Pedagogika grecka od Protagorasa do Posejdoniosa

Marcin Wasilewski

W publikacji autor bada elementy myślenia o wychowaniu i kształceniu w poezji epickiej, lirycznej i dramatycznej, w prawodawstwie, badaniach natury, sofistyce i filozofii starożytnej Grecji. Analizą obejmuje około 800 lat (od okresu archaicznego po hellenistyczny) rozwoju myśli pedagogicznej i omawia dorobek blisko 50 myślicieli z tego okresu. Oryginalność tej książki ma kilka istotnych wymiarów. Po pierwsze współczesna polska literatura pedagogiczna nie posiada monografii łączącej w sobie analizę odnalezionych, wydobytych z zapomnienia fragmentów tekstów greckich, ich tłumaczenia oraz pedagogicznej, ale także historyczno-filozoficznej, interpretacji. Po wtóre analizowana praca jest syntezą jednego autora długiej perspektywy czasowej, co w kontekście raczej dominujących narracji fragmentarycznych jest także istotnym osiągnięciem Autora. Nowożytna polska pedagogika w kolejnych odsłonach swego rozwoju zawsze sięgała po tradycje wspólne całej kulturalnej Europie. Przywołanie w dobie postmodernizmu źródeł naszej - europejskiej - kultury jest nie tylko uzasadnieniem obecności polskiej humanistyki w jej obrębie, ale także asumptem do współczesnego odczytania przesłania mistrzów antyku. Z recenzji prof. nadzw. dr. hab. Sławomira Sztobryna Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej

Błoto słodsze niż miód. Głosy komunistycznej Albanii

Małgorzata Rejmer

Błoto słodsze niż miód to opowieść o kraju udręczonym terrorem Envera Hoxhy, dyktatora, który po zerwaniu sojuszy z Jugosławią, Związkiem Radzieckim i Chinami uwierzył, że Albania może stać się samowystarczalną twierdzą komunizmu. O ludziach z dnia na dzień skazywanych na zesłanie, tylko dlatego że urodzili się w niewłaściwej rodzinie lub szeptem w czterech ścianach próbowali samodzielnie myśleć. O krwawych buntach w obozach pracy, tragicznych ucieczkach z kraju zamienionego w bunkier, o życiorysach ofiarowanych na ołtarzu ideologicznego raju i o tych, którzy je miażdżyli, nie bacząc na konsekwencje. Układając opowieści swoich bohaterów w chór przejmujących głosów, autorka odsłania fragment najczarniejszego okresu w historii Albanii i zapisuje kolejną kartę w księdze upadku wartości humanistycznych XX wieku.

Henryk Sienkiewicz jakiego nie znamy

Kamil Kartasiński

Wszyscy czytali Sienkiewicza. Nie wszyscy jednak wiedzą, jaki był poza kartami swoich utworów. Lektura tej publikacji pokaże wielkiego noblistę jako człowieka z krwi i kości. Od ponad wieku jego powieści i nowele stanowią jeden z filarów literackiego kanonu Polaków. Trylogia i „Krzyżacy” współtworzyły polską świadomość narodową, „W pustyni i w puszczy” fascynuje młodych czytelników, a „Quo vadis” zachwyca rozmachem wczesnochrześcijańskiej epopei. Biografia laureata literackiego Nobla to przykład losów Polaka schyłku epoki zaborów. Żył w cieniu powstań narodowych, wybrał pracę u podstaw, podróżował po świecie, ale wciąż myślał o Polsce i dla niej działał. Jednocześnie był wyjątkowy i jak każdy twórca mierzył się ze swoją sławą – szukał tematów, promował się, zdobywał wysokie honoraria, wreszcie musiał radzić sobie z tym, że stał się idolem rodaków. Autor „Henryka Sienkiewicza jakiego nie znamy...” pokazuje losy i osobowość pisarz poprzez listy, które pisał do rodziny, przyjaciół i współpracowników. W tym specyficznym zwierciadle odbija się postać nietuzinkowa, a jednocześnie taka, którą można bardzo polubić. Wszystkim Państwu, którzy nie lubią bezrefleksyjnie przyjmować informacji o przeszłości i nie chcą wyłącznie medialnie użytecznych schematów interpretacyjnych polecam niniejszą lekturę. dr hab. Maciej Fic, Instytut Historii Uniwersytetu Śląskiego Kamil Kartasiński – absolwent Instytutu Historii Uniwersytetu Śląskiego, publicysta portalu Histmag.org. Współautor książki „Wywieziono nas bydlęcymi wagonami” (2015). Obecnie opracowuje wspomnienia weterana armii niemieckiej oraz zajmuje tematyką walk o Śląsk w 1945 roku. Redaktor gazety parafialnej „Głos św. Ludwika” w Katowicach-Panewnikach. Pasjonat I i II wojny światowej oraz rozmów z żyjącymi weteranami tej ostatniej. Miłośnik gier komputerowych o tematyce historycznej, fan muzyki filmowej i języka niemieckiego. Motto życiowe: „Per aspera ad astra”.

