Izrael na wojnie. 100 lat konfliktu z Palestyńczykami

Piotr Zychowicz

Bez cenzury, upiększeń i mitów. Izrael utopił we krwi Strefę Gazy w odwecie za atak terrorystyczny Hamasu. Pod gruzami zginęło ponad 40 tysięcy ludzi. Dlaczego doszło do tej rzezi? Jaka jest geneza konfliktu między Izraelem a Palestyńczykami? Piotr Zychowicz zabiera czytelnika w niepoprawną politycznie podróż do źródeł syjonizmu. Pisze o pierwszych żydowskich osadnikach w Palestynie. O powstaniu Izraela i czystce etnicznej dokonanej na ludności arabskiej w 1948 roku. Wojna sześciodniowa, ekstremistyczni żydowscy osadnicy i palestyńscy zamachowcy samobójcy. Dwie intifady, mur apartheidu, zbrodnie okupacji. A w końcu obecna tragedia Strefy Gazy. Izrael na wojnie to wstrząsająca opowieść o jednym z najdłuższych i najbardziej krwawych konfliktów naszej epoki. Bez cenzury, upiększeń i mitów.

Nechemia

Yakov Z. Mayer

Szelmowska, pełna inwencji, literackich aluzji i ciętego humoru wyprawa w nieodgadniony świat żydowskiej duszy.   Nechemia Kohen to znawca Tory, niedowiarek, oszust i zaprzysięgły włóczęga. Z sześcioma palcami u ręki, niepohamowaną pasją do ksiąg i wątpliwym kręgosłupem moralnym, porzuciwszy żonę i córki, wyrusza na spotkanie z Mesjaszem, który właśnie się objawił i wkrótce upadnie: Szabtajem Cwi.   Wraz z bohaterem trafiamy w sam środek XVII wieku, jednej z najbardziej burzliwych epok w historii Żydów. Poznajemy ją z punktu widzenia nie głównych graczy, lecz niezliczonej ilości pobocznych postaci: rabusiów, cudownych ozdrowieńców, wędrownych aktorów, żydowskich, muzułmańskich oraz chrześcijańskich wizjonerów, którzy towarzyszą Nechemii w tej pełnej przygód odysei pieszo, na wozach i chybotliwych statkach, przez rozległe krajobrazy Europy, klasztory, synagogi, targowiska i rozstaje dróg, z malutkiego Komarna pod Lwowem do wielkiego Konstantynopola.   Czasem wydaje mi się, że historia może być opowiadana wciąż na nowo w zależności od perspektywy, którą przyjmiemy. Tak też jest i w tej łotrzykowskiej powieści. Ukazuje nam się siedemnastowieczna Rzeczpospolita, w jednym z najdramatyczniejszych momentów swej historii, widziana oczami mimowolnego awanturnika, kabalisty i włóczęgi Nechemii, wplątanego w dzieje fałszywego Mesjasza ze Smyrny. Świetna zabawa i dużo nieoczywistej wiedzy. Olga Tokarczuk

Maryna. Polka na carskim tronie. cz. I Moskiewskie gody

Paulina Sarnowska

W historii świata wiele jest przypadków, gdy jednostki i ich decyzje wpływały na losy całych narodów. Podobny wpływ na nie miały także... przepowiednie. Czy w przypadku Maryny Mniszchówny będzie podobnie? Czy przypadkowe spotkanie z niezbyt urodziwym młodzieńcem zmieni jej - i nie tylko jej - przyszłość? Czy tenże okaże się cudownie ocalonym synem cara Iwana IV Groźnego, a tym samym zapewni Marynie cudowną i pełną szczęścia przyszłość, czy wręcz przeciwnie - będzie tym, który doprowadzi ją do zguby? Tom pierwszy historii o Marynie Mniszchównie, Dymitrze Samozwańcu i wielkich marzeniach Polaków o władzy nad Moskwą, opisuje historię tak niezwykłą, że może zdawać się fikcją, wymysłem. Jest jednak prawdą. Oto więc opowieść na poły historyczna, na poły obyczajowa, w której losy zdawać by się mogło zwykłych i niekiedy przypadkowych ludzi splatają się z historiami możnych, którymi kierują wielkie ambicje. Jak w tym świecie odnajdzie się dziewczyna, która spełnia wolę ojca, stając się ważną figurą na politycznej szachownicy? Czy jej życie potoczy się zgodnie z oczekiwaniami, czy jednak to los i wróżba wiedźmy będą je kształtować?

