Boży szaleńcy

Wincenty Łaszewski

Widzieli więcej, potrafili obcować z duszami czyśćcowymi, rozmawiać z samym Bogiem, wkradać się za zasłony Nieba, gdzie nie zaglądał nikt. Słyszeli głosy, których nikt nie słyszy. Widzieli wspaniałości Zbawienia nieznane innym. Przeżywali ekstazy, dysponowali darem bilokacji i unoszenia się nad ziemią. Byli sekretarzami Bożego Miłosierdzia i heroldami Chrystusa Króla. Albo po prostu nauczycielami ciszy, ukrycia i cichej wierności. Wizje, których wielu z nich doświadczyło, podtrzymywały Polaków na duchu w czasach upadku Rzeczypospolitej. Kapłani, siostry zakonne, osoby świeckie. Mistycy. Z Polski rodem. Każdy z nich zaskakuje i zdumiewa W książce znajdziemy nie tylko świętych i osoby dopiero wędrujące na ołtarze, ale i postaci zapomniane i dla wielu kontrowersyjne za życia. Są wśród nich także tacy, którzy dali o sobie znać dopiero po śmierci i zasłynęli spektakularnymi cudami. Pozostawili po sobie notatki i dzienniczki duchowe. Wincenty Łaszewski przedstawia tych, którzy mieli największy wpływ na dzieje Polski i losy świata. Cichych i tajnych współpracowników Pana Boga. Mistyków, którzy zmienili bieg historii. Którzy wciąż ją zmieniają.

Historia Objawień Maryjnych Tom 1

Wincenty Łaszewski

Pierwszy tom nowej trzytomowej edycji zweryfikowanej przez Autora i uzupełnionej po latach bazującej na bestsellerowej książce Świat Maryjnych Objawień. Pierwszy tom otwiera objawienie Matki Bożej del Pilar z Saragossy z roku 40, a zamyka opowieść o Pani ze Zwierciadła objawienie Najświętszej Maryi Panny, Wychowawczyni z Vallecorsy 1821 roku. W tym tomie czytelnik znajdzie ponad 30 najsłynniejszych objawień, m. in. Matkę Boża Śnieżną (Rzym 352 rok), Matkę Bożą Szkaplerzną z Cambridge (1251 rok), Objawienia z Guadalupe (1531 r.) oraz maryjną cudowną interwencję w czasie bitwy pod Lepanto (1571 roku). W nowej edycji specjalnej Autor przedstawił także nieujęte we wcześniejszych wydaniach dodatkowe objawienia: * Madonna z kluczami, Poitiers, 1202. Objawienie z czasów okupacji Francji przez Anglików, w którym Maryja schowała klucze do bram miejskich Poitiers, aby zdrajca nie mógł wydać ich wrogom * Wokół misji Królestwa Maryi, Neapol, 1608, Objawienia Maryjne jezuity o. Giulia Mancinellego i wiele objawień pełnych światła, które miałymiejsce w XVII wieku w Polsce. Widzenia wyraźnie wskazywały, że Matka Boża pomaga narodowi polskiemu w podjęciu ważnej misji. * Matka Boża Zastępująca nas przed Synem, Leżajsk, 1560. Tajemnicze i mało znane objawienia na skraju dawnej Puszczy Sandomierskiej, po których w Leżajsku wystawiono kościół pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. * Pani ze Zwierciadła, 1821. Maria de Mattias, przeglądając się w lustrze, zobaczyła w nim Maryję, która kazała jej pójść za sobą i Ją naśladować. Pod wpływem tego przeżycia Maria zakłada zgromadzenie Adoratorek Krwi Chrystusa, apostołujące do dziś na wszystkich kontynentach. Prywatne objawienia mogą mieć charakter proroczy i być cenną pomocą w lepszym zrozumieniu i życiu Ewangelią w określonym czasie.- Benedykt XVI Verbum Domini (2010)

