zamek przewrócił się powóz z dwoma osobami. To Madame de Rosbourg i jej małe dziecko Marguerite. Nie mają one żadnych wiadomości od ojca, który jest kapitanem fregaty, która niedawno zaginęła na Atlantyku. Poprzez różne przygody dziewczęta uczą się odróżniać dobro od zła, zwłaszcza panienka de Rosbourg, najmłodsza, żywa i najbardziej szczera z całej grupy. Choć pełna dobrych intencji, wciąż ma przed sobą długą drogę, by zrównać się z Camille i Madeleine, przedstawianymi jako modele prawości i godności. W dalszej części książki pojawia się nowa postać o wyglądzie potwora: Fédora Fichini. Została macochą Sophie przez małżeństwo. Względem Sophie jest niezwykle okrutna, nie przestając jej chłostać, pozbawiać jedzenia i siniaczyć. W polskim przekładzie imiona dziewczynek zostały przetłumaczone z francuskiego. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et français.

Andrzej Sarwa - dorobek i osiągnięcia w 40. rocznicę pracy twórczej

Małgorzata Ogorzałek

Andrzej Sarwa - dorobek i osiągnięcia w 40. rocznicę pracy twórczej. Książka zawiera: Wstęp - Andrzej Sarwa jeszcze nie napisał ostatniej książki. Ogólne informacje o autorze. Zainteresowania twórcze. Dorobek wydawniczy wg danych Biblioteki Narodowej. Nagrody. Wyróżnienia. Książki o Andrzeju Sarwie. Wykaz wyższych uczelni oraz instytutów badawczych. Wykaz publikacji, z których korzystali wykładowcy i studenci. Publikacje wykorzystywane jako literatura przedmiotu na uczelniach wyższych. Księgi liturgiczne. Odwołania do literatury autorstwa Andrzeja Sarwy w pracach naukowychKsiążki i artykuły naukowe i popularnonaukowe. Historia, religioznawstwo, teologia. Biologia. Encyklopedie, leksykony, słowniki, bibliografie. Twórczość pisarska. Zestawienie wydawnictw, które publikowały książki Andrzeja Sarwy. Zestawienie publikacji Andrzeja Sarwy od 1975 r. do 2013 r. Publikacje samodzielne. Literatura piękna: poezja i proza. Religioznawstwo i teologia. Literatura popularna. Leksykony, poradniki. Przewodniki. Przekłady. Na języki obce. Z języków obcych. Publikacje niesamodzielne. Publikacje we współautorstwie. Publikacje w antologiach i wydawnictwach zbiorowych. Wstępy i posłowia. Katalogi wystaw. Publikacje w formie elektronicznej. Publikacje autorstwa Andrzeja Sarwy w czasopismach i gazetach. Słuchowiska i audycje radiowe. Publikacje na portalach internetowych. Fotografie.

Car widmo. Powieść z czasów zasiadania a przecie nie siedzenia Władysława, syna Zygmuntowego, na tronie Rurykowym

Wiktor Gomulicki

Car widmo. Powieść z czasów zasiadania a przecie nie siedzenia Władysława, syna Zygmuntowego, na tronie Rurykowym to piękna historyczna powieść przygodowa z czasów świetności Polski, a czasów Wielkiej Smuty i niepokojów w Rosji, opowiadająca o tym jak Polacy zdobywali moskiewski Kreml, jak sandomierzanka Maryna Mniszchówna została carycą rosyjską u boku Dymitra Samozwańca, a król Władysław carem moskiewskim po pokonaniu Wasyla Szujskiego. Powieść czyta się jednym tchem przenosi nas ona w egzotyczny a niekiedy wręcz na poły baśniowy świat dawnej Rosji, w czas wojen, bitew, potyczek, dzielnych rycerzy, bojarów i kozaków, ukrytych skarbów carów i monastyrów, władzy, intryg, spisków, ale też o dzielności i szlachetności.

Król Piast. Michał książę Wiśniowiecki

Józef Ignacy Kraszewski

W powieści "Król Piast. Michał książę Wiśniowiecki" Józef Ignacy Kraszewski przenosi czytelników w burzliwe czasy XVII-wiecznej Polski, gdy po abdykacji Jana Kazimierza rozpoczyna się walka o tron. W centrum wydarzeń staje niespodziewany wybór Michała Korybuta Wiśniowieckiego na króla, dokonanego pod presją szlachty, pragnącej polskiego monarchy. Michał, syn słynnego Jeremiego Wiśniowieckiego, zostaje rzucony w wir politycznych intryg i konfliktów, które rozdzierają kraj. Powieść ukazuje wewnętrzne rozdarcie młodego króla, który, choć pobożny i łagodny, zmaga się z przeciwnościami zarówno na arenie międzynarodowej, gdzie grozi inwazja Turcji, jak i wewnątrz kraju, gdzie część magnaterii nie może zaakceptować jego panowania. Sytuację Michała pogarsza małżeństwo z Eleonorą Habsburżanką, która otwarcie go nie szanuje i upokarza. Kraszewski maluje postać Wiśniowieckiego jako władcy zbyt słabego, by sprostać ogromnym wyzwaniom, które stanęły przed Rzeczpospolitą w tym trudnym okresie. To historia o politycznych zawirowaniach, osobistym dramacie i walce o przetrwanie w obliczu nieprzyjaznych sił.

Czterdziestu pięciu

Aleksander Dumas (ojciec)

"Czterdziestu pięciu" (fr. Les Quarante-cinq) to fascynująca powieść historyczna autorstwa Alexandre'a Dumasa, napisana we współpracy z Augustem Maquetem w latach 1847-1848. Jest to trzecia i ostatnia część trylogii Valois, zamykająca wątki z powieści "Królowa Margot" i "Pani de Monsoreau", ponownie wprowadzając postać Chicota Błazna. Akcja rozgrywa się w latach 1585-1586, w trakcie francuskich wojen religijnych. Diana de Meridor, zdeterminowana zemścić się na księciu Andegawenii za zdradę Bussy'ego d'Amboise, jest jednym z centralnych wątków tej opowieści. Historia przedstawia również grupę czterdziestu pięciu szlachciców zwerbowanych przez Jeana Louisa de Nogaret de La Valette, księcia Epernon, aby chronić króla Henryka III w czasie wojny trzech Henryków. Dumas wplata w fabułę liczne wydarzenia historyczne, takie jak zdobycie Cahors przez Henryka z Nawarry czy atak na Antwerpię, chociaż czasami zmienia ich chronologię dla dramaturgii. Rozpoczynając trzynaście lat po masakrze w dniu św. Bartłomieja i dziesięć lat po wstąpieniu Henryka III na tron, powieść ukazuje króla w jego wysiłkach na rzecz uspokojenia politycznych i religijnych intryg dzielących królestwo. Wplecione są również losy historycznych postaci, jak Wilhelm Milczący czy książę Andegawenii, choć ich losy zostały sfabularyzowane dla potrzeb narracji. "Czterdziestu pięciu" to opowieść o lojalności, intrygach i nieustępliwej walce o władzę, która trzyma czytelnika w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.