Historia cudowna Piotra Schlemihla - Peter Schlemihls wundersame Geschichte

Adalbert von Chamisso

"Ludolf Karl Adelbert von Chamisso to niemiecki poeta, przyrodnik i podróżnik. Był synem francuskiego emigranta. Chociaż francuski był językiem ojczystym Chamisso, udało mu się stworzyć nieśmiertelne dzieła w języku niemieckim. Najbardziej znane są Historia cudowna Piotra Schlemihla (1814) i poemat Das Riesenspielzeug (1831). Pierwsze z arcydzieł, prezentujemy tutaj w wersji dwujęzycznej - polskim przekładzie i niemieckim oryginale. Historia cudowna... to niezwykła, fantastyczna i nieco niesamowita historia człowieka, który sprzedał własny cień. Po wyczerpującej podróży Schlemihl spotyka dziwną postać człowieka w szarym surducie. Oferuje mu on w zamian za jego cień, sakiewkę pełną złota, które nigdy się nie wyczerpuje. Schlemihl zgadza się na ten handel. Wkrótce jednak zdaje sobie sprawę, że to oznacza wykluczenie z ludzkiej społeczności. Ludzie zdają sobie sprawę, że nie ma cienia, i dlatego zarówno się go i boją, i wyśmiewając zen trzymają się z daleka.... Co będzie dalej, dowiesz się czytelniku po przeczytaniu tej książki... Nach einer anstrengenden Seereise lernt Peter Schlemihl den reichen Kaufmann Thomas John kennen, in dessen Garten er einem eigenartigen grauen Herrn begegnet. Dieser bietet ihm, im Tausch gegen seinen Schatten, einen Säckel voller Gold, der nie versiegt. Schlemihl willigt in den Handel ein. Schon bald muss er erkennen, dass dies den Ausschluss aus der menschlichen Gesellschaft bedeutet. Sobald die Menschen merken, dass er keinen Schatten hat, bekommen sie Angst und halten sich von ihm fern oder verspotten ihn. Er reist deshalb über das Gebirge zu einem Badeort und richtet sich dort mit Hilfe seines treuen Dieners Bendel so ein, dass seine Schattenlosigkeit zunächst nicht bemerkt wird. Schließlich verliebt er sich aber in die schöne Mina, und sein Geheimnis wird von seinem zweiten Diener Rascal verraten. Nur wenn er seinen Schatten zurückbekommt, erklärt ihm Minas Vater, darf er Mina heiraten. Da erscheint der graue Mann erneut. Peter Schlemihl fordert seinen Schatten zurück, als sich ihm die wahre Natur des grauen Mannes offenbart: Er ist der Teufel, freilich ein sehr höflicher, der Interessenausgleich fordert: Der Teufel ist nur dann bereit, Schlemihl den Schatten zurückzugeben, wenn dieser ihm dafür seine Seele überlässt. (https://de.wikipedia.org/wiki/Peter_Schlemihls_wundersame_Geschichte)"

Zwierzęta w żywotach świętych Pańskich

Arseniusz Dotzler

REPRINT. Panowanie (rozumne i uczciwe) nad przyrodą, a w szczególności nad zwierzętami, utracone przez grzech pierworodny i zmienione w bunt zwierząt przeciw człowiekowi i strach przed nim, jest karą za to, że człowiek zbuntował się przeciw Bogu. Łagodne obchodzenie się ze zwierzętami jest oznaką szlachetnego charakteru i przynosi nawet nie tylko wieczne, ale nawet i doczesne korzyści, podczas gdy dręczenie zwierząt znieprawia człowieka i mści się na nim nawet docześnie. Oby przykłady w tej książce podane zachęciły do naśladowania cnót świętych i ich łagodności wobec zwierząt!

Archipelag w płomieniach. LArchipel en feu

Juliusz Verne

Archipelag w płomieniach (inna wersja tytułu polskiego przekładu to Archipelag w ogniu) - powieść Juliusza Verne'a z cyklu Niezwykłe podróże. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Archipelag... to powieść historyczna. Akcja rozgrywa się na tle walki między Grekami i Turków na wyspach Morza Egejskiego w 1820 roku. Archipelag w ogniu To punkt zwrotny w twórczości, który Verne podejmuje nową tematykę romans egzotyczny. L'Archipel en feu est un roman historique de Jules Verne, paru en 1884. Le récit se déroule sur fond de lutte entre Grecs et Turcs dans les îles de la mer Égée, dans les années 1820. LArchipel en feu est publié au moment o Jules Verne aborde un tournant dans son inspiration. Aprs le voyage lunaire, le tour du monde sous-marin ou en quatre-vingts jours, quelles autres intrigues technologiques inventer ? Verne se rabat donc sur l'exotisme et le romantisme. (https://fr.wikipedia.org/wiki/L'Archipel_en_feu)

Heidi

Johanna Spyri

Heidi to powieść szwajcarskiej pisarki Johanny Spyri. Powieść należy do najlepiej znanych szwajcarskich dzieł literackich. Była wielokrotnie adaptowana dla potrzeb kina, telewizji (w postaci filmów i seriali, również animowanych) i teatru. Powstała również wersja musicalowa oraz gra komputerowa. Jest to historia kilkuletniej dziewczynki, którą ciotka podrzuca do domu nieznanego dziadka. Dziewczynka zamieszkuje z nim w chacie na alpejskiej hali. [https://pl.wikipedia.org/wiki/Heidi_(powieść)]. A co było dalej, dowiesz się miły czytelniku po przeczytaniu tej pięknej i uroczej książeczki do końca.