Najdalsze Kresy Ostatnie polskie lata

Sławomir Koper, Tomasz Stańczyk

Ostatnie siedemdziesiąt lat udowadnia, że Polska może istnieć bez Kresów, ale polska dusza mocno straciła na tej separacji. Po rynkowym sukcesie trylogii; Ostatnich lat polskiego Lwowa, Ostatnich lat polskiego Wilna i Ostatnich lat polskich Kresów oddajemy do Państwa rąk tom poświęcony ośrodkom polskości, które pozostały poza granicami II Rzeczypospolitej. Znajdą tu Państwo egzotykę, wielkie miłości, skandale, celebrytów, a nawet walkę wywiadów. Wielkie boje Korpusu Dowbora Muśnickiego Skandalistka Tamara Łempicka Wojenne przypadki polskich gwiazd. Ewakuacyjne perypetie Stefana Jaracza, Aleksandra Żabczyńskiego i Zuli Pogorzelskiej Strzelanina w pokoju hotelowym w Kijowie. Kochanek bogatej ziemianki zabity. Grażyna Bacewicz woli być Polką niż Litwinką. Kamieniec Podolski niepokonane przedmurze Europy Wybrańcy bogów umierają młodo. Mikołaj Ciurlonis genialny malarz i kompozytor Przewodnik po polskiej Odessie Nina Andrycz. Wielka artystka w bolszewickim Kijowie Wyprawa kijowska Piłsudskiego. Wojsko Polskie wjeżdża do miasta tramwajem. Kresowa Atlantyda. Zagłada polskich dworów ­Znani popularyzatorzy historii Sławomir Koper i Tomasz Stańczyk udowadniają po raz kolejny, że magię miejsc, urodę przyrody, słynną otwartość mieszkańców i legendę Kresów można przełożyć na język zrozumiały dla współczesnego pokolenia.

Wszystkie dzieci Maharadży

Joanna Puchalska

Rok 1942, na świecie toczy się krwawa wojna. W Indiach, w okolicy wsi Balachadi, pojawiają się białe dzieci budzące zdumienie tym, że najchętniej biegają na bosaka, czego nigdy nie zrobiłby żaden mały Anglik. Wygłodzone i w łachmanach, docierały do formującej się na terenie ZSSR Armii Andersa i dzięki temu znalazły się w Indiach. Maharadża Jam Saheb Digvijay Sinhji zaprosił młodych uchodźców, by zamieszkali w specjalnie dla nich wybudowanym osiedlu. Mieli odtąd dach nad głową, zapewnione wyżywienie, ubranie, naukę i opiekę lekarską. W ciągu czterech lat działalności przez osiedle przewinęło się około tysiąca dzieci. Powieść opowiada o tym, jak dzięki hinduskiemu księciu - który stał się ich Bapu, czyli ojcem - wykorzystały szansę odzyskania utraconego dzieciństwa i mogły przeżyć to, co w tym wieku młodzi ludzie przeżywać powinni. Pierwsze przyjaźnie, pierwsze miłości, szkolne wzloty i upadki, przygody na harcerskim szlaku. Jam Saheb Digvijay Sinhji osobiście znał generała Władysława Sikorskiego, jeszcze przed wojną nawiązała się jego przyjaźń z Ignacym Janem Paderewskim, a ulubioną lekturą maharadży byli... Chłopi Reymonta w angielskim tłumaczeniu. Obietnicy, że będzie ojcem dla polskich sierot, dotrzymał w konkretnym wymiarze. Po wojnie, aby uchronić kilkaset dzieci przed przymusową deportacją do komunistycznej Polski, formalnie je adoptował. Dopiero po kilkudziesięciu latach Polska uhonorowała go za tę ogromną pomoc i wielkie serce. Dziś jest patronem znanej warszawskiej szkoły społecznej, od 2012 roku jeden z warszawskich skwerów nosi nazwę Skweru Dobrego Maharadży, a w 2016 roku sejm przyjął uchwałę w sprawie uczczenia jego pamięci.