Huckleberry Finn - With Audio Level 2 Oxford Bookworms Library

Twain, Mark

A level 2 Oxford Bookworms Library graded reader. This version includes an audio book: listen to the story as you read. Retold for Learners of English by Diane Mowat. Who wants to live in a house, wear clean clothes, be good, and go to school every day? Not young Huckleberry Finn, that's for sure. So Huck runs away, and is soon floating down the great Mississippi River on a raft. With him is Jim, a black slave who is also running away. But life is not always easy for the two friends. And there's 300 dollars waiting for anyone who catches poor Jim . . .

O dawnych czasach, fajnych zwierzątkach i najciekawszych świata zakątkach

Krzysztof Krysztopik

"O dawnych czasach, fajnych zwierzątkach i najciekawszych świata zakątkach", to kolorowo ilustrowane i rymowane wesołe historyjki dla dzieci w wieku przedszkolnym. Bohaterami są - jak mówi tytuł - postacie z minionych czasów, z miejsc odległych i baśniowych oraz wiele zwierzątek, niezwykle wyjątkowych.

Hands-On Cryptography with Python. Leverage the power of Python to encrypt and decrypt data

Samuel Bowne

Cryptography is essential for protecting sensitive information, but it is often performed inadequately or incorrectly. Hands-On Cryptography with Python starts by showing you how to encrypt and evaluate your data. The book will then walk you through various data encryption methods,such as obfuscation, hashing, and strong encryption, and will show how you can attack cryptographic systems. You will learn how to create hashes, crack them, and will understand why they are so different from each other. In the concluding chapters, you will use three NIST-recommended systems: the Advanced Encryption Standard (AES), the Secure Hash Algorithm (SHA), and the Rivest-Shamir-Adleman (RSA). By the end of this book, you will be able to deal with common errors in encryption.

Wielki człowiek do małych interesów

Aleksander Fredro

„Wielki człowiek do małych interesów” to komedia autorstwa Aleksandra Fredry. Główny bohater to Ambroży Jenialkiewicz, właściciel ziemski. Ma głowę pełną wspaniałych pomysłów, które zapisuje, a potem nie może odczytać. Inwestuje, zarządza majątkami młodych krewnych, planuje ich małżeństwa, knuje intrygi. Nic z jego planów jednak nie wychodzi, lecz on, zadowolony,  twierdzi, że wszystko poszło po jego myśli, z nieznacznymi tylko modyfikacjami, i nie zaprzestaje pozornych działań i pustej aktywności.

