Pamięć kulturowa a symptomy traumy. Idea ojczyzny w liryce bułgarskiej po 1989 roku

Dorota Gołek-Sepetliewa

Głównym celem monografii jest wielostronna interpretacja idei ojczyzny w liryce bułgarskiej po 1989 roku przez pryzmat koncepcji pamięci kulturowej i traumy. Zgodnie z przyjętym modelem teksty poetyckie są nośnikami pamięci kulturowej i traumatycznej, a zatem wyznaczają przestrzeń, w której pamięć jest przedmiotem kreacji, afirmacji i wspólnotowego konsensusu. W ramach dialogu lirycznego z tradycją literacką dochodzi do rekonstrukcji, odtworzenia lub rewizji tradycyjnych wyobrażeń o tym, co rodzime. Manifestowany w liryce stosunek do ojczyzny bułgarskiej objaśniany jest w szerokich kontekstach historycznych, społecznych, kulturowych i literackich. Problematyzacja idei ojczyzny odnosi się głównie do wątków traumatycznego charakteru bułgarskiej (post)transformacji i jej ideowej polifonii.

Św. Józef. Biografia ilustrowana

ks. Andrzej Zwoliński

Biografia świętego, któremu Ewangelia poświęca jedynie 26 wierszy, a jego imię pojawia się tam zaledwie 14 razy. By napisać biografię św. Józefa, znany teolog, ks. prof. Andrzej Zwoliński, kierownik katedry Katolickiej Nauki Społecznej, sięgnął po apokryfy, wielkie objawienia (Mari z gredy, Catheriny Emmerich i wielu innych) a także cuda Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Autor tłumaczy nam znaczenie teologiczne oraz tło historyczne wydarzeń, w których uczestniczył św. Józef, oraz żydowskie obyczaje religijne i społeczne. Narracji towarzyszą liczne reprodukcje dzieł sztuki, zdjęcia miejsc odwiedzanych przez Świętą Rodzinę, relikwie i dokumenty historyczne. Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny, opiekun Jezusa i pogromca duchów piekielnych z którym Bóg komunikował się za pomocą snów. Św. Józef.

Gentleman

Mańka Smolarczyk

Kto jest gentlemanem? Zdaniem Mary-Ann Cooper na pewno nie jest nim jej zabójczo przystojny szef, nadęty bubek z ego wielkości Francji, doskonały przykład na to, że idealnie skrojony garnitur to nie wszystko. Chociaż bez wątpienia wygląda w nim świetnie. Mary-Ann ma dwadzieścia siedem lat, otyłego kocura o imieniu Bob, pracę, której szczerze nie cierpi, a także problem z asertywnością i skłonność do pokrywania się zdradzieckim rumieńcem w sytuacjach stresowych... I to w zasadzie wszystko, co można zapisać w życiowym bilansie po stronie aktywów. Według jej najlepszej przyjaciółki Bonnie Mary-Ann jest na prostej drodze ku samotnej starości z kotem u boku. Pełna dobrych chęci Bonnie postanawia więc zeswatać ją ze swoim znajomym - przystojnym i bogatym Benem. Jednak dobre chęci w przypadku Mary-Ann nie wystarczą, a zaaranżowana przez przyjaciółkę romantyczna wycieczka zamienia się w iście piekielne doświadczenie. Jak się okazuje, gentlemanem może być każdy. Szczególnie ktoś, kogo o to nie podejrzewasz!

