Wiarygodność cudu. Rozważania na temat zasadności wiary w cuda

Robert A. Larmer

Robert A. Larmer w książce "Wiarygodność cudu" w błyskotliwy i przekonujący sposób uzasadnia twierdzenie, że filozoficzne odrzucenie a priori wiary w cuda to poważny błąd. Cud powinien - według Autora - zajmować centralne miejsce we współczesnych dyskusjach na temat Bożej sprawczości i działania w świecie. Tymczasem jest to temat często pomijany, traktowany jako coś kłopotliwego lub wręcz zabobonnego, kłócącego się z nowoczesną nauką. W rezultacie pojawia się pokusa odrzucenia koncepcji cudu jako nieistotnej dla wiary i życia duchowego. W odpowiedzi na te wątpliwości autor przeprowadza drobiazgowe badania i analizy dowodów wskazujących, że cuda miały miejsce w przeszłości i zdarzają się do dzisiaj. Publikacja, polemizująca z argumentem a priori sformułowanym przez Davida Hume'a, definiuje pojęcie cudu, analizuje rozważania o jego logicznej spójności i epistemologicznych wyzwaniach związanych z akceptacją występowania cudów. To obowiązkowa książka nie tylko dla filozofów, lecz także - dzięki przystępnemu wykładowi - dla każdego czytelnika zainteresowanego pogłębieniem swojej wiary. Publikacja została poprzedzona wstępem autora przygotowanym specjalnie do polskiego wydania. Wiara w cuda nie jest dziś popularna, nawet wśród chrześcijan. Książka Roberta A. Larmera klarownie wyjaśnia, czym są cuda, oraz przekonująco obala zarzuty przeciw możliwości ich występowania. Pokazuje też, jak biblijne i współczesne świadectwa o cudach wspierają wiarygodność chrześcijańskiego teizmu. prof. dr hab. Jacek Wojtysiak, Wydział Filozofii KUL Jest to mistrzowskie dzieło, dojrzałe filozoficznie. Cierpliwy, skrupulatny i kompetentny Robert A. Larmer systematycznie rozbraja filozoficzne, teologiczne i naukowe argumenty przeciwko cudom. Uzupełnia swoją argumentację, aby wykazać, że teizm chrześcijański jest najlepszym wyjaśnieniem dobrze udokumentowanych biblijnych i współczesnych doniesień o cudach. Intelektualna uczciwość zmusi sceptyków do ponownego rozważenia swojego stanowiska. Gorąco polecam! Angus Menuge, przewodniczący Evangelical Philosophical Society Ta praca bardzo mi się spodobała i wiele z niej wyniosłem. Książka jest starannie zorganizowana, ściśle uzasadniona, niestrudzenie logiczna i angażuje do dyskusji szerokie grono partnerów. W sposób wyrafinowany, a jednocześnie przystępny dla osób niebędących specjalistami, posuwa naprzód dyskusję w kilku kluczowych kwestiach. Craig S. Keener, Asbury Theological Seminary Robert A. Larmer - kanadyjski profesor filozofii. W 1985 r. obronił doktorat na Uniwersytecie w Ottawie, a od 1986 r. pracuje jako wykładowca na Uniwersytecie Nowego Brunszwiku, gdzie obecnie kieruje Wydziałem Filozofii. Główne obszary jego zainteresowań i badań naukowych dotyczą koncepcji cudu, modeli Bożego działania, teorii inteligentnego projektu, filozofii religii, filozofii umysłu, relacji między wiarą a nauką oraz etyki pracy. Największy jego dorobek naukowy dotyczy badań związanych z koncepcją cudu, co zaowocowało kilkoma ważnymi książkami na ten temat ("Dialogues on Miracle", "Questions of Miracle", "Water into Wine? An Investigation of the Concept of Miracle"). Opublikował też wiele artykułów naukowych w takich czasopismach, jak "Dialogue", "Philosophia Christi", "Religious Studies", "Sophia" czy "International Journal for Philosophy of Religion". Robert A. Larmer jest członkiem zarządu Canadian Philosophical Association oraz Evangelical Philosophical Society, a także prezesem Canadian Society of Christian Philosophers. Seria Summa Nazwa serii nawiązuje do tytułu dwóch wielkich dzieł świętego Tomasza z Akwinu, który koncentrował się na tym, że chrześcijaństwo nie podważa wartości poznania intelektualnego. Proponujemy czytelnikowi publikacje, których autorzy nie boją się rzeczowej dyskusji prowadzącej do wykazania prawdziwości chrześcijaństwa. Mamy nadzieję, że będzie to doskonała lektura i nieocenione źródło wiedzy dla tych, którzy szukają argumentów na rzecz chrześcijaństwa oraz wszystkich wątpiących, a nawet niewierzących. Ci ostatni znajdą okazję, by wypróbować swoją niewiarę.

Moja Kanada

Piotr Surma

Moja podróż do Kanady nie była zwykłą wycieczką. To było coś więcej niż przelotny romans na dzikiej plaży u podnóża Gór Skalistych. To prawdziwa miłość szczera, bezkształtna, bezinteresowna i czysta. Moja Kanada to podróż przez życie w stronę marzeń na wietrze przeciwności losu, którym to warto stawiać czoła. To opowieść o wierze w swoje możliwości, o upadkach i o lewitacji ducha marzyciela w krainie realnych wrażeń. To refleksje z podróży oczyma artysty, muzyka i poety z głęboką analizą człowieka jako wartości bezcennej. Moja Kanada to Moje Marzenie. Autor

Piegowate opowiadania

Renata Piatkowska

Trzecia książka o przygodach przedszkolaka Tomka, znanego z „Opowiadań dla przedszkolaków” i „Opowiadań z piaskownicy”. Pełne ciepłego humoru opowiadania o rezolutnym chłopcu, dla którego codzienne życie w rodzinie i w przedszkolu jest pełne niezwykłych przygód i odkryć. Interesujące może być  obserwowanie muchy chodzącej po szybie, jak i wymyślanie niezwykłych wynalazków, a wyścig z kolegami do drzwi przedszkola może być bardziej pasjonujący niż lekcja karate. Szkoda tylko, że dorośli nie zawsze to rozumieją…  

Literatura obozowa w jej funkcji ‘oral history\' a propaganda PRL

Marek Ostrowski

Dzieła literatury obozowej, będąc częścią systemu kultury, reprezentowanego w realnym życiu politycznym przez instytucje PRL, dostarczały systemowi społecznemu niepodważalnych w swej istocie wartości. Życie przeciwko śmierci, niewinność przeciwko zbrodni. Postawy te jednakże zamieniają się na role w systemie, który był w stanie zręcznie manipulować składanymi mu niejako w ofierze aktami afirmacji życia w sytuacji konfrontacyjnej z najcięższą ze zbrodni. Niniejsza praca nie ma ambicji omówienia wielkiej liczby pozycji literatury obozowej, jaka ukazała się w PRL, w sposób kompletny. Ogranicza się do wybranych utworów literackich autorów mniej znanych, wychodząc od pojęcia ‘oral history’. Literatura obozowa rozumiana jest w niniejszej publikacji jako zapis swojego rodzaju świadectwa ludzkiego i historycznego, a nie w pierwszym rzędzie w kategoriach dzieła sztuki. Dla autora interesujące jest zwłaszcza zaobserwowanie równoległości zjawisk oddziaływania propagandowego instytucji władzy w PRL i reakcji na tę propagandę środowiska literackiego czy osób aspirujących do przynależności do tego środowiska.

