Człowiek w środowisku pracy. Przyszłość jest teraz

red.Barbara Chomątowska, Iwona Janiak-Rejno, Alicja Smolbik-Jęczmień, Agnieszka Żarczyńska-Dobiesz

Monografia ma na celu przedstawienie kompleksowego obrazu funkcjonowania człowieka w zmieniającym się środowisku pracy, ukazując nie tylko najnowsze trendy, ale także wyzwania, możliwości oraz zagrożenia zarówno w teraźniejszości, jak i w przyszłości, która - zgodnie z tytułem - jest już teraz. Przyszłość, której jesteśmy częścią, wymaga od nas refleksji i gotowości na zmiany, które kształtują środowisko pracy. Książka została opracowana przez pracowników oraz współpracowników Katedry Zarządzania Produkcją i Pracą Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Powstała na podstawie szerokiej analizy krajowej i zagranicznej literatury przedmiotu, wyników zrealizowanych prac projektowych i badawczych oraz z wykorzystaniem bogatego doświadczenia zdobytego dzięki wieloletniej współpracy z praktyką biznesową. Publikacja jest skierowana zarówno do kadry zarządzającej środowiskiem pracy (menedżerów, liderów zespołów, specjalistów HR itd.), jak i studentów wszystkich poziomów studiów na kierunku zarządzanie (i nie tylko), którzy dopiero przygotowują się do pełnienia funkcji menedżerskich w dynamicznie zmieniającym się środowisku pracy.

Westchnienie

Józef Czechowicz

westchnienie którem nieraz w księżyca pobiałach przemierzał  urocze miasteczko  włodzimierzu    pod perłowym stepem nieba  kiedy noc majowa  ogrom cerkwi płynął w drzewach  gwiazdy stały w rowach  parowozy gdzieś za stacją  oddychały długo  powiew niósł to i akacją  pachniało nad rzeczką  nad ługą  cień dzwonnicy na ogrodzie  wskazał krzak słowiczy  wołynieje coraz słodziej  pianie okolicy    o miasteczko    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Śnieżka musi umrzeć

Nele Neuhaus

Po dziesięciu latach wychodzi na wolność Tobias Sartorius, morderca dwóch nastolatek. Nie pamięta wydarzeń feralnego wieczoru, chociaż wszystkie poszlaki wskazywały na niego. Wraca do rodzinnej wsi, gdzie czekają na niego tylko podupadły na zdrowiu ojciec, zrujnowany dom rodzinny i wściekli mieszkańcy, żądni krwi tego, który zamordował ich dzieci. Jednak nie wszyscy są mu wrodzy. Rękę wyciąga do niego garstka znajomych sprzed lat, a także zbuntowana nastolatka Amelie, która wierzy w jego niewinność. Tymczasem w podziemnym zbiorniku na starym lotnisku wojskowym robotnicy wykopują ludzkie kości. Niedługo potem ktoś spycha kobietę z kładki dla pieszych. Nadkomisarz Oliver von Bodenstein i komisarz Pia Kirchhoff rozpoczynają śledztwa w obu tych sprawach. Trop prowadzi ich do Altenhain i do Tobiasa. Czy były więzień nadal jest niebezpieczny? Czy to raczej jemu grozi niebezpieczeństwo? W małej, niegdyś sielskiej społeczności, zawiązują się ciche porozumienia i podskórne układy. W powietrzu czuć zgniły zapach mrocznej tajemnicy. Mieszkańców wiąże zmowa milczenia, a każdy z nich wydaje się mieć coś na sumieniu. Miejscowy bogacz, wioskowy głupek, antypatyczna sklepowa, dawni koledzy... Śnieżka musi umrzeć Nele Neuhaus to trzymający w napięciu, fenomenalny kryminał, pełen nagłych zwrotów akcji. To układ równań z wieloma niewiadomymi, diabelnie trudny do rozwikłania. Czytelnik nie jeden raz może mieć pewność, że zna rozwiązanie zagadki, ale ostatecznie wartka fabuła zawsze zwiedzie go na manowce. Książkę czyta się jednym tchem, akcja trzyma w napięciu do samego, bardzo zaskakującego finału. Wszystko to sprawia, że lektura Śnieżki zadowoli każdego smakosza kryminałów, ale też, po prostu, każdego amatora dobrej książki. Śnieżka musi umrzeć to pierwszy z kryminałów w serii beletrystycznej Gorzka Czekolada.

Do trzech razy śmierć

Alek Rogoziński

Pierwsza kryminalna sprawa Róży Krull! Autorka powieści kryminalnych otrzymuje zaproszenie na zjazd pisarzy, odbywający się we dworku pod Krakowem. Już pierwszego dnia jej koleżanka po piórze zostaje otruta. Wszystko wskazuje na to, że morderca, który zostawił na miejscu zbrodni czarną różę, wciela w życie fabułę jednej z powieści Krull. A inni zaproszeni pisarze wcale nie są tak niewinni, jak się wydaje… Wbrew protestom swojego agenta, Pepe, pisarka rozpoczyna prywatne śledztwo. Pomaga jej w nim zafascynowany kryminałami boy hotelowy oraz trzy szalone blogerki. Czy detektywi-amatorzy okażą się skuteczniejsi od policji? „Do trzech razy śmierć” wraca po sześciu latach od premiery w nowym, poprawionym i uzupełnionym wydaniu!

