Przemysłowe drukowanie cyfrowe materiałów opakowaniowych i opakowań

Katarzyna Piłczyńska

Monografia zawiera opis dostępnych przemysłowych technologii drukowania cyfrowego opakowań. Przedstawiono w niej nową klasyfikację opakowaniowych podłoży drukowych (rozdział pierwszy), a w rozdziale drugim także opis technologii cyfrowych. W monografii zaprezentowane zostały wyniki przeprowadzonych badań nad jakością różnych odbitek cyfrowych wykonanych na podłożach dedykowanych i niededykowanych. W rozdziale trzecim opisano produkcyjne systemy drukowania cyfrowego, w tym systemy uszlachetniania. Na koniec przedstawiono charakterystykę opakowaniowych podłoży drukowych oraz atramentów i tonerów.   Książka jest efektem pracy badawczej i wykładów prowadzonych w Zakładzie Technologii Poligraficznych Instytutu Mechaniki i Poligrafii w Politechnice Warszawskiej. Jest przeznaczona dla studentów i pracowników branży poligraficznej, związanych z drukowaniem cyfrowym.

Dynamika lotu bezzałogowych statków powietrznych klasy mikro

Krzysztof Sibilski, Maciej Lasek, Anna Sibilska-Mroziewicz, Michał Grabowski

Monografia jest pierwszą w Polsce i prawdopodobnie jedną z pierwszych na świecie publikacją obejmującą kompleksowe badania dynamiki lotu Bezzałogowych Statków Powietrznych klasy mikro w układzie stałopłata (tzw. mikrosamolotów). Jednym z istotnych problemów podjętych w książce było wykorzystanie funkcji impulsowej do identyfikacji pochodnych aerodynamicznych obiektu latającego na zakresie bardzo małych liczb Reynoldsa, w szerokim zakresie kątów natarcia i zredukowanych częstości. Istotną częścią monografii jest rozdział poświęcony problemom stateczności dynamicznej mikrosamolotu, w szczególności poświęcony wykorzystaniu Teorii Układów Dynamicznych i Teorii Bifurkacji do analizy dynamiki lotu na dużych, nadkrytycznych kątach natarcia. Monografia może być wykorzystywana na studiach magisterskich i doktoranckich na wydziałach lotniczych wyższych uczelni technicznych.

Rysunek techniczny w inżynierii chemicznej

Janusz Oleniak

Obecne, drugie wydanie książki (pod zmienionym tytułem), będące efektem kilkudziesięcioletniego doświadczenia autora w przekazywaniu wiedzy z rysunku technicznego zostało uzupełnione i rozszerzone. Znalazły się w nim odpowiedzi na najczęściej zadawane przez studentów pytania. Omówiono rysowanie schematów kinematycznych i rozszerzono dane elementów mechanicznych (śruby, nakrętki). Na przykładowych rysunkach pokazano także inżynierskie i magisterskie projekty studentów. Niektóre zbyt trudne i rzadko spotykane rysunki zostały uproszczone.   Ponieważ rysunek techniczny jest międzynarodowym sposobem porozumiewania się w przemyśle, musi więc być znacznie sformalizowany. Jego zasady są określone w Polskich Normach, zgodnych z normami europejskimi. Normy rozstrzygają wszelkie wątpliwości, ale nie stanowią dobrego materiału do nauki. Autor ma nadzieję, że prezentowany podręcznik oraz podane w nim przykłady rysunków i ich omówienia, uzupełnią te braki.  

