Książka wszystkich rzeczy

Guus Kuijer

Najgłośniejsza książka laureata Astrid Lindgren Memorial Award najbardziej prestiżowej nagrody w dziedzinie literatury dziecięcej. Wzruszająca opowieść o chłopcu, który widzi to, czego nie widzi nikt inny. Kim właściwie chciałbyś zostać? Szczęśliwym odpowiedział Thomas. Jak dorosnę, zostanę szczęśliwym. Pani Van Amersfoort zaskoczona obróciła się do Thomasa. Popatrzyła na niego ze śmiechem i oznajmiła: To cholernie dobry pomysł. A wiesz, kiedy zaczyna się szczęście? Wtedy, kiedy człowiek przestaje się bać. Thomas mieszka w Amsterdamie, gdzie w kanałach pływają rybki akwariowe, a wróble grają na trąbkach. A może to tylko on je widzi? Bo Thomas widzi rzeczy, których nie widzą inni. Ale nie ma łatwego życia. Bo widzi też, jak anioły zakrywają oczy, gdy tata bije mamę. Na szczęście spotyka dobrą czarownicę panią Van Amersfoort, Elizę-o-skórzanej-nodze i... Jezusa, który od czasu do czasu przychodzi do niego pogawędzić. Przejmująca opowieść... ekscentryczna, wzruszająca, magiczna. Sunday Times Cudowna. Observer Niezapomniana. Tak jak Mały książę, trafi do wszystkich, nie tylko dziecięcych serc. Independent Elektryzująca... Humor, inteligencja, dramatyzm i poetyckość czynią z niej książkę, do której można powracać w każdym wieku. Washington Post

Seria z Poczwarką. Raymie. Weź mnie za rękę

Kate DiCamillo

Co zrobić, kiedy świat staje na głowie? Zmienić go, oczywiście. A przynajmniej spróbować. Pierwsza część cyklu o przygodach trzech przyjaciółek z niewielkiego amerykańskiego miasteczka to pełna humoru dziewczyńska historia o determinacji, zaufaniu i odwadze. Mam do was pytanie odezwała się po chwili. Czy miałyście kiedyś takie wrażenie, że wszystko, absolutnie wszystko zależy tylko od was? Raymie nawet nie musiała się zastanawiać nad odpowiedzią. Tak potwierdziła od razu. Jasne zawtórowała jej Beverly. To straszne, prawda? zapytała Louisiana. Co mogłoby połączyć wrażliwą Raymie, żyjącą w świecie fantazji Louisianę i zadziorną Beverly? Nic. Zupełnie nic. Poza konkursem na Małą Miss Wulkanizacji Centralnej Florydy. Każda z nich zgłasza się do niego z innego powodu: Raymie chce skłonić do powrotu ojca, który zostawił ją i mamę, Louisiana zdobyć pieniądze dla siebie i babci i uniknąć pobytu w domu dziecka. Beverly natomiast zamierza storpedować całą imprezę. W świecie, w którym dorośli zawodzą, dziewczynki stają się oparciem dla siebie nawzajem. Gdy połączą siły, nikt i nic nie zdoła ich powstrzymać! Raymie. Weź mnie za rękę to realistyczna i przenikliwa psychologicznie powieść obyczajowa z dziecięcymi przygodami i emocjami na pierwszym planie i całkiem poważnymi problemami w tle. Została przełożona na 16 języków, a w 2016 roku otrzymała nominację do National Book Award for Young People's Literature.

Pasztety, do boju!

Clémentine Beauvais

Przezabawna powieść drogi o dojrzewaniu i akceptacji siebie. Francuska Młodzieżowa Książka Roku 2015. Odkąd w facebookowym głosowaniu przyznano im tytuły Złotego, Srebrnego i Brązowego Paszteta, Mireille, Astrid i Hakima są oficjalnie najbrzydszymi dziewczynami w szkole. Ale czy to znaczy, że mają siedzieć i płakać? Właściwie to tak właśnie robią. Ale niezbyt długo. Bo wkrótce wpadają na lepszy pomysł: wsiadają na rowery i wyruszają na wielką wakacyjną wyprawę. Kierunek: Paryż. Cel: ściśle tajny. Tak zaczyna się zwariowana podróż, która przyniesie bohaterkom mnóstwo przygód, straszliwe zakwasy, prawdziwą przyjaźń, a także całkowicie niespodziewaną sławę.

