Słonie mają dobrą pamięć

Agatha Christie

Królowa kryminału w nowym tłumaczeniu! Podczas jednego ze spotkań z czytelnikami, znaną autorkę kryminałów Ariadnę Oliver, zagaduje nieznajoma kobieta. Sprawa dotyczy prawdziwej tragedii sprzed dwudziestu lat. Zginęli wówczas rodzice chrześnicy pisarki. Ich ciała znaleziono nad urwiskiem, gdzie, według ustaleń policji, popełnili wspólne samobójstwo. Oliver postanawia przyjrzeć się dokładniej okolicznościom tajemniczej śmierci pary. Do pomocy angażuje znanego jej detektywa Herkulesa Poirota. Po latach od tragicznego zdarzenia jedynymi śladami, na których mogą się opierać są zeznaniach słoni", czyli starszych ludzi pamiętających dramatyczne wydarzenia. Dokąd zaprowadzą ich opowieści dawnych znajomych ofiar? Elephants can Remember 1972 Agatha Christie Limited. All rights reserved. AGATHA CHRISTIE, POIROT, the Agatha Christie Signature and the AC Monogram Logo are registered trademarks of Agatha Christie Limited in the UK and elsewhere. All rights reserved. Translation entitled "Słonie mają dobrą pamięć" 2022 SAGA Egmont. All rights reserved.

Trening miłości

D.S. Wojciechowska

Oriana spełniła swoje największe marzenie, którym był olbrzymi sukces jej firmy. Do szczęścia brakowało jej tylko jednego - wymarzonej sylwetki, najlepiej wprost z rozkładówki sportowego magazynu. Zaczyna więc walkę ze swoimi największymi słabościami. I nie będą to słodycze, które wbrew pozorom tak bardzo mocno wielbiła. Ktoś pojawi się w jej życiu. Ktoś, kto zawróci jej w głowie i nie da o sobie zapomnieć. Czy Oriana będzie gotowa zaryzykować i postawić wszystko na jedną kartkę? Czasem drobny krok potrafi wywrócić życie do góry nogami.

Навіщо читати

Шарль Данціг

«Читання не суперечить життю. Воно 2014 саме життя, життя значно серйозніше, не таке жорстоке, не таке фривольне, значно триваліше, більш горде і менш марнославне, досить часто з усіма слабкими сторонами гордості, сором2019язливістю, мовчанням, відступом. В утилітарності світу воно підтримує відстороненість на користь мислення. Читання нічому не служить. Саме тому воно така велика річ. Ми читаємо власне тому, що воно нічому не служить». Поради, прояви ніжності, уїдливі зауваження та концепція читання як «брата літератури», вони обоє крокують поруч у боротьбі з часом. Це 2014 філософія читання, яка змушує дивуватися, захоплюватися та аплодувати; породжуючи лише одне прагнення: (її) перечитати.

Prosta matematyka. Licz sprytnie

Piotr Kosowicz

Matematyka jest… prosta! Wielu uczniom ― ale także ich skazanym na opłacanie kosztownych korepetycji rodzicom ― matematyka kojarzy się jak najgorzej. Nie każdy nauczyciel bowiem potrafi przekazać swoją pasję do tego przedmiotu w taki sposób, by zainspirować młodego człowieka. Nie każdy też umie wytłumaczyć (pozornie) skomplikowane reguły algebraiczne i nauczyć trików pozwalających liczyć prościej, sprytniej i zupełnie bez problemów.  Prosta matematyka. Licz sprytnie to zestaw 21 spotkań, dzięki którym nawet uczeń niedarzący sympatią królowej nauk szybko opanuje łatwe, często odkrywcze sposoby rachowania. W rezultacie liczby i dokonywane na nich operacje przestaną być dla niego groźną tajemnicą. Przemyślany układ treści pozwala na przyswajanie zebranych tu wiadomości we własnym tempie i w dowolnej kolejności. Proponowane zadania można rozwiązywać wybiórczo, ale najlepiej zmierzyć się z każdym!  Uwaga! Zeszyt ćwiczeń jest przeznaczony dla uczniów szkoły podstawowej. 