Leksykon terminów archeologicznych

praca zbiorowa

Leksykon terminów archeologicznych stanowi kompendium najważniejszych terminów, pojęć i kategorii badawczych definiujących ramy konceptualizacyjne polskiej archeologii początków XXI wieku. Ma charakter w pełni nowatorski i jest pierwszą tego typu publikacją w polskim środowisku archeologicznym. Zarysowując kolejne etapy procesu badawczego, takie jak konceptualizacje przeszłości, zakresy tematyczne badań, proces badawczy, metody i obecność archeologii we współczesności, ukazuje dojrzałość, oryginalność i intelektualny potencjał polskiego środowiska archeologicznego. Leksykon składa się z 107 haseł przygotowanych przez 70 badaczek i badaczy reprezentujących różne pokolenia i pracujących w wiodących ośrodkach badawczych, konserwatorskich i muzealnych Polski. Jest skierowany do archeologów pracujących we wszystkich sektorach dyscypliny, studentów, przedstawicieli nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych współpracujących z archeologią oraz wszystkich zainteresowanych archeologią. Powstał oryginalny produkt intelektualny, który z uznaniem można zaklasyfikować do grupy esejów na temat dzisiejszych podstaw dyscypliny archeologia (...). Można być spokojnym nie tylko o jego funkcję podręcznikową (...), ale też o oryginalne autorskie przemyślenia, luźno osnute wokół dopuszczonego już kanonu. Właśnie ten ładunek myślowy jest najcenniejszą wartością (...). Zebrane teksty w przypadku większości haseł są dobrze osadzone w rozwoju myśli filozoficznej i dowodzą, że archeologia polska dynamicznie i szeroko rozwija swoje zaplecze teoretyczne, nawiązując do pomnikowych serii encyklopedycznych, słowników i leksykonów, tworzonych od lat w wielu krajach. Z recenzji prof. dra hab. Pawła Valde-Nowaka

Czułość

Cyprian Kamil Norwid

Czu­łość Czu­łość -- by­wa jak peł­ny wo­jen krzyk,  I jak szem­rzą­cych źró­deł prąd,  I ja­ko wtór po­grzeb­ny...    * I jak ple­cion­ka dłu­ga z wło­sów blond,  Na któ­rej wdo­wiec no­sić zwykł  Ze­ga­rek srebr­ny --    [...]Cyprian Kamil NorwidUr. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach Zm. 23 maja 1883 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Vade-mecum (1858-1866), Promethidion. Rzecz w dwóch dialogach z epilogiem (1851), Bema pamięci żałobny rapsod (1851), Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie (styczeń 1856), Do obywatela Johna Brown (1859), Wanda (1851), Krakus. Książę nieznany (1851), Czarne kwiaty (1856), Białe kwiaty (1856), Quidam. Przypowieść (1855-1857), Cywilizacja. Legenda (1861), Archeologia (1866), Rzecz o wolności słowa (1869), Pierścień Wielkiej Damy, czyli Ex-machina Durejko (1872), Ad leones! (1883) Polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, tworzył także prace plastyczne. Jego edukacja miała charakter niesystematyczny, można więc powiedzieć, że we wszystkich uprawianych dziedzinach sztuki był samoukiem. Będąc żarliwym miłośnikiem piękna, służył mu nie tylko jako poeta, ale także jako rysownik, akwarelista, medalier i rzeźbiarz. Zaliczany jest do grona największych polskich romantycznych poetów emigracyjnych: utrzymywał nie tylko osobiste kontakty, ale również literacką wymianę zdań z najwybitniejszymi postaciami z tego kręgu - Z. Krasińskim, A. Mickiewiczem, J. Słowackim, F. Chopinem. Jednakże charakter twórczości Norwida każe historykom literatury łączyć go z nurtem klasycyzmu i parnasizmu. W swojej twórczości stworzył i ukształtował na nowo takie środki stylistycznie jak: przemilczenie, przybliżenie, zamierzona wieloznaczność, swoiste wykorzystanie aluzji, alegorii i symbolu. Teksty Norwida nasycone są refleksją filozoficzną. Jeśli chodzi o postawę ideową, Norwid był tradycjonalistą, ale zarazem wrogiem wszystkiego, co nazywano nieoświeconym konserwatyzmem. Początkowo związany z warszawskim środowiskiem literackim (m. in. z Cyganerią Warszawską), większość swego życia spędził poza krajem. Przebywał w wielu miastach europejskich: Dreźnie, Wenecji, Florencji, Rzymie (podczas Wiosny Ludów), Berlinie, Paryżu, a w 1853 r. udał się do Stanów Zjednoczonych. Zza oceanu wrócił jednak na wieść o wojnie krymskiej (później jeszcze wielkie ożywienie poety wywołał wybuch powstania 1863r.), by zamieszkać w Londynie, a następnie ponownie w Paryżu. Tu też zmarł w nędzy, w przytułku, w Domu św. Kazimierza i został pochowany na cmentarzu w Montmorency. Żył nader skromnie, cierpiał z powodu nasilającej się stopniowo głuchoty i ślepoty, chorował na gruźlicę. Za życia zdołał niewiele ze swych utworów wydać, był twórcą niezrozumianym i niedocenianym, stał się wielkim odkryciem dopiero w okresie Młodej Polski za sprawą obszernej publikacji pism poety przygotowanej przez Z. Przesmyckiego (pseud. Miriam), redaktora Chimery w latach 1901-1907. Wielkie zasługi dla przywrócenia Norwida literaturze polskiej uczynił autor wydania krytycznego Pism wszystkich (1971-1976) J. W. Gomulicki. autor: Marta KwiatekKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Error in nomine