Podstawy fizyki

Władysław Bogusz, Jerzy Garbarczyk, Franciszek Krok

Podręcznik powstał na podstawie wykładów fizyki ogólnej prowadzonych przez autorów dla studentów różnych wydziałów Politechniki Warszawskiej, a przede wszystkim studentów Wydziału Fizyki, dlatego treść dostosowana jest głównie do wymagań programowych tego właśnie wydziału. Podręcznik może być również przydatny dla studentów innych wydziałów (także innych szkół technicznych), a także wydziałów uniwersyteckich. Zrozumienie przedstawionego w podręczniku materiału wymaga znajomości (początkowo w niewielkim stopniu) analizy matematycznej i algebry. Ponieważ zazwyczaj przedmioty te są wykładane na pierwszych semestrach studiów (równolegle z fizyką) starano się, aby bardziej zaawansowany aparat matematyczny wprowadzany był stopniowo i aby nowym pojęciom matematycznym nadawać interpretację fizyczną. Większość materiału wyłożono w sposób tradycyjny, bowiem ograniczona objętość podręcznika nie pozwalała na eksperymentowanie w tym zakresie. W obecnym wydaniu dokonano wielu zmian. Przede wszystkim wprowadzono nowe definicje i siedem podstawowych jednostek miar, które obowiązują od 20 maja 2019 roku. Do treści poszczególnych rozdziałów (zwłaszcza 11-14) wprowadzono szereg zmian merytorycznych. Dla wygody Czytelnika poszerzono indeks przedmiotowy, dodano tablicę stałych fizycznych, tablicę pochodnych podstawowych funkcji oraz kilka ważniejszych wzorów trygonometrycznych.

Dwadzieścia sześć lat i pięćset czterdzieści dyplomów Podyplomowego Studium Urbanistyki i Gospodarki Przestrzennej na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej

Andrzej Gawlikowski, Andrzej Zalewski, Elżbieta Szary

W opracowaniu Czytelnik znajdzie informacje o genezie Studium, jego organizacji, uczestnikach, kadrze, a także o życiu towarzyskim. Książka zawiera też informacje o pracach absolwentów oraz polityce w podejmowaniu tematów prac kształtowanej w miarę zmieniającej się struktury zawodowej uczestników. Autorzy mają nadzieję, że oddawana do rąk Czytelników książka to nie tylko rejestracja dwudziestu sześciu lat procesu dydaktycznego, lecz także w pewnym sensie odbicie przemian jakie zaszły w ciągu realizacji dwudziestu czterech kursów w społecznej świadomości przestrzeni i w środowisku zawodowo związanym z urbanistyką i gospodarką przestrzenną. To długi czas, obejmujący różne okresy w życiu uczelni i społeczeństwa. Pierwsze kilkanaście lat to lata głębokiej transformacji ustrojowej Kraju, lata tworzenia i wdrażania nowego prawa, powrotu do respektowania prywatnej własności i prawa do wdrażania własnych, indywidualnych opinii, prawa do ochrony własnych prywatnych i grupowych interesów, lata nowego spojrzenia na społeczne prawa i obowiązki w zakresie kształtowania przestrzeni i gospodarowania nią. Dwadzieścia sześć lat to dostatecznie długi czas istnienia szkoły, aby podsumować jej osiągnięcia. To prawie pięćset czterdziestu dyplomowanych absolwentów, którzy uzupełnili swoją wiedzę w dziedzinie urbanistyki, planowania przestrzennego i gospodarki przestrzennej, wymienili się doświadczeniami z kolegami z zespołu i całej grupy. Efektem są także prace studialne często wiążące się z konkretnymi problemami i zadaniami stojącymi przed służbami planistycznymi samorządu terytorialnego. Ważne wydaje się przypominanie słuchaczom Studium w czasie procesu dydaktycznego, że wbrew obiegowym opiniom wdrażanym, zwłaszcza na początku okresu transformacji ustrojowej, deprecjonującym znaczenie urbanistyki i planowania przestrzennego w warunkach gospodarki rynkowej jako reliktu socjalistycznego centralizmu, ich społeczna ocena jest dzisiaj odmienna. Coraz powszechniejsza jest bowiem świadomość, że społeczny wpływ na kształt przestrzeni i społeczna kontrola gospodarowania przestrzenią może się w obecnym stanie prawnym dokonywać niemal wyłącznie w skali urbanistycznej i na poziomie planowania miejscowego. Ta właśnie odrodzona świadomość społeczna mogłaby dzisiaj ponownie sytuować urbanistykę, planowanie przestrzenne i gospodarkę przestrzenną na należnym im miejscu pośród nauk społecznych i technicznych. Mamy jednak do czynienia ze zmniejszającą się liczebnością środowiska urbanistów, co jest skutkiem zarówno wspomnianych powyżej negatywnych ocen kreowanych pochopnie na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, jak też powszechnie występujących problemów kadrowo-płacowych przede wszystkim w jednostkach budżetowych. Niestety deregulacja zawodu urbanisty jaka miała miejsce w 2014 roku znacznie się przyczyniła do obniżenia rangi zawodu i otwarcia go dla osób bez niezbędnego wykształcenia.

