Baśnie Braci Grimm. Pani Zima

Bracia Grimm

Piękna i pracowita dziewczyna mieszkała z macochą oraz z przyrodnią siostrą. Kobieta okrutnie traktowała przybraną córkę. Gdy dziewczyna straciła wrzeciono, które wpadło do studni, macocha kazała jej je odzyskać. We wnętrzu studni znajdował się niezwykły świat. Mieszkała w nim staruszka Zima. Postanowiła przyjąć dziewczynę na służbę.

Porwanie Świętego Mikołaja

Porwanie Świętego Mikołaja to dalszy ciąg książki Życie i Przygody Świętego Mikołaja Lymana Franka Bauma, który powstał specjalnie na życzenie najmłodszych, ale i odrębna historia, którą z powodzeniem można przeczytać, nie znając pierwszej części. Czując zazdrość o dobroć Świętego Mikołaja i niepokój wobec tego, że ogólna poprawa relacji międzyludzkich sprawia, iż coraz mniej ludzi wpada w demoniczne pułapki, złośliwe demony postanawiają pokrzyżować świąteczne plany drużyny Mikołaja i knują wielką intrygę, aby porwać dobroczyńcę i raz na zawsze skończyć ze świątecznym obdarowywaniem dzieci. Czy ich złowieszczy plan się powiedzie?

Вигнанці

Клер Мак-Фолл

Втеча із потойбіччя для Ділан і Трістана призвела до дір в за- вісі між двома світами. Саме через них до світу живих прола- зили мари. Уклавши угоду із Інквізитором і знищивши всі роз- риви, пара легко відбулась. Та чортівня все одно діється, хоча і достатньо далеко від місць, де проходили провідники зі своїми душами. Виявилось, що завіса може стоншуватися, коли виникає дисбаланс.

Zegarmistrz

Lilith

Irina Alila prowadzi warsztat oferujący zajęcia rehabilitacyjne dla osób z niepełnosprawnościami. Placówka znajduje się w świetnej lokalizacji, na wynajętej działce w modnej części miasta. Kiedy dzierżawa terenu dobiega końca, Filip Lindell, nowy prezes firmy produkującej luksusowe zegarki, do której działka należy, postanawia nie przedłużać umowy Irinie. Chce bowiem przenieść tam siedzibę swojego przedsiębiorstwa. Zdaniem kobiety Lindell to doskonały przykład dupka z uprzywilejowanej rodziny myślącego wyłącznie o maksymalizacji zysków. Irina grozi mu batalią prawną. Filip, zaintrygowany drobną, ale energiczną kierowniczką warsztatu, proponuje omówienie problemu przy kolacji. Irina niechętnie przyjmuje zaproszenie. Postanawia, że nie podda się bez walki, mimo że przy oszałamiająco seksownym mężczyźnie trudno jej się skoncentrować na sprawie...

Dobry adres to człowiek

Dorota Terakowska

Jestem z bloków i wcale się nie wstydzę, choć pewna piosenkarka miała dziennikarzowi za złe, że ujawnił jej blokowe mieszkanie. A ja po prostu wiem, że tak zwany dobry adres to człowiek, nie ulica. Dorota Terakowska pisze: o tym, że lepiej jest być innym niż wszyscy o dobrych i złych bajkach o skutkach niepamiętania o tradycji pustego talerza dla niespodziewanego gościa wigilijnego o testach na człowieczeństwo o domowych gospodyniach i telewizyjnych reklamach o niedorzecznych radach rodziców, które mogą okazać się dla dzieci zbawienne: Moje dwie córki nauczyłam między innymi mocnego uścisku dłoni. Podawajcie rękę do powitania ze stanowczą energią, a nie jak zdechłego karpia powtarzałam cierpliwie przy kolejnych, nieudanych próbach, a one wrzeszczały: A czy to ważne?! Co ty z tą ręką! Dziś, już przy powitaniu, wielu mężczyzn mówi im z zaciekawieniem: Pani to musi mieć charakter. Co za siłą w tej drobnej dłoni No i o to chodzi. O kretyński, z pozoru mało praktyczny dar. Pamiętajcie. Dorota Terakowska pokazuje świat ten bliski, znany z naszych mieszkań, podwórka, klatki schodowej, a także ten daleki, który poznajemy ze szklanego ekranu. Krytykuje, wzrusza, bawi. Z kart felietonów wyłania się obraz pisarki, jaką znamy - matki, artystki, jak zwykle niepokornej, trochę złośliwej, bezlitosnej dla ludzkiej głupoty i hipokryzji, ale przede wszystkim obdarzonej niezwykłym zmysłem obserwacji naszego tu i teraz oraz poczuciem humoru. Dotyka spraw, które są bliskie nam wszystkim. Przekonuje, że nie warto życia rozmieniać na drobne - bo jest na to zbyt krótkie. Przepis na dobry felieton: 1 łyżeczka przenikliwości szczypta humoru porcja bezpośredniego języka półszklanki życzliwości nie dodawać pokory! przyprawić na ostro! Efekt: Niezwykłe felietony Doroty Terakowskiej, pełne ciepła i życiowej mądrości. Podawać natychmiast!