Splątane drzewo życia. Nowe, radykalne spojrzenie na historię ewolucji

David Quammen

Historia życia na naszej planecie w świetle najnowszych odkryć Co wydarzyło się na przestrzeni ostatnich około czterech miliardów lat, by życie od swych prymitywnych początków mogło wybujać do tak olśniewającej różnorodności i złożoności, jaką obecnie możemy podziwiać? Jak przypadkowe zdarzenia dały początek stworzeniu tak cudownemu jak człowiek a także płetwalom błękitnym, tyranozaurom i gigantycznym sekwojom? W centrum uwagi Davida Quammena znajduje się nowa metoda opowiadania historii życia na Ziemi przy pomocy filogenetyki molekularnej. Polega ona na odczytywaniu całej historii życia z różnic w cząsteczkach istniejących do dziś w żywych organizmach. Dzięki temu teraz wiemy na przykład, że około ośmiu procent ludzkiego genomu nie pojawiło się w wyniku bezpośredniego dziedziczenia od przodków, lecz w rezultacie infekcji wirusowej. Kolejne badania dowodzą, że ewolucja jest o wiele bardziej skomplikowanym procesem, niż nam się wydawało. David Quammen wyjaśnia, w jaki sposób najnowsze odkrycia w dziedzinie biologii molekularnej mogą zmienić nasze dotychczasowe rozumienie teorii ewolucji i wpłynąć na nasze życie.

Tajemnica Lorda Singelworth

Cyprian Kamil Norwid

“Tajemnica Lorda Singelworth” to utwór Cypriana Kamila Norwida, polskiego poety, prozaika i dramatopisarza. Często jest on uznawany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych.   “Tajemnica Lorda Singelworth” jest to jedna z nowel Norwida należąca do tzw. trylogii włoskiej, bowiem jej akcja (podobnie jak pozostałych dwóch utworów „Stygmatu” i „Ad leones”) - rozgrywa się w Italii. Jaki jest cel tajemniczej podróży balonem Lorda Singelwortha, oraz czemu pragnie on wznieść się ponad ludzkość? Jak to czesto u Norwida bywa, odpowiedzi na te pytania w dużej mierze zależą od czytelnika i jego interpretacji.  

Mowa przytaczana w narracjach Marguerite Duras

Joanna Jakubowska-Cichoń

W powieściowych fabułach mówiące postaci tworzą wydarzenia słowne. Opowiadanie tych wydarzeń, opowiadanie o mówieniu wymaga użycia specyficznych środków językowych. Są to różne odmiany mowy przytaczanej. Autorka książki przedstawia je w sposób nowatorski. Sekwencję mowy przytaczanej w modelowym ujęciu sprowadza do zestawienia dwu segmentów: cytatu i obudowujących go didaskaliów narracyjnych. Te dwa podstawowe segmenty mogą przybierać różne formy i układać się w rozmaite, bardzo rozbudowane całości. O tym mówi obszerna, teoretyczna część książki. Jej część druga przynosi wnikliwą analizę formalnego zróżnicowania sekwencji mowy przytaczanej i funkcji, jakie one pełnią w ramach narracyjnych strategii stosowanych przez Marguerite Duras w dwu jej powieściach Un Barrage contre le Pacifique (Tama nad Pacyfikiem) i L’Amant (Kochanek).

Kobiety Wycherlyego

Ross Macdonald

Kolejna książka z serii Rossa Macdonalda, uchodzącej za swoistą klasykę amerykańskiego kryminału. Główny bohater, detektyw Lew Archer, prowadzi skomplikowane śledztwa, rozwiązując kolejne makabryczne intrygi i wdając się przy tym w niejedną niebezpieczną potyczkę z przestępcami. Tym razem detektyw Lew Archer poszukuje zaginionej córki Homera Wycherlyego-Phoebe. Jednak nie tylko ona ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Zaraz po niej znika jej matka, była żona Wycherlyego. Rozpoczyna się brutalna zabawa w kata i ofiarę... Archer próbuje rozwikłać tajemnice rodziny z San Francisco.