Instalacje i systemy w inteligentnych budynkach. Laboratorium

Mirosław Parol, Łukasz Rokicki

Skrypt jest zbiorem ćwiczeń laboratoryjnych dotyczących projektowania instalacji inteligentnych w systemach KNX oraz LonMaker. Jest on podzielony na dwie części. W pierwszej przedstawiono podstawowe informacje na temat wspomnianych systemów, zaś w drugiej zamieszczono ćwiczenia laboratoryjne poświęcone projektowaniu instalacji w wymienionych systemach. Skrypt jest przeznaczony dla studentów Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej, studiujących na kierunku Elektrotechnika oraz kierunku Informatyka.

Krajobrazy zwyczajne. Krajobrazy zamieszkane. Wizje, teorie, praktyki

Joanna Giecewicz

Tematyką niniejszej monografii jest ewolucja zmieniającej się w czasie i przestrzeni relacji pomiędzy zamieszkiwaniem a stosunkiem zamieszkujących do krajobrazu i natury. Ta nieustanna zmiana jest analizowana na przykładzie obszarów przyrodniczych w metropoliach, gdzie można zaobserwować narastanie pozytywnego postrzegania krajobrazów zwyczajnych współistniejących w codzienności zamieszkiwania, przy jednoczesnym niedocenianiu ich rzeczywistych wartości przyrodniczych, stanowiących o zamieszkiwalności (habitability) obszarów urbanizowanych. Przywołanie XVII-XVIII-wiecznej genezy kształtowania się nowej estetyki krajobrazu zwyczajnego jest kluczem do zrozumienia późniejszych zasadniczych przemian w skali aglomeracji miejskich. We wczesnych XVII-wiecznych propozycjach planistycznych można wyróżnić dwa symboliczne kierunki rozwiązywania konfliktu osadnictwa i natury - prymat zabudowy kosztem przyrody i wielorakie próby ich współistnienia. Rozwój osadnictwa i miast sprzyja dominacji realistów kierunku pierwszego, co stopniowo prowadzi do pogarszania się warunków życia miejskiego. W innych modelach urbanizacji dostrzegane są zalety drugiego typu - koncepcji wizjonerów uwzględniających obecność elementów przyrodniczych i dążących do ich zachowania dla dobra zamieszkujących.

Laboratorium obwodów elektrycznych

Zygmunt Filipowicz, Tomasz Grzywacz

Skrypt niniejszy zawiera objaśnienia do ćwiczeń laboratoryjnych z obwodów elektrycznych, wykonywanych w Instytucie Elektrotechniki Teoretycznej i Systemów Informacyjno-Pomiarowych przez studentów Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej w ramach przedmiotu „Teoria obwodów”. Skrypt jest dostosowany do programu laboratorium obwodów elektrycznych dla wszystkich rodzajów studiów prowadzonych na Wydziale Elektrycznym. Poszczególne ćwiczenia posiadają krótki wstęp teoretyczny do danego ćwiczenia, układy pomiarowe, opisy wykonywanych pomiarów i sprawozdań.