Tajna ugoda potęg morskich. The Adventure of the Naval Treaty

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Dawny szkolny kolega Watsona Percy Phelps, pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych od swego wuja, lorda Holdhursta, ministra tego resortu, otrzymuje do skopiowania tajny układ pomiędzy Włochami i Wielką Brytanią. Układ zostaje skradziony z gmachu Ministerstwa. Złodziej niepostrzeżenie wszedł i wyszedł bocznym wejściem, bowiem budynek był pozbawiony ochrony, Holmesa zastanawia czy lordowi Holdhurstowi mogło zależeć na kradzieży. Policja jest bezsilna. Podejrzanych jest kilka osób (ministerialny portier, jego żona, urzędnik Gorot), lecz, jak się okazuje, bezpodstawnie. Holmes i Watson słyszą od lorda, że Ministerstwo wiedziałoby, gdyby jakaś obca ambasada zdobyła ów dokument. Tymczasem mimo upływu kilku tygodni w tej sprawie panuje cisza. Trudno przypuścić, że złodziej po to skradł dokument, aby go oprawić i powiesić na ścianie ironizuje minister. (za Wikipedią).

Dwugłos miłości

Aleksander Świętochowski

Aleksander Świętochowski Dwugłos miłości ISBN 978-83-288-2758-5 Rojowisko istot pożądliwością wielkich a mocą małych coraz gwałtowniej zaczęło się zwierać, kłębić i zagryzać, jak gdyby w obawie, ażeby kulista bryła, która je niosła po przestrzeni, nie uderzyła się o zawadę i nie zrzuciła słabo przyczepionych do niej siłą ciążenia w bezdenną otchłań świata. Czasem w przerwach szumu złowrogich szeptów, z wycia dzikich głosów i krzyku zuchwałej głupoty wydobywał się nie... Aleksander Świętochowski Ur. 18 stycznia 1849 w Stoczku Zm. 25 kwietnia 1938 w Gołotczyźnie Najważniejsze dzieła: My i wy (1871), Praca u podstaw (1873), Niewinni (1874) Nieśmiertelne dusze (1876), O powstawaniu praw moralnych (1877), Dramata (1879), O życie (1879), O prawach człowieka i obywatela (1906), Źródła moralności (1912) Wybitny polski pisarz, publicysta, dramaturg, filozof. W wieku lat osiemnastu opublikował pod pseudonimem Henryk Dołęga w Tygodniku Ilustrowanym pierwszy artykuł pt. Kaźmirz Dzisiejszy. Został też współpracownikiem Przeglądu Tygodniowego. W 1875 r. otrzymał stopień doktora filozofii na Uniwersytecie w Lipsku. Następnie wyjechał do Galicji, gdzie liczył na stanowisko docenta na Uniwersytecie Lwowskim, zrezygnował jednak z tego pomysłu i wrócił do Warszawy. Opublikował dramaty Niewinni, Antea, Makary. W 1877 r. został redaktorem Przeglądu Tygodniowego, jednak już po roku przeniósł się do Nowin. W 1881 r. założył własny tygodnik Prawda. Pisał także prace filozoficzne. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Będę zamordowana

Kazimierz Korkozowicz

Dobrze napisana powieść kryminalna z wątkiem romansowym, rozgrywająca się latach 60. XX stulecia, wydana w popularnej serii „Z jamnikiem”. Justyna Skoroń przyjeżdża do pensjonatu „Złota Pani” w nadmorskim miasteczku. Pobyt nad morzem ma jej pomóc ukoić skołatane nerwy, ponieważ niedawno zamordowano jej ojca. Profesor Skoroń był naukowcem na Politechnice. Pracował wspólnie z córką nad spreparowaniem substancji, która uniemożliwiałaby robienie zdjęć satelitarnych. Niestety, w końcowej fazie prac został zamordowany. Władze obawiają się, że następna ofiarą mordercy może być Justyna. Z tego powodu wysyłają ją nad morze w roli wabika, aby tam sprowokowała złoczyńcę do kolejnego mordu. Książka ma bardzo ciekawy sposób narracji –większość akcji opisywana jest przez główną bohaterkę w formie pamiętnika. Konstrukcja powieści jest misterna i sporo w niej zaskakujących zwrotów akcji. Całość da się czytać, i to całkiem dobrze. [Katarzyna Piwowarczyk-Atys, KlubMOrd.com] Nie pokusiłbym się może o stwierdzenie, że jest to najlepsza powieść pana Korkozowicza („Przyłbice i kaptury” to jednak inna liga), niemniej jako przeciętnej długości kryminalisko jest bardzo w porządku. Książka od początku do końca trzyma w napięciu i budzi ciekawość co będzie dalej, powieść „sama się czyta”. [LeszE30k, lubimyczytac.pl] Pierwsze, papierowe wydanie tej książki ukazało się nakładem wydawnictwa Czytelnik (Warszawa 1970) w serii „Z jamnikiem”, w nakładzie 80 280 egz. Książka wznowiona w formie elektronicznej przez Wydawnictwo Estymator w ramach serii: Kryminał z myszką – Tom 37. Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji.