Letarg

Kamil Piechura

Złapałem go za ramię. Co się tam dzieje? wycedziłem. Halo? Słyszy mnie pan? Co się tam dzieje, do cholery?! Co się Strzela. Strzela do ludzi Nogi pod grubą sprzedawczynią ugięły się. Dziewczyna wtulona w ramię chłopaka zadrżała. Poczułem, jak fala ciepła spływa mi po plecach. Jak to strzela? Co strzela Jakiś jakiś facet. On on Mężczyzna zwymiotował. Fontanna wymiocin trysnęła na metr. Zastrzelił ich. Oni nie żyją nie żyją ON ICH POZABIJAŁ! Zapadła cisza przerywana jedynie jego spazmami płaczu. Adam Lanke wiedzie ustabilizowane życie u boku kochającej żony i dwójki dzieci. Spokój rodziny zostaje jednak zburzony podczas sobotniego wyjazdu na zakupy. To miał być zwyczajny dzień, zwyczajne popołudnie Nic nie zapowiadało dramatu. Echo wystrzału rozchodzące się po galerii handlowej stanowi jedynie początek makabrycznych wydarzeń, które wciągną Adama Lankego i jego bliskich w otchłań tragedii, a z czasem i nieludzkiego obłędu. Wstrząsająca historia, nietuzinkowi bohaterowie, oniryczny klimat. Kamil Piechura w wyrafinowany sposób zaprasza czytelnika do mrocznego świata, gdzie nikomu nie można ufać, a zwłaszcza samemu sobie i własnym zmysłom. Hipnotyzujący, zupełnie nieprzewidywalny Letarg wciągnie czytelnika w odmęty szaleństwa. Szaleństwa, od którego nie ma ucieczki Porywający thriller psychologiczny, który zostawia czytelnika z pytaniem: co jest iluzją i szaleństwem, a co rzeczywistością. Hipnotyzuje, wciąga i uzależnia! Nikodem Maraszkiewicz, Magazyn Dobre Książki

Learn TensorFlow Enterprise. Build, manage, and scale machine learning workloads seamlessly using Google's TensorFlow Enterprise

KC Tung

TensorFlow as a machine learning (ML) library has matured into a production-ready ecosystem. This beginner’s book uses practical examples to enable you to build and deploy TensorFlow models using optimal settings that ensure long-term support without having to worry about library deprecation or being left behind when it comes to bug fixes or workarounds.The book begins by showing you how to refine your TensorFlow project and set it up for enterprise-level deployment. You’ll then learn how to choose a future-proof version of TensorFlow. As you advance, you’ll find out how to build and deploy models in a robust and stable environment by following recommended practices made available in TensorFlow Enterprise. This book also teaches you how to manage your services better and enhance the performance and reliability of your artificial intelligence (AI) applications. You’ll discover how to use various enterprise-ready services to accelerate your ML and AI workflows on Google Cloud Platform (GCP). Finally, you’ll scale your ML models and handle heavy workloads across CPUs, GPUs, and Cloud TPUs.By the end of this TensorFlow book, you’ll have learned the patterns needed for TensorFlow Enterprise model development, data pipelines, training, and deployment.

Пурпурові вітрила

Олександр Грін

«Пурпурові вітрила»- повість-феєрія письменника Олександра Грінапро віру в диво і всеперемагаючу, піднесену мрію, написана в191620131922роках. Повість перекладена англійською, німецькою, іспанською, французькою, італійською, грецькою, литовською, українською, білоруською, польською, болгарською, угорською і вєтнамською мовами.

Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland. Petrina - Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland (#76)

Barbara Cartland

Głowna bohaterka romansu, Petrina, jest młoda i pełna energii. Po śmierci swoich rodziców jej opiekun, który sam korzysta z pozostawionego jej majątku, zamyka ją w szkole dla dziewcząt. Ta znudzona takim życiem postanawia z niej uciec, udać się do Londynu, a tam zostać kurtyzaną, o których słyszała wiele od jednej ze swoich szkolnych koleżanek. Wyobraża sobie, że takie życie pozwoli jej na swobodę wyboru partnerów i dostatek. Na drodze swojej ucieczki nieoczekiwanie pojawia się jednak hrabia Satverton, który niechętnie udziela jej pomocy po ucieczce ze szkoły. Jak się później okazuje hrabia jest przyjacielem jej zmarłego ojca. Hrabia postanawia pomóc dziewczynie,a le stawia również swoje warunki, które nie do końca przypadają do gustu krnąbrnej Petrinie. Ta podczas swojego pobytu w Londynie przysparza niemałych kłopotów. Na jej drodze pojawiają się mężczyźni,którzy adorują ją, ale są też niebywale natarczywi. Czy we wszystkich poważnych tarapatach pomoże jej hrabia? Czy zadanie opieki nad Petriną go nie przerośnie? Czy pozostanie tylko opiekunem?

