„Mamieństwo” to opowieść o wielu spojrzeniach na problem macierzyństwa.
„Mamieństwo” to historia relacji głównej bohaterki z bliskimi.

Powieść skierowana jest przede wszystkim do młodych kobiet, które zostały matkami i które podczas kolejnych urlopów macierzyńskich, rodzicielskich i w końcu wychowawczych starają się odnaleźć w nowej roli, jaką przyniosło im macierzyństwo.
Utwór nakreśla obraz kobiet, które dbają o ognisko domu rodzinnego, czynią wszelkie starania o utrzymanie resztek życia towarzyskiego, choć zdają sobie sprawę, że wychowanie dzieci odbiera im sporą część czasu, który niegdyś mogły przeznaczyć na pasje, odpoczynek, podróże czy imprezy. Są świadome również zmian, jakie zaszły w ich ciałach po kolejnych ciążach. Nadmiar obowiązków przytłacza je, ale jednocześnie sprawia, że czują się zmotywowane do dalszych starań przeżywania każdego dnia w sposób lepszy od mijającego. Zazdroszczą kobietom pracującym ich spełniania się i usatysfakcjonowania, jednocześnie mając na uwadze, że są w dużo lepszym położeniu od kobiet, które nie mogą mieć dzieci, a usilnie ich pragną.
Gosia, matka 3 córek szuka sposobów na zmianę monotonnej rzeczywistości. Rola matki, choć daje jej mnóstwo radości i satysfakcji, czasem przytłacza i zabiera jej siły. Uważa, że szczególnie blado wypada na tle innych młodych kobiet, które realizują się zawodowo, robią kariery, osiągając satysfakcję życiową, dbają o dom, wychowują dzieci, mając przy tym nienaganne figury, którymi mogą się poszczycić w obcisłych kostiumach.
Bohaterce doskwiera samotność, niezrozumienie i poczucie niesprawiedliwości. Tkwi w tym schemacie dość długo, nie mogąc znaleźć motywacji do zmian. Bodźcem staje się telefon od koleżanki z podstawówki, która proponuje spotkanie klasowe. Gosia ma kilka miesięcy na ewentualne zmiany i porządki, by móc dawnym kolegom i koleżankom pochwalić się swoim zadowoleniem w życiu i jego jakością. Co zrobi? Może zrzuci kilka kilogramów albo uda jej się wrócić do pracy?