Wg słów autora: Książka ta nie jest utworem fantazji i mogę wskazać główne źródła, stare i nowe, z jakich czerpałem. Przedewszystkiem kierowałem się tekstem Calita-Victora, gdzie mnóstwo balastu legendarnego i scholastycznego, gdzie też jednak znajduję cenne wiadomości tradycyjne o pochodzeniu bohatera, jego wieku dziecięcym, młodocianym, sposobie wychowania i pierwszych czynach. Czerpałem także z pięknego poematu Asvagosy p. t. Budhakarita, a w niektórych rozdziałach cytuję go dosłownie, wedle tekstu wydanego przez E. B. Cowella. Wprowadziłem też do książki tak zwane Jataki, czyli opowieści, w których Budda wspomina poprzednie wcielenia swoje. Sporo jatak znajdujemy w obszernym zbiorze, znanym Avadanasataka. Korzystałem dalej z prac nowoczesnych, a mianowicie dzieła M. H. Oldenberga: Buddha (w przekładzie A. Fouchera), dzieła H. Kerna: Dzieje buddyzmu hinduskiego (w przekładzie Gederna Huet) oraz różnych prac zawartych w pismach naukowych. Wzruszającą historję Viswantary zaczerpnąłem z wersji sagdyjskiej, opublikowanej przez R. Cauthiota w Journal Sequentia.