Boże Narodzenie

Karol May

Czy Indianie obchodzą święta Bożego Narodzenia? Pewnie zwykle nie, ale jeśli mają europejskiego przyjaciela w osobie Old Shatterhanda, mogą spotkać się z tą piękną tradycją. Powieść rozpoczyna się w czasie Bożego Narodzenia, jeszcze w Europie, w młodości Old Shatterhanda. Po przybyciu na Dziki Zachód Old Shatterhand przywozi ze sobą swoją kulturę i kolejne święta obchodzi wśród Indian na Dzikim Zachodzie.

Biskup Józef Gawlina jako opiekun Polaków na emigracji

Damian Bednarski

W prezentowanej monografii autor postawił sobie zadanie ukazania roli bp. Józefa Gawliny, duchowego przywódcy Polaków na emigracji po drugiej wojnie światowej. Duchowny, wywodzący się z diecezji katowickiej, przedwojenny biskup polowy Wojska Polskiego, który podczas II wojny światowej towarzyszył polskim żołnierzom poza Polską, po 1945 roku pozostał na emigracji i mieszkając w Rzymie koordynował życie polskich katolików, którzy z różnych względów znaleźli się poza Ojczyzną. Zgodnie z papieską nominacją przez piętnaście lat (1949–1964) pełnił urząd Protektora Polskiej Emigracji. Opierając się na źródłach już publikowanych oraz innych dotychczas jeszcze nieznanych, odkrytych w archiwach krajowych oraz zagranicznych, autor wyjaśnia i precyzuje zasięg jurysdykcji kościelnej hierarchy w kolejnych latach jego posługi oraz prezentuje jego wkład w duszpasterstwo emigracyjne, akcentując nadanie mu specyficznego rysu. Wielką zasługą bp. Gawliny było rozwinięcie struktur polskiego duszpasterstwa emigracyjnego po II wojnie światowej. Stąd znaczący fragment monografii został poświęcony temu odcinkowi jego działalności: tworzeniu placówek Polskich Misji Katolickich, ustanawianiu ich rektorów i koordynacji ich pracy. Przedstawiona pozycja jest pierwszą próbą całościowego ujęcia roli bp. Józefa Gawliny w porządkowaniu struktur organizacyjnych duszpasterstwa Polaków zagranicą oraz kształtowaniu modelu pracy polskiego duchowieństwa wśród emigrantów po drugiej wojnie światowej. Atutem monografii jest zaprezentowanie po raz pierwszy wyjątkowo cennych materiałów źródłowych: Dzienników bp. Gawlina oraz dokumentów z archiwum Centralnego Ośrodka Emigracyjnego w Rzymie. Książka jest adresowana do historyków, zajmujących się dziejami Polski i Polaków okresu II wojny światowej i czasów powojennych. Zainteresuje zwłaszcza badaczy polskiego środowiska emigracyjnego. To cenna pozycja dla wzbogacenia wiedzy na temat dziejów Kościoła katolickiego w Polsce.

Samochodzik Franek Na zakupy

Elżbieta Wójcik

Poczytaj o sympatycznym czerwonym samochodziku i jego przyjaciołach. Dowiedz się, o czym Franek napisał książkę i jak ją wydał, a także jak poradził sobie z zakupami w centrum handlowym. W książeczce, oprócz historyjki do czytania, znajdziesz zagadki, quizy i łamigłówki

Par cœur. Twórczość dla dzieci i młodzieży raz jeszcze

red. Iwona Gralewicz-Wolny, Beata Mytych-Forajter

Książka Par cœur. Twórczość dla dzieci i młodzieży raz jeszcze składa się z dwunastu tekstów o charakterze analityczno-interpretacyjnym oraz wprowadzającego w problematykę tomu − wywiadu przeprowadzonego przez redaktorki z Aleksandrem Nawareckim. Tom pomyślany został jako zespołowa próba wyrażenia i przepracowania nie zawsze uświadomionego długu, jaki profesjonalni interpretatorzy: badacze literatury, jej historycy i teoretycy oraz językoznawcy − zaciągnęli w okresie dzieciństwa od wtedy czytanych lektur. Jest także pretekstem do użycia zawodowych narzędzi i kompetencji w odniesieniu do lektur z zakresu tzw. literatury czwartej. Na książkę składają się teksty, dla których punktem wyjścia stały się utwory niejednorodne gatunkowo powstałe w różnym czasie i różnego kalibru.

