Listy - Nowy Testament

Biblia 100-lecia Pallottinum

Listy zostawione przez św. Pawła, są pismami okazjonalnymi to nie traktaty teologiczne, lecz odpowiedzi na konkretne sytuacje, a więc prawdziwe listy, wzorowane na formularzu powszechnie wówczas przyjętym. Nie są to ani ,,listy wyłącznie prywatne, ani też ..epistoły wyłącznie literackie, lecz słowo, które Paweł kieruje do konkretnych czytelników: Rzymian, Koryntian, Hebrajczyków itd. Czyli do wszystkich wiernych Chrystusa. Za tymi słowami zawsze stoi głoszenie żywego słowa. Są one nieskończenie cenne, tym bardziej że ich bogactwo i różnorodność pozwalają nam znaleźć istotę Pawłowego orędzia. Napisane przy różnych okazjach i do różnych odbiorców zawierają tę samą zasadniczą doktrynę, skoncentrowaną na Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym, ale którą adoptuje się, rozwija ubogaca w ciągu życia całkowicie oddanego wszystkim... Do kanonu NT weszło też siedem listów, nie będących listami św. Pawła. Są to: jeden list św. Jakuba, jeden list św. Judy, dwa listy św. Piotra, trzy św. Jana. Ich starożytna nazwa ,,katolickie, wiąże się z faktem, że większość z nich nie adresowano ani do wspólnot, ani też do poszczególnych osób, lecz skierowano ogólnie do chrześcijan.

Odnaleźć swoje miejsce romans walentynkowy

Annah Viki M.

Chcę wierzyć, że nie jest tu przypadkowo, że jest dla mnie. Zrywam z niej zachłannie ubranie, pachnie słodko mieszanką kwiatowych perfum i potu. Zapach jest odurzający. Czepia się mnie, obejmuje. Gładzi po włosach. Sam, nie przestając jej całować, zdejmuję dres i nagi przylegam do niej całym ciałem. Rozkłada nogi zapraszająco, a ja przyjmuję to zaproszenie, wchodząc głęboko w jej ciepłe wnętrze." Ewa i Jan poznają się pewnego zimowego wieczoru. Choć wybucha między nimi namiętność, ich drogi ciągle się rozchodzą. Jednak nie potrafią o sobie zapomnieć i rok w rok, w walentynki, czyli rocznicę swojego pierwszego spotkania, kontaktują się ze sobą mimo innych relacji. Jak wpłynie to na ich życie i czy odnajdą wreszcie do siebie drogę?

Rozboje sceniczne. Wystąpienia publiczne bez tremy

Jan Grzesiak

Raz na zawsze pożegnaj tremę przed występami publicznymi! Czy zdarza Ci się odczuwać dyskomfort, kiedy masz przemówić do większej grupy ludzi? Do tego stopnia, że czasem wolisz zrezygnować, niż stanąć przed audytorium - nawet złożonym z Twoich znajomych? A kiedy już wystąpisz i jest po wszystkim, czujesz, że można było zrobić to lepiej? Jeśli tak - koniecznie sięgnij po książkę Jana Grzesiaka! Jeżeli natomiast jesteś sprawnym mówcą, ale chcesz, by Twoje wystąpienia były jeszcze skuteczniejsze, a ludzie słuchali ich z prawdziwą fascynacją - to także książka dla Ciebie. Autor jest nie tylko trenerem z wieloletnim doświadczeniem, ale też aktorem wykorzystującym sceniczne doświadczenie podczas swoich pełnych pasji i humoru szkoleń. Nauczy Cię między innymi, jak: Pokonać niechęć do publicznych wystąpień Panować nad oddechem Modulować głos i odpowiednio go emitować Wykorzystywać w wystąpieniach mowę ciała Nadawać swoim słowom odpowiedni rytm Uwolnić charyzmę, która sprawi, że ludzie będą kochali Cię słuchać Zarażać audytorium swoją energią Przemień swoje występy sceniczne w prawdziwe, niezapomniane spektakle. Dasz radę, o ile będziesz sumiennie i systematycznie wykonywać wszystkie zawarte w książce ćwiczenia. Wówczas autor da Ci stuprocentową gwarancję, że wystąpienia publiczne staną się Twoją prawdziwą pasją! Przemawiać każdy może Trochę lepiej lub jeszcze gorzej Ale nie o to chodzi, Co z mych ust na scenie wychodzi Człowiek przemawiać musi Inaczej słyszą go tylko głusi...