BARTOSZ SZOLC-NARTOWSKI

ERROR IN NOMINE. RZYMSKA MYŚL PRAWNICZA I WSPÓŁCZESNE WYZWANIA W europejskich tradycjach prawnych wykształciły się dwa spojrzenia na problematykę błędu. Pierwsze ukazuje go w kontekście relacji między teorią woli, która analizuje intencję stron, biorąc pod uwagę kryteria podmiotowe, oraz teorią oświadczenia woli stron, która opiera się na kryteriach obiektywnych. Drugie ujęcie - angielskiego common law - każe spojrzeć na problematykę błędu przez pryzmat procesu. W systemie anglosaskim nieliczne uwagi teoretyczne dotyczące błędu powstały bowiem podczas lub na skutek sporów sądowych. Nie dość, że analizowano tu jedynie konkretne przypadki, to większość z nich dotyczyła umów handlowych, stąd szukano równowagi między reakcją na błąd a ochroną interesów handlowych Przy analizie regulacji prawnej błędu w prawie europejskim, nie tylko - jak się wydaje - prawie kontraktów, dokonuje się analizy prawnoporównawczej, sięgając do porządków prawnych poszczególnych krajów, dostrzega się zarówno podobieństwa, jak i różnice instytucjonalne, ale także prowadzi się badania w szerszym kontekście historyczno- prawnym, uwzględniając przez to zarówno źródła prawa rzymskiego, jak i jego recepcję oraz tradycję. Poszukuje się także kryteriów, w oparciu o które udzielano lub odmawiano ochrony osobie działającej w błędzie. Tą drogą dociera się do pytań o wartości stanowiące podstawę poszczególnych rozstrzygnięć. Kwestia wartości jest o tyle aktualna, że te tradycyjnie ujmowane i dotychczas niekwestionowane: uczciwość, obowiązek mówienia prawdy, zastępowane są współcześnie ekonomicznymi analizami. Ekonomiczne zaś schematy przemawiają niejednokroć na niekorzyść osoby działającej pod wpływem błędu. Skoro bada się wartości, których realizacji służą regulacje w poszczególnych systemach prawnych, tak i celowe wydaje się postawić pytanie o wartości, którymi kierowano się w starożytnym Rzymie. Oczywiście, słowo wartości należałoby rozumieć stosunkowo szeroko, nie tylko w obszarze moralnym.Znaczenie prawa rzymskiego dla tradycji europejskiej wydaje się niekwestionowane4. Nie chodzi tu tylko o rozumienie prawa rzymskiego jako punktu wyjścia, może także o ukazanie kontrastu między tamtym społeczeństwem a naszym, ale również o ukazanie relacji między wartościami uznawanymi społecznie czy indywidualnie za godne ochrony a udzielaniem ochrony przez prawo. Być może wbrew niektórym nazwom czy definicjom wciąż uprawiamy ten sam dyskurs

