Halina. Dziś już nie ma takich kobiet

Anna Kamińska

Książka Górska Roku 2019 Grand Prix Festiwalu Górskiego im. Andrzeja Zawady Pierwsze szczyty zdobywała w chustce na głowie, w czasach, gdy kobiety w górach były traktowane przez wspinaczy jak dodatkowy plecak. To od niej zaczął się alpinizm kobiecy! Uznanie zdobyła spektakularnie. Ta droga uchodziła za przejście dla szaleńców. Zwłaszcza od czasu tragicznego wypadku z 1929 roku, utrwalonego przez Juliana Przybosia w wierszu Z Tatr. Siostry Skotnicówny wyszły ze swojego zakopiańskiego domu, by samodzielnie przejść Zamarłą Turnię. I nigdy nie wróciły do domu. Od tamtej pory żaden kobiecy zespół nie próbował pójść ich szlakiem, utrwalając fatalistyczny mit szczytu. Aż do lata 1960 roku, kiedy rankiem Halina Krüger-Syrokomska wyruszyła z Morskiego Oka, by niedługo być na ustach wszystkich i stać się środowiskową legendą. A potem się zaczęło Pierwsza Europejka na ośmiotysięczniku, polski rekord wysokości kobiet w Pamirze, wiele pierwszych kobiecych przejść w Tatrach, drogi w Alpach francuskich i szwajcarskich, zdobycie filaru Trollryggen w Norwegii. Należała do pierwszego pokolenia powojennych wspinaczy. Brała udział we wszystkich najważniejszych wyprawach swoich czasów, usilnie promując ideę wspinania się w kobiecych zespołach. Aż nagle odmówiono jej paszportu Sukcesy Haliny przetarły drogę na najwyższe szlaki świata kolejnym himalaistkom, w tym Wandzie Rutkiewicz, która wielokrotnie towarzyszyła jej podczas wypraw. Te dwie czołowe polskie himalaistki różniło wiele. Nade wszystko: Krüger-Syrokomska nie chciała zginąć w górach Góry? To ważne jak cholera, ale oprócz tego jest też inne życie mawiała. Po olbrzymim sukcesie Simony oraz Wandy Anna Kamińska powraca w góry z fascynującą opowieścią o Halinie Krüger-Syrokomskiej kobiecie, niczym Simona Kossak, nieodkrytej, a zarazem himalaistce, bez której nie byłoby Wandy Rutkiewicz. AUDIOBOOK W INTERPRETACJI MARII SEWERYN

PHP, MySQL i MVC. Tworzenie witryn WWW opartych na bazie danych

Włodzimierz Gajda

Model architektoniczny MVC Szablony PHP i szablony Smarty Wizualne projektowanie baz danych Mapowanie relacyjno-obiektowe Oprogramowanie Propel oraz Doctrine Formaty TXT, XML oraz XLS Duża część popularnych serwisów internetowych dostępnych obecnie w sieci działa w oparciu o relacyjne bazy danych i język PHP. Tandem ten stał się już niemal standardem w dziedzinie tworzenia rozbudowanych, dynamicznych witryn i aplikacji WWW zarówno w przypadku wielkich przedsiębiorstw, jak i hobbystów pragnących dzielić się swoimi doświadczeniami za pośrednictwem internetu. PHP i MySQL doskonale nadają się do praktycznej realizacji wzorca architektonicznego MVC, ułatwiającego opracowywanie nawet najbardziej złożonych projektów. Dzięki odseparowaniu poszczególnych komponentów aplikacji i podzieleniu jej na mniejsze elementy funkcjonalne tworzona witryna jest znacznie wygodniejsza w zarządzaniu i modyfikacji niż serwisy oparte na innych wzorcach. Wzorzec architektoniczny MVC — choć opracowany z myślą o uproszczeniu życia programistom i twórcom witryn WWW — początkowo bardzo trudno zrozumieć, a postęp w dziedzinie tworzenia stron internetowych wymusza ciągłe dostosowywanie się do panujących na rynku trendów i stałe odświeżanie wiedzy na ten temat. Pomocą posłuży tu odpowiednia książka — z pewnością może nią być "PHP, MySQL i MVC. Tworzenie witryn WWW opartych na bazie danych ". W przystępny sposób prezentuje ona podstawy zastosowania architektury MVC, pokazuje wykorzystanie dwóch najważniejszych rozwiązań do mapowania obiektowo-relacyjnego, podsuwa techniki tworzenia funkcjonalnych interfejsów użytkownika aplikacji WWW oraz proponuje stosowanie różnych formatów do przechowywania danych. Poszczególne zagadnienia ilustrowane są przykładami i praktycznymi projektami, dzięki czemu łatwiej zrozumieć opisywane techniki i wykorzystać je w swoich aplikacjach. Zdobytą wiedzę pomagają utrwalić liczne ćwiczenia do samodzielnego wykonania. Podstawy użycia wzorca MVC Moduły, akcje, widoki, szablony PHP i szablony Smarty Reguły translacji przyjaznych adresów URL Używanie baz danych w projektach WWW Wizualne projektowanie baz danych i mapowanie relacyjno-obiektowe Wykorzystanie oprogramowania Propel oraz Doctrine Metody zwiększania funkcjonalności interfejsów aplikacji internetowych Stronicowanie wyników i przewijanie rekordów Chmura tagów Korzystanie z formatów TXT, XML, XLS Odczyt plików i wypełnianie bazy danych Pliki skompresowane i osadzanie danych binarnych w plikach XML Poznaj w praktyce nowoczesne metody tworzenia zaawansowanych aplikacji WWW! Wszystkie projekty omówione w książce umieszczono na płycie dołączonej do książki. Każdy z projektów jest dostępny jako kompletne, działające rozwiązanie, dokładnie przetestowane.