Drzewo życzeń

Katherine Applegate

Zabawna, głęboka i ciepła historia o inności i tolerancji, opowiedziana z zaskakującej perspektywy. Może drzewa nie umieją żartować, ale bez wątpienia potrafią opowiadać historie. Tę opowiada pewien dwustuletni dąb. Ma na imię Dąb i jest drzewem życzeń co roku ludzie ozdabiają go skrawkami papieru, szmatkami, czasem nawet skarpetkami. Każda taka ozdoba to czyjeś marzenie. Razem ze swoją przyjaciółką wroną Bongo i innymi zwierzętami, które żyją w jego dziuplach i gałęziach, Dąb czuwa nad okolicą. Mogłoby się wydawać, że nic już go nie zaskoczy. Ale pewnego dnia do jednego z domów przy jego ulicy wprowadza się rodzina z zagranicy. Nie wszyscy życzliwie ją witają. Wkrótce wydarza się coś, co sprawi, że Dąb złamie najważniejszą zasadę wszystkich roślin i zwierząt i przemówi do ludzi. Drzewo życzeń znalazło się na liście bestsellerów New York Timesa i Amazona (w kategorii Dziecięce książki o tolerancji), ukazało się w już ponad 20 wersjach językowych i doczekało się entuzjastycznych recenzji w wiodących czasopismach na całym świecie.

Seria z Poczwarką. Beverly. Tu i teraz

Kate DiCamillo

Kiedy Beverly była mała, marzyła, by zostać włamywaczką i otwierać sejfy. Teraz ma czternaście lat i postanawia rozpocząć życie na własnych zasadach. Ostatnia część cyklu o przygodach trzech przyjaciółek z niewielkiego amerykańskiego miasteczka. Beverly stała bez słowa. No, kim ty w ogóle jesteś, co? atakował Tommy. Kim była? Była kimś, kto kiedyś miał psa. Kimś, kogo ojciec kiedyś trzymał za rękę. Kto wczoraj trzymał za rękę Elmera i tańczył z nim. Była przyjaciółką Raymie. I Louisiany mimo że ta wyjechała. Kimś, kto wiedział, czym jest lapis lazuli i że można go zmiażdżyć, by namalować piękne skrzydła. Była kimś, kto chciał, żeby świat wyglądał inaczej. Kimś, kto pragnął zmiany. Niepokorna Beverly uciekała z domu wiele razy. Tym razem jednak nie ucieka, lecz odchodzi. Odkąd straciła ukochanego psa, nic jej tam już nie trzyma. Nie ma żadnych złudzeń ani oczekiwań, chce po prostu gdzieś się zahaczyć i uniezależnić od innych. W końcu już od dawna była zdana głównie na siebie. Szybko się orientuje, że w nowym życiu można się spodziewać wszystkiego. Gwiazdki w lipcu (przełożonej na sierpień). Prawdy objawionej w apokaliptycznych komiksach. A nawet tego, że niektórzy ludzie mogą zasługiwać na zaufanie. Na przykład staruszka z przyczepy kempingowej niepoprawna optymistka i entuzjastka gry w bingo czy zatrudniony w sklepie nieśmiały chłopak, który kocha sztukę. I choć Beverly się przed tym broni, stopniowo nawiązuje z nimi coraz bliższe relacje. Czy ten przydrożny kemping, w którym wylądowała całkiem przypadkiem, to jej nowe miejsce na ziemi?

Seria z Poczwarką. Kowboj Ross. Jak przetrwać szkołę, widząc na jedno oko

Rob Harrell

Szczera i bardzo zabawna powieść dla młodzieży o tym, jak żyć i nie zwariować, gdy groźna choroba nagle usuwa ci grunt spod nóg. A co więcej jak odnaleźć w tej absurdalnej sytuacji energię i radość. Pierwszego dnia po powrocie do klasy znalazłem na ławce wielgachną kartkę z życzeniami podpisaną przez nauczycieli i moje koleżanki i kolegów. Każde z nich dodało coś od siebie: Zdrowiej!, Obyś już więcej nie chorował! albo jak zawsze bardzo pomocne: Głowa do góry!. Byłem przerażony. Ta kartka mówiła: Chciałeś wrócić do szkoły jak gdyby nigdy nic? Zapomnij!. Poczułem się, jakby ktoś zawiesił mi nad głową wielki jaskrawy neon informujący o tym, co się wydarzyło w moim życiu: Uwaga, to ten, co ma raka!. Ross Maloy, zwyczajny nastolatek, najchętniej w ogóle nie zwracałby na siebie uwagi. I wcale nie planuje zostać superbohaterem. Wystarczy, że ma Batpiga nieustraszonego prosiaka w pelerynie ze swoich zwariowanych komiksów. Ale gdy nagle okazuje się, że jest poważnie chory i czeka go długa terapia, musi znaleźć w sobie siłę jeszcze większą niż świńskie supermoce. Na szczęście wciąż może liczyć na najlepszą przyjaciółkę, swoje poczucie humoru oraz właśnie odkrytą miłość do muzyki rockowej. Skoro jest tak źle, że nic, tylko zacząć wrzeszczeć to właściwie czemu nie? Seria z Poczwarką to działające na wyobraźnię powieści dla tych, którzy zaczynają dorastać, w głowie mają mnóstwo pytań i chcą być traktowani serio. Dzięki wyrazistym bohaterom i bohaterkom mogą spojrzeć na świat z innej perspektywy i być może zobaczyć go całkiem inaczej niż do tej pory.