Niewinne tarapaty

Edyta Folwarska

Natalia jest znaną aktorką, ale bardziej słynie z Instagrama, na którym udało jej się zdobyć milion followersów. Kiedy dostaje rolę w serialu Niewinne tarapaty, wie, że ma szansę być na topce najlepszych aktorek. Wie też, że jej szef, czyli reżyser Stanisław, to cham, a mobbing jest u niego na porządku dziennym. Nie przypuszcza jednak, że producent, z którym musi pracować, jest od niego znacznie gorszy. Kiedy Natalia wdaje się w romans z kandydatem na prezydenta Warszawy, jej kariera wisi na włosku, a na jaw wychodzi skrywana przez nią od lat tajemnica. Z pomocą przychodzi człowiek, który wydawał się jej wrogiem.

Wrzos

Maria Rodziewiczówna

Wrzos I Wszyst­ko się stać mo­że, ale że­by się An­drzej Sa­nic­ki miał że­nić, to szczyt, co plot­ka wy­my­ślić zdol­na. A pa­ni Ce­li­na? Gdy ta wieść gruch­nę­ła po mie­ście, każ­dy ra­mio­na­mi ru­szył -- na­wet nie za­prze­czał -- był to ab­surd. Plot­ka jed­nak nie ci­chła, ow­szem, utrwa­li­ła się. Mó­wio­no, że po­dob­no pan An­drzej z oj­cem się po­jed­nał, że ka­wa­ler­skie swe miesz­ka­nie zwi­ja, że oj­ciec, że pan pre­zes ustę­pu­je mu pierw­sze pię­tro w swej ka­mie­ni­cy na Mar­szał­kow­skiej, że wi­dzia­no ich obu pod rę­kę wy­cho­dzą­cych od ju­bi­le­ra. Sło­wem dzi­wa. [...]Maria RodziewiczównaUr. 30 stycznia lub 3 lutego 1864 na Grodzieńszczyźnie Zm. 16 listopada 1944 na folwarku Leonów k. Żelaznej pod Skierniewicami Najważniejsze dzieła: Straszny dziadunio (1887), Pożary i zgliszcza (1888), Dewajtis (1889), Między ustami a brzegiem pucharu (1889), Szary proch (1889), Hrywda (1892), Anima vilis (1893), Macierz (1903), Wrzos (1903), Czahary (1905), Joan. VIII 1-12 (1906), Byli i będą (1908), Lato leśnych ludzi (1920) Autorka powieści popularnych, przekładanych na wiele języków europejskich (Dewajtis było tłumaczone na niemiecki, angielski, francuski, węgierski, litewski, serbski, czeski i słowacki). Umysłowość i system wartości pisarki został ukształtowany przez osobiste doświadczenie przemocy władz zaborczych (jej rodzice zostali skazani na zesłanie i konfiskatę majątku za pomoc powstańcom) oraz kilka lat nauki na pensji niepokalanek w Jazłowcu. Po śmierci ojca, od 1881 r. zarządzała majątkiem ziemskim Hruszowa na Polesiu (w 1887 została formalnie jego właścicielką) i zajmowała się pisarstwem; zmieniła też swój wygląd, obcinając krótko włosy oraz przywdziewając strój na poły męski. Już jako młoda dziewczyna deklarowała, że nie wyjdzie za mąż. Przez ponad pół wieku prowadziła gospodarstwo, w którym początkowo mieszkała ze swoją babką, matką i siostrą Celiną, po ich śmierci w latach 90. z Heleną Weychertówną, a następnie od 1919 r. niemal do końca życia z o 11 lat młodszą Jadwigą Skirmunttówną, z którą, według słów tej ostatniej łączyło ją ,,powinowactwo z wyboru" (Wahlverwandtschaft, termin wzięty z tytułu powieści Goethego). Jadwiga zajmowała się domem, Maria interesami, na zimowe miesiące wyjeżdżała pisarka do Warszawy, gdzie wraz z Heleną kupiły wspólnie mieszkanie na Brackiej, a także niewielki majątek podwarszawski w Falenicy, nazwany przez nie Wyraj. Działała w organizacjach ziemianek (od 1907 r. redagowała też pismo ,,Ziemianka"), pracując na rzecz polepszenia sytuacji bytowej, oświaty i świadomości narodowej ludu. W czasie I wojny światowej i wojny 1920 roku uczestniczyła w akcjach pomocy ofiarom działań wojennych, organizowaniu wyżywienia dla ludności cywilnej itp. W okresie międzywojennym lansowana przez prasę endecką. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 roku jej majątek został przejęty przez lokalny komitet ludowy, a Rodziewiczówna wraz ze swą towarzyszką przedostały się przez zieloną granicę do Łodzi, a następnie do Warszawy. Zmarła tuż po klęsce powstania warszawskiego, które przebyła w mieście, otoczona opieką powstańców. Pierwsze próby prozatorskie Rodziewiczówny powstały już pensji; zaczęła publikować pod pseudonimem Maro, stanowiącym skrót pierwszych sylab imienia i nazwiska; drugi pseudonim, Žmogus, po lit. ,,człowiek" (szczególnie człowiek z ludu) można uznać za rodzaj deklaracji ideowej (kwestią dążeń narodowych Litwinów pisarka zajęła się w powieści Szary proch). Istotnym wkroczeniem Rodziewiczówny w dziedzinę literatury była publikacja w odcinkach powieści Straszny dziadunio (1886), a następnie przebojowa powieść Dewajtis (1889). Pod względem stylu pisarskiego Rodziewiczówna to epigonka pozytywizmu; poruszana przez nią tematyka ujmowana jest konwencjonalnie i okraszona łatwym sentymentalizmem. Najczęściej poruszana problematyka w jej powieściach to: bezwzględnie pozytywnie wartościowany patriotyzm, kult pracy fizycznej, walka o zachowanie polskiego stanu posiadania na tzw. kresach wschodnich oraz na ziemiach zachodnich (Poznańskie), religijność katolicka, przywiązanie do ojczystej przyrody. Na tym tle ciekawszym rysem jest kreowanie postaci silnych, przedsiębiorczych kobiet wyznaczających sobie cele życiowe i realizujących je niezłomnie (por. np. Czahary). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kajtuś Czarodziej