Вчуся читати уважно

Наталія Шост

Пропонований посібник "Вчуся читати уважно" входить до серії тренажерів 201cТямущий школярик201d, мета яких 2014 прищепити малюкам інтерес до читання. Для дітей 5-7 років, дбайливих батьків, бабусь та дідусів.

Porządne dziewczyny. Zbrodnia i hańba w Indiach

Sonia Faleiro

W maju 2014 roku Sonia Faleiro zobaczyła w mediach społecznościowych zdjęcie: ciała dwóch młodych dziewczyn wiszące na drzewie. Internauci pisali, że dorastające w Indiach kuzynki, czternastoletnia Lalli i szesnastoletnia Padma, zostały zgwałcone i zamordowane przez mężczyzn z wyższej kasty. Śledztwo prowadzone przez miejscowych policjantów było pełne nieścisłości. Rzeczy osobiste nastolatek zniknęły z miejsca przestępstwa, a świadkowie wielokrotnie zmieniali zeznania. Faleiro rekonstruuje wydarzenia, by odpowiedzieć na pytanie, dlaczego Padma i Lalli zginęły. Wyszły nocą na dwór, bo w domu nie miały toalety. Brakowało też dostępu do bieżącej wody, gazu i elektryczności. Były zależne od ojców i braci, a krewni już myśleli o wydaniu ich za mąż. Wiedziały, że po ślubie staną się własnością kolejnego mężczyzny, a jego imię zostanie im wytatuowane na skórze. Czerpiąc z historii innych ofiar zabitych, zgwałconych i wykorzystanych a także z raportów i licznych badań, Faleiro pokazuje skalę problemu. Pomaga zrozumieć, co oznacza życie w dzisiejszych Indiach: konserwatywnych, kastowych i patriarchalnych. Indyjska kobieta nigdzie nie jest bezpieczna. Może stracić życie w miejscu publicznym, ale śmiertelne niebezpieczeństwo grozi jej także we własnym domu.