Kresy północy. Wyprawa do polskich Inflant

Sławomir Koper, Tomasz Stańczyk

Polacy wiedzą mniej o Inflantach niż o Sumatrze i Borneo stwierdził już półtora wieku temu Gustaw Manteuffel. Za dawne Kresy Rzeczypospolitej uważa się dziś wyłącznie tereny Ukrainy, Białorusi i Litwy. Mało kto pamięta, że ziemie dzisiejszej Łotwy dzieliły przez ponad dwa stulecia losy naszego kraju, a wielu jego mieszkańców dobrze zasłużyło się dla polskiej historii i kultury. Wiedza o naszych rodakach w Łatgalii, jak obecnie nazywane są dawne Inflanty polskie, wciąż jest znikoma nad Wisłą. Wyprawa do polskich Inflant nie jest kontynuacją naszego cyklu kresowego, a raczej jego uzupełnieniem. Od serii kresowej różni ją przede wszystkim narracja - to zapis naszych współczesnych podróży, wywiadów i rozmów. Zestawia polskie losy Inflant z dzisiejszą rzeczywistością. Opowiadamy o historii Łatgalii, ale pamiętamy, że do Rzeczypospolitej należała także reszta inflanckich krain. Kurlandia stanowiła lenne księstwo naszego kraju i na jej terenie toczyło się nawet powstanie kościuszkowskie. W Dorpacie (obecnie estońskie Tartu) przez ponad stulecie działał znakomity uniwersytet, który ukończyło wielu wybitnych Polaków. Do burzliwej historii polskich Inflant solennie obiecujemy powrócić w jednym z kolejnych tomów serii kresowej. Z dziejów rodziny Platerów Twierdza nad Dźwiną Zakon Kawalerów Mieczowych Śledź z owocami i kwas chlebowy Stefan Batory w Rydze Katarzyna von Kobro Śladami triumfów husarii Requiem dla polskiej Kurlandii Sprawa seminarium duchownego w Rydze Uniwersytet w Dorpacie Estońskie kulinaria Inflanckie nekropolie

Gwiazdy kina PRL

Sławomir Koper

Kino PRL-u. Możemy się zżymać na papierowe dialogi i natrętną propagandę, ale był to jedyny czas w historii polskiej kinematografii, kiedy zachodni recenzenci czekali na nowe obrazy z Polski. Scenariusze znad Wisły (jak np. Kanał Stawińskiego) podbijały serca włodarzy Hollywoodu, a termin filmowa szkoła polska został wpisany na stałe do światowego słownika popkultury. Polscy reżyserzy zażywali sławy porównywalnej do Antonioniego i Kurosawy, polscy aktorzy stawali się gwiazdami festiwali filmowych. Zostały tylko wspomnienia. Kolaboranci i emigranci Hollyłódź: kuźnia kadr. Sukcesy i ekscesy łódzkiej filmówki Socrealizm w obiektywie kamery Wpuszczani w Kanał: początki legendy szkoły polskiej Zespoły filmowe i kolaudacje. Przywrócić scenę dupnika. Minister Kultury i Sztuki Pola Raksa. Piękne dziewczyny z okładek trafiają na ekran Superprodukcje i kino moralnego niepokoju Kultowe sceny polskiego kina Mistrz Andrzej. Opowieść o Andrzeju Wajdzie. Samotność Małego Rycerza. Tadeusz Łomnicki Bobek. Wszystkie twarze Bogumiła Kobieli Jerzy Skolimowski. Ręce do góry przez dwadzieścia lat Na wieki wieków Kmicic. Daniel Olbrychski Beata Tyszkiewicz. Piękność na wyłączność dla filmu. Sławomir Koper umiejętnie weryfikuje filmowe legendy z prozą życia ich bohaterów. Czerpie pełnymi garściami ze wspomnień, wywiadów i korespondencji tych publikowanych i tych pisanych do szuflady. Wertuje jak sam przyznaje tysiące akt IPN-u, by znaleźć niekiedy szokujące notatki na temat swoich bohaterów. Wielcy artyści, kultowe filmy, anegdoty, ploteczki i małe dramaty. Niezapomniane sceny utrwalone obiektywem kamery i te, których kamera nie zdążyła uwiecznić. Na szczęście dla nas Koper dotarł do nich i opisał.