Współpraca fundamentu płytowo-palowego z podłożem gruntowym

Grzegorz Kacprzak

Okres ostatnich dwudziestu pięciu lat to czas istotnego rozwoju fundamentów płytowo-palowych. Rozwinięto wówczas wiele nowych metod analizy zachowania FPP z wykorzystaniem coraz szerzej dostępnych narzędzi do modelowania współpracy ośrodka gruntowego z konstrukcją, danych z obserwacji osiadań zrealizowanych obiektów, jak również wszelkiego rodzaju eksperymentów w skali naturalnej i laboratoryjnej.   Autorzy prezentowanego opracowania podjęli próbę kompleksowego ujęcia problematyki współpracy fundamentu płytowo-palowego z podłożem gruntowym. Dotyczy to fundamentu płytowo-palowego poddanego działaniu obciążenia pionowego. Podstawę rozważań stanowią badania własne, obserwacje i pomiary, koncepcje, analizy teoretyczne oraz zweryfikowane wyniki modelowania numerycznego.   Praca składa się z 11 rozdziałów. W pierwszych siedmiu uwzględniono aktualny stan wiedzy w zakresie zachowania fundamentu płytowo-palowego. Kolejne cztery stanowią analizę wyników własnych badań doświadczalnych i modelowych, mającą na celu weryfikację wniosków przedstawionych w pierwszej części pracy i lepsze poznanie zjawisk towarzyszących współpracy fundamentu płytowo-palowego z ośrodkiem gruntowym.   Wykonane wcześniej analizy numeryczne i badania modelowe zostały uzupełnione w rozdziale XI wnioskami z długoterminowych (ok. 800 dni) pomiarów in-situ zmian wartości naprężeń w podłożu pod fundamentem, jak również pomiarów odkształceń na kierunku pionowym w kolumnach betonowych, umożliwiających obserwację zmiany w czasie dystrybucji siły wzdłuż kolumny. Badania tego typu niewątpliwie stanowią duże osiągnięcie badawcze autora, gdyż zostały zaprojektowane i zrealizowane po raz pierwszy w Polsce. Po raz kolejny w pracy przeprowadzono analizę numeryczną, tym razem fragmentu opomiarowanego fundamentu. Następnie, otrzymane wyniki porównano z wynikami z pomiarów rzeczywistych. Celem badawczo-aplikacyjnym porównania była weryfikacja numerycznego modelu współpracy konstrukcji z ośrodkiem gruntowym, jak również uzupełnienie i jednocześnie zwiększenie liczby wyników badań w skali rzeczywistej. Dzięki temu możliwe było przeprowadzenie analizy naukowej mającej na celu lepsze poznanie zachowania elementów fundamentu płytowo-palowego oraz zrozumienie złożonych efektów interakcji między nimi.

Problematyka geodezyjno-prawna w procesie ustalania stanu prawnego nieruchomości w Polsce

Katarzyna Sobolewska-Mikulska, Agnieszka Cienciała

W monografi i przedstawiono obecny stan wiedzy dotyczącej prawnych i geodezyjnych aspektów regulowania stanu prawnego nieruchomości w Polsce oraz sporządzanych do tego celu opracowań geodezyjnych. Przybliżono skalę i przyczyny zjawiska nieuregulowanego stanu prawnego oraz możliwości naprawy tej sytuacji, a także wyszczególniono wymagania stawiane sporządzanej dokumentacji geodezyjno-prawnej.

Modelowanie i optymalizacja obróbki elektroerozyjnej materiałów trudnoobrabialnych

Rafał Świercz

Opracowanie jest wynikiem wieloletnich badań autora nad procesem erozji materiałów trudnoobrabialnych. Genezą powstania pracy było opracowanie podstaw technologii obróbki elektroerozyjnej nowych materiałów stosowanych na narzędzia w przetwórstwie tworzyw sztucznych oraz stopów żarowytrzymałych i żaroodpornych stosowanych w przemyśle lotniczym i energetyce. Przeprowadzono badania teoretyczno-doświadczalne, których celem było poznanie wpływu energii wyładowania elektrycznego i gęstości strumienia ciepła na wskaźniki technologiczne obróbki wyżej wymienionych materiałów. Istotną częścią prezentowanej monografii jest przedstawienie możliwości zastosowania płatków zredukowanego tlenku grafenu w dielektryku w celu poprawienia wskaźników technologicznych obróbki elektroerozyjnej.