Na krzyżyk na piersiach jednej panny

Jan Andrzej Morsztyn

Na krzyżyk na piersiach jednej panny O święta mego przyczyno zbawienia!    Któż cię wniósł na tę jasną Kalwaryją,    Gdzie dusze, które z łaski twojej żyją    W wolności, znowu sadzasz do więzienia?    Z którego jeśli już oswobodzenia    Nie masz i tylko męki grzech omyją,    Proszę, niech na tym krzyżu ja pasyją    I krucyfiksem będę do wytchnienia. [...]Jan Andrzej MorsztynUr. 24 czerwca 1621 r. w Wiśniczu pod Krakowem Zm. 8 stycznia 1693 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Lutnia (1661, powst. 1638-1660), Kanikuła (1647), Fraszki (1645), Nagrobek (1647), Pokuta w kwartanie (1652), Pieśni (1658) Wszechstronnie wykształcony poeta i tłumacz polski, a także polityk związany z dworem królewskim i wysoki urzędnik państwowy. Jeden z czołowych twórców polskiej poezji barokowej. Jego utwory, wzorowane na modnym wówczas sposobie pisania zwanym ?marinizmem?, cechuje tematyka miłosna, towarzyska i polityczna. Opierają się na ciekawym pomyśle (?koncept?), zawierają różnorodne środki stylistyczne (niespotykane metafory czy odważne porównania), a kończą się zaskakującą pointą. Dzięki znajomości języków obcych, Morsztyn znakomicie przełożył utwory Corneille'a, Tassa oraz Marina. Jego tłumaczenia uznane zostały za wielkie osiągnięcia sztuki translatorskiej. autor: Olga Krawczak Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Noc letnia

Zygmunt Krasiński

“Noc letnia” to utwór Zygmunta Krasińskiego, jednego z trójcy wieszczów obok Mickiewicza i Słowackiego, uznawanych za największych poetów polskiego romantyzmu.   “ Widziałem kiedy ją wiedli — w białych szatach, z wieńcem na głowie szła w przerażeniu — Kościół stał jako ciemny cmentarz przed jéj oczyma — Wszyscy się uśmiechali z radości starzy i młodzi — Dzieci za Aniołków przebrane potrząsały kwiatami — Sam Biskup i powierne kapłany wesołym patrzyli wzrokiem, w sutych dalmatykach — Lud się cisnął zazdroszcząc i chwaląc i życząc — Ona jedna tylko milczała, z spuszczonemi oczyma, oparta na ręku służebnic.”   Fragment.  

Fabryka Os

Iain Banks

Kontrowersyjna powieść zaliczona przez dziennik The Independent do 100 arcydzieł literatury XX wieku, zdaniem części krytyków natomiast ze względu na drastyczność w opisach przemocy zakwalifikowana jako książka TYLKO DLA DOROSŁYCH. Frank, ekscentryczny szesnastolatek, mieszka z ojcem na szkockim odludziu. Wiodą bardzo nietypowe życie. Matka Franka porzuciła rodzinę wiele lat wcześniej, a starszy brat Eric został zamknięty w zakładzie psychiatrycznym. Ojciec oblicza ekscentryczność swojego młodszego syna za pomocą tradycyjnych angielskich miar. Frank dokonuje zbrodni i aktów przemocy, aby wyładować swoją frustrację. W osobliwych codziennych rytuałach znajduje pocieszenie. Lecz kiedy dowiaduje się o ucieczce Erica ze szpitala, musi się przygotować na jego nieuchronny powrót ponowne spotkanie braci prowadzi do wyjaśnienia tajemnic z przeszłości i stanowi przeobrażające doświadczenie Zdziwiłbym się, gdyby tej wiosny ukazała się brutalniejsza i bardziej szokująca powieść. Lepsza prawdopodobnie też się nie ukaże. Z zapartym tchem staramy się wyłapywać wszystkie metafory i kunsztowne zwroty akcji, śledzimy potworności tak straszne, że włosy stają dęba. To lektura sprawiająca ból niebywała groteska, pełna jednak człowieczeństwa. Karty tej powieści tchną nieodpartą realnością, co stanowi rzadkie zjawisko w dzisiejszym powieściopisarstwie. Prawdziwe literackie arcydzieło!. Mail on Sunday

(Gdy broń dymiącą z dłoni wyjmę...)

Krzysztof Kamil Baczyński

(Gdy broń dy­mią­cą z dło­ni wyj­mę...) Gdy broń dy­mią­cą z dło­ni wyj­mę  i grzbiet jak pręt roz­grza­ny sty­gnie,  niech mi nie kła­dą gwiazd na skro­nie  i po­mnik niech nie sta­je przy mnie.    Bo prze­cież trze­ba znów po­ko­chać.  Pal­ce mam -- każ­dy czar­ną lu­fą,  co za­bić umie. -- Te­raz ni­mi  grać trze­ba, i to grać do słu­chu.    Bo prze­cież trze­ba znów mi­ło­wać.  Oczy -- gra­na­ty peł­ne śmier­ci,  a tu by trze­ba w lu­dzi spoj­rzeć  i tak, by Bo­ga doj­rzeć w pier­si.    Bo prze­cież trze­ba czas prze­mie­nić,  a tu­taj ciem­na we mnie si­ła,  i trze­ba bla­skiem ka­zać zie­mi,  by z ser­cem ra­zem jak krew bi­ła.    Wró­cę, rze­mieśl­nik ska­mie­nia­ły,  pod dach roz­le­gły ja­snych po­gód,  do rzeźb swych -- tych, co już się sta­ły,  i tych, co stać się jesz­cze mo­gą.    I daw­ne bę­dą wzrok ob­ra­cać --  nie­zdar­ne słu­py peł­ne bu­rzy,  i te, któ­rych nie tknę­ła pra­ca  jak od­dech nie­wi­dzial­nej ró­ży.    I po­śród nich jak­że ja sta­nę  z gar­ścią, co tyl­ko strze­lać umie,  z wia­rą, co śmier­cią prze­ora­na,  z ser­cem, co nic już nie ro­zu­mie? [...]Krzysztof Kamil BaczyńskiUr. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.