Moja wizja

Agata Młynarska, Agnieszka Litorowicz-Siegert

Miała być kimś innym. Telewizja? O nie! usłyszała, gdy w rodzinnym domu ojciec odebrał telefon z propozycją, by Agata Młynarska zadebiutowała przed kamerą. Plan był inny matura, a potem studia, najlepiej polonistyka. Prawie została nauczycielką,  ale dogoniło ja przeznaczenie. Choć biegło zakosami. Wzięła udział w konkursie na prezenterów i została finalistką, ale pracy nie dostała, nie miała jeszcze skończonych studiów. Zadebiutowała w nowym dzienniku, ale program szybko zdjęto z anteny. Została prezenterką Dwójki, ale ktoś postanowił skreślić ją z grafika dyżurów... Jej droga to przebijanie się, przez ale. Samodzielność i niezależność? Tak. Jednak w tyle głowy wciąż wpływ znanego ojca i rodzinnych zasad. Telewizyjna niepodległość? Tak, ale w granicach wyznaczonych przez charyzmatyczną szefową Ninę Terentiew. Kariera w Polsacie? Bez wątpienia. Jednak tęsknota za byciem na wizji, prowadzeniem własnego programu. Ciągle coś, co trzeba przewalczyć, udowodnić. Moja wizja to zapis tej drogi i dowód, że Agata to przypadek szczególny.  Brała udział w tworzeniu telewizji, która po roku 1989 rodziła się na nowo w wolnej Polsce. Z Jurkiem Owsiakiem współtworzyła Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy, uczestniczyła w telewizyjnych rewolucjach powstaniu pasma śniadaniowego i wprowadzeniu na antenę spektakularnych show. Prowadziła największe telewizyjne koncerty i gale, uczyła się od mistrzów. Po uszy zanurzyła się w telewizyjnej pracy na Woronicza, zna życie, które kipiało w redakcjach, ale także na korytarzach i w przystudyjnych bufetach. Na wizji przeżywała wzloty i katastrofy. Miała pomysł na to, jak nie być sztywną panią z telewizji i własny przepis na wykorzystanie popularności. Pomagała innym, udowadniając, że telewizja ma nie tylko misję, ale także serce. Ze wszystkich nagród na świecie najbardziej ceni sobie Order Uśmiechu, który przyznały jej dzieci. To książka o niej dziennikarce, spełnionej kobiecie. Która jak twierdzi najlepsze lata przeżywa teraz. Ale to przede wszystkim książka o telewizji,  jej kulisach i  ludziach ją tworzących. Szczerość musi mieć klasę. Dziennikarz to nie ksiądz, a wywiad to nie spowiedź pada w tekście. I ta zasada obowiązuje. Partnerką w rozmowie z Agatą jest Agnieszka Litorowicz-Siegert. Doświadczona dziennikarka od lat w miesięczniku Twój STYL. Ale także przyjaciółka Agaty, osoba o podobnej energii. Dzięki temu klimat książki jest wyjątkowy to więcej niż wywiad-rzeka. To głęboka rozmowa o życiu. Raz zabawna, raz poważna. W każdym momencie prawdziwa.

Pokuta

Anna Kańtoch

We wrześniu 1986 roku brutalne morderstwo wstrząsnęło niewielką nadmorską miejscowością. Na plaży znaleziono zwłoki młodej dziewczyny, Reginy Wieczorek. Miała dziewiętnaście lat i żadnych wrogów. Na szczęście szybko udało się znaleźć winnego. Tak przynajmniej sądzi milicja. Tymczasem pewnego listopadowego dnia na komisariacie pojawia się Jan Kowalski. Twierdzi, że zabił nie tylko Reginę, ale także pięć innych kobiet. Pozbawiał je życia z niezwykłą dla seryjnego mordercy regularnością co siedem lat jedną. Milicja staje przed zagadką: kim jest Jan Kowalski, bezwzględnym zbrodniarzem czy szaleńcem? Czy to możliwe, że od ponad trzydziestu lat nikt nie zauważył grasującego w okolicy mordercy? Co naprawdę spotkało Reginę i gdzie są inne ofiary Kowalskiego? I kim jest tajemniczy mężczyzna, który obiecuje młodym dziewczynom nowe życie, jeśli poświęcą to, co dla nich najcenniejsze?

