Zwady miłosne

Molier

“Zwady miłosne” to sztuka autorstwa Moliera, wybitnego francuskiego komediopisarza, uznawanego za jednego z najważniejszych daramtopisarzy w dziejach.   Jest to zabawna sztuka Moliera która ukazuje bardzo ważny moment w rozwoju literackim tego autora. Utwór ten stanowi nową zdobycz Moliera, dalszy krok ku znalezieniu samego siebie, swej drogi, ku wyzwoleniu się z panujących mód i stylów.  

Ruchomy kamień

Stanisław Przybyszewski

“Ruchomy kamień” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu.   “Ruchomy kamień” to wspaniałe opowiadanie Stanisława Przybyszewskiego. Obok samej twórczości rozgłos Przybyszewskiemu przynosiła także atmosfera, jaką wokół siebie wytwarzał. Był uważany za legendarną postać europejskiej bohemy, przez Strindberga nazywany był „genialnym Polakiem”. Przybyszewskiego uważa się za prekursora współczesnego satanizmu intelektualnego.  

Poema Piasta Dantyszka herbu Leliwa o piekle

Juliusz Słowacki

„Poema Piasta Dantyszka herbu Leliwa o piekle” to poemat autorstwa Juliusza Słowackiego, obok Adama Mickiewicza uznawanego powszechnie za największego przedstawiciela polskiego romantyzmu. Jest to jeden z mniej znanych poematów Juliusza Słowackiego.  

Fantazja życia

Zygmunt Krasiński

“Fantazja życia” to poemat Zygmunta Krasińskiego, jednego z trójcy wieszczów obok Mickiewicza i Słowackiego, uznawanych za największych poetów polskiego romantyzmu.   “Im dalej idę, tym się okolica  Młodości mojej bardziej rozsmętniwa!  Z jej pogrzebnego wyczytam już lica,  Jaki się koniec w losach mych ukrywa!    A zewsząd tłoczy się stek ludzi, zdarzeń,  Co rwie mnie z sobą w dalszą przestrzeń bytu! -  Lecz we mnie samym wymiera świat marzeń!  Schną łzy miłości - gasną skry zachwytu!    Bo gdzie tknę ręką, płazy napotykam -  Ruchawe, chłodne - moich bliźnich dłonie!  Gdzie wzrokiem sięgnę, głąb dusz ich przenikam,  A tam fałsz czyha lub żar złości płonie! “   Fragment  

Jan Bielecki

„Jan Bielecki” to powieść autorstwa Juliusza Słowackiego, obok Adama Mickiewicza uznawanego powszechnie za największego przedstawiciela polskiego romantyzmu. Utwór dotyczy problemu zdrady narodowej. Jan Bielecki jest sprawcą konfliktu tragicznego w swych skutkach. Z zemsty za zajazd wskazuje Tatarom zamek Sieniawskiego, co prowadzi do kolejnych dramatycznych wydarzeń.

Lost Face

Jack London

“Lost Face” is a book by Jack London, an American novelist. A pioneer of commercial fiction and an innovator in the genre that would later become known as science fiction.   Lost Face is a collection of seven short stories by Jack London. It takes its name from the first short story in the book, about a European adventurer in the Yukon who outwits his (American) Indian captors' plans to torture him. The book includes London's best-known short story, "To Build a Fire".  

Bez dogmatu

Henryk Sienkiewicz

“Bez dogmatu" to powieść obyczajowa Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w. Bohaterem powieści jest pochodzący z bogatej szlacheckiej rodziny Leon Płoszowski. Inteligentny, utalentowany i wszechstronnie wykształcony nie może jednak znaleźć miejsca w życiu, które upływa mu bezproduktywnie na rozrywkach, bywaniu w towarzystwie i podróżach po Europie. W swoim dzienniku nieustannie analizuje własne postępowanie i przeżycia.

Man and Superman

George Bernard Shaw

“Man and Superman” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Man and Superman is a four-act drama written by George Bernard Shaw. The series was written in response to a call for Shaw to write a play based on the Don Juan theme.  Mr. Whitefield has recently died, and his will indicates that his daughter Ann should be left in the care of two men, Roebuck Ramsden and John Tanner. Ramsden, a venerable old man, distrusts John Tanner, an eloquent youth with revolutionary ideas, whom Shaw's stage directions describe as "prodigiously fluent of speech, restless, excitable (mark the snorting nostril and the restless blue eye, just the thirty-secondth of an inch too wide open), possibly a little mad". In spite of what Ramsden says, Ann accepts Tanner as her guardian, though Tanner doesn't want the position at all.