Kobiety ze sztucznymi wąsami

Gianna Re, Annalisa Strada

Bycie kobietą wymaga determinacji, sprytu i zaradności. Dziś podobnie jak kiedyś wiele kobiet znajduje osobliwy sposób na to, aby być wolnymi i... udają mężczyzn! Z konieczności, chęci przeżycia przygody lub pragnienia wiedzy, z miłości lub po to, żeby móc uprawiać sport bohaterki tej książki są zdeterminowane, aby sprzeciwić się niesprawiedliwym zasadom panującym w społeczeństwie, którym gdzieś głęboko nadal rządzi seksizm. Niezależnie od tego, czy nosiły (sztuczne) wąsy przez kilka dni, czy przez całe życie, na tych stronach znajdziecie ponad dwadzieścia emocjonujących, a czasami zaskakujących historii kobiet. Przeczytajcie je wszystkie i podzielcie się nimi, z kim zechcecie, w nadziei na to, że niebawem przyjdzie taki czas, kiedy wszyscy będą mogli być sobą i żyć tak, jak chcą, bez żadnych przeszkód.

Tryptyk miłosny. Spełniona miłość (#3)

Magda Kaczmarczyk

Elwira wciąż nie pogodziła się z odejściem męża. Tymczasem okazuje się, że Agata i Piotr spodziewają się dziecka. Reakcja rodziny może wywołać przykre rozczarowanie. Czyżby do tej pory nie zaakceptowali wyboru dziewczyny? Mirella i Maciek przygotowują się do ślubu, ale żadne z nich nie tryska spodziewanym entuzjazmem. Może ich uczucie wygasło i warto zastanowić się, czy jest sens dalej trwać w związku? Przed wszystkimi bohaterami trudne wyzwania i jeszcze trudniejsze decyzje do podjęcia. Czy miłość wreszcie zatriumfuje? Spełniona miłość" to ostatnia część tryptyku miłosnego. By poznać wcześniejsze losy bohaterów, sięgnij po Wyśnioną miłość" oraz Zakazaną miłość".

Na zboczu góry

Ewa Bauer

Trzymający w napięciu thriller, którego akcja rozgrywa się w górach Hiszpanii. Magda i Michał wyjeżdżają w podróż przedślubną. Skromny budżet sprawia, że muszą współdzielić apartament z innym turystą. Młodzi, chcąc uniknąć towarzystwa natręta, jadą w góry, by eksplorować jaskinie. Niedoświadczeni, gubią orientację w terenie. Pomoc obiecuje im młody mężczyzna mieszkający w górskiej chacie. Ma tylko jeden nietypowy warunek... Gdy Magda i Michał nie wracają na noc do hotelu i przez kolejne dni nie ma z nimi kontaktu, bliscy zgłaszają zaginięcie. Okazuje się, że nie są oni pierwszymi turystami, którzy zniknęli w tych okolicach. Zaczyna się intrygujące, zawiłe śledztwo wspomagane przez prywatnego detektywa i zdeterminowaną przyjaciółkę dziewczyny. Czy uda się dotrzeć do człowieka z gór i jego chaty na odludziu? Jakie mroczne sekrety skrywa to miejsce? Wzbudzająca dreszcz atmosfera, nieoczekiwane zwroty akcji. Ewa Bauer mistrzowsko wciąga w labirynt napięcia i serwuje emocjonującą podróż przez mroczne zakamarki ludzkiej psychiki.

A morze wcale nie wzbiera

Michał Wachnicki

"A morze wcale nie wzbiera" to opowieść o spotkaniu trójki przyjaciół, które przeradza się w pełną napięcia podróż przez relacje, emocje i wspomnienia. To, co oczywiste, stopniowo przestaje się takie wydawać, a poczucie, że coś ważnego czai się tuż pod powierzchnią, nie opuszcza czytelnika aż do ostatnich stron.