Biografia i badanie biografii. Tom 3. Biografie edukacyjne. Wybrane konteksty

Elżbieta Dubas, Joanna Stelmaszczyk

 Biografie i badanie biografii zyskują na znaczeniu w sytuacji permanentnej zmiany, w jakiej przyszło nam współcześnie żyć. Pozwalają nam zbliżyć się do świata poszczególnych jednostek, by na tej podstawie formułować hipotezy i wnioski dotyczące przebiegu procesów uczenia się. Konieczność całożyciowego uczenia się podnosi znaczenie tej wiedzy, jednocześnie uświadamia nam, jak ważna jest umiejętność uczenia się z biografii własnej i innych. W procesach uczenia się biograficznego tkwi bowiem potencjał, jaki możemy wykorzystać do rozwiązywania problemów życia osobistego i zawodowego, dalszego rozwoju. Ta wiedza jest cenna zarówno dla uczących się, jak i tych, którzy mają ich wspierać w rozumieniu i korzystaniu z procesów i efektów całożyciowego uczenia się. Książka jest rezultatem badań prowadzonych w latach 2011–2013 przez pedagogów, socjologów i psychologów z różnych uczelni, które koordynował łódzki ośrodek badań biograficznych. Ma także interdyscyplinarny charakter. Zawiera ciekawy materiał, prezentujący różne rodzaje i aspekty biografii edukacyjnych. Znajdziemy w niej wątki metodologiczne, teoretyczne i empiryczne, które mogą wykorzystać w swej pracy naukowej i dydaktycznej nauczyciele dorosłych. Adresatami książki są nie tylko studenci nauk społecznych, pracownicy naukowi, ale także praktycy oraz osoby szukające inspiracji do uczenia się z biografii własnej i innych.