Teleporady u pacjentów z niewydolnością serca. Poradnik dla lekarzy

Dorota Ochijewicz, Agnieszka Kapłon-Cieślicka

Niewydolność serca (HF, heart failure) jest istotnym problemem medycznym, społecznym i ekonomicznym. To jedno z najważniejszych i jednocześnie najtrudniejszych wyzwań dla kardiologii XXI w. Niewydolność serca jest końcowym stadium wielu chorób układu sercowo-naczyniowego i - paradoksalnie - wraz z postępem w ich leczeniu oraz starzeniem się populacji przybywa osób z HF. Występowanie HF dotyczy 1-2% dorosłej populacji w krajach rozwiniętych, a w grupie powyżej 70. r.ż. obejmuje nawet ponad 10% populacji [1-5]. W związku z szybkim rozwojem i rosnącą dostępnością globalnej sieci internetowej Światowa Organizacja Zdrowia (WHO, World Health Organization) już w 1998 r. przyjęła pierwszą rezolucję dotyczącą e-zdrowia [15]. Telemedycyna wykorzystuje technologie informatyczne w celu zwiększenia dostępności opieki zdrowotnej i informacji medycznych. Według WHO telemedycyną nazywamy wszelkie usługi świadczone na odległość przez pracowników opieki zdrowotnej, wykorzystujące technologie informatyczne i telekomunikację w celu profilaktyki, diagnozowania i leczenia pacjentów, a także prowadzenia badań i kształcenia innych podmiotów opieki zdrowotnej. Kluczową kwestią leżącą u podstaw telemedycyny jest możliwość pokonywania barier geograficznych i świadczenie usług medycznych bez konieczności fizycznej obecności pacjenta w ośrodku opieki zdrowotnej, co nie tylko poprawia dostęp do opieki, ale również jest korzystne z punktu widzenia ekonomii. Teleopieka w przypadku HF obejmuje m.in. wsparcie telefoniczne i zdalne monitorowanie chorych.

Dziennik Franciszki Krasińskiej

Klementyna z Tańskich Hoffmanowa

Dziennik Franciszki Krasińskiej 1 stycznia 1759 r. w maleszowskim zamku, w poniedziałek Tydzień temu, w samo święto Bożego Narodzenia, Jmć Dobrodziej ojciec mój kazał przynieść sobie ogromną księgę, w którą już od lat kilkunastu, obyczajem wszystkich niemal panów polskich, wpisuje własną ręką rozmaite publiczne i prywatne pisma; są w niej mowy, manifesta, uniwersały, listy, paszkwile, wiersze, wszystko porządkiem dat ułożone; pokazywał nam ów zbiór szacowny, czytał niektóre kawałki. [...]Klementyna z Tańskich HoffmanowaUr. 23 listopada 1798 w Warszawie Zm. 21 września 1845 w Passy koło Paryża Najważniejsze dzieła: Wiązanie Helenki (1823), Dziennik Franciszki Krasińskiej, Jan Kochanowski w Czarnolesie (1845) Pisarka, tłumaczka, wydawczyni, a przy tym jedna z pierwszych polskich autorek książek dla dzieci i założycielka czasopisma "Rozrywki dziecięce" (1824-1828). Od roku 1827 pracowała również jako wizytator warszawskich szkół dla dziewcząt. W roku 1829 została żoną historyka Karola Boromeusza Hoffmana. Po upadku Powstania Listopadowego para udała się na emigrację, najpierw do Drezna, a potem do Paryża. Pisarka aktywnie uczestniczyła w życiu kulturalnym Wielkiej Emigracji. Jej teksty pojawiały się w podręcznikach i wypisach dla szkół przez cały XIX wiek, jak również w XX-leciu międzywojennym. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wieniec z liści odarty