Cesarz Tyberiusz

Kazimierz Morawski

Tyberiusz, Tiberius Claudius Nero (ur. 16 listopada 42 p.n.e., zm. 16 marca 37 n.e.) – cesarz rzymski, syn Tyberiusza Klaudiusza i Liwii Druzylli, pasierb i następca Oktawiana Augusta. Oficjalna tytulatura cesarska Tiberius Caesar Augustus. O nim to opowiada w niezwykle barwny, a zarazem interesujący sposób Kazimierz Morawski – polski filolog klasyczny, historyk, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, prezes Polskiej Akademii Umiejętności, kandydat na urząd Prezydenta RP. (za Wikipedią).

Dzieci szczęścia prześliczna i wzruszająca opowieść

Waleria Marrene-Morzkowska

Dzieci szczęścia - prześliczna i wzruszająca opowieść o miłości i szczęśliwej i nieszczęśliwej, o ludzkim losie, o życiu i o śmierci... Tragiczny romans napisany po mistrzowsku przez znakomicie władającą piórem Walerię Marrené-Morzkowską. Wbrew tytułowi, powieść nie kończy się tak cukierkowo, jak by się spodziewał czytelnik. Jak jednak nie zdradzimy. Postawimy tu jednak pytanie: Czy zawsze szczęście musi się mieścić w naszych wyobrażeniach szczęścia, a nieszczęście naprawdę być nieszczęściem? Książkę czyta się jednym tchem i nie sposób się przy niej nudzić. Daje też do myślenia... Zachęcamy nie pożałujecie!

Królewscy synowie. Powieść z czasów Władysława Hermana i Krzywoustego

Józef Ignacy Kraszewski

Książka przedstawia dramatyczną rywalizację między przyrodnimi braćmi, Zbigniewem i Bolesławem, synami księcia Władysława Hermana. Na tle wydarzeń przełomu XI i XII wieku, obserwujemy konflikt o władzę, który rozdziera Polskę. Zbigniew, starszy syn z nieprawego łoża, walczy o swoje miejsce, organizując rebelię przeciwko ojcu i jego doradcom. Ukazany jako postać negatywna, Zbigniew kontrastuje z młodszym bratem Bolesławem, który jest przedstawiony jako idealny władca i rycerz. To opowieść o ambicji, zdradzie i nieuchronnym starciu, które zmieni losy kraju.

Tajemniczy rybak. Le Pilote du Danube

Juliusz Verne

Jules Verne: Tajemniczy rybak. Le Pilote du Danube. Powieść w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Fragment: Oto od kilku miesięcy trapiło te wybrzeża nieustanne rozbójnictwo. Trudno zliczyć napadane folwarki, złupione zamki, okradzione wille, a nawet morderstwa spełnione na mieszkańcach, stawiających opór niepochwytnym złoczyńcom. Sądząc z wielu poszlak, ten szereg zbrodni nie mógł być dziełem pojedynczych zbrodniarzy. Należało przypuszczać istnienie bandy dobrze zorganizowanej i zapewne licznej, oceniając z dokonanych przez nią czynów. Lecz co było dziwne, że banda ta działała tylko w najbliższem sąsiedztwie Dunaju, w odległości dwóch kilometrów od rzeki złoczyńcy nie dawali już znaku życia. Ale same wybrzeża w granicach państwa austrjackiego, węgierskiego, serbskiego czy rumuńskiego, były pustoszone przez bandytów, których nie udawało się nigdy pochwycić na uczynku. Po dokonaniu zbrodni znikali oni aż do nowego napadu, który zdarzał się nieraz o setki kilometrów od poprzedniego. W przerwach między jednem a drugiem przepadały wszelkie ślady zbrodniarzy, jakby się rozpłynęli w powietrzu; ulatniali się razem z łupem, niekiedy bardzo obfitym i ciężkim. / Depuis plusieurs mois, en effet, les rives du Danube étaient désolées par un perpétuel brigandage. On ne comptait plus les fermes dévalisées, les châteaux pillés, les villas cambriolées, les meurtres mme, plusieurs personnes ayant payé de leur vie la résistance quelles tentaient dopposer dinsaisissables malfaiteurs. De toute évidence, une telle série de crimes navait pu tre accomplie par quelques individus isolés. On avait certainement affaire une bande bien organisée, et sans doute fort nombreuse, en juger par ses exploits. Circonstance singulire, cette bande nopérait que dans le voisinage immédiat du Danube. Au del de deux kilomtres de part et dautre du fleuve, jamais un seul crime navait pu lui tre légitimement attribué. Toutefois, le théâtre de ses opérations ne paraissait ainsi limité que dans le sens de la largeur, et les rives autrichiennes, hongroises, serbes ou roumaines étaient pareillement mises sac par ces bandits, quon ne parvenait nulle part prendre sur le fait. Leur coup accompli, ils disparaissaient jusquau prochain crime, commis parfois des centaines de kilomtres du précédent. Dans lintervalle, on ne trouvait deux aucune trace. Ils semblaient stre volatilisés, ainsi que les objets matériels, parfois trs encombrants, qui représentaient leur butin.