Seria z Poczwarką. Morele rozkwitają nocą

Ola Rusina

Czy można zaprzyjaźnić się z dronem? W świecie, w którym pole maku z dnia na dzień staje się polem minowym, wiele rzeczy przestaje dziwić. Opowieść o niezwykłej znajomości, potędze wyobraźni i codziennym życiu w rzeczywistości zmienionej przez wojnę. Mam taką teorię, że życie w czasie wojny robi się jakby mniej zauważalne. Chowa się. Ale się nie zatrzymuje. Ludzie mniej się śmieją, ale nadal się uśmiechają. Latarnie w miastach zapalają się później. A drzewa rozkwitają w nocy, kiedy nikt nie widzi. Jest 2015 rok. Dziewięcioletni Ustym mieszka w miasteczku niedaleko okupowanego przez Rosjan Doniecka. Odkąd wybuchła wojna, jego świat stopniowo się zmienia: pobliskie pole zostaje zaminowane, przestaje działać szkoła, zaczynają się ostrzały. Gdzieś w pobliżu stacjonuje Mistrz żołnierz ochotnik obdarzony niezwykłą wyobraźnią. Ustym i Mistrz nigdy się nie poznają. Poznają jednak Esa zagubionego mówiącego drona, który staje się ich wspólnym przyjacielem. To on pomaga im zmierzyć się z nową, niełatwą rzeczywistością. Bo choć mało kto go widzi i słyszy, Es może zobaczyć bardzo wiele i sprawić, by jego przyjaciele znów przenieśli się w miejsca, do których dostęp odebrała im wojna. Morele rozkwitają nocą to książka nie tylko o wciąż trwającej wojnie w Ukrainie, ale też o tym, co niezmiennie ważne o przyjaźni, nadziei i ocalającej sile wyobraźni. Seria z Poczwarką to działające na wyobraźnię powieści dla tych, którzy zaczynają dorastać, w głowie mają mnóstwo pytań i chcą być traktowani serio. Dzięki wyrazistym bohaterom i bohaterkom mogą spojrzeć na świat z innej perspektywy i być może zobaczyć go całkiem inaczej niż do tej pory.

Zwierzęce Zbrodnie. Prawo drapieżcy

Anna Starobiniec

Przenikliwy detektyw Borsuk, bohaterskie kury i żarłoczna gospodyni. Zaskakujące zwroty akcji i mrożąca krew w żyłach intryga. Drugi tom dziko śmiesznego zwierzęcego kryminału! Ale o co o co jestem oskarżona? O napaść na zwierzę ponuro oznajmił Borsuk. I usiłowanie zabójstwa. Na zwierzę?! przeraziła się Lisiczka. Co też pan opowiada?! Nie napadłam na zwierzę, tylko na kurę. A kura to co? Nie zwierzę? zdumiał się Borsuk. Oczywiście, że nie! Zwierzęta to ja i pan. Mieszkańcy lasu, drapieżniki Dzikie, leśne: to są zwierzęta. Zgodnie z prawem Dalekiego Lasu dzikie zwierzęta nie mogą zjadać siebie nawzajem. A kura to ptak hodowlany. To nie zwierzę, tylko ofiara. Drapieżnik ma prawo ją Ale to przerwał jej drżącym głosem Gawron to czyste bestialstwo. To dziczyzm! Wkrótce zacznie się zima. Detektyw Borsuk Starszy najchętniej zapadłby w sen. Po tym, jak z pomocą Myszy Psychologa, przybranego syna Borsukota i pewnej ekipy remontowej spektakularnie rozwiązał sprawę zabójstwa Zająca, należy mu się odpoczynek. Ale nic z tego W Dalekim Lesie pojawiają się psy z pobliskiej wsi. Żądają, by wydano im na rozszarpanie Lisiczkę, która porwała wiejską kurę. W przeciwnym razie wypowiedzą leśnym zwierzętom Wielkie Polowanie. To, że kura przeżyła, jest dla nich bez znaczenia. Wiedzą, że i tak miała skończyć w rosole. Czy Borsuk i Borsukot zdołają ocalić Lisiczkę i uratować las przed zagładą? Prawo drapieżcy to druga część bestsellerowego cyklu kryminalnego z detektywem Borsukiem i młodszym śledczym Borsukotem w rolach głównych, stworzonego przez wielokrotnie nagradzaną i tłumaczoną na wiele języków pisarkę i scenarzystkę nazywaną Rosyjską Królową Horroru. Polecamy także pierwszą część cyklu pt. Wilcza nora. Kolejne tomy w przygotowaniu.