Marceline Desbordes-Valmore

Wieniec z liści odarty Wieniec, odarty z liści, wreszcie zanieść muszę  W ogród Ojca mojego, gdzie podmuch szeleści,  I trwonić długo będę mą klęczącą duszę:  Ojciec zna leki tajne, by zgładzić boleści.    Pójdę, pójdę, przynajmniej zagadam szlochaniem:  „O, spójrz, cierpień nad siły”. [...]Marceline Desbordes-ValmoreUr. 20 czerwca 1786 w Douai (w płn. Francji) Zm. 23 lipca 1859 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Élégies et romances (Elegie i romanse), Pauvres Fleurs (Nieszczęsne kwiaty), powieść L'atelier d'un peintre (Pracownia malarza) Francuska poetka romantyczna, śpiewaczka i aktorka. Jej ojciec, którego warsztat rzemieślniczy zbankrutował w czasie rewolucji, występował w kabarecie. Matkę straciła podczas epidemii na Gwadelupie. Od 16 roku życia grała w teatrze, najpierw w rodzinnym Douai, potem w Paryżu, gdzie poznała pisarza Henriego de Latouche. Owocem romansu (1808-1810) był syn, który umarł w wieku 5 lat. W 1817 r. Marceline wyszła za mąż za aktora François Prospera Valmore'a. Urodziła czworo dzieci i przeżyła śmierć trojga z nich. Jej córka, Ondine Valmore (1821-1853), była również poetką. Desbordes-Valmore prowadziła korespondencję z dawnym kochankiem, w jej wierszach pojawiał się on pod imieniem Olivier. Od 1819 r. jej wiersze ukazywały się drukiem, początkowo w czasopismach dla dam; podobno do publikacji skłoniły artystkę kłopoty finansowe rodziny. W 1824 r. upadł teatr w Lyonie, w którym grała. Stopniowo Desbordes rezygnowała z aktorstwa, wreszcie całkowicie poświęciła się pisarstwu i wychowaniu dzieci. W 1832 r. została uhonorowana przez ostatniego króla Francji, Ludwika Filipa I, nagrodą w postaci stałej pensji. Całe życie bolała nad tym, że jej współcześni akceptowali kobietę jako przemiot sztuki, ale nie jako jej podmiot, nie jako artystkę; temat ten pojawia się w autobiograficznej powieści Pracownia malarza. Charles Baudelaire pisał o niej: "Pani Desbordes-Valmore była kobietą, zawsze kobietą i niczym więcej, ale potrafiła nadać poetycką ekspresję wszystkim przyrodzonym powabom kobiecości." Jej twórczość wywarła duży wpływ na wielu poetów, m.in. na Verlaine'a i Rimbaude'a. Liczne jej wiersze były i są do dziś wykorzystywane jako teksty francuskich piosenek. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Opowieści z krainy nudzimisiów

Rafał Klimczak

Chcecie wiedzieć, co nowego słychać w krainie nudzimisiów? Gusia i Mutek stają przed nie lada wyzwaniem! Czaruś wymyśla grę, którą pokochają wszystkie nudzimisie. Zabawa pochłania je bez reszty, przez co zapominają o codziennych zajęciach i nie mają czasu dla swoich kolegów. Czy Gusia i Mutek zdołają ustrzec przed nią swoich przyjaciół? Będziecie również świadkami pierwszej wyprawy Ciapka do krainy ludzi. Czego nauczy się podczas niej pechowy nudzimiś? Przekonajcie się koniecznie i sięgnijcie po nowe przygody nudzimisiów już dziś!

Dhruv

Nina Nirali

Dhruv Verma to agent indyjskich tajnych służb specjalnych. Jest pozbawiony uczuć, bezwzględny dla przestępców i nieugięty w dążeniu do celu. Jest nazywany posłańcem śmierci" lub też "Czyścicielem". Zbieg nieoczekiwanych wydarzeń sprawia, że zupełnie w obcym kraju znalazł się w sporych opałach. Gdyby nie Tara, samotna matka dwóch córek, misja, z którą przybył, wisiałaby na włosku. Pobyt w domu kobiety wraz z nią, jej dziećmi i zwierzętami sprawia, że mężczyzna odnajduje zupełnie obcą mu stronę życia. Historia mimo małej objętości, pełna jest zawrotnej akcji, humoru, pikantnych scen erotycznych oraz zawiera w sobie przesłanie, że każdy ma prawo do marzeń oraz do życia takiego, jakiego pragnie.

Trujące pasmo

Arthur Conan Doyle

Trzy opowiadania fantastyczno-naukowe autorstwa Arthura Conan Doyle'a - autor słynnych powieści o Sherlocku Holmesie. Bohaterem dwóch z nich jest znany już z książki „Zaginiony Świat" ekscentryczny profesor biologii George Challenger, który tym razem bada wpływ na życie na Ziemi zbliżającej się chmury zatrutego powietrza. Zbiór obejmuje opowiadania: "Trujące pasmo”; "Eksperyment profesora Challengera” i "Motor Browna-Pericorda”.