Okultystyczne korzenie światowej rewolucji. Ezoteryka w służbie postępu

Michał Krajski

Co komunizm ma wspólnego z tradycją ezoteryczną, ze starożytnymi orfikami i gnozą? Sam Karol Marks miał osobiście niewiele wspólnego z orfizmem, ale korzenie idei, które gorliwie wyznawał, sięgają zamierzchłej starożytności. Kiedy z ideologii zdrapiemy pokost propagandy, ze zdziwieniem dokopiemy się do głęboko ezoterycznej natury komunizmu. Do prawdy tak zaskakującej, że zdumiałaby wielu zagorzałych komunistów, wierzących, że wyznają ideologię wolną od wszelkich konotacji religijnych, ideologię opartą na materialistycznych założeniach naukowych, a nie na przesądach. Bo komunizm to w gruncie rzeczy zbiór kilku ezoterycznych dogmatów: - materializm (monizm) i związane z tym zakwestionowanie widzialnej rzeczywistości - przyjęcie dialektyki jako metody myślenia akceptującej absurd (sprzeczność) - odrzucenie własności prywatnej i wszelkiej hierarchii. U podstaw tej teologii stoi zaś przekonanie, że człowiek jest bogiem, najwyższym stworzeniem we wszechświecie, które ma prawo stanowić o tym, co dobre i złe. W praktyce - to ostatnie przekonanie ograniczało się dziwnym trafem do wąskiej grupy nadludzi, którzy rościli sobie prawo do decydowania o życiu i śmierci podległych sobie mas. Głosili oni, a część wierzyła, że zbudują dla bliźnich/braci/towarzyszy idealny świat. Szkoda, że ta wiara, jako głęboko utopijna, ładnie brzmiący przesąd światło ćmiący prowadzi ich zawsze do tragedii, a ich zamierzenia szlachetnych ideowców niezmiennie kończą się zbrodnią.

Tajemne życie autorów książek dla dzieci

Sławomir Koper

Czy autorom książek dla dzieci i młodzieży chcielibyśmy powierzyć wychowanie naszych dzieci? Niewiele wiemy o ich prawdziwym życiu, które często było znacznie bardziej dramatyczne i urozmaicone, niż dzieła, które po sobie pozostawili. A do wzorców wychowawczych często wiele im brakowało. * Kto ty jesteś? Polak mały. Czyżbyś mnie nie rozpoznał? Władysław Bełza * Wszystkiemu winne krasnoludki? Maria Konopnicka * I choćby przyszło tysiąc poetów i każdy nie wiem jak się natężał Julian Tuwim * Ala ma Asa, który wychowa 5 pokoleń Polaków. Marian Falski * (Bez)grzeszne lata. Dlaczego Kornel Makuszyński nie znosił dziatwy szkolnej? * Jan Brzechwa. Czy Akademia Pana Kleksa to jedyna szkoła, której wolno mu być patronem? * Szympans a sprawa polska. Papcio Chmiel. * Jacek, Agatka i wygodne życie. Wanda Chotomska * Wąsaty myśliwy od Zwierzyńca. Michał Sumiński Autorska porcja smakowitych historii dotyczących klasyków literatury dziecięcej i młodzieżowej. Poprzednie tomy Sekretne życie autorów lektur szkolnych i Nieznane losy autorów lektur szkolnych znalazły się na listach bestsellerów. Czy kiedykolwiek trafią do kanonu obowiązującego w szkołach?