Nic bardziej nie zdobi człowieka, jak dobrze skrojony, dopasowany, mówiąc po warszawsku – gajer - garnitur, mundur. A jak one wyglądały na przestrzeni ponad 100 lat na warszawskich konduktorach, motorniczych, kierowcach warszawskiej komunikacji? Co było modne a co niepożądane?  O tym i innych niesamowitych szmatkowych historiach opowiada ta książka.
Mundurologia to zacna i stale rozwijająca się dziedzina nauki. Najczęściej kojarzona z mundurem wojskowym, ale już nie bardzo ze strojem służbowym pracownika komunikacji miejskiej. A przecież oni także mieli i mają mundury i to, jak pokazuje historia, niektóre z nich były strojne i bogate w dodatki. To często czyniło z nich obiekt zazdrości wielu środowisk, nawet wojskowych, które znane były z ozdobności swych uniformów.
Przez ponad 100 lat  trambusowe ubrania ulegały przemianom, modyfikacjom, czasami idąc krok w krok z obowiązującą cywilną modą, a czasami zupełnie od niej odbiegając. Często owym przekształceniom towarzyszyły zabawne, ale też ponure historie.
W dodatku nie jest to tylko sensu stricto historia ubrań, ale jest to, także spory, mało znany, nawet varsavianistom, kawałek dziejów miasta.
Kolorowe ilustracje ukazujące krój, wykończenia, dodatki strojów autorstwa Waldemara Kasty, dodają książce dodatkowych walorów i przenoszą czytelnika w nieznane klimaty codziennego życia miasta. Często prozaiczne, mało dostrzegane przez pasażerów pojazdów komunikacji miejskiej, zarówno w XIX, jak i w XX wieku. Istotne jednak dla użytkownika służbowego ubrania, który miał wyglądać w nim nie tylko schludnie, czysto, ale i godnie reprezentować firmę komunikacyjną, miasto, nie mówiąc o tym, że niejednokrotnie miał powody, aby być z niego dumnym.
To pierwsze, dość obszerne kompendium wiedzy w temacie trambusowej warszawskiej mundurologii, portretuje nie tylko historyczne stroje, ale także w pewnym zakresie prezentuje współczesne ubrania.