Szkoła na wirażu zmian politycznych

Śliwerski Bogusław

Publikacja Bogusława Śliwerskiego pt. Szkoła na wirażu zmian politycznych. Bez cenzury, to kolejna po Ped@gog w blogosferze, Kraków 2009 i Klinika akademickiej pedagogiki, Kraków 2011, książka powstała z esejów Autora zamieszczanych na Jego blogu (https://sliwerski-pedagog.blogspot.com), który jest miejscem refleksji Autora dotyczących obserwowanych przez Niego zjawisk i wydarzeń odnoszących się do szeroko rozumianej pedagogiki. [...] Lektura publikacji Bogusława Śliwerskiego przedstawia rzeczywistość edukacyjną w krzywym zwierciadle. Incydenty dostrzeżone, czy jak pisze sam Autor, o których jest informowany, przez zaniepokojonych, często bezradnych wobec nich pedagogów, rodziców, demaskują patologię, która bez skrupułów obejmuje każdy etap edukacji od przedszkola po szkołę wyższą, każdy podmiot pedagogicznych oddziaływań nie wyłączając małych dzieci i osób z niepełnosprawnością. Z treści publikacji wyłania się bardzo niekorzystny obraz polskiej szkoły, taki był jednak, jak rozumiem, zamiar Autora powiedzieć głośno to, o czym wielu z pedagogów rozmawia w kuluarach szkolnych czy uczelnianych korytarzy. Nie oznacza to, że wszędzie jest równie źle, jak opisuje to Autor - że nie ma szkół, uczelni funkcjonujących prawidłowo, że nie ma ludzi z zasadami (z których można byłoby w sensie społecznym być dumnym). Dlatego, jak wyczytuję z publikacji, jej Autor nie dokonuje uogólnień, z konsekwencją trzyma się formuły egzemplifikacji, na ile jednak częstej, powtarzalnej pozostawia ocenie czytelnika. Pewne jest jedno, że eseje autorstwa Bogusława Śliwerskiego nie pozwalają odbiorcy zostać wobec nich obojętnym. Jednych będą irytować, oburzać, innym pozwolą się z poglądami Autora zidentyfikować, dadzą odwagę do działania, otwartego sprzeciwu wobec dostrzeganych nieprawidłowości, jeszcze innych, mam nadzieję, zawstydzą, a może nawet przestraszą, co sprawi, że w podobnych sytuacjach (w swoim środowisku) zastanowią się czy milczeć, udać, że nie dostrzegają problemu, bo przecież postawy takie w efekcie i tak legitymizują patologię.[...] Publikacja Bogusława Śliwerskiego jest inspirująca i z innego powodu. Niewątpliwym jej walorem jest upowszechnianie wiedzy stricte naukowej. W swoich krótkich, nierzadko 1-2 stronicowych esejach Bogusław Śliwerski dba o wiarygodność naukową i odwoływanie się do autorów koncepcji, teorii czy klasyfikacji odnoszących się do zagadnienia.[...] Kolejny walor publikacji, wynikający z przyjętej stylistyki esejów pedagogicznych, to dzielenie się z czytelnikiem refleksją i zaproszenie do spotkania i udziału w wydarzeniach i debatach naukowych, w których nie miał on okazji brać bezpośredniego udziału, a które Autor (w nich uczestniczący) uznaje za znaczące dla refleksji pedagogicznej.[...] Z treści publikacji wyłania się konsekwentny obraz zaangażowania i troski jej Autora o kondycję pedagogiki jako nauki i szkoły jako obszaru koniecznego pedagogicznego zainteresowania - obu będących bezsprzecznie na tytułowym wirażu, aż nadto dobitnie zdefiniowanym przez Bogusława Śliwerskiego. Bogactwo dostrzeżonych przez Autora niebezpieczeństw, nieprawidłowości, wręcz patologii może paraliżować, wolę jednak myśleć, że stanie się inspiracją do działania, legitymacją do sprzeciwu i budowania koalicji, coraz potężniejszej w liczbie tych, którzy nie chcą godzić się na marginalizację pedagogiki jako nauki, a szkoły edukacji jako nieistotnego epizodu w życiu człowieka. Z recenzji prof. dr hab. Iwony Chrzanowskiej