Zastosowanie technologii naziemnego skaningu laserowego w wybranych zagadnieniach geodezji inżynieryjnej

Janina Zaczek-Peplińska, Michał Strach

Celem monografii jest prezentacja stanu wiedzy i doświadczeń autorów w zakresie stosowania technologii naziemnego skaningu laserowego w szeroko pojętej geodezji inżynieryjnej. Ważnym elementem opracowania jest ukazanie zastosowania skaningu laserowego na wybranych przykładach. Tematyka poszczególnych rozdziałów ukazuje szeroki zakres zainteresowań autorów opracowania reprezentujących kilka ośrodków naukowo-badawczych w Polsce. Zaprezentowane przykłady stanowią jedynie wycinek możliwych zastosowań naziemnego skaningu laserowego, niemniej jednak ukazują ogromną przydatność tej technologii w wielu zagadnieniach związanych z geodezją inżynieryjną, budownictwem i dziedzinami pokrewnymi. Technologia ta w zależności od charakteru obiektu może różnić się zastosowaniem, rozkładem stanowisk pomiarowych, punktów dostosowania czy platformą pomiarową, jednak za każdym razem będzie dostarczała chmurę punktów reprezentujących dany obiekt w przestrzeni trójwymiarowej.

Podstawy sterowania ruchem kolejowym. Funkcje, wymagania, zarys techniki

Mirosława Dąbrowa-Bajon

Skrypt przeznaczony jest dla studentów kierunku Transport zajmujących się sterowaniem transportu kolejowego. Zawiera uogólnione opisy filozofii, funkcji i wymagań stawianych urządzeniom i systemom srk oraz zarys techniki w obszarach urządzeń stacyjnych i liniowych dla linii znaczenia ogólnego i metra. Uwzględniono urządzenia stosowane współcześnie oraz kierunki ich rozwoju na tle nowoczesnych potrzeb funkcjonalnych (tworzenie zintegrowanego transportu ogólnoeuropejskiego) i możliwości technicznych ( teleinformatyka). W skrypcie wspomniano o urządzeniach starszych typów, ponieważ z uwagi na stan kolejnictwa polskiego są one stosowane na wielu obiektach stacyjnych i liniowych.

Zarządzanie w przedsiębiorstwie N.0. Droga do przyszłości

Grażyna Gierszewska

Współczesność charakteryzują dwa megatrendy: VUCA i Czwarta Rewolucja Przemysłowa. Akronim VUCA został utworzony z pierwszych liter słów: Volatility (zmienność), Uncertainty (niepewność), Complexity (złożoność) i Ambiguity (niejednoznaczność). Termin VUCA został szybko zaadaptowany do świata biznesu, a współczesny świat charakteryzowany przez VUCA opisywany jest jako „Nowa Normalność”. Zespół naukowy prof. Grażyny Gierszewskiej(głównie, choć nie tylko, z kierowanej przez nią Katedry Procesów Zarządzania Wydziału Zarządzania Politechniki Warszawskiej) opublikował zbiór analiz pod wspólnym tytułem „Co dalej z zarządzaniem?”. W przeważającym stopniu tamte teksty nie udzieliły ostatecznej odpowiedzi na tytułowe pytanie, raczej pokazywały stan i miejsce nauk o zarządzaniu w świecie VUCA. W niniejszym zbiorze, nadal w formie felietonów naukowych, autorzy próbują pójść dalej. Z lekka przewrotnie w odniesieniu do pojawiających się ostatnio deskrypcji 2.0 czy 4.0 podpisują się pod sygnaturą zarządzanie N.0, aby podzielić się swymi refleksjami co do wyzwań tej dyscypliny, należącej – co niezmiernie ważne – do nauk stosowanych, empirycznych, choć w samym założeniu dydaktycznej. Podejście przez nich wyartykułowane, diagnozy, a zwłaszcza konkluzje co do wyzwań, są zapewne dyskusyjne i także w ich zamiarze służą sprowokowaniu odzewu. Jeśli się pojawi, niezależnie od zabarwienia – akceptacji czy dezaprobaty – to autorzy osiągną zamierzony cel. Nauka bowiem to wolność, ograniczana tylko odpowiedzialnością badawczą, głównie moralną.