Janusz Korczak

Janusz Korczak Kajtuś Czarodziej ISBN 978-83-288-2373-0 Rozdział pierwszy Kajtuś lubi się zakładać Kajtuś wchodzi do sklepów i udaje, że chce coś kupić, a nie ma ani grosza A bo co? Bo nic. Nie wierzysz? Nie. To się załóż. Kajtuś lubi się zakładać z kolegami. Załóż się, że zafundujesz do kina. Dobrze, zgoda. Daj rękę. Pamiętaj: w niedzielę kino. Ale poczekaj zaraz. No widzisz, już się boisz. Nie boję się, tylko chcę wiedzieć, jak to będzie... Janusz Korczak Ur. 22 lipca 1878 (1879) w Warszawie Zm. 7 sierpnia 1942 w Treblince Najważniejsze dzieła: Król Maciuś Pierwszy (1923), Bankructwo Małego Dżeka (1924), Kajtuś czarodziej (1934), Kiedy znów będę mały (1925), Senat szaleńców (1931), Jak kochać dziecko (1920), Prawo dziecka do szacunku (1929) Właśc. Henryk Goldszmit. Z wykształcenia i zawodu lekarz, zasłynął jako pedagog i psycholog dziecięcy, twórca niezwykle nowatorskiego systemu wychowawczego, opartego na zasadach demokracji, szczerości, szacunku oraz wszechstronnej aktywizacji społecznej dzieci (np. jego podopieczni redagowali samodzielnie czasopismo ,,Mały Przegląd"). Współtwórca i kierownik żydowskiego Domu Sierot w Warszawie (1912-1942) oraz sierocińca dla dzieci polskich Nasz Dom (1919-1936) mieszczącego się na Bielanach w Warszawie. Wykładowca Instytutu Pedagogiki Specjalnej oraz Wolnej Wszechnicy Polskiej. Zajmował się publicystyką, współpracując m.in. z czasopismami ,,W słońcu" i ,,Szkoła Specjalna" oraz Polskim Radiem, w którym wygłaszał popularne pogadanki radiowe opublikowane następnie pt. Pedagogika żartobliwa. W 1942 w getcie warszawskim, pełniąc nieprzerwanie funkcję pediatry i opiekuna sierot, pisał Pamiętnik (wyd. po wojnie w Wyborze pism). Zginął w hitlerowskim obozie zagłady w Treblince wraz z wychowankami swojego zakładu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Satanstoe, or, the Littlepage Manuscripts. A Tale of the Colony

James Fenimore Cooper

This novel combines nostalgic autobiographical memories and social philosophy. The author gives a comprehensive view of colonial life and society in the state of New York in the mid-eighteenth century, blending all these elements with storytelling skill.