Wracając do moich Baranów

Janusz R. Kowalczyk

O Piwnicy pod Baranami krążą legendy. To niepowtarzalne miejsce na artystycznej mapie Krakowa najlepiej poznać oczami stałego bywalca. Janusz R. Kowalczyk należał do Piwnicy przez niemal dekadę (1978-1987). W gawędziarskim stylu wraca do czasów, kiedy występował na deskach kabaretu ze swoimi autorskimi piosenkami. Wspomnienia przenoszą czytelników w świat bohemy drugiej połowy XX wieku. To opowieści o ludziach, którzy tworzyli krakowską scenę okraszone wieloma anegdotami. Fragmenty utworów, wywiady i komentarze innych twórców związanych z Baranami tworzą wielowymiarowy obraz najbardziej rozpoznawalnego kabaretu pod Wawelem. Inteligentna i pełna humoru podróż w czasie!

Kim byłaś Anno?

Iwona Żytkowiak

Dobrze zapowiadająca się artystka oraz zakochany w niej bez pamięci biznesmen. Czy Witoldowi starczy miłości za dwoje? W środę zmarła Anna. Pozostał po niej jedynie stary, skórzany neseser o zagadkowej zawartości: czarna prześwitująca bluzka z głębokim dekoltem, krótka spódnica z miękkiej czarnej skórki, skąpe majtki jak z reklamy w męskim czasopiśmie i koronkowy stanik, którego mężczyzna nigdy wcześniej u Anny nie widział. Wszystko wyuzdane i skąpe Pogrążony w rozpaczy po stracie żony Witold musi odpowiedzieć sobie na pytanie, czy Anna była tym, za kogo się podawała. Jaką cenę zapłaciła Anna za życie w złotej klatce? Czy warto było rezygnować z marzeń i czy szczęście ma smak luksusu?

Jaga

Katarzyna Berenika Miszczuk

Oto fascynujące przygody młodej Jarogniewy Jaga kończy studia i ucieka z domu. Dosłownie. Pakuje jedną walizkę, pod nieobecność ojca porzuca swojego narzeczonego i wyjeżdża do Bielin, małej świętokrzyskiej wsi, w której jej babcia była szeptuchą. Jednak czy wygadana i rezolutna dziewczyna poradzi sobie z praktyką oraz z nieprzychylnymi jej mieszkańcami, którzy najchętniej za porady płaciliby jajkami i kiełbasą? Na domiar złego słowiańskie demony wszelakiej maści upodobały sobie teren wokół Łysej Góry. Na szczęście miły wróż Mszczuj oraz przystojny i wielce tajemniczy bóg ognia Swarożyc pomogą dziewczynie zadomowić się w chatce pod lasem.

Opowieści dla dzieci, które chcą być odważne. 35 historii, które dadzą ci siłę i pomogą pokonać przeciwności losu

Álex Rovira, Francesc Miralles

Oto opowieści dodające odwagi! 35 historii, które dadzą dzieciom siłę i pomogą pokonać przeciwności losu. Dzieci podobnie jak superbohaterowie mają w swoich rękach wielką moc, ale też wielką odpowiedzialność za przyszłość. Aby mogły kształtować swoje życie oraz świat, w którym przyjdzie im żyć, muszą rozbudzić w sobie odwagę płynącą z poznania swoich mocnych stron. Oto zbiór opowiadań, dzięki którym dzieci między innymi nauczą się radzić sobie z trudnościami, będą rozwijać kreatywność, dowiedzą się, jak pielęgnować opiekuńcze relacje oraz poznają wiele innych koncepcji, które pomogą im być odważnymi. Poznaj 35 inspirujących historii wraz z refleksjami, które pomogą dzieciom doskonalić się w tej ekscytującej przygodzie, jaką jest życie. Oto książka dająca siłę, dzięki niej odkryjesz moc, która tkwi w każdym z nas. Odwaga to najlepsze paliwo i kompas do pokonywania przeszkód, osiągania celów i bycia bohaterem swojego życia. Wiek: 9+