Siłownie wiatrowe

Ryszard Maroński

Opracowanie przeznaczone jest dla przyszłych inżynierów mechaników zajmujących się energetyką odnawialną. Autor skoncentrował się na samej maszynie wiatrowej – głównie na wirniku siłowni. Starał się zrealizować dwa cele – przybliżenie Czytelnikowi problemów związanych z siłowniami wiatrowymi oraz podanie podstawowego narzędzia potrzebnego do przeprowadzenia obliczeń obciążeń i osiągów maszyny, takich jak moc i ilość energii pozyskiwanej z wiatru w ciągu roku w danej lokalizacji turbiny. Najistotniejsze znaczenie dla autora mają dwa rozdziały – rozdział 2 dotyczący oszacowania zasobów energii wiatru oraz rozdział 4 dotyczący zasad przetwarzania energii wiatru. Rozdział 3 „Wybrane pojęcia aerodynamiki” może być pominięty przez Czytelnika obeznanego z problematyką lotniczą. Wywody teoretyczne zostały zilustrowane przykładami pozwalającymi na nabranie wprawy w korzystaniu z wyprowadzonych wzorów. Pojęcia ilustrowane są rysunkami, czasami w nadmiarze, po to żeby nie odrywać Czytelnika od tekstu w celu poszukiwania odpowiednich ilustracji. Charakterystyki dotyczące konkretnych maszyn można traktować jako poglądowe, ilustrujące tezy zawarte w pracy. Nie należy przenosić wartości liczbowych na inne rozwiązania techniczne. Obliczenia trzeba wówczas wykonać od początku. Niedogodność ta wynika z niejasności dotyczących praw autorskich i pokrewnych obowiązujących w Polsce.

Jezuickie przestrzenie baroku. Przekształcenia strukturalne miast polskich na przełomie XVI i XVII wieku

Danuta Kłosek-Kozłowska

Przedmiotem monografii jest analiza struktury przestrzennej miast polskich w ostatniej tercji XVI i w początku XVII wieku oraz charakterystyka jej przekształceń wynikających z wprowadzania do średniowiecznej struktury miast dużych kubaturowo zespołów jezuickich. Zasięg terytorialny obejmuje miasta Rzeczypospolitej znajdujące się zarówno obecnie, jak i w XVI wieku na obszarze Polski, w których do końca tego stulecia zakon jezuitów rozpoczął swoje inwestycje. Cezurę chronologiczną uzasadnia charakterystyczna ekspansywność zakonu we wczesnej fazie działalności, przy utrzymującym się nadal jeszcze znacznym rozwoju gospodarczym miast Rzeczypospolitej, zwłaszcza miast dużych, na których zakonowi zależało najbardziej.   Dzieje budowli jezuickich, których realizację rozpoczęto przed końcem XVI wieku, zostały prześledzone w większości przypadków do wojen szwedzkich 1655 roku, podczas których nastąpiło wyraźne spowolnienie ruchu inwestycyjnego w miastach polskich, wojenne splądrowanie i dewastacja, a w konsekwencji prawdziwy ich upadek. Przedłużenie ram chronologicznych w ramach opracowań monograficznych dotyczących analizy miast i zespołów pozwoliło na obserwację nie tylko procesu projektowania, lecz także zmian samego projektu, dokonywanych w trakcie jego realizacji w kontekście równolegle analizowanych przyczyn ich wprowadzania oraz dziejów poszczególnych miast. Szczegółowej analizie poddano siedem miast, w których do końca XVI wieku zakon jezuitów rozpoczął swoje inwestycje. Trzy pierwsze to miasta biskupie: Braniewo, Pułtusk, Poznań – pilotażowe pod względem doświadczeń zakonu jezuitów na ziemiach Rzeczypospolitej, oraz Jarosław – miasto prywatne włączone do tej grupy z uwagi na wczesne inicjatywy fundatorów i toczącą się dyskusję z zakonem. Grupę drugą stanowią trzy największe królewskie miasta Rzeczypospolitej: Lublin, Kraków i Kalisz. Zwłaszcza Kraków dla opisu procesu osiedlania się zakonu jezuitów w miastach jest przykładem szczególnie interesującym, bowiem dotyczy aż siedmiu dyskutowanych wówczas lokalizacji dla głównej placówki zakonu w stołecznym mieście. Argumenty za i przeciw na ten temat są w tej dyskusji jasno wyłożone.