Swift 3 Game Development. Build iOS 10 Games with Swift 3.0 - Second Edition

Stephen Haney

Swift is the perfect choice for game development. Developers are intrigued by Swift 3.0 and want to make use of new features to develop their best games yet. Packed with best practices and easy-to-use examples, this book leads you step by step through the development of your first Swift game.This book starts by introducing SpriteKit and Swift's new features that can be used for game development. After setting up your first Swift project, you will build your first custom class, learn how to draw and animate your game, and add physics simulations.Then, you will add the player character, NPCs, and powerups. To make your game more fun and engaging, you will learn how to set up scenes and backgrounds, build fun menus, and integrate with Apple Game Center to add leaderboards and achievements. You will then make your game stand out by adding animations when game objects collide, and incorporate proven techniques such as the advanced particle system and graphics. Finally, you will explore the various options available to start down the path towards monetization and publish your finished games to the App Store.By the end of this book, you will be able to create your own iOS games using Swift and SpriteKit.

The Devil in Iron

Robert E. Howard

The fisherman loosened his knife in its scabbard. The gesture was instinctive, for what he feared was nothing a knife could slay, not even the saw-edged crescent blade of the Yuetshi that could disembowel a man with an upward stroke. Neither man nor beast threatened him in the solitude which brooded over the castellated isle of Xapur.

Samotnia II

Charles Dickens

W drugim tomie satyry na brytyjski system sądowniczy klasyczna powieść nabiera detektywistycznego charakteru. Dickens prowadzi czytelnika tropem morderstwa, podsuwa fałszywe wskazówki i ukryte przesłanki, przez co Samotnia staje się prekursorem współczesnych kryminałów. Zarówno ta wyjątkowa konstrukcja, jak i nowoczesny detektywistyczny wątek sprawiają, że Samotnia cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem współczesnych czytelników, którzy z przejęciem wyczekują wielkiego finału kilkudziesięcioletniego procesu Jarndyce przeciw Jarndyce. Pierwsze filmowe adaptacje Samotni sięgają aż 1920 roku, kiedy Maurice Elvey wyreżyserował czarno-biały, niemy film Bleak House. Później BBC wyprodukowało aż trzy seriale na podstawie tej powieści Dickensa w 1959, 1985 i 2005 roku. W najnowszym, nagrodzonym Peabody Award, wystąpiły m.in. Gillian Anderson i Carey Mulligan.

