Ciepła opowieść o schyłku życia, który może być radosny. Osiemdziesięcioletni Jan Marczak niespodziewanie dla samego siebie trafia do zakładu opieki. Wraz ze świadomością wkroczenia na ostatni etap życia do mężczyzny powracają wspomnienia przeszłości. Szczególnie intensywnie rozpamiętuje relacje z kobietami, a w przewijającym się przed jego oczami filmie elementy bolesne i melancholijne splatają się z przyjemnymi i dającymi nadzieję. Poza bogatym życiem wewnętrznym Jan nawiązuje głębokie znajomości z pensjonariuszami i personelem domu opieki - podtrzymuje ich na duchu i zaraża entuzjazmem.