Lilie królowej. Siostry

Lucyna Olejniczak

Napisana z rozmachem opowieść udowadniająca, że ludzkie emocje niezależnie od czasów są zawsze takie same. Litwa, rok 1382. Ośmioletnia Milda cudem unika śmierci podczas napaści Krzyżaków na jej rodzinną wioskę. Zabrana do Wilna przez starszego brata, wojownika pogańskiego kniazia Jagiełły, uczy się od bratowej sztuki zielarstwa. W tym czasie jej rówieśniczka, niepokorna Amalia, wiedzie wygodne życie w węgierskiej stolicy Andegawenów jako dwórka i najbliższa przyjaciółka młodziutkiej królewny Jadwigi. Sielankę tę burzy tajemnica jej pochodzenia, wyjawiona przez umierającą w klasztorze matkę. Na pozór obie dziewczyny żyją w całkiem odrębnych światach, kiedy jednak córka Ludwika Węgierskiego niespodziewanie zostaje królową Polski i przybywa do Krakowa, ich losy splatają się już na zawsze. Mijają lata i dziewczęta uświadamiają sobie, że na Wawelu robi się coraz bardziej niebezpiecznie. W świecie dworskich układów oraz intryg czują się bezbronne. Lecz wcale nie zamierzają się poddawać Lucyna Olejniczak urodziła się i mieszka w Krakowie. Z zawodu laborantka medyczna, były pracownik Katedry Farmakologii UJ, jako pisarka zadebiutowała już na emeryturze. Dużo podróżuje, lubi poznawać nowych ludzi, łatwo się zaprzyjaźnia. Wielbicielka kotów i wnuczki. Autorka m.in. bestsellerowej sagi "Kobiety z ulicy Grodzkiej".

Trochę krąglejsza Wenus opowiadanie erotyczne

Annah Viki M.

Marta ma kompleksy z powodu swojej tuszy. Nie potrafi zaakceptować tego, że przytyła z powodu choroby i nie może zrzucić nadmiarowych kilogramów. Do tego czuje się samotna. Szef wysyła ją na służbowe szkolenie, gdzie poznaje przystojnego Jamesa. Czy czarnoskóry mężczyzna pokaże jej, jak może wyglądać namiętność? Co wyniknie z ich spotkania i jak to wpłynie na Martę?

Przystanek szkoła. Lena, teczka i niezwykła nagroda

Karolina Kwaśnik

Jeśli coś dodaje ci skrzydeł, nie pozwól sobie tego odebrać. Mimo że Lena obdarzona jest niezwykłym talentem plastycznym, nie potrafi uwierzyć w to, że jej prace mogłyby się komuś spodobać. W końcu jednak zdobywa się na odwagę i postanawia wystartować w szkolnym konkursie. Pech sprawia, że w ostatniej chwili gubi swoją teczkę z rysunkami. Czy gorączkowe poszukiwania przyniosą spodziewany efekt? Kto wygra konkurs? Czy warto za wszelką cenę walczyć o swoje? Odpowiedzi nie zawsze są takie oczywiste. Przystanek Szkoła" to seria książek o młodzieńczych perypetiach dzieci z jednej okolicy.

Owoc pożądania I - opowiadanie erotyczne (#1)

Veronica Must

Któregoś wieczora pokazywano w telewizji Opowieści z krypty. Widziałem ten film już wcześniej, a teraz zaproponowałem, żebyśmy obejrzeli go razem. To świetny horror przyprawiony niezwykle piękną sceną erotyczną. Film zaczynał się późno, więc przynieśliśmy na kanapę kołdry. Przez zapobiegliwość, której nauczyły mnie lata doświadczeń, przygotowałem słoiczek olejku migdałowego i kropelkę różanego". Meriam jest moją żoną od piętnastu lat, nie chciałbym żyć z nikim innym. Pewnego dnia przeczytaliśmy w gazecie artykuł, z którego wynikało, że zdrada i równowaga są niezbędne do zachowania żaru w małżeństwie. Ani ja, ani Meriam nie zgodziliśmy się z tym, ale uwierała mnie myśl, że to ja mam silniejszą ochotę na seks. Nie lubię się powstrzymywać, dlatego postanowiłem pomóc żonie w tej kwestii.

Nieskalana

Marta Kuchcińska

Nie planowali się zakochać; to był tylko zakład, a ona nieświadoma niczego miała stać się nagrodą jednego z nich. "Nieskalana" to historia miłości rozrywającej serce, pobudzającej zmysły, rozpalającej ciało, odbierającej rozum i prowadzącej do nienawiści, która jak huragan sieje zniszczenie.

