Robotnicy Łodzi drugiej połowy XIX wieku. Nowe kierunki badawcze

Kamil Śmiechowski, Marta Sikorska-Kowalska, Kenshi Fukumoto

Robotnicy Łodzi drugiej połowy XIX wieku. Nowe kierunki badawcze to monografia, której głównym celem było ukazanie nowych możliwości badawczych, nowego ujęcia w analizowaniu tzw. kwestii robotniczej. Publikacja ta stanowić ma zaproszenie do powrotu i kontynuacji badań nad bardzo rozległym i wieloaspektowym zagadnieniem życia i działalności robotników. Jej autorzy prezentują nowatorskie ujęcia zagadnienia. Kwestia robotnicza rozpatrywana jest w kontekście badań nad miastem, z perspektywy studiów postkolonialnych oraz perspektywy studiów kobiecych.  

Świątynie świata

Koryna Dylewska

Świątynie świata wytyczają szlaki zwiedzania najbardziej zachwycających obiektów sakralnych. Monumentalne kościoły, wzniosłe meczety, synagogi, zadziwiające architekturą stupy to budowle świadczące o obecności wyznawców konkretnych religii w najdalszych zakątkach świata. W albumie zaprezentowano opisy przybliżające założenia konkretnych religii i charakterystyki 250 obiektów służących wyznawcom chrześcijaństwa, islamu, hinduizmu, buddyzmu, mormonizmu i innych jako miejsca kultu. Imponujące fotografie prezentują niezwykłą różnorodność zamysłów architektów całego świata.

Lord Jim

Joseph Conrad

Parostatek Patna, z ośmiuset pobożnymi pielgrzymami na pokładzie, wyrusza w rejs. Morze jest spokojne i wszystko przebiega bez najmniejszych zakłóceń. Niespodziewanie okręt uderza w niezidentyfikowany obiekt. Młodszy kapitan Jim zostaje wysłany pod pokład w celu sprawdzenia ewentualnych uszkodzeń. Na miejscu stwierdza, że okrętu przed zatonięciem broni jedyna gródź, która z powodu rdzy i starości wkrótce nie wytrzyma naporu wody. Taką też informację przedstawia kapitanowi. Ten wraz z mechanikami postanawia po cichu, nie budząc pasażerów, opuścić statek. Wie, że nie ma wystarczającej liczby szalup ratunkowych, by ocalić wszystkich pasażerów. Jim nie wie, jaką podjąć decyzję. Z jednej strony chciałby się wykazać heroizmem i uratować pielgrzymów, z drugiej strony zdaje sobie sprawę, iż pozostanie na statku to pewna śmierć. Strach paraliżuje go coraz bardziej. W ostatniej chwili wskakuje do szalupy, którą opuściła na wodę reszta załogi. Po kilku chwilach Patna znika im z oczu. Gdy dobijają do najbliższego portu, okazuje się, że parostatek nie zatonął. Tytułowy Lord Jim jako jedyny z członków załogi nie ucieka i stawia się na procesie o zaniedbanie podstawowych obowiązków marynarskich. Dręczony wyrzutami sumienia nie może zaznać spokoju.

Można wybierać. 4 czerwca 1989

Aleksandra Boćkowska

Reporterska opowieść o 4 czerwca 1989 roku o dniu pierwszych częściowo wolnych wyborów parlamentarnych z perspektywy niedużych miast i drobnych spraw. O codzienności. O miesiącach tuż przed wyborami i tuż po wyborach. O problemach, z którymi borykali się Polacy w 1989 roku zapaści gospodarczej, fatalnym zaopatrzeniu, rosnących cenach. O oczekiwaniach i nadziejach. O wielkiej zmianie, ale też o tym, że kiedy działa się Historia, ludzie byli zajęci sobą zakochiwali się, urządzali mieszkania, martwili o pracę i pieniądze, szykowali do występu na festiwalu. O ludziach, którzy się angażowali, uczestniczyli w kampanii albo chociaż z przekonaniem głosowali, o tych, którzy się bali, i o tych, którzy pozostali obojętni. O weryfikacji pojęć wszyscy i nikt dobrze znana historia rozpisana na głosy zwykłych ludzi brzmi nieco inaczej niż w podręcznikach. O pamięci, a właściwie jej zawodności. I wreszcie o polityce, bo w końcu polityką się żyło, czy się tego chciało, czy nie. Ale o tym opowiadają lokalni działacze Solidarności i członkowie PZPR patrzący na Warszawę z dystansu. To książka, która nie pomijając pierwszoplanowych aktorów politycznego przełomu, oddaje głos głównie statystom.