C#. Ćwiczenia. Wydanie IV

Marcin Lis

Poznaj C# — to Ci się przyda! Język programowania, czyli nauka podstawowych elementów języka C# i ich zastosowania Programowanie obiektowe, czyli zaawansowane mechanizmy i struktury danych Programowanie w Windows, czyli tworzenie aplikacji z graficznym interfejsem użytkownika C# to obiektowy język programowania, dość podobny do Javy i C++, choć jednocześnie nieco prostszy, a jego możliwości są naprawdę imponujące. Coraz większa popularność i wygoda jego używania sprawiają, że programiści chętnie sięgają po to narzędzie. Niezależnie od tego, czy umiesz już programować w Javie i C++ czy dopiero przystępujesz do nauki programowania, ta książka pomoże Ci szybko opanować najważniejsze elementy C#! Znajdziesz tu bez mała półtorej setki ćwiczeń, które pozwolą Ci zrozumieć, jak używać zmiennych i operatorów, stosować instrukcje i wprowadzać dane. Zobaczysz, jak deklarować klasy i tablice, zapewniać obsługę wyjątków i błędów, tworzyć obiekty i całe, działające aplikacje — konsolowe i z graficznym interfejsem użytkownika. Możesz to zrobić w sposób całkowicie praktyczny i od razu zobaczyć efekty swoich działań. Sprawdź, jakie cuda da się stworzyć w języku C# i wykorzystaj tę wiedzę w swojej pracy! Pierwsza aplikacja Zmienne i typy danych Instrukcje, pętle i wprowadzanie danych Klasy, obiekty i tablice Wyjątki i obsługa błędów Interfejsy Aplikacje okienkowe Delegacje i zdarzenia Komponenty Przećwicz C# i zacznij w nim programować!

Kawa. Sekrety parzenia. Porady. Przepisy

Szymon Jackowski

Niektórzy mawiają, że najlepsza kawa jest czarna jak piekło, mocna jak śmierć i słodka jak miłość. Ale gatunków i sposób parzenia jest tak wiele, że osoby, które wolą łagodniejsze smaki również znajdą coś dla siebie. Wyśmienity smak kawy zależy zarówno od gatunku, jakości ziaren i wody, ale również od sposobu parzenia. W prezentowanej książce doświadczony barista zdradza tajniki przygotowania tego szlachetnego napoju oraz sposoby jego dekoracji. Prezentuje również sprawdzone przepisy na kawy smakowe i koktajle.

Wrota humoru

Janusz Kuklewicz

Wrota Humoru – pierwsza z serii pozycja grafik humorystycznych pokazująca tematykę kleru oraz nieco czarnego humoru w kolorach z półki katowskiej działalności. Rewelacyjna pozycja na poprawienie humoru. Janusz Kuklewicz Urodzony 30 maja 1967 roku w Lidzbarku Welskim, z wykształcenia ekonomista, bibliotekarz, plastyk. W latach 1999-2012 dyrektor Ośrodka Kultury w mazurskiej wsi. Żona Halina, syn Szymon. Rysuje od przedszkola, brał udział w kilku międzynarodowych konkursach rysunkowych. Publikacje w wydawnictwach ogólnopolskich, regionalnych i lokalnych. Zajmował się przez 13 lat orkiestrą dętą istniejącą do dziś, twórca teatralny i kabaretowy, na koncie wiele scenariuszy dla amatorskich teatrów dziecięcych i młodzieżowych. Hobby: hodowla winorośli, rysunek satyryczny, grafika i zabytkowa CZ 350. Nagrodzony odznaką Zasłużony Działacz Kultury https://spaknatak.w.interia.pl/kuklewicz.htm

Emprunts néologiques et équivalents autochtones : études interlangues

Christine Jacquet-Pfau, Andrzej Napieralski, Jean-François Sablayrolles

La mondialisation accélère les contacts de langues et uniformise les modes de vie et de pensée par-delà les frontières. Le présent ouvrage donne un aperçu, à travers différentes langues, de l’impact linguistique de ces phénomènes de mondialisation et de contacts sur les emprunts lexicaux et sur leurs conséquences sur le lexique des langues qui les importent ou en subissent les influences. Les différentes contributions rassemblées ici s’intéressent à des emprunts (essentiellement à l’anglais) apparus récemment ainsi qu’aux éventuels néologismes créés comme équivalents (traductions, calques, synthèses néologiques) et en analysent la circulation. Les recherches, conduites sur une ou plusieurs langues (français et polonais mais aussi arabe, espagnol, italien et tchèque) dans des domaines sociétaux innovants, montrent des différences de réactivité des langues, ou plutôt de leurs locuteurs, face à ces emprunts : acceptation des emprunts tels quels, assimilation plus ou moins importante ou recherche d’équivalents, qu’il s’agisse de réactions spontanées ou du résultat de politiques d’aménagement linguistique.