Było. Nostalgicznie o czasach przełomu

Sebastian Markiewicz

Zbiór świetnie napisanych, opartych na faktach opowiadań, których akcja rozgrywa się w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku, czyli w okresie późnego PRL-u i w początkowym okresie transformacji. Lektura nostalgiczna, a zarazem pełna emocji i poczucia humoru. Wciągająca od pierwszej strony. Książka ta zajęła pierwsze miejsce w X edycji Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Tutaj jestem” (Białystok 2020). Jej pierwsze wydanie miało tytuł „Było. Dwanaście miniatur nostalgicznych”. Niniejsze, drugie, elektroniczne wydanie tym różni się od pierwszego, że zawiera dwa, niepublikowane wcześniej opowiadania „Kanikuła” i „Bracia mniejsi”. KATARZYNA KOŚCIEWICZ [jurorka Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Tutaj jestem”]: Każdy, kto sięga pamięcią do czasów PRL-u, wie, że były one wyjątkowe, zanurzone w alkoholu i oparach tytoniowego dymu, przepełnione absurdami życia codziennego, ale w wymiarze międzyludzkim dalekie od powierzchowności i sztuczności, być może dlatego, że w ogromnej większości pozbawione telefonów i nieznające jeszcze internetu. „Mieliśmy mniej, ale byliśmy bardziej” – pisze autor. Markiewicz opisuje warszawskie blokowisko w sposób mistrzowski. Nie ma w nich fałszu, niepotrzebnego naddatku, egzaltacji czy łatwego sentymentalizmu. Uczuciowość tych opowiadań jest świetnie wyważona pomiędzy wzruszeniem i śmiechem. Książka pełna jest postaci, zdarzeń, emocji. Gęstość tej prozy, jej sensualność powoduje, że świat przywołany przez autora staje się wręcz namacalny, z łatwością go sobie wyobrażamy i stajemy się jego częścią. Z pewnością pomaga w tym także doskonały słuch językowy autora. Proza Markiewicza to nie tylko forma, sięgająca po najlepsze realistyczne wzorce. Opowiedziane historie są także bardzo emocjonalne, a więc mają tę cechę, która jest niezbędna, by mówić o dobrej literaturze: nie pozostawiają czytelnika obojętnym. Zostają z nim także na dłużej, wywołując lawinę własnych wspomnień. DOMINIK SOŁOWIEJ [juror Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Tutaj jestem”]: Autor zabiera nas w podróż do nieodległej przeszłości, do czasów PRL-u, przeklinanego i uwielbianego jednocześnie, obwinianego za wszelkie możliwe zło i gloryfikowanego jako epoka, w której życie było prostsze i ciekawsze. Za sprawą Sebastiana Markiewicza przenosimy się do krainy dzieciństwa, w którym dzieci – mimo troskliwej opieki rodziców – musiały radzić sobie same: w szkole, w domu, na podwórku, bez telefonów komórkowych, internetu i telewizji. Są tu wspomnienia zimowych zabaw na szkolnym lodowisku oraz wspomnienia słynnych Wyścigów Pokoju, kiedy chłopcy, grając w kapsle w piaskownicach, rywalizowali o miano lidera peletonu. Pierwsze wypalone papierosy, wypite piwa, przyjaźnie do grobowej deski, pierwsze miłości. Wszystko w tej książce jest wyraziste, naturalne, szczere, napisane ze smakiem. Opowiadania Markiewicza zawsze kończą się we właściwym momencie, pozostawiając w czytelniku niedosyt, potrzebę dalszego czytania i… wspominania. Bo książka ta adresowana jest do czytelników pamiętających PRL. To oni odnajdą w niej swój świat, swoje dzieciństwo, życiowe doświadczenia i inicjacje w dorosłe życie. Oto prawdziwa literatura: literatura zatrzymująca czas, przywracająca smaki, dźwięki, zapachy i obrazy, których już nie ma, które odeszły w przeszłość, a które za sprawą słów znów są z nami. I pozwalają nam raz jeszcze przeżyć to, co było najpiękniejsze – nasze dzieciństwo. SYLWIA GIL (ypsilon.org.pl): Czytając tę książkę wzruszamy się i parskamy śmiechem na przemian. Historie wzruszające przeplatają się z tymi, które powodują nie tylko uśmiech, ale i szczery, głośny śmiech – przy czym jest to spowodowane nie tylko opisywanymi sytuacjami, lecz także celnymi sformułowaniami, używanymi przez autora. Jest to proza, którą odczuwać można kilkoma zmysłami – przywołuje zapomniane już dźwięki, zapachy i smaki. W zamiłowaniu do szczegółu i realizmu widać fascynacje autora twórczością Marka Nowakowskiego. Mówi się, że dobre dzieło literackie poznać można po pierwszym zdaniu. Otwierający tomik tekst „Dzieciństwo. Szkic” urzekł mnie pierwszym zdaniem, a nawet całym pierwszym akapitem. Autorowi udało się połączyć w nim kilka dobrych wartości – czyta się wartko, choć tekst to refleksyjny i w istocie smutny, czyta się go na wesoło. Wprowadza nas w klimat, w którym dziać się będą następne opowiadania. Przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji. NOTA O AUTORZE: Sebastian Markiewicz, ur. w 1978 r. w Warszawie. Absolwent filologii rosyjskiej ze specjalizacją translatorską na Uniwersytecie Warszawskim za czasów świetności tego kierunku, oraz studia podyplomowe z zakresu tłumaczeń prawniczych i sądowych na tejże uczelni. Przez wiele lat pracował w administracji publicznej. W ramach tej pracy mieszkał w Taszkencie, Kijowie, Moskwie, a nawet w Lublinie. Tłumacz przysięgły języka rosyjskiego. Laureat wielu konkursów literackich. Obecnie (styczeń 2023) pracuje w redakcji zagranicznej Polskiej Agencji Prasowej. Ma żonę i dwoje dzieci. Projekt okładki: Karolina Lubaszko. Foto na okładce: Grażyna Rutkowska (NAC). 

Android Game Programming by Example. Harness the power of the Android SDK by building three immersive and captivating games

John Horton