Edukacja, kultura, sztuka - spoistość a integracja

red. Agata Rzymełka-Frąckiewicz, Teresa Wilk

Niniejszą publikacją uwagę Czytelnika pragniemy zorientować na wybranych obszarach codziennego życia obecnych – chociaż w różnym wymiarze – w każdej epoce, zarówno tych bardzo odległych jak i współczesnej. Te obszary, to edukacja, kultura i sztuka, każdy stanowiący odrębny/samodzielny byt, poddający się definiowaniu, analizom, badaniom, ale też każdy z nich ściśle korespondujący z pozostałymi, tworząc przestrzeń uzupełniającą i kreującą dla pozostałych. Podlegając jak wszystko przeobrażeniom, wymagają  reinterpretacji/zorientowania nie tyle na rozwój własny, ile na użyteczność społeczną, gotowość do zaangażowania w inne obszary ludzkiej aktywności. Analizując przeszłość można z pełnym przekonaniem stwierdzić, że akurat w przypadku edukacji, kultury i sztuki owa użyteczność oraz zaangażowanie w inne obszary było w każdym przypadku obecne. Co więcej użyte w tytule tomu: edukacja, kultura i sztuka tworzą transparentną sieć powiązań/relacji, która ilustruje, niezwykle istotną w pedagogice, zasadę wzajemności, wyrażającej się w sferze wzajemnych usług/wymiany. Można powiedzieć, że edukacja oraz kultura i sztuka zawsze wzajemnie się wspierały, warunkowały w rozwoju. Dobrze ilustrują to słowa Tadeusza Lewowickiego: „Edukacja jest wytworem kultury, a kultura trwa i rozwija się dzięki edukacji. Dzieje edukacji dostarczają niezliczonych dowodów na to, że dorobek kultury materialnej, a przede wszystkim kultury duchowej, był i pozostaje treścią i istotą oświaty w ogóle” (Lewowicki, 2003, s. 44). Zasadniczy cel opracowania, to próba uświadomienia, że te trzy obszary towarzyszą człowiekowi przez całe życie, z tym, że edukacja poprzez wymiar swej instytucjonalizacji oraz obowiązkowości staje się kwestią naturalną, wpisaną w codzienność - a z uwagi na permanentną potrzebę rozwoju/kształcenia - już nie tylko w okresie dzieciństwa i adolescencji. Kultura i sztuka, mimo że stale obecne w przestrzeni społecznej, nader często pozostają poza sferą świadomości człowieka, który ich nie zauważa, nie docenia i nawet marginalizuje. Wspomniana postawa, to efekt braku/niedostatku właściwej edukacji w tym zakresie. Dostrzegana nieobecność lub niedostatek edukacji w obszarze kultury/sztuki to zagrożenie dla jakości życia. Tym samym to pole, otwarta przestrzeń do zagospodarowania, zorientowania uwagi środowisk wychowawczych i społecznych – rodziców, nauczycieli, opiekunów, władz lokalnych i polityków – na istotność i potrzebę systematycznego, świadomego włączenia kultury i sztuki do szeroko rozumianego obszaru edukacji. Zaproponowane teksty opracowania wyrażają potrzebą ukazania nie tyle indywidualnej, ale nade wszystko wspólnej przestrzeni działania edukacji, kultury i sztuki, ich wzajemności w perspektywie przemian społeczno-kulturowych i cywilizacyjnych. Prezentowane tu rozważania eksponują wybrane aspekty życia społecznego w przedmiotowych obszarach, ukazując potrzeby i możliwości wzajemnego ich przenikania, wspierania i uzupełniania. Książka adresowana jest do studentów: pedagogiki, socjologii, polityki społecznej, pracy socjalnej, wiedzy o teatrze oraz organizacji i stowarzyszeń, instytucji społeczno – kulturalno – oświatowych funkcjonujących  w środowiskach lokalnych zaangażowanych w działania edukacyjne i rewitalizacyjne, zorientowane na zintegrowane projektowanie i rozwiązywanie problemów społecznych.

Wyszedł z siebie i nie wrócił

Tomasz Jastrun

Oto literackie świadectwo naszego czasu. Powieść niewielka, ale gęsta, dużo się w niej dzieje. Bohater ma na imię Franciszek i jest malarzem. Zaczyna się starzeć, przeżywa artystyczny kryzys, nęka go dramat upływu czasu i problemy ze zdrowiem. Jego małżeństwo jest w ruinie, a wokół trwa zimna wojna domowa. Temat zatem nie wydaje się wesoły, mimo to książka pełna jest ironii i serdecznej kpiny. Bo też ironia i sztuka są jak modlitwa nie tylko dla bohatera powieści, lecz także dla autora. We współczesność czasami wkrada się przeszłość, kiedy Franciszek wspomina swoją działalność opozycyjną, zastanawiając się, czy to wszystko nie zostało zmarnowane. Sprawy osobiste mieszają się z publicznymi. W efekcie otrzymujemy zapis odczuć polskiego inteligenta w chwili, kiedy kończy się jego świat, a on sam atakowany jest przez samotność, komercję i obłęd polityczny.

Zakochane kobiety

David Herbert Lawrence

"Pewnego ranka Ursula i Gudrun BrangWen siedziały we wnęce okiennej ojcowskiego domu w Beldover, zajęte pracą i rozmową. Ursula wyszywała barwny haft, Gudrun rysowała na desce wspartej o kolano. Odzywały się do siebie tylko wtedy, gdy im coś przyszło na myśl. / Ursulo powiedziała Gudrun czy ty naprawdę nie chcesz wyjść za mąż? / Ursula odłożyła na kolana haft i spojrzała na siostrę. Jej twarz była spokojna i zamyślona. Nie wiem. Zależy, co przez to rozumiesz. / Gudrun, trochę zdziwiona, przyglądała się siostrze przez chwilę. Cóż rzekła ironicznie to zwykle oznacza tylko jedno. Czy nie sądzisz, że byłabyś spochmurniała lekko w lepszej sytuacji niż teraz? Po twarzy Ursuli przemknął cień. / Być może. Ale nie jestem pewna." (fragment) Tagi: klasyka, romans, powieść, kobieta,

