Cześć, i dzięki za ryby * W zasadzie niegroźna

Douglas Adams

Dwie ostatnie części kultowej trylogii w pięciu częściach, która dzięki brawurowemu połączeniu wizyjnej fantastyki ze zwariowanym brytyjskim humorem na trwałe weszła do kanonu popkultury Wymęczony nadmiarem wrażeń, lecz niezniszczalny Artur Dent, który właśnie wrócił autostopem zza Mgławicy Konia na Ziemię, poznaje Fenny. Choć w zasadzie nie poznaje, lecz tylko trochę na nią patrzy, bowiem dziewczyna, siedząca na tylnej kanapie saaba, którym Artur zabrał się autostopem, jest nieprzytomna za sprawą leków uspokajających. Są konieczne, bo niestety jak mówi jej brat - sfiksowała gdzieś w kawiarni w Rickmansworth: Podobno wstała, spokojnie oświadczyła, że doznała wyjątkowego objawienia czy coś w tym stylu, lekko się zachwiała, rozejrzała błędnym wzrokiem i z krzykiem padła twarzą na leżący na stole sandwicz z jajkiem. Od tej pory dręczą ją okropne majaki, że żyje w realnym świecie, halucynuje o wielkich żółtych statkach kosmicznych, nie pomaga szpital za szpitalem. Artur wie jednak swoje: wielkie żółte statki to Vogoni przecież przed ośmiu laty sam był świadkiem, jak niszczą Ziemię, by w jej miejscu zbudować międzygalaktyczną obwodnicę Niestety, Artur musi wysiąść i F. odjeżdża z bratem w deszcz. Czy spotkają się ponownie? Tak, spotkają i będą robić razem bardzo miłe rzeczy Na szczęście pozostał nam jeszcze tom piąty: W zasadzie niegroźna. Tak, tyle ma do powiedzenia na temat Ziemi encyklopedia Autostopem przez Galaktykę Douglas Adams to największy humorysta od czasu P.G. Wodehousea. Richard Dawkins, autor Samolubnego genu

Squadron of the Damned

David Wright OBrien

Looking for a satisfying, meticulously exciting adventure with which to while away an afternoon? Look no further than Squadron of the Damned, a short story from one of the most early writers in the genre of fantasy and science fiction, David Wright OBrien. OBriens work was space opera or other routine adventure, but many of his stories betray a strain of humor, not unlike Henry Kuttners at that time. Some of the stories were co-written with his close friend William P. McGivern, with whom OBrien shared an office in Chicago. He continued writing even after he enlisted in the U.S. Army Air Force during World War II, adding corporal before all his pseudonyms.

Sanatorium Pod Klepsydrą

Bruno Schulz

Sanatorium Pod Klepsydrą to zbiór opowiadań Brunona Schulza, prozaika, grafika, malarza, rysownika i krytyka literackiego. Głównym bohaterem opowiadań, a jednocześnie narratorem wszystkich opowieści podobnie jak w Sklepach cynamonowych jest dojrzewający, nastoletni chłopiec o imieniu Józef. W postaci tej widać wyraźne podobieństwo do samego autora. Centrum świata Józefa stanowi małe prowincjonalne miasteczko, w którym można dostrzec współczesny Schulzowi, galicyjski Drohobycz. Rzeczywistość opowiadań swobodnie miesza się z fantastyką. Przedmioty i zwierzęta uzyskują cechy ludzkie. Banalne czynności podnoszone są do rangi mitu. Nastoletniego Józefa szczególnie fascynuje Ojciec, postać wieloznaczna, która funkcjonuje na pograniczu świata żywych i umarłych. Zbiory opowiadań Sanatorium Pod Klepsydrą i Sklepy cynamonowe stanowią trudną do oddzielenia całość fabularną. W opowiadaniach utrwalony zostaje chylący się ku upadkowi świat, który dawał bohaterowi oparcie i bezpieczeństwo.

Zioła. Lekarstwa z pol i ogrodów

Opracowanie zbiorowe

Książka Zioła. Naturalne lekarstwa z pól i ogrodów zawiera charakterystykę 100 gatunków roślin leczniczych, informacje na temat ich właściwości, możliwości uprawy, sposobu zbioru, a także wykorzystania. Cennym uzupełnieniem są szczegółowe opisy wykonania leczniczych preparatów i sposób ich zastosowania, a także przepisy kulinarne, w tym receptury na lecznicze nalewki.

Cudna mieszczka

Wiktor Gomulicki

Zamilkli i w miejscu stanęli. Byli u wylotu ulicy Baryczkowskiej wprost targu rybnego. Przed nimi leżał placyk kwadratowy, przez pół biały od księżyca, przez pół czarny od mroku. Z dwóch stron placyku stały kamienice; w głębi ciągnął się mur wysoki, zębaty, w równych odstępach basztami półokrągłymi najeżony. Z trzech ludzi, rozmawiających po włosku, wysunął się najwyższy, któremu było na imię Giano. Wysunął się i jął niespokojnie patrzeć dokoła. (Fragment)

Inny Świat. Zapiski sowieckie

Gustaw Herling-Grudziński

Nowe wydanie z okazji Roku Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Jedno z najważniejszych świadectw więźnia łagru i zarazem jeden z najistotniejszych utworów w historii polskiej i światowej literatury XX wieku. Wstrząsająca wiwisekcja mechanizmów sowieckiego totalitaryzmu i obraz ludzkiej natury wystawionej na najcięższą z prób. Słowem: książka, którą jak stwierdził Albert Camus powinno się wydawać i czytać we wszystkich krajach świata. Są to opowieści o niewyobrażalnym zdziczeniu i upodleniu ludzi, ale też o heroicznym poszukiwaniu nadziei i wolności, miłości i przyjaźni, a więc uczuć, które obóz miał całkowicie zniszczyć. Włodzimierz Bolecki

Klucze

Bruno Jasieński

Ale najciekawsza była twarz Chrystusa - twarz ani trochę nie podobna do tych uduchowionych oblicz, z jakimi malarze Odrodzenia przedstawiają Go na swych płótnach. Była to twarz zbira, potwornie brzydka, o czarnych, głęboko wpadniętych oczodołach, o strasznym, złym wyrazie skamieniałym w rysunku wydatnych zwierzęcych szczęk, twarz zakrawająca bardziej na bluźnierstwo, niż na świętą podobiznę. Mnich, co ją wyrzeźbił, musiał być opętanym, lub strasznym grzesznikiem i wykuł w niej całą swoją złą do dna pajęczą duszę. (Fragment)

William and Kate - With Audio Level 1 Factfiles Oxford Bookworms Library

Lindop, Christine

A level 1 Oxford Bookworms Library graded reader. This version includes an audio book: listen to the story as you read. Written for Learners of English by Christine Lindop. Everybody took photos of Prince William when he first arrived at the University of St Andrews. Crowds of photographers came to the little Scottish town next to the sea and took pictures of this new student - the nineteen-year-old grandson of the Queen of England. But nobody photographed Kate Middleton on her first day at the university. She moved in quietly, ready to begin her studies in art history. She was just an ordinary student with an ordinary future in front of her. Or was she?