Łupież i substancje aktywne stosowane w szamponach przeciwłupieżowych - przegląd

Łukasz Matusiak

Łupież jest chorobą przewlekłą o charakterze nawrotowym. Traktuje się ją jako spektrum łojotokowego zapalenia skóry. W pa togenezie łupieżu podkreśla się największe znaczenie zaburzeń mikrobiomu skóry głowy (a zwłaszcza wzrost grzybów z ro dzaju Malassezia spp.), wpływu androgenów oraz zmian w składzie sebum. Łupież zazwyczaj ma łagodny przebieg i szampony przeciwłupieżowe są wystarczającą opcją terapeutyczną. Miejscowo stosowana cyklopiroksolamina jest składnikiem z wybo ru w postępowaniu przeciwłupieżowym. Dodatkowo zwraca się uwagę na unikanie czynników wywołujących łupież, takich jak przegrzewanie czy zbyt agresywna pielęgnacja, i konieczność stosowania łagodnych środków do pielęgnacji. Jeśli kuracja miejscowa nie przynosi spodziewanych rezultatów, to w rzadkich przypadkach konieczne jest wdrożenie leczenia ogólno ustrojowego.

Rzezimieszek. Z Brzeskiej na Pradze do mafii mokotowskiej

Gabriela Jatkowska, Artur Pośpiech

Artur Żyd Pośpiech urodził się i wychował na cieszącej się złą sławą ulicy Brzeskiej na warszawskiej Pradze. W wieku dziewięciu lat zaczął kraść, od tego czasu pnąc się po szczeblach złodziejskiej kariery i wchodząc coraz głębiej w przestępczy świat, by wreszcie na początku lat dziewięćdziesiątych wstąpić w szeregi mokotowskiej mafii. Codzienność kradzieży, włamań, rabunków, wymuszeń i bezwzględnej przemocy przeplatała się z pobytami w więzieniu, które w efekcie pochłonęły większość czterdziestoparoletniego życia bohatera. W rozmowie z Gabrielą Jatkowską opowiada o rozkwicie przestępczości zorganizowanej w okresie polskiej transformacji, swojej drodze na przestępczy szczyt, a także o spektakularnym upadku. To opowieść o świecie dla większości niedostępnym lub niewidzialnym, o prawie bezprawia, przestępczym kodeksie i pozbawionych skrupułów ludziach. Opowiedziana językiem, który nie zna przenośni, zdrobnień i subtelności, ponieważ jest szorstki, dosadny i brutalny jak życie poza prawem.

Handlarze Arabskich Niewolników

Marcin Margielewski

Są ludzie, których brak empatii pozbawia człowieczeństwa do tego stopnia, że odbierają je innym. Abi najpierw została sprzedana przez swojego ojca za długi, a potem przekazywano ją z rąk do rąk jeszcze pięć razy. Dziś wciąż jest towarem. Sarika miała kilkanaście lat, gdy wywołano u niej przedwczesną menopauzę, by miesiączka nie przeszkadzała jej w pracy. Ni Ketut nie mogła spłacić pożyczki, dlatego wraz z kilkuletnimi wnukami zmuszona została do wygrzebywania ziarenek kawy ze zwierzęcych odchodów Mimo rozwoju cywilizacji ludzie wciąż są towarem. Marcin Margielewski z bliska przygląda się procederowi handlu nimi. W trakcie swoich podróży, których efektem jest ta książka, dostaje propozycje przeprowadzania rekrutacji w Polsce. Jest świadkiem zakupów w agencji pośrednictwa pracy, która obiecuje spełnienie marzeń, a tak naprawdę handluje żywym towarem. Poznaje tych, którzy w zdesperowanych biedą istotach widzą wyłącznie sposób na wzbogacenie się. Ta książka to epilog dla historii opisanych w trylogii Niewolnicy i dowód na to, że nawet jeśli coś nas bezpośrednio nie dotyka, wcale nie oznacza to, że nas nie dotyczy.