Marlon Brando. O sobie samym

Lawrence Grobel

Wyjątkowe spotkanie z legendarnym aktorem. Wywiad mistrza Lawrence’a Grobela, autora bestsellerowych rozmów z Alem Pacino. W czerwcu 1978 roku Lawrence Grobel odwiedził aktora Marlona Brando w jego samotni na tahitańskiej wyspie Tetiaroa. Wtedy po raz pierwszy od 25 lat żyjący w odosobnieniu Brando, znany z niechęci do prasy, udzielił tak długiego wywiadu. Powstał portret człowieka, aktora, opowiadającego o życiu z rodziną na samotnej wyspie, krucjacie na rzecz Indian, postrzeganiu sztuki, największych filmowych rolach, relacji z Elia Kazanem, Charlie Chaplinem, o wielu innych ważnych aspektach swego życia. Będąc w 1960 roku na Tahiti z okazji kręcenia Buntu na Bounty Marlon Brando odkrył Tetiaroa, archipelag wysp położonych sześćdziesiąt kilometrów na północ od miasta Papeete. Gdy wystawiono je na sprzedaż, Brando je kupił. W ten sposób stał się mieszkańcem dwóch światów: swojego domu przy Mulholland Drive w Beverly Hills i swoich wysp na Oceanie Spokojnym, gdzie prowadził życie Robinsona Crusoe. "- To co, może spotkamy się na Tahiti? - Brando spytał mnie w trakcie rozmowy telefonicznej 28 marca 1978 roku. Brzmiał obcesowo ale rzeczowo. (..) W końcu udało mi się dotrzeć do Brando. Po blisko sześciu miesiącach negocjacji zdecydował się osobiście odebrać telefon i porozmawiać ze mną. Gdy tylko skończyliśmy, zadzwoniłem do szefa mojej redakcji w Nowym Jorku, by powiedzieć mu, że załatwiłem wywiad. Brando zgodził się mówić, ale pod pewnymi warunkami. Chciał mianowicie rozmawiać wyłączne na temat... Indian." (...) "Marlon Brando miał wiele twarzy. Jego wybitna gra aktorska wywarła wpływ na wszystkich późniejszych aktorów. Był obywatelem świata. Miał obsesję na temat tajnych operacji rządu Stanów Zjednoczonych i śledztwa, które rząd prowadził przeciwko niemu." "Przez całe życie żywił gniew wobec własnego ojca. Fatalnie traktował kobiety i starał się nimi rządzić tylko dlatego, że mógł to robić." "Pochłaniał książki, uwielbiał grać w różne gry i miał wiele cech tyrana. Nie dbał o swoje ciało, o swój talent, psychikę i o kobiety, z którymi był. Maltretował kilkoro ze swoich jedenaściorga dzieci." "Ale jego filmy, cała jego działalność i to, co miał do powiedzenia dowodzą, że bardzo głęboko angażował się we wszystko, co miało dla niego znaczenie. "Na pewno nie zgodziłby się na to, aby wykonawca jego testamentu sprzedał prawa do wyspy Tetiaroa inwestorowi, który zamierza otworzyć tam "eko-kurort” i nazwać go "Brando”. Pomysł tej książki narodził się jeszcze przed tragicznymi wydarzeniami w rodzinie Brando. Moją intencją było złożenie hołdu Marlonowi jako człowiekowi, i przedstawienie czytelnikowi tych stron jego życia, które pominięto w innych książkach na jego temat. Miałem wiele szczęścia, że mogłem spędzić tyle czasu z Brando - zarówno na jego wyspie, jak i w moim domu w Los Angeles. Lubiłem jego towarzystwo, z niecierpliwością czekałem na nasze spotkania i wiedziałem, że nigdy mnie nie znudzi." "Wśród setek osób, z którymi przeprowadziłem wywiady, nigdy nie spotkałem nikogo takiego jak Marlon Brando." "Myślę też, że już nigdy nie spotkam. (...)" "Nie tylko wzbudzał moje zainteresowanie, ale i fascynację. Sam też się fascynował – wielkimi sprawami i drobiazgami. Lubił zabawiać innych i być samemu zabawianym, nigdy nie przestawał myśleć i posiadał wyjątkowy dar obserwacji. Nie chciał mówić o aktorstwie, bo go to nudziło, ale gdy o nim mówił, robił to lepiej niż jakiklowiek aktor, z którym rozmawiałem. Potrafił mówić o wnętrzu pyska wielbłąda, o tym, jak siedział na marokańskiej plaży ze stewardesą i słuchał modlitewnych nawoływań muezina, o sędzim amerykańskiego Sądu Najwyższego Williamie O.Douglasie, o Immanuelu Kancie, albo o Pablu Picassie. - Wszystko mnie fascynuje – powtarzał. – Mogę mówić przez siedem godzin o drzazgach. (...)" "Drugiego lipca 2004 roku Marlon Brando zmarł w wieku osiemdziesięciu lat. "Prasa podaje, że Marlon Brando zmarł drugiego lipca, ale myślę, tak naprawdę odszedł czternaście lat wcześniej, szesnastego maja 1990 roku, gdy kula wystrzelona z pistoletu jego syna Christiana przeszyła lewy policzek chłopaka córki Brando. A może odszedł pięć lat później, szesnastego kwietnia 1995 roku, gdy powiodła się trzecia próba samobójcza jego córki Cheyenne." "Te tragiczne wydarzenia złamały mu serce, pozbawiły radości całe jego późniejsze życie, kazały mu jeszcze bardziej zamknąć się w sobie i w samotności zmagać się z demonami, które prześladowały go od dzieciństwa, gdy wygłupy i nieposłuszeństwo zaprowadziły go do szkoły wojskowej, skąd później został wyrzucony i rozpoczął życie tułacza. (...)" - Lawrence Grobel 

Gdyby Jajko mogło mówić

Renata Piątkowska

Renata Piątkowska pisała już o przysłowiach i przesądach, a teraz napisała książkę o zwyczajach. Wszystkie dzieci malują pisanki ale czy wiedzą, dlaczego malują właśnie jajka? I skąd się wziął prima-aprilis? A lanie wosku w andrzejki? Dobrze wiedzieć dlaczego topimy w rzece Marzannę i jak dawniej wyglądało polewanie wodą w śmigus-dyngus. Będzie też wiele o wigilijnych zwyczajach, skąd się wzięły i co z nich przetrwało do dziś. Na przykład po co wkładamy wigilijne sianko pod obrus i skąd to dodatkowe nakrycie na stole.  

Meir Ezofowicz

Eliza Orzeszkowa

Powieść opisująca dzieje rodziny Ezofowiczów. Główny bohater tytułowy Meir Ezofowicz jest prawym i uczciwym chłopcem o dobrym sercu. Sprzeciwia się zacofaniu i niesprawiedliwości, jakie na co dzień spotyka w rodzinnym Szybowie. Podważa opinie uznanych autorytetów i broni słusznych poglądów mieszkańców, co doprowadza do tragedii. Opowieść o moralnym zwycięstwie okupionym utratą miłości.