Tam za zakrętem. Opowiadania

Paweł Bronicki

Oto masz przed sobą zbiór opowiadań. Jest ich tutaj siedem. To liczba szczególna. Tak jak i te opowiadania: szczególne, wyjątkowe, niepowtarzalne. Są cząstką mnie, opisują bowiem świat, jaki przeżywałem wszelkimi swymi zmysłami przez te wszystkie lata, od kiedy zacząłem je pisać (). To cząstka mnie samego zostawiona, zapisana albo wprost, albo między wierszami. Ale dzięki nim jesteś w stanie poznać mnie takim jaki jestem. Obnażyłem bowiem tu całą swą duszę. Przekazałem w nich to, co myślę, co czuję, czego pragnę. Lecz niosą też sobą wartości uniwersalne. Jakie? Dowiesz się, gdy tylko je przeczytasz. Dlatego  uważam, że ze względu na swój charakter i poruszaną tematykę, staną się również bliskie i Tobie, drogi  Czytelniku. Za chwilę przeniesiesz się w siedem magicznych światów. Krajobrazów pisanych piórem mojej wyobraźni za podpowiedziami nagle pojawiającej się Weny. W tych siedmiu niezwykłych wypowiedziach uwieczniłem wszystko to, co zobaczyłem, czego dotknąłem zarówno materialnie, jak i duchowo. Ich tematyka jest różna. Każde z nich opowie Tobie inną historię, ale też spowoduje, że po przeczytaniu każdego z nich poczujesz się inaczej. Wciągnie Cię. Zmusi do myślenia. Zbulwersuje. Zachwyci. Odrzuci. Ale też wyciśnie łzy. Skruszy głazy. Ściśnie za serce. A nawet spowoduje, że będziesz chciał rzucić tym tomikiem o ścianę z okrzykiem Giń! Przepadnij! Nigdy nie wracaj! Ale zapewniam Cię, że po chwili, kiedy emocje opadną, wrócisz spowrotem do napisanych w tym tomiku wyrazów. By zatrzymać się. Znaleźć swoje miejsce na ziemi. Ochłonąć. Zastanowić się. Pomyśleć. Złagodnieć. Zapomnieć. Wyciągnąć wnioski. Znaleźć drogowskazy. Oj, zagrają na Twoich emocjach tak, jak gra na nich nasze życie. Bo są wszak jego odzwierciedleniem. I znajdziesz go tu. Pod maską powierzchowności. Szczytem marzeń byłoby, gdybyś odnalazł w nich chociaż cząstkę siebie. Niewielką. Mikroskopijną. I żebyś choć w nikłym procencie utożsamił się z jednym chociaż zawartym tu zdaniem. Myślę, że nie zawiedziesz się i czytając ją uświadczysz się w przekonaniu co do słuszności podjętej decyzji. Ze wstępu.   Spis treści:   WSTĘP    6WYSZLIFOWANI    11MASKOTKA    20PRZYSTAŃ    38PIĄTEK: 9.00    58DMUCHAWIEC    100BOCZNICA    168DRUŻYNA    225   Fragment:   Mówią, że miał bujną wyobraźnię, więc często, zamykając oczy, przenosił się w świat, który pomagał mu ukoić ból i cierpienie...Fotel był głęboki i miękki. Stał przy jednej ze ścian małego, ciasnego pokoiku. Obity wspaniałym i delikatnym płótnem koloru czarnego, nie mógł spowodować hemoroid. Nic więc dziwnego, że bardzo często w jego głębokości spoczywały czyjeś pośladki, egzystując tam nawet po kilkanaście godzin dziennie. Dzisiaj i teraz również nie stał bezczynnie, albowiem właśnie przed sekundą szeroka pupa okryta czarnymi sztruksowymi spodniami zagłębiła się w jego miękkości.Należała do wysokiego i dosyć krępego jegomościa. Jedynego właściciela, a zarazem mieszkańca, tego pokoiku, usytuowanego na poddaszu niewielkiej, bo zaledwie kilkukondygnacyjnej, kamienicy położonej w centrum miasteczka, gdzieś na wschodnich krańcach Planety.Pokój ten było typowym pomieszczeniem zaprojektowanym specjalnie dla ciężko pracujących mężczyzn. Stąd też jego wystrój był surowy. Prosty. Na środku, na wyło-żonej kratkami szarego gumolitu kwadratowej podłodze, leżał pstrokaty dywan. Ściany emanujące jakimś ukrytym ciepłem były pomalowane na jasnozielony kolor. Natomiast nierówności sufitu przysłonięte zostały mozaiką białych kasetonów. No i wreszcie prostokątne, dwuskrzydłowe okno w plastikowych framugach zupełnie takie samo, jak w tysiącu innych tego typu miejscach zamieszkania dla jemu podobnych robotników. To wszystko, co można o nim napisać. No może warto jeszcze wspomnieć co nieco o drzwiach. Obskurnych, osadzonych w drewnianych framugach, z których odpadały kawałki białej farby. Zamykały się tradycyjnie - na dwa zamki. Złota klamka w kształcie gałki pomiędzy nimi też była standardem w tego typu mieszkaniach. Z mebli, podobnie jak i gdzie indziej, znajdowały się: mała wersalka, fotel i duża dwudrzwiowa szafa. Więcej się nie mieściło. Za wyjątkiem telewizora, dla którego zawsze znalazło się miejsce, albowiem był płaski, jak obraz i jak on wisiał w większości przypadków na ścianie. Zdarzały się też sytuacje, kiedy to stał na specjalnej szafce. W tym pomieszczeniu powieszony został jednak na wprost owego fotela.Jegomość ów miał grube ręce. Jego potężne dłonie z popękaną skórą świadczyły o tym, że ciężko pracował. Twarz miał okrągłą i pociągłą. No i na dodatek ciągle czerwone policzki poorane mnóstwem głębokich blizn. Lekko przystrzyżone włosy oraz wąsy ponad wargami miały kolor ciemnego orzecha. Charakterystycznym było to, że wyglądał, jakby nie miał karku, albowiem głowa i tułów stanowiły swoistą całość. Był młody, miał około dwudziestu trzech lat. Nie był żonaty, bo nigdy nie chciał mieć partnerki życiowej. Poza tym nie miał na to czasu, gdyż większą część jego życia pochłaniała praca.  