Pacjent z chorobą Parkinsona i bólem neuropatycznym - opis przypadku

Dariusz Koziorowski

Choroba Parkinsona stanowi złożony proces neurodegeneracyjny z objęciem różnych struktur układu nerwowego. Jest diagnozowana głównie na podstawie objawów klinicznych wynikających z uszkodzenia drogi nigrostriatalnej, co daje charakterystyczne symptomy motoryczne. Dlatego też tradycyjne leczenie objawowe polega na podawaniu prekursora dopaminy w postaci lewodopy z inhibitorem dekarboksylazy aminokwasów aromatycznych lub bezpośredniej stymulacji receptorów dopaminowych w prążkowiu. Problemem terapii dopaminergicznej jest również ograniczony wpływ na symptomy pozaruchowe choroby, do których zaliczamy m.in. ból. Ból ośrodkowy jest jednym z rodzajów bólu, który występuje u pacjentów z chorobą Parkinsona. Leczenie dopaminergiczne może mieć ograniczone znaczenie. Właściwe rozpoznanie problemu zastosowania odpowiedniej terapii bólu przewlekłego ma istotne wpływ na jakość życia chorych. Przedstawiono przypadek 65-letniego mężczyzny z chorobą Parkinsona oraz bólem przewlekłym, który wymagał modyfikacji leczenia dopaminergicznego oraz wdrożenia terapii ośrodkowego bólu neuropatycznego.

Tadeusz Dołęga-Mostowicz: Ponadczasowe klasyki

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Jak głęboka może być rozbieżność między tym, kim się jest, a tym, za kogo jest się uważanym? Życie społeczne rządzi się swoimi zasadami, a sprawiedliwość wcale nie jest najważniejszą z nich. Przekonują się o tym ikoniczni bohaterowie polskiej literatury profesor Wilczur, doktor Murek i Nikodem Dyzma. Ich zawiłe losy stanowią dla Tadeusza Dołęgi-Mostowicza pretekst, by wytknąć wady przedwojennych elit. Można odnieść ponure wrażenie, że mimo upływu lat pewne mechanizmy pozostają niezmienne. W skład zbioru wchodzą klasyczne powieści: Znachor, Drugie życie doktora Murka, Doktor Murek zredukowany oraz Kariera Nikodema Dyzmy. Tadeusz Dołęga-Mostowicz żył w latach 1898-1939. Polski prozaik, scenarzysta oraz dziennikarz. W latach 20. XX wieku był współpracownikiem oraz redaktorem dziennika Rzeczpospolita. Znany ze swoich antysanacyjnych poglądów, które w tamtym czasie przysporzyły mu sporo wrogów. Debiutował powieścią Ostatnia brygada w 1930 roku. Jednak rozgłos przyniosła mu dopiero Kariera Nikodema Dyzmy, wydana dwa lata później w 1932 roku. Powieść kilkakrotnie ekranizowana, na podstawie której powstał również serial. Inne jego książki to Kiwony, Prokurator Alicja Horn, Bracia Dalcz i S-ka, Doktor Murek zredukowany, Drugie życie doktora Murka, Znachor, Trzy serca, Profesor Wilczur i Pamiętnik pani Hanki.

"Polityka kobiet czy kobiety polityki?". Płeć jako element obrazów medialnych kobiet

Katarzyna Brzoza-Kolorz

Monografia pt. "Polityka kobiet, czy kobiety polityki?" Płeć jako element obrazów medialnych kobiet wpisuje się w obszar women's media studies wypełniając w pewnym zakresie lukę w tym temacie istniejącą na polskim rynku wydawniczym. Praca ma interdyscyplinarny charakter w warstwie teoretycznej i empirycznej, choć akcent został położony na nauki o mediach i komunikacji społecznej oraz na nauki o polityce i administracji. Prowadzone dociekania były próbą uzyskania odpowiedzi na pytanie: czy i w jaki sposób płeć jest czynnikiem rzutującym na obrazy medialne kobiet świata polityki, prezentowane w wybranych polskich tygodnikach opinii. W części pierwszej pokazano rozwój i dotychczasowe ustalenia w zakresie women's media studies, wykorzystując dorobek badaczy zagranicznych oraz aktywności podejmowane przez naukowców polskich. Natomiast w drugiej części zaprezentowano wyniki analizy zawartości, które uczyniono fundamentem autorskiej typologii sposobów medialnego obrazowania polityczek i żon polityków, a także punktem wyjścia do skonstruowania modeli obrazów medialnych kobiet świata polityki w analizowanych materiałach medialnych.