Koniec punku w Helsinkach

Jaroslav Rudis

Ole ma czterdzieści lat i jest właścicielem jednego z ostatnich barów, gdzie można palić, a matki z wózkami nie mają wstępu. Do jedzenia podaje się tu wyłącznie solankę i rolmopsy. Jako wieczne dziecko enerdowskiej epoki punku, Ole nie potrafi odnaleźć się w nowych, wspaniałych czasach. Walcząc z demonami przeszłości, próbuje sobie wmówić, że pragnie tylko świętego spokoju. To jednak ostatnia rzecz, którą los ma Olemu do zaoferowania.

Dramat Afganistanu: XX wiek

Tomasz Kruk

Afganistan kojarzy się nam dziś z nieustanną wojną, toczoną gdzieś w środku Azji, przy mniejszym lub większym zaangażowaniu mocarstw. Tomasz Kruk w drugiej części „Dramatu Afganistanu” tłumaczy, jak kraj u stóp Hindukuszu wplątał się w ten długotrwały konflikt... Mimo braku pokaźnych złóż surowców naturalnych czy innych bogactw, od prawie dwóch wieków wielkie mocarstwa światowe – Wielka Brytania, ZSRR, USA – co i raz wprowadzają swoje wojska do Afganistanu. Biedny, pasterski kraj zamieszkały przez prostych, lecz wojowniczych członków klanów leży na styku różnych interesów i stref wpływów. Bywał rozsadnikiem międzynarodowych problemów i miejscem, w którym skupiały się wielkie światowe konflikty. W drugą połowę XX wieku państwo to wchodziło jako typowa monarchia Trzeciego Świata. W ciągu kilku lat doszło w Afganistanie do obalenia monarchii, przejęcia rządów przez radykalną lewicę, wreszcie do konfliktu w łonie elity rządzącej, który doprowadził do radzieckiej interwencji zbrojnej. Coś, co miało być łatwym zwycięstwem, przerodziło się w długotrwałą wojnę domową. I choć Rosjanie wycofali się spod Hindukuszu po dekadzie ciężkich walk, konflikt wszystkich ze wszystkimi wciąż trwał. Siłą, która uchwyciła władzę w Kabulu, okazali się w końcu radykalnie islamistyczni talibowie. Zadarli oni jednak z Amerykanami, którzy wysłali własne i sojusznicze wojska na kolejną wojnę – dalszy ciąg tej historii rozgrywały się już na naszych oczach... „Dramat Afganistanu: XX wiek” to opisana z wykorzystaniem szerokiej bazy źródłowej historia tego państwa w ostatnim półwieczu. Autor nie skupia się tylko na wydarzeniach znanych z podręczników dziejów najnowszych. Rysuje panoramę stron walczących w kilkudziesięcioletniej wojnie. Pokazuje procesy, które doprowadziły do interwencji radzieckiej czy zwycięstwa talibów. Przybliża podstawy afgańskiej polityki – tak splątanej, że nie mogły sobie z nią poradzić obydwa supermocarstwa.   Tomasz Kruk – absolwent Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W wolnych chwilach poświęca się prowadzeniu bloga, zgłębianiu polityczno-militarnej sytuacji Bliskiego Wschodu (ze szczególnym uwzględnieniem Afganistanu) oraz nauce języka perskiego. Jest również nałogowym fanem gier komputerowych. Jesienią 2017 roku nakładem Histmag.org ukazał się jego e-book „Dramat Afganistanu: XIX wiek”.

Powiastki cmentarne

Bolesław Prus

"Nie jest pewne, czy ten dar był mu wrodzony. Co do mnie, to sądzę, że zjawił mu się niespodzianie. Trzeba dodać, że do trzydziestego roku życia był on sceptykiem i nie wierzył w potęgi cudowne. Tu muszę powiedzieć, że był to człowiek małego wzrostu, oczy miał czarne, świecące, czuprynę rudą, szczotkowatą, wąsy duże i piegi na twarzy. Nazywał się George Mac Fothering nazwisko, które żadną miarą myśli o cudach nie podsuwa i był urzędnikiem w firmie Gomshott. Nader wyrobiony w argumentacji słownej, właśnie w chwili, gdy dowodził niemożliwości cudów, otrzymał pierwszą wskazówkę o swej mocy nadzwyczajnej." (fragment) Tagi: klasyka, opowiadanie,

Der weiße Wolf

Max Brand

Max Brand (18921944), war ein US-amerikanischer Schriftsteller und gilt als einer der wichtigsten und bekanntesten Western-Autoren des 20. Jahrhunderts. Max Brand erzählt sachkundig und mit viel Gefühl die Geschichte eines Bull terriers(der weiße wolf),der in den Rocky Mountains bei Wölfen aufwächst. Es wird der Überlebenskampf des Hundes bis zur Rückehr zu den Menschen beschrieben. Nicht nur für Bullterrier Freunde, sondern für alle Hundefreunde ein sehr schönes Geschenk. Es ist wie eine schöne Weihnachtsgeschichte im Winter vor dem Kamin. Ein schönes Buch das den Leser bis zur letzten Seite in seinen Bann zieht!