Pieniądze albo kasa

Paweł Beręsewicz

Czas to pieniądz. Akurat! Piętnaście lat życia to kawał czasu, a kieszeń Staszka Tondery świeci pustkami. Pieniądze nie śmierdzą. Może i prawda, ale Staszek wolałby sam powąchać i sprawdzić. Pieniądze szczęścia nie dają. Zapewne, ale Staszek nieraz już się przekonał, że ich brak daje go jeszcze mniej. Pieniądze nie lecą z nieba. Logiczne, tylko skąd u Mieszka i innych kolegów z gimnazjum tyle kasy w portfelu? Kiedy wreszcie los uśmiecha się do Staszka Tondery, sprawa wygląda bardzo podejrzanie. Lepiej podjąć ryzyko czy zachować ostrożność? oto jest pytanie. Jeśli nie wiadomo, o co chodzi, wiadomo, że chodzi o pieniądze. Albo kasę. ***** Zawsze kiedyś przychodzi taka chwila, kiedy człowiekowi zaczyna być potrzebna kasa i to nie jakieś żałosne wybłagane dotacje celowe na ciastko, kino czy colę z automatu, ale stałe, pewne, godziwe dochody Stanisław Tondera, bohater tej książki Książkę czyta się świetnie, śmieje się głośno; radość lektury w czystej postaci. prof. Grzegorz Leszczyński Powieść napisana jest po mistrzowsku, bo czytelnik przez dłuższy czas nawet nie wie, że uczestniczy w jakiejś grze. Bożena Itoya, Cuda na kiju

Pozłacana Rybka

Barbara Kosmowska

Z opinii znawcy literatury dziecięcej i młodzieżowej: Barbara Kosmowska, mistrzyni psychologicznych portretów, opowiada o materii ludzkiego życia, w którym rzeczy ważne splatają się z błahymi, o heroizmie codzienności. Choroba brata, pierwsza miłość, rozwód rodziców wymuszają na młodziutkiej bohaterce rewizję własnej postawy, skłaniają do stawiania pytań. Czytelnik znajdzie tu subtelną diagnozę dylematów młodości. To jedna z tych książek, o których pamięta się długo po odłożeniu na półkę. Niepokoi, skłania do refleksji, stawia ważne pytania, wymaga dopowiedzenia własnym życiem. Grzegorz Leszczyński

RANY JULEK! O tym, jak Julian Tuwim został poetą

Agnieszka Frączek

Opowieść o Julku niezłym ziółku. O budowaniu bardzo skomplikowanych, do niczego niesłużących maszyn i urządzeń. O hodowli zaskrońców w pudełku, zaklinaniu kamieni i nieudanym wysadzeniu w powietrze pewnej łódzkiej kamieni­cy. To właśnie dzięki wielu swoim pasjom Julek został poetą. I to takim poetą: że choćby przyszło tysiąc pisarzy i każdy tysiąc strof by wysmażył, i każdy nie wiem, jak się nadymał, nikt nie dogoni Julka Tuwima. Rany Julek! to napisana ze swadą historia dzieciństwa Juliana Tuwima. Znajdziecie tu wiele historii z jego życia poprzeplatanych wierszami i żartami. A wszystkie tak barwne i wybuchowe, jak mikstury chemiczne małego Juliana.

Which one is Malala

Renata Piątkowska

Let us pick up our books and pens. They are our most powerful weapons. One child, one teacher, one pen and one book can change the entire world. Taken from Malala Yousafzais speech to the UN in 2013 When I meet with children on different occasions, I ask them which of their rights is the most important to them. Polish children say its the right to express their own opinion. The same right is also important to Malala Yousafzai, the Pakistani girl who not only uses it with courage but also boldly speaks out for another fundamental right: the right to education. In many countries the opportunity of attending school is treated as an unpleasant necessity. For Malala and her colleagues learning was a desired and only chance for a better future. Marek Michalak The Ombudsman for Children On the 29th October 2016, on the request of Polish and Pakistani children and by the resolution of the International Chapter, Malala was made a Knight of the Order of the Smile. The author of this book, Renata Piatkowska, is also a Knight of the Order of the Smile. Smiley, eager to play and to sing hits by Justin Bieber this is the Malala we meet. The only thing that distinguishes her from her friends is that she doesnt cover her face with a scarf. Is that a good reason to shoot a teenage girl in the face? It soon becomes clear that Malala is no ordinary teenager, but a blogger who by describing the state of education for girls in Pakistan exposed herself to the Taliban. A touching story about the strength that lies dormant in each one of us and how we should fight to help those who are weaker than us. Malala has proven that just one brave person is enough to inspire multitudes.

Zakochany grzeczny pies

Wojciech Cesarz, Katarzyna Terechowicz

Przyszła kryska i na Wintera zakochał się w rudej cud-spanielce. Jest szybka, niepokorna i szalona, wołają ją Nindża. Tworzą z Winterem prawdziwie wybuchowy związek, którego wkrótce wszyscy mają dość, tylko nie psy! W dodatku kot Marian także przyprowadza do domu panią swojego serca. Henryka i jego rodzinę czeka poważna przeprawa z zakochanymi zwierzakami.

Mój kumpel Jeremi

Ewa Martynkien

Czwarta klasa to dla Oskara i jego przyjaciela Jeremiego zupełnie nowy rozdział w życiu. Trzeba zacząć wszystko od początku. No prawie wszystko, bo przecież to, co najważniejsze, czyli przyjaźń, zostaje. Przynajmniej tak się im obu wydaje. Pewnego dnia Oskar wpada w kłopoty i decyduje się ukryć to przed Jeremim. To jego wielki SEKRET. Gdzie kończy się tajemnica i zaczyna kłamstwo? Czy dobrze jest nie mówić prawdy bliskim, zwłaszcza gdy jest się samemu w niebezpieczeństwie? Mój kumpel Jeremi to ciepła, pełna humoru opowieść o tym, co w bliskich relacjach jest najważniejsze. Nie tylko dla chłopców.

Listy w butelce. opowieść o Irenie Sendlerowej

Anna Czerwińska-Rydel

Pewnego dnia 1941 roku siostra Jolanta zrozumiała, że to, co robi dla zamkniętych w getcie przyjaciół, nie wystarczy, aby ich ocalić. Będę pomagać inaczej, postanawia, i narażając życie swoje i ogromnej siatki ludzi, którzy myślą jak ona, codziennie ratuje kilkoro dzieci. Ich lista, umieszczona w zwykłej butelce po mleku, którą Jolanta zakopuje pewnego dnia pod jabłonką, liczy dwa i pół tysiąca dzieci! Ja tylko próbowałam żyć po ludzku To przecież nic takiego. Każdy by tak zrobił. Trzeba podać rękę tonącemu. Nawet, jeśli nie umie się pływać, zawsze jakoś można pomóc. Nauczył mnie tego mój tatuś Poznajcie historię życia Ireny Sendlerowej.

Nasza mama czarodziejka

Joanna Papuzińska

Nasza mama wygląda całkiem zwyczajnie. Lubi się z nami bawić i zawsze nam pomaga, kiedy coś jest nie tak. Wczoraj w nocy ulepiła z ciasta kawałeczek rożka, który obłamał się księżycowi. Wielkoludowi z naszego podwórka też pomogła znów bawi się z nami na podwórku. Bo to był po prostu mój nadęty kolega! A kiedy potwór zajrzał do naszego okna podczas kolacji poczęstowała go sałatą. Okazało się, że jest bardzo łagodny! Mama od razu to wiedziała.