Na wiosnę

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Na wiosnę I Z daleka od ludzkiego zgiełku i mrowiska  wstaje wiosna. Już w kępie lianów, palm i wici  jaguar cętkowaną, lśniącą skórą błyska  i iskrzącym bursztynem wielkich oczu świéci.    Jakoby liść potworny z olbrzymiego drzewa,  któremu na gałęziach gwiazdy lśnią jak rosa;  leży płaski, błyszczący, a przez gąszcz się wlewa  ku niemu fali słońca tęcza złotokosa. [...]Kazimierz Przerwa-Tetmajer Ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu Zm. 18 stycznia 1940 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Na Skalnym Podhalu (1910), Legenda Tatr (1912); wiersze: Eviva l'arte; Hymn do Nirwany; Koniec wieku XIX; Prometeusz; Lubię, kiedy kobieta; Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej; Pieśń o Jaśku zbójniku; List Hanusi. Poeta, jeden z czołowych przedstawicieli polskiego modernizmu (Młodej Polski); spośród jego obfitej twórczości poetyckiej najistotniejsze dla historii literatury pozostają wiersze z drugiej (1894), trzeciej (1898) i czwartej (1900) serii Poezji, oddające ducha dziewiętnastowiecznego dekadentyzmu, pesymizmu egzystencjalnego, a także fascynacji myślą Schopenhauera i Nietzschego oraz mitologią i filozofią indyjską, które właściwe było pokoleniu Tetmajera, szczególnie młodopolskiej bohemie. Tetmajer zasłynął ponadto jako autor śmiałych erotyków, a także piewca górskiej przyrody Tatr i popularyzator folkloru podhalańskiego; pisał również dramaty (Zawisza Czarny, Rewolucja, Judasz), nowele i powieści (Ksiądz Piotr; Na Skalnym Podhalu; Legenda Tatr; Z wielkiego domu; Panna Mery). Był przyrodnim bratem Włodzimierza Tetmajera, stanowił prototyp postaci Poety z Wesela Wyspiańskiego. Jego ojciec, Adolf Tetmajer, brał udział w powstaniu listopadowym i styczniowym; matka, Julia Grabowska, należała do tzw. koła entuzjastek, literatek skupionych wokół Narcyzy Żmichowskiej. Podczas studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1884-1886) zaprzyjaźnił się z Lucjanem Rydlem, Stanisławem Estreicherem i Ferdynandem Hoesickiem. Zajmował się twórczością poetycką i pracą dziennikarską w "Kurierze Polskim" (współredaktor 1989--93), "Tygodniku Ilustrowanym", "Kurierze Warszawskim" i krakowskim "Czasie". Przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza Adama Krasińskiego (wnuka Zygmunta, zajmującego się wydawaniem spuścizny autora Nie-Boskiej komedii) i w tej roli przebywał w Heidelbergu (1895). W czasie I wojny światowej był związany z legionami Piłsudskiego (redagował pismo "Praca Narodowa"); po wojnie wdał się w spór polsko-czechosłowacki o linię graniczną w Tatrach, był organizatorem Komitetu Obrony Spisza, Orawy i Podhala oraz prezesem Komitetu Obrony Kresów Południowych. W 1921 został prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, a w 1934 członkiem honorowym Polskiej Akademii Literatury. Drugą połowę życia poety naznaczyła choroba. Powikłania wywołane kiłą doprowadziły najpierw do zaburzeń psychicznych (które ujawniły się już podczas obchodów 25-lecia jego twórczości w 1912 r.), a w późniejszym czasie do utraty wzroku. Pod koniec życia Tetmajer egzystował dzięki ofiarności społecznej, umożliwiono mu mieszkanie w Hotelu Europejskim w Warszawie, skąd został eksmitowany w styczniu 1940 r. przez okupacyjne władze niemieckie. Zmarł w Szpitalu Dzieciątka Jezus z powodu nowotworu przysadki mózgowej oraz niewydolności krążenia. Jest pochowany na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem; na warszawskich Powązkach znajduje się jego symboliczny grób. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Iluzja

Andrzej Wronka

Czy potrafisz odnaleźć prawdę w świecie, który zbudowany jest z fikcji? W technokratycznym świecie opanowanym przez kult informacji, gdzie hierarchię społeczną definiują zwirtualizowani postludzie, nic nie jest takie, jakim się wydaje. Wkrótce przekona się o tym Lou Soleco, mieszkanka Tytana i wyprana z emocji inżynier, której nastoletnia córka popełnia samobójstwo. Próbując je zrozumieć, Lou wpada na trop intrygi, która zmusi ją do rozpoczęcia podróży nie tylko do granic Układu Słonecznego, ale też w głąb siebie. Andrzej Wronka - urodzony w 1987 roku w Krośnie pisarz i programista. Z wykształcenia fizyk. Debiutował w roku 2017 zbiorem opowiadań fantastycznonaukowych pt. Ostatni. Iluzja jest jego pierwszą powieścią.