Doktor Krzysztof Łańcut wyjechał z Warszawy, aby leczyć ludzi na prowincji. Jego pacjenci to zwykle złamani trudami życia ludzie, często niechętnie nastawieni do Łańcuta, kwestionujący zasadność udzielanej im pomocy. Trudna codzienność lekarza komplikuje się jeszcze bardziej, gdy nawiązuje on intymną relację z żoną jednego ze swoich pacjentów.

W 1959 roku Nigdy na świecie" zdobyła nagrodę w konkursie na powieść współczesną. W roku 1971 utwór został zekranizowany (Kardiogram").