Lawina humoru

Janusz Kuklewicz

Lawina Humoru - druga propozycja, z humorem mieszanym. Autor proponuje dużą dozę humoru dla każdego odbiorcy. Pozycja pozwala na zapoznanie się z humorem wielotematycznym. Janusz Kuklewicz Urodzony 30 maja 1967 roku w Lidzbarku Welskim, z wykształcenia ekonomista, bibliotekarz, plastyk. W latach 1999-2012 dyrektor Ośrodka Kultury w mazurskiej wsi. Żona Halina, syn Szymon. Rysuje od przedszkola, brał udział w kilku międzynarodowych konkursach rysunkowych. Publikacje w wydawnictwach ogólnopolskich, regionalnych i lokalnych. Zajmował się przez 13 lat orkiestrą dętą istniejącą do dziś, twórca teatralny i kabaretowy, na koncie wiele scenariuszy dla amatorskich teatrów dziecięcych i młodzieżowych. Hobby: hodowla winorośli, rysunek satyryczny, grafika i zabytkowa CZ 350. Nagrodzony odznaką Zasłużony Działacz Kultury https://spaknatak.w.interia.pl/kuklewicz.htm

Queen Elizabeth

Jacob Abbott

What else can impress in the history of Queen Elizabeth? However, Jacob Abbott was able to show us the other secret aspects of the queens life. The author is doing a tremendous job describing the area in which she lived, as well as a thorough description of the people who formed her. She was a queen to be admired.